Stabilization of a Two-Coordinate [GeCl]⁺ Cation by Simultaneous σ and π Donation from a Monodentate Carbodiphosphorane

Give me four: The synthesis, structure, and reactivity of [GeCl]+ and [SnCl]+ cations bearing a carbodiphosphorane as ancillary ligand are presented. In the Ge compound, simultaneous σ and π donation from the carbodiphosphorane to Ge is observed (see HOMO (left) and HOMO−1 (right); C black, H white, P orange, Cl green, Ge purple (not visible)), whereas only the σ dative component is present in the Sn analogue

Metallicity of the SrTiO3 surface induced by room temperature evaporation of alumina

It is shown that a metallic state can be induced on the surface of SrTiO3 crystals by the electron beam evaporation of oxygen deficient alumina or insulating granular aluminium. No special preparation nor heating of the SrTiO3 surface is needed. Final metallic or insulating states can be obtained depending on the oxygen pressure during the evaporation process. Photoconductivity and electrical field effect are also demonstrated.Comment: 8 pages, 3 figure

Network Mutual Information and Synchronization under Time Transformations

We investigate the effect of general time transformations on the phase synchronization (PS) phenomenon and the mutual information rate (MIR) between pairs of nodes in dynamical networks. We demonstrate two important results concerning the invariance of both PS and the MIR. Under time transformations PS can neither be introduced nor destroyed and the MIR cannot be raised from zero. On the other hand, for proper time transformations the timing between the cycles of the coupled oscillators can be largely improved. Finally, we discuss the relevance of our findings for communication in dynamical networks.Comment: 15 p

Prevalence of vertebral fractures on chest radiographs of elderly African American and Caucasian women.

The prevalence of vertebral fractures on routine chest radiographs of elderly Caucasian women was only 1.3 times higher than in African American (AA) women, a difference considerably smaller than reported in population studies. AAs with medical problems may have higher risk of vertebral fractures than previously suspected.IntroductionEarlier studies noted a 1.9- to 3.7-fold higher prevalence of vertebral fractures in Caucasian (CA) compared to African American (AA) women. These studies, however, may have suffered from selection bias. We reported that among women referred for bone density testing, the prevalence of vertebral fractures in AA was the same as in CA women. Suspecting that the latter might have been due to a referral bias, we examined the racial difference in the prevalence of vertebra fractures on chest radiographs of patients seeking general medical care, not selected for osteoporosis.MethodsConsecutive chest radiographs (N = 1,200) of women over age 60 were evaluated using Genant's semi-quantitative method. Patients' race and the presence of diseases or medications associated with increased fracture risk were ascertained from the electronic medical records.ResultsAmong 1,011 women (76% AA) with usable radiographs, 11% had moderate or severe vertebral fractures. The prevalence of vertebral fractures was 10.3% in 773 AA and 13% in 238 CA women (p = 0.248 for difference between races). The lack of difference persisted after controlling for age, smoking, use of glucocorticoids, or presence of cancer, rheumatoid arthritis, organ transplantation, and end-stage renal disease. Among all subjects, CA women were more likely to be diagnosed and treated for osteoporosis (p <0.001).ConclusionAmong subjects seeking medical care, the difference in the prevalence of vertebral fractures between AA and CA women is smaller than previously suspected. Greater attention to the detection of vertebral fractures and the management of osteoporosis is warranted in AA women with medical problems

