Wybrane hormony tkanki tłuszczowej, metabolizm kostny a osteoprotegeryna i ligand receptora aktywatora czynnika jądrowego-kB u otyłych kobiet po menopauzie

Introduction: It has been suggested that changes in the production of adipose tissue hormones in obese postmenopausal women might affect their bone status. The aim of this study was to determine whether obese postmenopausal women exhibited any relationship between serum levels of LP, ADIPO, RES, VISF, APE and bone metabolism markers (OC and CTx), OPG, sRANKL, the OPG/sRANKL ratio as well as BMD.Material and methods: 80 postmenopausal women (60 obese and 20 healthy) underwent BMD measurement using dual-energy X-ray absorptiometry (DXA) at lumbar spine L2–L4. Serum levels of selected adipose tissue hormones, OC, CTx, OPG and its soluble ligand, sRANKL, were assessed by ELISA.Results: Obese postmenopausal women demonstrated a significant increase in body mass, BMI and WHR associated with significant increases in LP and RES levels, a decrease in ADIPO concentration, suppression of OC, CTx, OPG and sRANKL and an increase in the OPG/sRANKL ratio and BMD. BMI correlated positively with BMD, LP, RES, OPG and the OPG/sRANKL ratio, whereas in the case of ADIPO, OC, CTx, sRANKL the relationship was negative. WHR was positively correlated with the OPG/sRANKL ratio, and negatively with ADIPO and APE. A positive correlation was found between BMD and LP, APE and the OPG/sRANKL ratio, while the correlation between BMD and ADIPO, CTx, sRANKL was negative. Significant positive correlations were also revealed between OC, CTx and ADIPO; OPG and ADIPO; sRANKL and ADIPO, RES; the OPG/sRANKL ratio and LP. OC correlated negatively with LP, RES, VISF, APE; CTx with LP, VISF, APE; OPG with LP; sRANKL with LP and APE; the OPG/sRANKL ratio with VISF. ADIPO was an independent predictor of OC, OPG and sRANKL, while LP turned out to be an independent predictor of CTx, OPG, sRANKL and the OPG/sRANKL ratio.Conclusions: Obesity in postmenopausal women can lead to changes in BMD, circulating levels of bone markers, OPG, sRANKL and/or the OPG/sRANKL ratio; these changes are associated with alterations in the concentrations of adipose tissue hormones under investigation. The relationships between bone status indicators and adipose tissue hormones, especially LP and ADIPO, seem to suggest that changes in these hormones observed in obese postmenopausal women might have a protective effect on bone tissue, most probably via a shift in the OPG/sRANKL ratio towards a functional excess of OPG. (Endokrynol Pol 2014; 65 (6): 438–448)Wstęp: Istnieją sugestie, że zmiany w produkcji hormonów tkanki tłuszczowej u otyłych kobiet po menopauzie mogą wpływać na stan kośćca. Celem pracy było wykazanie, czy u otyłych kobiet po menopauzie istnieje związek między stężeniami w surowicy LP, ADIPO, RES, VISF, APE a markerami metabolizmu kostnego (OC i CTx), OPG, sRANKL, wskaźnikiem OPG/sRANKL oraz BMD.Materiał i metody: U 80 kobiet po menopauzie (60 otyłych i 20 zdrowych) wykonano badanie BMD metodą dwuwiązkowej absorpcjometrii rentgenowskiej (DXA) obejmujące część lędźwiową kręgosłupa L2–L4 oraz oznaczono metodą ELISA stężenia wybranych hormonów tkanki tłuszczowej, OC, CTx, OPG i jej rozpuszczalnego ligandu sRANKL.Wyniki: Istotnemu wzrostowi masy ciała oraz wskaźników BMI i WHR u otyłych kobiet po menopauzie towarzyszyło znamienne zwiększenie stężeń LP i RES, obniżenie stężenia ADIPO, supresja stężeń OC, CTx, OPG i sRANKL oraz wzrost wskaźnika OPG/sRANKL i BMD. Wykazano, istotną dodatnią korelację między BMI a BMD, LP, RES, OPG i wskaźnikiem OPG/sRANKL oraz ujemną z ADIPO, OC, CTx i sRANKL. Wartości wskaźnika WHR korelowały dodatnio ze wskaźnikiem OPG/sRANKL a ujemnie ze stężeniami ADIPO i APE. Wykazano ponadto dodatnią korelację między BMD a stężeniami LP, APE i wskaźnikiem OPG/sRANKL oraz ujemną ze stężeniami ADIPO, CTx, sRANKL. Stwierdzono także dodatnią korelację między stężeniami: OC, CTx a ADIPO; OPG a ADIPO; sRANKL a ADIPO i RES; wskaźnikiem OPG/sRANKL a LP. Ujemną korelację wykazano natomiast między OC a LP, RES , VISF i APE; CTx a LP, VISF i APE; OPG a LP; sRANKL a LP i APE; wskaźnikiem OPG/sRANKL a VISF. Stwierdzono, że niezależnym predyktorem dla OC, OPG i sRANKL jest ADIPO, a dla CTx, OPG, sRANKL i wskaźnika OPG/sRANKL — LP.Wnioski: Otyłość u kobiet po menopauzie wywołuje zmiany w BMD, stężeniach markerów kostnych, OPG, sRANKL i/lub wskaźniku OPG/sRANKL, którym towarzyszą zmiany w stężeniach badanych hormonów tkanki tłuszczowej. Wykazane zależności między wykładnikami stanu kośćca a badanymi hormonami tkanki tłuszczowej, zwłaszcza LP i ADIPO, sugerują, że obserwowane u otyłych kobiet po menopauzie zmiany w stężeniach tych hormonów mogą wpływać ochronnie na tkankę kostną, najprawdopodobniej poprzez przesunięcie relacji OPG do sRANKL na korzyść funkcjonalnej przewagi OPG. (Endokrynol Pol 2014; 65 (6): 438–448

