Mucocele of the dorsal surface of the tongue : a case report

Mucoceles represent one of the most common lesions of the oral cavity, developing as a result of saliva accumulation. The most frequent affected area is the lower lip, followed by floor of mouth, ventral tongue and buccal mucosa. Despite numerous reports of mucoceles originating on the ventral surface of the tongue, only scarce cases of such a lesion identified on the dorsal tongue surface have been described. In this report a mucocele developed on the dorsal tongue of a 74-year-old woman is described. Additionally a review of previously published mucoceles of the dorsal surface of the tongue is provided and discussed. A 74-year-old female patient was referred for a painless swelling on the dorsal surface of the tongue of 1 month duration. Possible clinical diagnosis included granular cell tumor and lingual thyroid gland. Proper blood testing for TSH, T3 and T4 as well as ultrasonography were requested, found to be within normal limits. An excisional biopsy was performed and tumor was removed with no intra-operative complications. Histopathological examination was consistent with a mucocele, exhibiting an amorphous material surrounded by granular connective tissue without epithelial lining on the periphery. Patient was examined on regular follow-up basis, with no signs of recurrence for the last 1 year. Mucoceles of the dorsal tongue surface represent rare clinical entities, necessitating the need for further case reports to be published in order to widen our understanding of their clinical features

Συγκριτική μελέτη της επούλωσης σε προκλητά οστικά ελλείμματα κρίσιμου μεγέθους με τη χρήση οστικών μοσχευμάτων. Πειραματική μελέτη σε χοίρους

Η αναγέννηση μεγάλων οστικών ελλειμμάτων παραμένει μια κλινική πρόκληση. Για να αποφευχθεί η πλημμελής οστική αποκατάσταση των οστών, εφαρμόζονται οστικά μοσχεύματα για να υποστηρίξουν την επουλωτική διαδικασία. Ο σκοπός αυτής της μελέτης ήταν η αξιολόγηση in vivo της ανάπτυξης νεόπλαστου οστού όσο και η παρατήρηση σε ιστολογικό επίπεδο των διεργασιών που λαμβάνουν χώρα κατά την ενσωμάτωση των υλικών, χρησιμοποιώντας 3 εμπορικά διαθέσιμα προϊόντα οστικής ανάπλασης σε μονο-φλοιώδη κρανιακά ελλείμματα χοίρων. Πιο συγκεκριμένα, αξιολογήθηκαν: α. ένα συνθετικό οστικό υποκατάστατο (Calc-i-oss classic, Sunstar Guidor, Switzerland), β. ένα ανθρώπινο οστικό παράγωγο (Demokritos, National Centre for Scientific Research tissue bank, Athens, Greece), γ. ένα ξενομόσχευμα βόειας προέλευσης (Bio-Oss, Geistlich Pharma AG, Wolhusen, Switzerland), καθώς και δ. ένα οστικό έλλειμμα άνευ μοσχεύματος, σε χειρουργικά προετοιμασμένες οστικές κοιλότητες. Τα ζώα χωρίσθηκαν τυχαιοποιημένα σε 2 ομάδες, θυσιαστήκαν στις 8 και 12 εβδομάδες και τα συλλεχθέντα ιστοτεμάχια αξιολογήθηκαν ποιοτικά με ιστολογική εξέταση και ποσοτικά ως προς την παραγωγή νέου οστού μέσω ιστομορφομετρίας. Τα αποτελέσματα της έρευνάς μας παρατίθενται συνοπτικά παρακάτω: 1. Το μόσχευμα b-TCP επέδειξε πιο έντονη παραγωγή νέου οστού συγκριτικά με το βόειο και το ανθρώπινο μόσχευμα στις 8 και 12 εβδομάδες, 2. Ενώ το b-TCP εμφάνισε μικρότερη παραγωγή νέου οστού συγκριτικά με την κενή οστική κοιλότητα στις 8 εβδομάδες, στην σχετικά πιο ώριμη φάση της επουλωτικής διεργασίας των 12 εβδομάδων παρουσίασε μεγαλύτερη ανάπτυξη οστίτη ιστού, 3. Το βόειο και το ανθρώπινο μοσχευματικό υλικό επέδειξαν μικρότερη παραγωγή οστού έναντι της κενής κοιλότητας στις 8 και 12 εβδομάδες, 4. Σύμφωνα με την ιστολογική αξιολόγηση το b-TCP εμφάνισε τον πιο έντονο ρυθμό απορρόφησης - διάλυσης στο διάστημα μεταξύ 8 και 12 εβδομάδων έναντι του βόειου και του ανθρώπινο μοσχεύματος όπου τα σωματίδιά τους, ιδιαίτερα του βόειου υποκατάστατου, εμφανίζονταν σχετικά άθικτα, χωρίς αξιόλογη ικανότητα αποδόμησης, 5. Η κενή κοιλότητα παρουσίασε έντονη παραγωγή οστού τόσο στις 8 όσο και στις 12 εβδομάδες, καταλαμβάνοντας μάλιστα την 1η και 2η θέση αντίστοιχα, σύμφωνα με την ιστομορφομετρική ανάλυση, γεγονός που μας επιτρέπει να εικάσουμε ότι το δεδομένο οστικό έλλειμμα δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί κρίσιμου μεγέθους στο συγκεκριμένο ζωικό μοντέλο χοίρου, 6. Είναι ιδιαίτερα εμφανές ότι τα προαναφερθέντα υλικά οστικής ανάπλασης διαθέτουν διαφορετικά χαρακτηριστικά, γεγονός που επηρεάζει το πρότυπο αποδόμησής τους όσο και την οστική αναγέννηση, και 7. Όλα το υλικά εμφάνισαν οστεοκαθοδηγητικές ιδιότητες, με απούσα την επαγωγή φλεγμονώδους απόκρισης και αντίδρασης ξένου σώματος από τον οργανισμό, επιβεβαιώνοντας την ικανοποιητική βιοσυμβατότητά τους.Regeneration of large jaw bone defects still remains a clinical challenge. To avoid incomplete bone repair, bone grafts have been advocated to support healing process. The aim of this study was to evaluate in vivo the development of newly formed bone as well as to observe at histologic level the processes that take place during the incorporation of materials, using 3 commercially available bone grafting products in mono-cortical calvaria porcine defects. In details, we evaluated: a. a synthetic bone substitute (Calc-i-oss classic, Sunstar Guidor, Switzerland), b. a human bone derivative (Demokritos, National Center for Scientific Research tissue bank, Athens, Greece), c. a bovine derived xenograft (Bio-Oss, Geistlich Pharma AG, Wolhusen, Switzerland), as well as d. an empty bone deficit, in surgically prepared bone cavities. Animals were randomized in 2 groups, sacrificed at 8 and 12 weeks, and the tissues collected were evaluated qualitatively by histologic examination and quantitatively regarding the production of new bone through histomorphometry. The results of our research are summarized below: 1. The b-TCP graft exhibited more intense production of new bone compared to the bovine and the human graft at 8 and 12 weeks, 2. While b-TCP was found to produce less bone production compared to the empty bone cavity at 8 weeks, in the relatively more mature phase of the healing process at 12 weeks showed greater bone tissue growth, 3. Bovine and human transplant material showed less bone production compared to the empty cavity at 8 and 12 weeks, 4. According to histologic evaluation, b-TCP showed the most intense rate of absorption - dissolution in the period between 8 and 12 weeks compared to bovine and human graft, where their particles, especially those of the bovine substitute, appeared relatively intact, without remarkable decomposition ability, 5. The empty cavity exhibited intense bone production at both 8 and 12 weeks, occupying the 1st and 2nd place respectively, according to the histomorphometric analysis, which allows us to suggest that the given bone defect cannot be classified as critical in this particular porcine animal model, 6. It is particularly evident that the aforementioned bone regeneration materials have different characteristics, which affects their degradation pattern as well as bone regeneration, and 7. All materials exhibited osteoconductive properties, with the absence of inflammatory response and foreign body reaction, confirming their satisfactory biocompatibility

