Eotaxin-1 in exhaled breath condensate of stable and unstable asthma patients.

<p>Abstract</p> <p>Background</p> <p>Airway eosinophilia is considered a central event in the pathogenesis of asthma. Eotaxin plays a key role in selective eosinophil accumulation in the airways and, subsequently, their activation and degranulation. The study was undertaken to evaluate eotaxin-1 levels in the exhaled breath condensate (EBC) of asthmatics with different degrees of asthma severity and to establish the possible correlation of these measurements with other recognized parameters of airway inflammation.</p> <p>Methods</p> <p>EBC was collected from 46 patients with allergic asthma (14 with steroid-naïve asthma, 16 with ICS-treated, stable asthma, 16 with ICS-treated unstable asthma) and 12 healthy volunteers. Concentrations of eotaxin-1 were measured by ELISA.</p> <p>Results</p> <p>In the three groups of asthmatics, eotaxin-1 concentrations in EBC were significantly higher compared with healthy volunteers (steroid-naïve asthma: 9.70 pg/ml ± 1.70, stable ICS-treated asthma: 10.45 ± 2.00, unstable ICS-treated asthma: 17.97 ± 3.60, healthy volunteers: 6.24 ± 0.70). Eotaxin-1 levels were significantly higher in patients with unstable asthma than in the two groups with stable disease. We observed statistically significant correlations between the concentrations of eotaxin-1 in EBC and exhaled nitric oxide (F_ENO) or serum eosinophil cationic protein (ECP) in the three studied groups of asthmatics. We also discovered a significantly positive correlation between eotaxin-1 in EBC and blood eosinophil count in the groups of patients with unstable asthma and steroid-naïve asthma.</p> <p>Conclusions</p> <p>Measurements of eotaxin-1 in the EBC of asthma patients may provide another useful diagnostic tool for detecting and monitoring airway inflammation and disease severity.</p

A Structural Model for Binding of the Serine-Rich Repeat Adhesin GspB to Host Carbohydrate Receptors

GspB is a serine-rich repeat (SRR) adhesin of Streptococcus gordonii that mediates binding of this organism to human platelets via its interaction with sialyl-T antigen on the receptor GPIbα. This interaction appears to be a major virulence determinant in the pathogenesis of infective endocarditis. To address the mechanism by which GspB recognizes its carbohydrate ligand, we determined the high-resolution x-ray crystal structure of the GspB binding region (GspBBR), both alone and in complex with a disaccharide precursor to sialyl-T antigen. Analysis of the GspBBR structure revealed that it is comprised of three independently folded subdomains or modules: 1) an Ig-fold resembling a CnaA domain from prokaryotic pathogens; 2) a second Ig-fold resembling the binding region of mammalian Siglecs; 3) a subdomain of unique fold. The disaccharide was found to bind in a pocket within the Siglec subdomain, but at a site distinct from that observed in mammalian Siglecs. Confirming the biological relevance of this binding pocket, we produced three isogenic variants of S. gordonii, each containing a single point mutation of a residue lining this binding pocket. These variants have reduced binding to carbohydrates of GPIbα. Further examination of purified GspBBR-R484E showed reduced binding to sialyl-T antigen while S. gordonii harboring this mutation did not efficiently bind platelets and showed a significant reduction in virulence, as measured by an animal model of endocarditis. Analysis of other SRR proteins revealed that the predicted binding regions of these adhesins also had a modular organization, with those known to bind carbohydrate receptors having modules homologous to the Siglec and Unique subdomains of GspBBR. This suggests that the binding specificity of the SRR family of adhesins is determined by the type and organization of discrete modules within the binding domains, which may affect the tropism of organisms for different tissues