Multiple sclerosis: oral health, behaviours and limitations of daily oral hygiene — a questionnaire study

Clinical rationale for the study. Neurological deficits and progressing disability in patients with multiple sclerosis (MS) may hamper daily oral hygiene, but their relations with oral problems have not yet been clearly determined.Aim of the study. The aim of this study was to identify the most significant dental problems and limitations of daily oral hygiene in Polish patients with MS.Material and methods. 199 patients with diagnosed MS (median age 37 years) treated in the neurological outpatient clinic were interviewed using a paper-based questionnaire. They provided answers on oral health, behaviours and the limitations of their daily oral hygiene. Clinical information regarding symptoms, MS phenotype, relapses, medication and degrees of disability was based on medical records.Results. The most frequent symptoms were dry mouth (43.2%) and bleeding from gums (28.1%). Dry mouth was more frequent in patients with secondary-progressive MS (SPMS) than relapsing-remitting MS (65.4% vs 41.3%, p = 0.023). Patients with bleeding from gums had had MS for a longer duration (median 6 vs 4 years, p = 0.002). Difficulties in daily oral hygiene were more frequent in patients with SPMS (24.0% vs 8.1%; p = 0.016). Greater proportions of patients with muscle weakness of limbs, imbalance or pain brushed their teeth irregularly. Frequent (i.e. at least every six months) visits to the dentist’s surgery were uncommon in patients with SPMS (12.0% vs 39.7%, p = 0.010).Conclusions and clinical implications. Dry mouth and bleeding from gums are more frequent in patients with longer lasting and more advanced types of MS. Daily oral hygiene and oral health self-control is limited in patients with MS, mainly due to motor deficits, balance problems and pain, and this becomes worse with disease duration. To minimise the burden of the disease, patients with MS require better education and improvement in their awareness regarding proper oral health control, such as the use of electric toothbrushes. In addition, patients with chronic and progressive disability from multiple sclerosis may benefit from better organised access to dental care

