Regulation of apoptosis in endometrium preparation for menstruation or embryo implantation

Recent studies have presented apoptosis as the key mechanism of endometrial tissue reconstruction. Regulation of apoptosis leads to the menstruation or prepare the mucose layer for the implantation of the embryo. Thus, the factors controlling apoptosis determine proper endometrial preparation for blastocyst implantation. Among these factors, not only the progesterone but also embryonic factors (chorion gonadotropin) and those produced by endometrium affected by interaction with blastocyst (prolactin, IGFBP-1) plays the pivotal role

Generation of Nonlinear Feedback Shift Registers with special-purpose hardware

The nonlinear feedback shift registers (NLFSR) are used to construct pseudorandom generators for stream ciphers. Their theory is not so complete as that of the linear feedback shift registers (LFSR). In general, it is not known how to construct NLFSRs with maximum period. The direct method is to search for such registers with suitable properties. We used the implementation of NLFSRs in Field Programmable Gate Arrays (FPGA) to perform a corresponding search. We also investigated local statistical properties of the binary sequences ganerated by NLFSRs of order 25 and 27

Stent-graft collapse after endovascular treatment of aortic dissection — case report and review of literature

Zastosowanie metody wewnątrznaczyniowej do leczenia rozwarstwień typu B stało się cenną alternatywą dla metody otwartej. Powikłania po zastosowaniu tej metody, mimo niższego odsetka występowania, stanowią ważny problem. Jednym z nich jest zapadnięcie się protezy. Celem pracy było przedstawienie przypadku zapadnięcia się stent-graftu po leczeniu wewnątrznaczyniowym z powodu rozwarstwienia oraz leczenia tego powikłania, a także podkreślenie wagi pooperacyjnej kontroli po implantacji endoprotezy. Mężczyzna 44-letni z opornym nadciśnieniem tętniczym, leczony wewnątrznaczyniowo z powodu rozwarstwienia aorty przed 6 laty, został przyjęty do kliniki z powodu bólu w klatce piersiowej i zmniejszenia dystansu chromania do około 50 metrów od roku. Tomografia komputerowa (CT) wykazała zapadnięcie się proksymalnej części stent-graftu Zenith w aorcie zstępującej i drożny kanał rzekomy rozwarstwienia. Zastosowano leczenie wewnątrznaczyniowe — wprowadzono dodatkowy stent-graft, skutecznie przywracając przepływ w kanale prawdziwym. W czasie rocznej obserwacji chory pozostał bezobjawowy, a kanał rzekomy uległ zakrzepicy. Zapadniecie się stent-graftu jest jednym z najrzadziej opisywanych powikłań występujących po leczeniu wewnątrznaczyniowym patologii aorty piersiowej. Mała krzywizna aorty, niedostateczne przyleganie protezy do jej wewnętrznej krzywizny oraz nadmierne przewymiarowanie stent-graftu są czynnikami, które mogą mieć wpływ na wystąpienie tego powikłania. Dlatego istotna jest ścisła kontrola radiologiczna po operacji. Metodą z wyboru leczenia zapadnięcia się stent-graftu powinno być postępowanie wewnątrznaczyniowe z założeniem dodatkowego stentu lub stent-graftu.Application of endovascular method for type B aortic dissection treatment is valuable option compared with open surgery. Despite the lower rate, complications in the endovascular treatment remain important issue. One of them is collapse of the prosthesis. The aim of the study was to present case of stent-graft collapse after endovascular treatment due to aortic dissection and management of this complication, and to highlight the weight of post-operative surveillance. A 44-year old male with resistant hypertension, treated due to aortic dissection 6 years ago, was admitted to Department of General, Vascular and Transplant Surgery of Warsaw Medical University, due to chest pain and decrease of claudication distance to 50 meters since last year. Computed tomography (CT) at admission revealed collapsed proximal part of Zenith stent-graft in descending aorta and fully patent false lumen of dissection. We performed endovascular treatment by additional Zenith stent-graft implantation, successfully restoring blood flow in the true lumen. In one-year observation patient remained asymptomatic and false lumen thrombosed. Stent-graft collapse is one of the rarest complications that occur after the endovascular treatment of the pathologies of thoracic aorta. Small radius of aorta, poor apposition to the inner curve of aorta and exceeding oversizing of the endograft were often reported as the etiology of the complication. Therefore strict CT surveillance is necessary due to wide spectrum of symptoms of collapsed prosthesis. Endovascular management with stent or stent-graft deployment should be first choice treatment