Contemporary European topographic maps in the scale of 1:25 000

Artykuł jest próbą wskazania różnic i podobieństw między mapami topograficznymi w skali 1:25 000 różnych krajów Europy. Analizie poddano mapy: belgijską, czeską, francuską, hiszpańską, holenderską, niemiecką, szwajcarską oraz włoską. Porównanie osnowy matematycznej, sposobów przedstawiania rzeźby terenu, prezentacji sieci wodnej, osadniczej i komunikacyjnej oraz pokrycia terenu uwidoczniło znaczne różnice między koncepcjami wydawanych współcześnie map topograficznych. Głównymi przyczynami zróżnicowania map wydają się być odmienne cechy środowiska geograficznego oraz różnice tradycji kartograficznych poszczególnych krajów.The first civilian topographic map in 1:25 000 published in Poland after WW II became, despite its short-comings, a basis for numerous thematic maps. It was reedited and used until the end of 1980-ies. Currently civilian topographic maps are available only in 1:10 000 and 1:50 000 (maps in '1992' coordinate system). Lack of a contemporary map in 1:25 000 makes it impossible to create thematic presentations comparable to the ones of the past, and makes it difficult to conduct field research. A new map in 1:25 000 should relate in its concept to the topographic maps in 1:10 000 and 1:50 000 mentioned above, and at the same time continue the best traditions of Polish cartography. It should also present a level similar to that of other European publications of the type. The article analyzes topographic maps in 1:25 000 currently published in Belgium, the Czech Republic, France, Spain, the Netherlands, Germany, Switzerland and Italy. The comparison shows that there are significant differences between them, visible even at the stage of analysis of their mathematical base. Various ellipsoids, systems of reference and cartographic projections are used, while altitudes are related to various sea levels. Maps also have different density of topographic grid and various ways of describing it. On all maps land relief is presented with contour lines, but with various contour intervals. Only some of the maps used hill shading. Also land cover differs (number of categories). Three approaches to the presentation of settlements can be distinguished. The first one is presentation of single buildings, the second - presentation of built-up areas, with the third being a combination of the first two. Significant differences appear in the presentation of functions of buildings and built-up areas (color, signatures, notes, lettering). Differences between maps are also visible in the presentation of surface waters and transportation infrastructure (roads, rail-roads). These result from different classification criteria. Graphic differences between analyzed maps are also well visible in the form of a variety of signatures and different color scales of print. The reason for such significant differences between European topographic maps in the scale of 1:25 000 results not only from different types of geographic environment, but mostly from different cartographic traditions of particular countries. Lack of common European standards of topographic map edition will probably make the concept of the future Polish map in 1:25 000 resemble the concepts of the topographic maps in 1:10 000 and 1:50 000 currently available in Poland

Autophagy - adaptive molecular mechanisms in condition of starvation

Autofagia jest bardzo starym procesem, podczas którego przy pomocy lizosomów usuwane są białka o długim okresie półtrwania oraz organella komórkowe. Autofagia może być wywołana przez mechanizmy stresowe dla komórki. Badania dowodzą, że autofagia odgrywa kluczową rolę w pozyskiwaniu składników odżywczych oraz w adaptacji do warunków głodu. Dzięki temu bierze udział w zachowaniu homeostazy w cytoplazmie i jądrze komórki. Osiągnięcie tego celu możliwe jest kilkoma drogami. W zależności od tego w jaki sposób substrat zostaje połączony z lizosomem mówimy o: makroautofagii oraz mikroautofagii. Dodatkowo część autorów wyróżnia również autofagię zależną od chaperonów. W niniejszym artykule opisano mechanizmy molekularne poszczególnych rodzajów autofagii ze szczególną uwagą poświeconą makroautofagii- jako najlepiej poznanemu typowi autofagii.Autophagy is an extremely old process during which long-lived proteins and cellular organelles are removed by means of lysosomes. Autophagy may be caused by cellular stress mechanisms. Research has proven that autophagy plays a key role in obtaining nutrients and adapting to the conditions of starvation. Owing to this, it takes part in maintaining homeostasis in cytoplasm and cell nucleus. This objective may be achieved through a number of ways. Depending on the manner in which a substrate connects with the lysosome, we can talk about macroautophagy and microautophagy. Additionally, some authors also distinguish a chaperone-mediated autophagy. The article presented below describes molecular mechanisms of each type of autophagy and focuses particularly on macroautophagy, which is the best understood of all the autophagy types

Methods of limiting thermal bypass losses

Wraz z rozwojem nowych, suchych metod wypalania klinkieru w piecach z wielostopniowymi podgrzewaczami surowca, pojawiły się nowe problemy technologicznie związane z tworzeniem się narostów w wymiennikach ciepła. Narosty te powstają w wyniku obiegu składników lotnych: alkaliów, siarki i chloru. Istotnym źródłem składników lotnych (oprócz surowca i pyłu węglowego) są paliwa alternatywne. Obserwowany w ostatnich latach intensywny wzrost udziału paliw alternatywnych w procesie wypalania klinkieru spowodował konieczność ograniczenia obiegu składników lotnych w instalacji piecowej poprzez zastosowanie bypassa, polegającego na wyprowadzeniu w zależności od zawartości składników lotnych 3–20% części gazów poza piec, z pominięciem wymiennika ciepła. Każdy procent bocznikowanych gazów powoduje wzrost zużycia ciepła w procesie wypalania o ok. 20–25 kJ/kgkl. W związku z tym dąży się do ograniczenia wielkości bypassa. Efekty ekologiczne i ekonomiczne z wykorzystania paliw alternatywnych powodują, że udział tych paliw stale rośnie, co skutkuje wzrostem obiegu składników lotnych i tym samym istnieje konieczność zwiększenia wielkości bocznikowanych gazów. W artykule przedstawiono jeden ze sposobów ograniczenia strat cieplnych w procesie wypalania klinkieru wynikających z zastosowania bypassa, polegający na wykorzystaniu entalpii gazów bypassowych do produkcji energii elektrycznej.The development of new, dry methods of clinker production in furnaces with multistage raw material heaters has resulted in new technological problems related to accretions building up in the heat exchangers. Such accretions form because of the circulation of volatile components: alkali, sulphur and chlorine. Beside raw material and coal dust, a lot of volatile components come from alternative fuels. Recent years have seen a significant increase in the use of alternative fuels in the clinker burning process, which made it necessary to restrict the circulation of volatile components in the furnace system with a bypass, which depending on volatile component volume lets 3–20% of gases out of the furnace, bypassing the heat exchanger. Each percent of bypassed gases increases heat consumption in the burning process by approx. 20–25 kJ/kg clinker. As a result, the tendency is to limit the size of the bypass. Ecological and economic effects of using alternative fuels makes their production usage grow constantly. This, in turn, results in increased volatile component circulation and the ensuing need to increase the volume of bypassed gases. The article presents one of the ways to reduce thermal losses resulting from operation of a bypass system, involving the use of enthalpy of bypass gases to produce electricity