Ocena stężenia produków zaawansowanej glikacji białek i przeciwciał anty-CEL i anty-CML w surowicy pacjentów chorujących na orbitopatię Gravesa przed i po leczeniu metyloprednizolonem

  Introduction: The glycation process is a non-enzymatic modification of proteins occurring due to the reactions of reductive carbohydrates. The glycated residues lose their biological functions, and their removal process is ineffective. They accumulate, and as a result they cause an immunological response. The aim of this study was a determination of the concentrations of advanced glycation end-products and antibodies against carboxymethyl lysine (anti-CML) and carboxyethyl lysine (anti-CEL) in the sera of Graves’ orbitopathy patients. Material and methods: The study group were patients from the Division of Endocrinology of the Medical University of Silesia (n = 25) suffering from Graves’ orbitopathy. The concentration of AGE-peptides using flow spectrofluorimetry method, and anti-CML and anti-CEL IgG antibodies using immunoenzymatic technique (ELISA), were measured in patients sera before and after methylprednisolone treatment. Results: In sera of the study group the concentrations of AGE-peptides and anti-CML were significantly lower before and after treatment in comparison to the control group (p < 0.05). Mean values of anti-CEL concentrations were comparable (at both phases of treatment) with the value observed in the control group. After treatment the concentrations of AGE-peptides and anti-CEL significantly decreased (p < 0.05); however, the concentration of anti-CML was also lower but the observed change was not significant (p > 0.05). Conclusions: In the course of Graves’ orbitopathy the glycation process is disturbed. The treatment modifies significantly the process by lowering the concentration of advanced glycation end-products and suppressing the immune response to them. (Endokrynol Pol 2016; 67 (4): 383–389)    Wstęp: Glikacja jest nieenzymatyczną modyfikacją białek zachodzącą z udziałem cukrów redukujących. Produkty glikacji białek tracą swoje biologiczne funkcje, przez co ich usuwanie staje się nieefektywne. Kumulują się one, a jako neoepitopy wywołują odpowiedź immunologiczną. Celem pracy była ocena stężeń końcowych produktów zaawansowanej glikacji białek (AGE-peptydów) i przeciwciał przeciwko karboksymetylolizynie (anty-CML) i karboksyetylolizynie (anty-CEL) w surowicy chorych na orbitopatię Gravesa. Materiał i metody: Badaną grupę stanowili pacjenci Kliniki Endokrynologii Śląskiego Uniwersytetu Medycznego (n = 25) cierpiący na orbitopatię Gravesa. W surowicy krwi żylnej oznaczono zawartość AGE-peptydów przy użyciu metody spektrofluorymetrii przepływowej oraz przeciwciał anty-CML i anty-CEL w klasie IgG przy użyciu techniki immunoenzymatycznej (ELISA), przed i po leczeniu preparatem metyloprednizolonu. Wyniki: W próbkach surowicy grupy badanej wykazano istotne statystycznie niższe stężenia AGE-peptydów i anty-CML zarówno przed, jak i po leczeniu w porównaniu z grupą kontrolną (p < 0,05). Średnie stężenia anty-CEL były porównywalne (w obu etapach leczenia) do obserwowanych w grupie kontrolnej. Po zastosowanym leczeniu stężenie AGE-peptydów oraz anty-CEL uległo znaczącemu obniżeniu (p < 0,05); stężenie anty-CML również było niższe, lecz zaobserwowana różnica nie była znamienna statystycznie (p > 0,05). Wnioski: W przebiegu orbitiopatii Gravesa procesy glikacji białek ulegają zaburzeniu. Na podstawie wyników wstępnych badań można stwierdzić, że leczenie istotnie modyfikuje ten proces, zmniejszając stężenie końcowych produktów zaawansowanej glikacji oraz hamując odpowiedź immunologiczną przeciwko nim. (Endokrynol Pol 2016; 67 (4): 383–389)

