Przypadek 81-letniej pacjentki z zespołem tachykardia–bradykardia po obustronnej mastektomii z infekcją loży stymulatora w wywiadzie

The case report presents a history of an 81-year-old woman with paroxysmal atrial fibrillation, treated with apixaban at a reduced dose, who has a DDD pacemaker implanted in March 2018 due to tachycardia-bradycardia syndrome. In the interview were left-hand mastectomy in 2012 and right-hand mastectomy in October 2022 caused by breast cancer. In November 2022 the patient was admitted to the Department of Cardiology to stimulate system removal because of a pacemaker pocket infection. Then, according to the interview of sick sinus syndrome, the electrocardiogram Holter monitoring was made and due to its results the patient was qualified for repeated electrotherapy. Considering the general clinical view it was decided to implant the leadless MICRA pacemaker.W niniejszej pracy przedstawiono przypadek 81-letniej pacjentki z wywiadem napadowego migotania przedsionków, leczonej przeciwkrzepliwie apiksabanem w dawce zredukowanej, po implantacji stymulatora typu DDD w marcu 2018 roku z powodu zespołu tachykardia–bradykardia. W wywiadzie stan po zabiegu mastektomii lewostronnej w 2012 roku, a w październiku 2022 roku — mastektomii prawostronnej z powodu raka piersi. W listopadzie 2022 roku chora została przyjęta do Kliniki Kardiologii Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego w Białymstoku w celu usunięcia układu stymulującego ze względu na zakażenie loży stymulatora. Ze względu na wcześniejszy wywiad zespołu chorego węzła po usunięciu układu wykonano badanie elektrokardiograficzne metodą Holtera i ponownie zakwalifikowano pacjentkę do elektroterapii. Z uwagi na całokształt obrazu klinicznego zdecydowano o implantacji stymulatora bezelektrodowego typu Micra

Heart failure with preserved ejection fraction in patient with chronic kidney disease

Częstość występowania przewlekłej choroby nerek  oraz niewydolności serca wzrasta istotnie szczególnie  u pacjentów w podeszłym wieku i stanowi  bardzo istotny problem kliniczny i społeczny. Każda  osoba z przewlekłą chorobą nerek powinna być  traktowana jako chory z wysokim ryzykiem sercowo-  naczyniowym, a u pacjentów z niewydolnością  serca i przewlekłą chorobą nerek należy się liczyć  ze znacznie gorszym rokowaniem. U pacjentów ze  współistniejącą niewydolnością serca oraz przewlekłą  chorobą nerek zarówno diagnostyka, jak i leczenie  jest znacznie utrudnione i wymaga szczególnej  uwagi, wielodyscyplinarnego podejścia oraz ścisłej  współpracy nefrologa z kardiologiem, co w wielu  przypadkach pozwala na uzyskanie wieloletniego  stabilnego przebiegu klinicznego. W pracy przedstawiono  opis przypadku pacjenta z rozkurczową  niewydolnością serca oraz towarzyszącą przewlekłą  chorobą nerek, omówiono postępowanie diagnostyczne  i terapeutyczne.Patients with chronic kidney disease and heart  failure have already become the clinical and social  issue of great importance. Moreover, the improvement  of health care and aging of the society  contribute to the escalation of the scope of the  issue. Every patient with chronic kidney disease  should be considered at increased cardiovascular  risk. Additionally, in patients with heart failure and  chronic kidney disease worse prognosis should be  taken into account. The treatment of such patients  includes the elimination of reversible causes of the  diseases and the prevention of their progression  with optimal risk factors control. In patients with  heart failure and coexisting chronic kidney disease  diagnostic work-up and treatment are difficult and  require much attention, multi-professional approach  with constant cooperation of nephrologist  and cardiologist, which in many cases results in  stable clinical course of the diseases over the  years. We present a case of heart failure with preserved  ejection fraction. We also presented diagnostic  and therapeutic strategy in this patient

A cross-national study of internationalisation barriers with reference to SME value chain

Research background: The study responses to the internationalisation issue, one of the essential factors of SMEs growth. Particularly to companies' efforts towards setting international cooperation and circumstances obstructing these struggles. The study takes into consideration that internationalisation in specific areas of company's operations differs noticeably. Similarly, different barriers may arise depending on the areas of the company's value chain that are the focus of the enterprises' internationalisation strategies. Purpose of the article: This study aims to identify barriers to internationalisation regarding various areas of a company's value chain. The study employs the Value Chain Model by Porter. Methods: The field data was collected using a questionnaire survey on a sample of small and medium enterprises (SMEs) located in countries in the Baltic Sea region (Denmark, Estonia, Finland, Germany, Latvia, Lithuania and Poland). A multiple regression analysis was performed to determine the impact of barriers on internationalisation. Finding & value added: The study indicates three areas that are most often the subject of internationalisation in SMEs: operations, outbound logistics and marketing and sales. Barriers differ between value chain areas; however, cultural differences and competition are perceived as the most important hindering factors by companies experienced in internationalisation. At the same time, barriers regarding knowledge and finance diminish when companies becoming more experienced in internationalisation in particular value chain areas. This study is one of few employing the value chain framework to examine internationalisation