Heat shock proteins - sensitive biomarkers of cells endangered by stress

Białka szoku cieplnego zapobiegają działaniu szkodliwych czynników i regulują funkcjonowanie wielu procesów komórkowych. Tworzą niekowalencyjne połączenia a innymi strukturami zawierającymi polipeptydy, w sytuacji, gdy struktury te nie spełniają swoich biologicznych funkcji. Znajdują się w komórkach osób zdrowych. Ich stężenie spada wraz z wiekiem a wzrasta w stanach chorobowych. Celem obecnej pracy była analiza budowy i funkcji białek szoku cieplnego. Zwrócono uwagę na rolę jaką białka te odgrywają w procesie życia i śmierci komórek, w patogenezie wielu chorób, w tym nowotworowych, miażdżycy, nadciśnienia tętniczego. Przedstawiono kierunki badań nad możliwością wykorzystania białek szoku cieplnego w procesie terapii licznych chorób. Zauważono również, że białka te pełnią rolę biomarkerów stresu komórkowego wywołanego wieloma stresorami, w tym zanieczyszczeniem środowiskaHeat shock proteins prevent adverse effects induced by harmful conditions and regulate the functioning of numerous cellular processes. They produce non-convalescent connections with other structures containing polypeptides in situations when these structures do not fulfill their biological functions. They are present in the cells of healthy people and their concentration tends to decrease with age and increase at times of illness. The objective of the current work was to analyse the structuring and functions of heat shock proteins. The investigation looked at the role that such proteins play in the process of life and death of cells in the pathogenesis of many diseases, including cancerous diseases, sclerosis, and hypertension. This paper presents research directions examining the possibility of applying heat shock proteins in treating numerous diseases. Such proteins have also been observed to serve as biomarkers of cellular stress induced by a variety of stressors, including environmental pollution

Death receptors : extrinsic pathway of apoptosis

Apoptoza jest to ściśle regulowany, naturalny proces zaprogramowanej śmierci komórek w organizmie wielokomórkowym. Dzięki niemu z organizmu usuwane są zużyte lub uszkodzone komórki. Istnieją dwa podstawowe tory indukcji sygnału do apoptozy zewnętrzny i wewnętrzny. Droga zewnętrzna, której poświęcona jest niniejsza praca - jest to szlak indukowany przez czynniki zewnętrzne pobudzające błonowe receptory, posiadające wewnątrzkomórkową domenę zwaną domeną śmierci (death domain) lub też atakiem limfocytów T cytotoksycznych. Możliwe jest też zainicjowanie apoptozy przez połączenie białek błonowych Fas i FasL w obrębie tej samej komórki W pracy przeanalizowano cechy charakterystyczne niektórych receptorów błonowych, zwanych receptorami śmierci, pobudzanych w przebiegu zewnętrznego toru indukcji sygnału do apoptozy. Receptory, które wzięto pod uwagę to: TNFR-1, CD95/ TRAIL-R1, TRAIL-R2, NGFR.Apoptosis is a strictly regulated, natural process of programmed cell death in multicellular organism. Via this process, worn-out or damaged cells are removed from the body. There are two basic paths to signal the induc tion of apoptosis - external and internal. The external path, which this work is devoted to, i s induced by external factors stimulating membrane receptors which have the intracellular dom ain called death domain or cytotoxic T lymphocyte attack. It is also possible to initiat e apoptosis by a combination of membrane proteins Fas and FasL within the same cell. The study analyses the characteristics of some memb rane receptors called death receptors, that are stimulated in the course of an external track of induction signal to apoptosis. Receptors taken into account are: TNFR-1 , CD95 / TRAIL-R1, TRAIL-R2, NGF