Sturen op afstand : Over de aansturing van verzelfstandigde organisaties door

Steeds meer overheidstaken zijn afgeschaft, maar veel vaker nog zijn ze geprivatiseerd, verzelfstandigd of uitbesteed. In deze bijdrage richten we ons op de relatie die ontstaat tussen kerndepartementen en ver-zelfstandigde organisaties, na verzelfstandiging. Met het uit handen geven van taken is de bemoeienis van de overheid namelijk allerminst afgelopen. In tegendeel zelfs, soms lijkt het of dat juist is toegenomen (Kickert, 1998:161). Veel verzelfstandigingen lijken ingegeven te zijn door een behoefte aan meer ? vooral beheersmatige ? controle en stu-ring vanuit het moederdepartement. Dit wordt de verzelfstandigingsparadox genoemd. Hoe kan dat? En lukt dat? Dat zijn de vragen die hier centraal staan. Ik richt me daarbij vooral op verzelfstandiging op rijksniveau in Nederland, maar veel van de hier behandelde onderwerpen spelen ook op andere overheidsniveaus (Van Thiel, 2002) en in andere landen

Kaderwet Zelfstandige Bestuursorganen; uniformiteit of verscheidenheid?

Over het wetsvoorstel voor de Kaderwet is veel gediscussieerd (zie bijv. Boxum, 1997). Een eerdere versie werd zelfs afgewezen door de ministerraad. In de discussie staan twee opvattingen tegenover elkaar: die van de aanhangers van meer uniformiteit en die van de voorstanders van het eerbiedigen van de diversiteit

Inleiding

De directe aanleiding voor dit boek is het feit dat het Kadaster in 2004 tien jaar als zelfstandig bestuursorgaan (zbo) bestaat en de huidige bestuursleden afscheid nemen. In die tien jaar heeft het Kadaster diverse ontwikkelingen doorgemaakt, bijvoorbeeld in de relatie met het ministerie, de invoering van een baten-lastenstelsel en het omvormen van de organisatie, het instellen van nieuwe verantwoordingsinstrumenten, het ontwikkelen van nieuwe producten voor nieuwe markten, en nog veel meer. De wens bestond om bij gelegenheid van dit jubileum een boekje samen te stellen over al dit soort ontwikkelingen, die het Kadaster uiteraard niet als enige uitvoeringsorganisatie heeft meegemaakt.Het doel van het boek is om een bijdrage te leveren aan de ideeën-vorming rondom uitvoeringsorganisaties en om ervaringen uit te wisselen [...]. Er wordt ingegaan op tal van onderwerpen die bij de meeste uitvoeringsorganisaties veel herkenning zullen oproepen. Praktijkervaringen zullen worden afgewisseld met meer beschouwende bijdragen, opdat we aan het eind een aantal conclusies kunnen trekken over wat het nu eigenlijk betekent om een zelfstandige uitvoeringsorganisatie te zijn en hoe de overheid er het beste mee om zou kunnen gaan

Governance van uitvoeringsorganisaties: overzicht en conclusies

Alhoewel semi-zelfstandige uitvoeringsorganisaties altijd deel hebben uitgemaakt van de Nederlandse publieke sector, is de aandacht voor hun functioneren en aansturing recent sterk toegenomen. Hiervoor zijn twee belangrijke oorzaken aan te geven. Ten eerste is het aantal en soort uitvoeringsorganisaties in de jaren tachtig en negentig van de afgelopen eeuw sterk gestegen. Hierdoor dreigen we niet alleen het overzicht kwijt te raken – zoals de verschillen tussen de inventarisaties door wetenschappers, ministeries en de Algemene Rekenkamer al laten zien – maar moet er ook steeds meer worden geïnvesteerd in het toezicht op en de aansturing van deze organisaties. De vraag die momenteel actueel is hoe deze investeringen zo efficiënt mogelijk kunnen worden gedaan en tegelijkertijd zo optimaal mogelijke vormen van toezicht en aansturing kunnen worden ontwikkeld. De tweede oorzaak van de toegenomen aandacht voor de governance van uitvoerings-organisaties is de politieke discussie die midden jaren negentig is ontstaan over verzelf-standigde organisaties. De toon van deze discussie is vaak negatief; er is veel aandacht voor incidenten en het ‘falen’ van de uitvoering van beleid [...]. Om de politieke discussie niet te laten escaleren, is het noodzakelijk dat er wederzijds meer begrip komt voor elkaars standpunt