Development of method to assay pepsin activity in gastric juice

INTRODUCTION: The aim of this study was to develop a method to assay the activity of pepsin in gastric juice based on the method described in the references, which was not entirely effective in laboratory tests. The study aims to improve the aforementioned method based on the digestion of bovine hemoglobin by pepsin and to introduce effective changes so that the results may be useful for diagnostic purposes. MATERIALS AND METHODS: To achieve this, tests were carried out using the hemoglobin of different species of animals and human hemoglobin, changing the incubation periods, concentrations and volumes of reagents. RESULTS: Tests based on the use of purified (crystalline) pepsin revealed that the most effective in the assay of enzyme activity is human hemoglobin. The originally proposed incubation periods were extended, and in order to inhibit the reaction, trichloroacetic acid was used in a higher concentration than suggested, while reducing by half the volume of reactants. In the tests carried out using a purified enzyme, a correlation between the known concentration of the enzyme and the absorbance of supernatant containing the reaction products of enzymatic digestion of hemoglobin was proved. CONCLUSIONS: Introducting changes leads to more effective diagnostic use.WSTĘP: Celem niniejszych badań było opracowanie metody oznaczania aktywności pepsyny w soku żołądkowym na podstawie metody opisanej w piśmiennictwie, która w badaniach laboratoryjnych okazała się nie w pełni efektywna. Podjęta praca jest próbą udoskonalenia metody polegającej na trawieniu hemoglobiny wołowej przez pepsynę i wprowadzenia skutecznych zmian, aby uzyskane wyniki mogły być użyteczne w diagnostyce klinicznej. MATERIAŁ I METODY: Przeprowadzono badania z wykorzystaniem hemoglobin różnych gatunków zwierząt i człowieka, zmiany czasów inkubacji, stężeń oraz objętości reagentów. WYNIKI: Próby oparte na wykorzystaniu roztworu pepsyny wykazały, że najskuteczniejsza w oznaczaniu aktywności enzymu jest hemoglobina ludzka. Pierwotnie proponowane czasy inkubacji zostały wydłużone, a do hamowania reakcji użyto kwasu trichlorooctowego o wyższym stężeniu, niż sugerowano, równocześnie zmniejszając o połowę objęto-ści reagentów. W próbach przeprowadzonych z użyciem oczyszczonego enzymu wykazano korelację między stężeniem enzymu a absorbancją supernatantu zawierającego produkty reakcji enzymatycznego trawienia hemoglobiny. WNIOSKI: Wprowadzone modyfikacje pozwalają na udoskonalenie procesu oznaczania aktywności pepsyny w soku żołądkowym i efektywnego wykorzystania w praktyce laboratoryjnej