Gonadotropina kosmówkowa jako kluczowy czynnik regulujący implantację zarodka

Abstract Chorionic gonadotropin (CG), as a embryonic factor, controls the implantation process and pregnancy formation. The hormone regulates endometrial functions by its influence on progesterone production and direct modulation of endometrial cell functions. Recent studies suggest the key role of CG in controlling the main implantation processes like apoptosis, angiogenesis, maternal immunological response and trophoblast migration. The review of recent studies regarding CG function indicates its pivotal role in embryo implantation and suggests possible medical applications.Streszczenie Gonadotropina kosmówkowa (CG), jako czynnik zarodkowy, kontroluje proces implantacji i formowania się ciąży. Hormon ten reguluje funkcje błony śluzowej macicy zarówno poprzez wpływ na produkcję progesteronu, jak i poprzez bezpośrednie oddziaływanie na komórki endometrium. Badania ostatnich lat wskazują na kluczowa rolę CG w kontroli najważniejszych procesów związanych z implantacja, takich jak apoptoza, angiogeneza, matczyna odpowiedź immunologiczna i migracja trofoblastu. Przegląd piśmiennictwa ostatnich lat wskazuje na decydującą rolę gonadotropiny kosmówkowej w procesie formowania się ciąży i sugeruje potencjalne zastosowanie medyczne tego hormonu.

The effect of successful renal artery correction on intra-renal Doppler flow parameters in hypertensive patients with renal artery stenosis

Wstęp Celem prezentowanego, prospektywnego badania była ocena wpływu skutecznego zabiegu poszerzenia światła tętnicy nerkowej (za pomocą angioplastyki lub chirurgicznego) na parametry przepływu wewnątrznerkowego oceniane w badaniu dopplerowskim tętnic nerkowych u chorych z nadciśnieniem tętniczym, zwężeniem tętnicy nerkowej i prawidłową funkcją nerek. Materiał i metody Do badania włączono 30 chorych z nadciśnieniem tętniczym (średnia wieku 53,3 &plusmn; 2,0 lat; zakres 33&#8211;75 lat; 18 M, 12 K) i z angiograficznie potwierdzonym miażdżycowym zwężeniem tętnicy nerkowej. Badanie dopplerowskie tętnic nerkowych wykonywano przed (0) i tydzień (I), 6 miesięcy (II) i rok (III) po skutecznej korekcji zwężenia tętnicy nerkowej. Na podstawie analizy widma przepływu wyliczano: maksymalną prędkość skurczową (Vmax), przyspieszenie narastania fali skurczowej (Acc), czas przyspieszenia (AcT), indeks pulsacji (PI) i indeks oporowy (RI). Całodobowe monitorowanie ciśnienia tętniczego wykonywano przed korekcją zwężenia tętnicy nerkowej i rok po (III) niej. Pacjentów podzielono na dwie grupy w zależności od efektu zabiegu ocenianego po roku: grupę 1 (wyleczoną) - chorzy, u których nie stosowano leczenia hipotensyjnego, ze średnim ciśnieniem tętniczym z ciągu doby wynoszącym poniżej 135/85 mm Hg oraz grupę 2 (niewyleczoną) - chorzy otrzymujący nadal leczenie hipotensyjne. Wyniki W całej grupie łącznie, grupie 1 i grupie 2 obserwowano obniżenie Vmax w badaniach I, II i III w porównaniu z 0. Przyspieszenie było obniżone przed korekcją zwężenia tętnicy nerkowej, następnie obserwowano istotny wzrost Acc w badaniach I, II i III w porównaniu z 0 w całej grupie łącznie, grupie 1 i grupie 2. Czas przyspieszenia był wydłużony przed korekcją zwężenia tętnicy nerkowej, istotne obniżenie AcT w porównaniu z wartościami wyjściowymi obserwowano w badaniach I, II i III w grupie 2 i całej grupie. W grupie 1 nie obserwowano różnic między wartością RI w badaniach I, II i III w porównaniu z wartościami wyjściowymi (odpowiednio: 0,54 &plusmn; 0,02, 0,56 &plusmn; 0,03, 0,55 &plusmn; 0,04 vs. 0,52 &plusmn; 0,04; p = NS). W grupie 2 średnia wartość RI wzrosła nieistotnie w badaniach I, II i III w porównaniu z 0 (odpowiednio: 0,64 &plusmn; 0,02, 0,94 &plusmn; 0,05, 0,63 &plusmn; 0,02 vs. 0,61 &plusmn; 0,02 p = NS). Średnie wartości RI były istotnie wyższe w grupie 2 w porównaniu z grupą 1 w badaniach 0 i I. Obserwowano istotnie statystycznie niższe wartości PI w grupie 1 w porównaniu z grupą 2 w badaniach 0 i I. Wnioski Uzyskane wyniki wskazują na brak wpływu skutecznej korekcji zwężenia tętnicy nerkowej u chorych z nadciśnieniem tętniczym i prawidłową funkcją nerek na indeks oporowości i pulsacji. Ocena przyspieszenia i czasu przyspieszenia ma znaczenie w obserwacji chorych po korekcji zwężenia tętnicy nerkowej pozwalając na ocenę skuteczności leczenia.Background The aim of this prospective study was to evaluate the effect of successful renal artery correction (angioplasty or surgery) on intra-renal Doppler flow parameters in hypertensive patients with renal artery stenosis (RAS) and preserved renal function. Material and methods The study included 30 hypertensive patients (mean age: 53.5 &plusmn; 2.0 yrs, range: 33&#8211;75 years; 18 males, 12 females) with arteriographically confirmed atherosclerotic RAS. Intra-renal Doppler flow parameters (maximum systolic velocity - Vmax, acceleration - Acc, acceleration time - AcT, pulsatility index - PI and resistive index - RI) were evaluated before (0) and during a one year follow-up period at 1 week (I), 6 months (II) and 12 months (III) after successful renal artery correction (angioplasty or surgery) in hypertensive patients with RAS. 24-hour blood pressure monitoring was performed before and 12 months (at III) after RAS correction. The patients were classified into two groups according to the clinical outcome: Group 1 - cured, with permanent discontinuation of antihypertensive treatment and with 24 h BP of < 135/85 mm Hg following PTRA or surgery without antihypertensive medication; Group 2 - not cured, with antihypertensive treatment maintained or modified but not discontinued. Results In Groups 1 and 2, taken as whole, a statistically significant decrease in Vmax was observed at I, II and III, as compared to the pre-intervention period. Evaluation of the intra-renal branches in the one year follow-up revealed a decreased Acc value at 0 followed by a statistically significant increase in Acc at I, II and III for the whole group involved in the study, taking Groups 1 and 2 together, as compared to the pre-interventional period. The AcT value for the whole group was increased at 0 and after successful renal artery correction a significant decrease was observed at I, II and III in the whole group and in Group 2. In Group 1 there were no differences in RI value at I, II, and III when compared with the baseline (0.54 &plusmn; 0.02, 0.56 &plusmn; 0.03, 0.55 &plusmn; 0.04 vs. 0.52 &plusmn; 0.04 respectively; p = NS). In Group 2 RI values increased non-significantly at I, II, and III, as compared to the pre-interventional period (0.64 &plusmn; 0.02, 0.94 &plusmn; 0.05, 0.63 &plusmn; 0.02 vs. 0.61 &plusmn; 0.02 respectively; p = NS). RI values were significantly higher in Group 2 as compared to Group 1 at 0 and I. There were significant differences in PI values between Group 1 and Group 2 before and 6 weeks (I) after successful renal artery correction. Conclusion Our study indicates that among hypertensive patients with RAS and preserved renal function function successful renal artery correction had no effect on the resistive index and pulsatility index. Of the four indices examined acceleration and acceleration time are useful for evaluating the long-term results of renal angioplasty or surgical treatment in patients with RAS

