Czy bronchoskopia jest zawsze niezbędna w diagnostyce krwioplucia?

WSTĘP: Bronchofiberoskopia jest często wykonywanym badaniem we wstępnej diagnostyce krwioplucia. Wiele danych wskazuje jednak na to, że badanie to nie zawsze dostarcza dodatkowych istotnych informacji, ponad te uzyskane z badań obrazowych. Z tego powodu przeprowadzono analizę, której celem było określenie przydatności bronchofiberoskopii w pierwszoplanowej diagnostyce krwioplucia. MATERIAŁ I METODY: Przedmiotem retrospektywnej analizy były wyniki badań bronchoskopowych wykonanych u pacjentów kierowanych do pracowni bronchoskopowej. Zawarto w niej jedynie te badania, w których wyłącznym wskazaniem było krwioplucie, wyłączając inne przyczyny z zakresu układu oddechowego. WYNIKI: Do ostatecznej analizy włączono 114 pacjentów. Mediana wieku wynosiła 59 lat (IQR: 46–64,75). Aktywne krwawienie stwierdzono w badaniu u 13 pacjentów (11,4%). Nie różnili się oni od pozostałych pod względem wieku: 59 (54–69) v. 59 (45–64) lat; W = 532,5, p = 0,27, oraz płci: c2 = 1,68, p = 0,2. Natomiast u 29 pacjentów (25,44%) w bronchofiberoskopii nie ujawniono żadnych nieprawidłowości. Pacjenci należący do tej grupy byli istotnie młodsi — 46 (34–62) v. 60 (53–67) lat; W = 782, p = 0,003. WNIOSKI: Mały odsetek wyników wskazujących na aktywne krwawienie sugeruje nadużywanie bronchofiberoskopii w diagnostyce krwioplucia. Wskazania do tego badania powinny być zrewidowane, w szczególności w grupie młodych pacjentów z niemasywnym krwiopluciem.WSTĘP: Bronchofiberoskopia jest często wykonywanym badaniem we wstępnej diagnostyce krwioplucia. Wiele danych wskazuje jednak na to, że badanie to nie zawsze dostarcza dodatkowych istotnych informacji, ponad te uzyskane z badań obrazowych. Z tego powodu przeprowadzono analizę, której celem było określenie przydatności bronchofiberoskopii w pierwszoplanowej diagnostyce krwioplucia. MATERIAŁ I METODY: Przedmiotem retrospektywnej analizy były wyniki badań bronchoskopowych wykonanych u pacjentów kierowanych do pracowni bronchoskopowej. Zawarto w niej jedynie te badania, w których wyłącznym wskazaniem było krwioplucie, wyłączając inne przyczyny z zakresu układu oddechowego. WYNIKI: Do ostatecznej analizy włączono 114 pacjentów. Mediana wieku wynosiła 59 lat (IQR: 46–64,75). Aktywne krwawienie stwierdzono w badaniu u 13 pacjentów (11,4%). Nie różnili się oni od pozostałych pod względem wieku: 59 (54–69) v. 59 (45–64) lat; W = 532,5, p = 0,27, oraz płci: c2 = 1,68, p = 0,2. Natomiast u 29 pacjentów (25,44%) w bronchofiberoskopii nie ujawniono żadnych nieprawidłowości. Pacjenci należący do tej grupy byli istotnie młodsi — 46 (34–62) v. 60 (53–67) lat; W = 782, p = 0,003. WNIOSKI: Mały odsetek wyników wskazujących na aktywne krwawienie sugeruje nadużywanie bronchofiberoskopii w diagnostyce krwioplucia. Wskazania do tego badania powinny być zrewidowane, w szczególności w grupie młodych pacjentów z niemasywnym krwiopluciem

Is bronchoscopy always justified in diagnosis of haemoptysis? Response to the letter of Solidoro and Guerrera

non