Development of method to assay pepsin activity in gastric juice

INTRODUCTION: The aim of this study was to develop a method to assay the activity of pepsin in gastric juice based on the method described in the references, which was not entirely effective in laboratory tests. The study aims to improve the aforementioned method based on the digestion of bovine hemoglobin by pepsin and to introduce effective changes so that the results may be useful for diagnostic purposes. MATERIALS AND METHODS: To achieve this, tests were carried out using the hemoglobin of different species of animals and human hemoglobin, changing the incubation periods, concentrations and volumes of reagents. RESULTS: Tests based on the use of purified (crystalline) pepsin revealed that the most effective in the assay of enzyme activity is human hemoglobin. The originally proposed incubation periods were extended, and in order to inhibit the reaction, trichloroacetic acid was used in a higher concentration than suggested, while reducing by half the volume of reactants. In the tests carried out using a purified enzyme, a correlation between the known concentration of the enzyme and the absorbance of supernatant containing the reaction products of enzymatic digestion of hemoglobin was proved. CONCLUSIONS: Introducting changes leads to more effective diagnostic use.WSTĘP: Celem niniejszych badań było opracowanie metody oznaczania aktywności pepsyny w soku żołądkowym na podstawie metody opisanej w piśmiennictwie, która w badaniach laboratoryjnych okazała się nie w pełni efektywna. Podjęta praca jest próbą udoskonalenia metody polegającej na trawieniu hemoglobiny wołowej przez pepsynę i wprowadzenia skutecznych zmian, aby uzyskane wyniki mogły być użyteczne w diagnostyce klinicznej. MATERIAŁ I METODY: Przeprowadzono badania z wykorzystaniem hemoglobin różnych gatunków zwierząt i człowieka, zmiany czasów inkubacji, stężeń oraz objętości reagentów. WYNIKI: Próby oparte na wykorzystaniu roztworu pepsyny wykazały, że najskuteczniejsza w oznaczaniu aktywności enzymu jest hemoglobina ludzka. Pierwotnie proponowane czasy inkubacji zostały wydłużone, a do hamowania reakcji użyto kwasu trichlorooctowego o wyższym stężeniu, niż sugerowano, równocześnie zmniejszając o połowę objęto-ści reagentów. W próbach przeprowadzonych z użyciem oczyszczonego enzymu wykazano korelację między stężeniem enzymu a absorbancją supernatantu zawierającego produkty reakcji enzymatycznego trawienia hemoglobiny. WNIOSKI: Wprowadzone modyfikacje pozwalają na udoskonalenie procesu oznaczania aktywności pepsyny w soku żołądkowym i efektywnego wykorzystania w praktyce laboratoryjnej

Advanced Glycation End-Products (AGEs) and Their Soluble Receptor (sRAGE) in Women Suffering from Systemic Lupus Erythematosus (SLE)

Systemic lupus erythematosus (SLE) is characterized by abnormal action of the immune system and a state of chronic inflammation. The disease can cause life-threatening complications. Neoepitopes arising from interdependent glycation and oxidation processes might be an element of SLE pathology. The groups included in the study were 31 female SLE patients and 26 healthy female volunteers (the control group). Blood serum samples were obtained to evaluate concentrations of advanced glycation end-products (AGEs), carboxymethyllysine (CML), carboxyethyllysine (CEL), pentosidine, and a soluble form of the receptor for advanced glycation end-products (sRAGE). Compared to a healthy control group, the SLE patients exhibited a higher concentration of AGEs and a lower concentration of sRAGE in serum. There were no statistically significant differences in serum CML, CEL, and pentosidine concentrations between the groups. Therefore, SLE patients could be at risk of intensified glycation process and activation of the proinflammatory receptor for advanced glycation end-products (RAGE), which could potentially worsen the disease course; however, it is not clear which compounds contribute to the increased concentration of AGEs in the blood. Additionally, information about the cigarette smoking and alcohol consumption of the study participants was obtained

Chronic Spontaneous Urticaria Is Characterized by Lower Serum Advanced Glycation End-Products

Background. Chronic spontaneous urticaria (CSU) is associated with activation of acute phase response. On the other hand, it is known that systemic inflammation may lead to increased formation of advanced glycation end-products (AGEs), associated with pathogenesis of various diseases. Aim. We aim to test whether chronic inflammation manifested by activated acute phase response may provide a mechanism for increased serum AGEs concentration in CSU. Methods. Concentrations of AGEs were measured spectrofluorimetrically in serum of CSU patients and the healthy subjects. Results. Serum AGEs and albumin concentrations in CSU patients were significantly lower as compared with the healthy subjects. Serum CRP concentration was significantly higher in patients with CSU than in the controls. Significant positive correlation was observed between AGEs and albumin concentrations in the subjects. Conclusions. CSU is not associated with increased circulating AGEs concentrations, despite the enhanced systemic inflammatory response. Paradoxical decrease of serum AGEs concentrations is probably a reflection of lower concentration of “negative acute phase proteins” such as albumin