MALT Lymphoma of Minor Salivary Glands in a Sjögren’s Syndrome Patient: a Case Report and Review of Literature

Objectives: Sjögren’s syndrome is a chronic systemic disease, characterized by lymphocytic infiltration and destruction mainly of the salivary and lacrimal glands, resulting in xerostomia and xeropthalmia. Sjögren’s syndrome patients have a 44-fold excess risk for the development of non-Hodgkin’s lymphoma particularly mucosa-associated lymphoid tissue (MALT) lymphoma, prevalently affecting the major salivary glands. In this report, a rare case of MALT lymphoma of minor salivary glands in a patient with Sjögren’s syndrome is described. A review of the published cases of MALT lymphoma located in the minor salivary glands of patients with Sjögren’s syndrome is provided. Material and Methods: In a 64-year-old female patient previously diagnosed with Sjögren’s syndrome, an asymptomatic soft tissue mass at the palate was noticed, exhibiting rapid enlargement within one month. With a main differential diagnosis of salivary gland neoplasm or lymphoproliferative lesion, a partial biopsy was performed accompanied by proper immunohistochemical analysis. Results: A final diagnosis of MALT lymphoma was rendered and the patient was referred for further multidisciplinary evaluation. Gastric endoscopy and biopsy revealed a Helicobacter pylori-negative gastric MALT lymphoma, while spleen involvement and bone marrow infiltration were also identified. Patient was classified as having stage IV disseminated disease and a standard chemotherapy protocol was administered; the treatment was well tolerated and resulted in complete remission. Conclusions: This case emphasizes the need for close monitoring of patients with Sjögren’s syndrome by oral medicine specialists, which, besides ensuring proper management of xerostomia and its sequelae, may also lead to early recognition of lymphoma development