Influence of Atheromatous Lesions in the Ilio-Femoral Segment on the Occurrence of Stentgraft Thrombosis After Endovascular Treatment of an Abdominal Aortic Aneurysm

Limb graft thrombosis (LGT) is one of the most frequent severe complications after endovascular repair of abdominal aortic aneurysms. The aim of the study was to assess the influence of atherosclerosis in ileo-femoral segment on the incidence of LGT as well as to analyze the methods of treatment of LGT. Material and methods. The medical records of 564 consecutive patients operated endovascularly for abdominal aortic aneurysm by means of bifurcated stentgrafts in the Department of General, Vascular and Transplantat Surgery of Medical University of Warsaw were analyzed. The minimal observation time after surgery was one year. Patients with inflammatory, ruptured and falls aneurysms as well as those with the observation period below 12 months were excluded from the study. Patients were divided into two groups: test (B) and control (K) depending on the progression of atherosclerosis in the iliac arteries. Group B included 184 patients (13 women and 171 men), with advanced atherosclerotic lesions of ilio-femoral segment, corresponding to the A - C class in the TASC classification. The remaining 380 patients (25 women and 355 men) without significant blood flow disorders in the iliac arteries, constituted the group K. The computed tomography was done in all patients with acute limb ischemia. Results. During the observation time up to 114 month, the LGT occurred in 43 (7.6%) cases: [group B - 34/184 (18.5%), group K - 9/380 (2.4%)]. The treatment of LGT included an attempt of patency restoring of the prosthesis by means of thrombolysis or thrombectomy combined with stenting. In case of failure the cross-over femoro-femoral bypass was implanted. Thrombectomy was successful in 21 of 40 cases (52.5%), the local thrombolysis was done in 5 patients and it was successful in three cases and in the remaining two patients the thrombectomy was done. In 16 of 24 patients after patency restoring of the prosthesis the angioplastics and stenting was done. In 17 cases the femoro-femoral bypass was implanted. Conclusions. The atherosclerosis in ileo-femoral segment significantly increases the risk of LGT. An attempt of patency restoring (thrombectomia or thrombolysis) combined with stenting and cross-over femoro- femoral bypass implantation in case of failure seems to be the successful method of LGT treatment