Współwystępowanie choroby Parkinsona i pierwotnie postępującej postaci stwardnienia rozsianego

bra

Czy kontrast echokardiograficzny jest bezpieczny i użyteczny w ocenie funkcji lewej komory w okresie okołooperacyjnym po zabiegu kardiochirurgicznym? Badanie pilotażowe

Background: Myocardial contrast echocardiography (CE) improves the quality of standard echocardiography. The value of CE during the early post-operative period after coronary artery bypass grafting (CABG) has not yet been well established. Aim: To evaluate the accuracy and safety of CE used for the assessment of left ventricular (LV) function in patients after CABG in the setting of a cardiosurgery post-operative unit (CPU) in comparison with conventional transthoracic echocardiography (TTE). Methods: Echocardiographic contrast agent Sono-Vue (Bracco, Italy) was administered in 30 consecutive patients with technically difficult TTE, after CABG treated in the CPU. Improved quality of echocardiographic imaging was assessed by the number of analysable LV segments. The LV end-diastolic and end-systolic volume (LVEDV, LVESV) and LV ejection fraction (LVEF) were calculated before and after contrast administration. Results: There were no side effects after contrast administration. The mean number of LV segments visualised after CE increased from 8.0 ± 4 to 16.9 ± 0.1 in all patients (52.4% of improvement); 272 (52.3%) out of 510 segments were described as poorly visible using standard TTE while only four (0.8%) segments were not visible after contrast administration. Out of all visible hypokinetic, akinetic and dyskinetic segments, 63 (12%) segments were classified wrongly. The LV volumes were smaller and LVEF significantly higher after CE compared to standard TTE (LVEDV 127 mL vs 98 mL; LVESV 65 mL vs 45 mL; p = 0.0002 and p = 0.0016, respectively). In all methods used: visual, Simpson’s method and biplane method, LVEF was significantly higher compared to standard TTE (p = 0.012, p = 0.0088, p = 0.00065, respectively). In patients after surgical LV restoration, CE enabled the assessment of LV geometry, patch localisation and the exclusion of the presence of LV thrombus. Conclusions: Contrast echocardiography is a rapid, simple and safe technique when performed at bedside in a cardiosurgery post-operative unit setting, permitting accurate both segmental and global wall motion analysis. The use of contrast echocardiography could help to identify causes leading to LV systolic dysfunction immediately after CABG surgery. Kardiol Pol 2011; 69, 7: 680–686Wstęp: Kontrast echokardiograficzny poprawia jakość standardowego badania echokardograficznego. Wartość badania kontrastowego we wczesnym okresie po operacji pomostowania aortalno-wieńcowego (CABG) nie została dotychczas dostatecznie zbadana. Cel: Celem pracy była ocena wartości diagnostycznej i bezpieczeństwa echokardiografii kontrastowej w ocenie funkcji lewej komory u pacjentów po operacji CABG w warunkach kardiochirurgicznego oddziału pooperacyjnego w porównaniu z tradycyjną echokardiografią przezklatkową. Metody: Kontrast echokardiograficzny Sono-Vue (Bracco, Włochy) zastosowano u 30 kolejnych pacjentów z trudnym technicznie obrazem przezklatkowym po CABG w warunkach kardiochirurgicznego oddziału pooperacyjnego. Poprawę jakości badania echokardiograficznego określano na podstawie liczby segmentów lewej komory możliwych do oceny po podaniu kontrastu. Objętość końcoworozkurczową i końcowoskurczową lewej komory (LVEDV, LVESV) oraz frakcję wyrzutową lewej komory (LVEF) oceniano przed podaniem kontrastu i po jego zastosowaniu. Wyniki: Nie zaobserwowano skutków ubocznych podania kontrastu echokardiograficznego. Liczba segmentów lewej komory po podaniu kontrastu wzrosła z 8,0 ± 4 do 16,9 ± 0,1 (52,4% poprawy). Spośród 510 segmentów 272 (52,3%) było opisanych jako źle widoczne, podczas gdy tylko 4 (0,8%) segmenty były niewidoczne po podaniu środka kontrastowego. Spośród widocznych hipokinetycznych, akinetycznych i dyskinetycznych segmentów 63 (12%) segmenty były źle zakwalifikowane. Objętości lewej komory były mniejsze, a LVEF istotnie statystycznie wyższa po podaniu kontrastu w porównaniu ze standardowym badaniem (LVEDV 127 ml v. 98 ml; LVESV 65 ml v. 45 ml; p = 0,0002 i p = 0,0016, odpowiednio). We wszystkich metodach użytych do oceny LVEF (metodzie wizualnej, metodzie Simpsona i metodzie dwupłaszczyznowej) LVEF była istotnie wyższa w porównaniu ze standardowym badaniem (p = 0,012; p = 0,0088; p = 0,00065, odpowiednio). U chorych po plastyce lewej komory podanie kontrastu umożliwiło ocenę jej geometrii, lokalizację naszytej łaty oraz wykluczyło obecność zakrzepu w lewej komorze. Wnioski: Kontrast echokardiograficzny jest szybką, prostą i bezpieczną metodą w warunkach kardiochirurgicznego oddziału pooperacyjnego, która pozwala ocenić segmentalną i globalną kurczliwość lewej komory. Zastosowanie echokardiografii kontrastowej może pomóc w różnicowaniu stanów przebiegających z dysfunkcją lewej komory tuż po operacji CABG. Kardiol Pol 2011; 69, 7: 680–68

Echocardiographic predictors of thrombus in left atrial appendage-The role of novel transthoracic parameters

INTRODUCTION: The left atrium appendage thrombus (LAAT) formation is a complex process. A CHA2DS2-VASc scale is an established tool for determining the thromboembolic risk and initiation of anticoagulation treatment in patients with atrial fibrillation or flutter (AF/AFL). We aimed to identify whether any transthoracic echocardiography (TTE) parameters could have an additional impact on LAAT detection. METHODS: That is a sub-study of multicenter, prospective, observational study LATTEE (NCT03591627), which enrolled 3,109 consecutive patients with AF/AFL referred for transesophageal echocardiography (TEE) before cardioversion or ablation. RESULTS: LAAT was diagnosed in 8.0% of patients. The univariate logistic regression analysis [based on pre-specified in the receiver operating characteristic (ROC) analysis cut-off values with AUC ≥ 0.7] identified left ventricular ejection fraction (LVEF) ≤ 48% and novel TTE parameters i.e., the ratios of LVEF and left atrial diameter (LAD) ≤ 1.1 (AUC 0.75; OR 5.64; 95% CI 4.03-7.9; p < 0.001), LVEF to left atrial area (LAA) ≤ 1.7 (AUC 0.75; OR 5.64; 95% CI 4.02-7.9; p < 0.001), and LVEF to indexed left atrial volume (LAVI) ≤ 1.1 (AUC 0.75, OR 6.77; 95% CI 4.25-10.8; p < 0.001) as significant predictors of LAAT. In a multivariate logistic regression analysis, LVEF/LAVI and LVEF/LAA maintained statistical significance. Calculating the accuracy of the abovementioned ratios according to the CHA2DS2-VASc scale values revealed their highest predictive power for LAAT in a setting with low thromboembolic risk. CONCLUSION: Novel TTE indices could help identify patients with increased probability of the LAAT, with particular applicability for patients at low thromboembolic risk

Left Atrial Thrombus in Atrial Fibrillation/Flutter Patients in Relation to Anticoagulation Strategy: LATTEE Registry

BACKGROUND: Atrial fibrillation (AF) and flutter (AFl) increase the risk of thromboembolism. The aim of the study was to assess the prevalence of left atrial thrombus (LAT) in AF/AFl in relation to oral anticoagulation (OAC). METHODS: LATTEE (NCT03591627) was a multicenter, prospective, observational study enrolling consecutive patients with AF/AFl referred for transesophageal echocardiography before cardioversion or ablation. RESULTS: Of 3109 patients enrolled, 88% were on chronic, 1.5% on transient OAC and 10% without OAC. Of patients on chronic OAC, 39% received rivaroxaban, 30% dabigatran, 14% apixaban and 18% vitamin K antagonists (VKA). Patients on apixaban were oldest, had the worst renal function and were highest in both bleeding and thromboembolic risk, and more often received reduced doses. Prevalence of LAT was 8.0% (7.3% on chronic OAC vs. 15% without OAC; p &lt; 0.01). In patients on VKA, prevalence of LAT was doubled compared to patients on non-VKA-OACs (NOACs) (13% vs. 6.0%; p &lt; 0.01), even after propensity score weighting (13% vs. 7.5%; p &lt; 0.01). Prevalence of LAT in patients on apixaban was higher (9.8%) than in those on rivaroxaban (5.7%) and dabigatran (4.7%; p &lt; 0.01 for both comparisons), however, not after propensity score weighting. CONCLUSIONS: The prevalence of LAT in AF is non-negligible even on chronic OAC. The risk of LAT seems higher on VKA compared to NOAC, and similar between different NOACs