Küçük hücreli dışı akciğer kanserinde kan ve intraoperatif plevra lavaj sıvısındaki CEA düzeylerinin prognostik değeri

Kan CEA yüksekliğinin adenokarsinomlu olgularda daha yüksek seyrettiği ve preoperatif CEA düzeyi yüksekliğinin kötü prognoz göstergesi olduğu bilinmektedir. Ancak plevral lavaj CEA düzeyleri ile ilgili yeterli sayıda çalışma bulunmamaktadır. Prospektif olarak planlanan çalışmamıza, küçük hücreli dışı akciğer karsinomu nedeniyle opere edilen ardışık 25 hasta (Grup I – çalışma grubu) ile benign bir akciğer hastalığı nedeni ile opere edilen ardışık 25 hasta (Grup II – kontrol grubu) dahil edildi. Toplam 50 olgunun kan ve plevral lavaj sıvılarındaki CEA düzeyleri ölçüldü. CEA değerinin; yaş, cinsiyet, sigara kullanım öyküsü, ek hastalık, hastalığın bulunduğu evre ve patolojik tanı ile olan ilişkisi araştırıldı. Sonuçlar kendi arasında ve benign bir hastalık nedeniyle cerrahi tedavisi yapılan Grup II’deki olgularla karşılaştırıldı ve istatistiksel analiz yapıldı. Buna göre; · Adenokarsinomlu hastaların ortalama kan CEA değerleri, daha yüksek düzeydeydi, ancak bu fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı (p=0,176). · KHDAK’li hastalar arasında adenokarsinom tanısı alanların plevral lavaj sıvısının CEA düzeyi, diğer histopatolojik tiplere göre istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek bulundu (p=0,026). Bu sonuçlar bize plevra lavaj sıvısındaki CEA değerinin kan CEA düzeyine göre daha hassas olabileceği fikrini vermektedir. Aynı zamanda, kan CEA düzeyi normal bulunan olan hastalarda da plevra lavaj sıvısındaki CEA düzeyine bakılması gerekliliğini göstermektedir

Göğüs cerrahisi asistanları cerrahi eğitimleri konusunda ne düşünüyor?

Background: In this study, we aimed to constitute a general approach, by investigating opinions of the residents who were trained in the Thoracic Surgery Department in the University Hospitals and Research and Training Hospitals on thoracic surgery training. Methods: A -19-question q uestionnaire i ncluding f ive open-ended questions was developed with the guidance of a survey which was published in the Medicine Speciality training, one of the publications of Turkish Medical Association, investigating opinions of the residents on residency training. The questionnaire was administered to 52 residents who were trained in Thoracic Surgery Department in seven health care centers. Statistical analysis was performed using SPSS software. Results: Twenty one (40.4%) of 52 respondents reported that they chose to be specialist on Thoracic Surgery, as they were interested. Eight respondents (15.4%) reported that they marked Thoracic Surgery speciality as fourth preference in the Medical Speciality Exam. Thirty two respondents (61.5%) stated that they were assigned to a training program, while 30 respondents (57.7%) reported that they were not trained by a teaching physician. Twenty five respondents (48.1%) defined the administration as hierarchical. A total of 67% of the respondents reported that the duration of residency was reasonable. Twenty nine respondents (55.7%) reported that senior residents were useful resource for them. The majority of the respondents (78.8%) replied to the question on working environment that they were working under stressful conditions. Conclusion: Our study results support that no standard training program on Thoracic Surgery is available in residency in Turkey. We conclude that theoretical education is not being efficiently harmonized with training in clinical practice on a regular basis, beyond stressful working conditions.Amaç: Bu çalışmada Göğüs Cerrahisi uzmanlık eğitimi veren Üniversite Hastaneleri ve Eğitim ve Araştırma Hastanelerinin Göğüs Cerrahisi kliniklerinde görev yapan asistanların aldıkları cerrahi eğitim konusundaki görüşleri sorgulanarak, genel bir yaklaşım oluşturulmaya çalışıldı. Çalışma planı: Türk Tabipleri Birliği yayınlarından Tıpta Uzmanlık Eğitimi isimli kitapta yer alan ve uzmanlık eğitimi gören hekimlerin eğitime ilişkin görüşlerinin incelendiği araştırmadan esinlenerek, beşi açık uçlu olmak üzere 19 soruluk bir anket formu düzenlendi. Anket formundaki sorular, yedi farklı hastanede göğüs cerrahisi uzmanlık eğitimi alan 52 asistana yöneltildi. Sonuçlar, SPSS istatistik yöntemi kullanılarak değerlendirildi. Bulgular: Ankete katılan 52 asistan arasından 21’i (%40.4), Göğüs Cerrahisi branşını seçme nedeni olarak ilgi duyduğu alan olması olarak belirtti. Sekiz katılımcı (%15.4) Tıpta Uzmanlık Sınavı tercihi sıralamasında Göğüs Cerrahisi uzmanlık dalını 4. sırada işaretlediklerini bildirdi. Otuz iki katılımcı (%61.5) eğitim aldıkları klinikte “asistan eğitim programı” bulunduğunu belirtirken, 30 katılımcı (%57.7) eğitici sıfatı bulunanların ders anlatmadığını ifade etti. Yirmi beş katılımcı (%48.1) çalıştıkları birimdeki yönetim biçimini “hiyerarşik” olarak tanımladı. Ankete katılan asistanların %67’si, ihtisas süresinin yeterli olduğu görüşünde birleşti. Bilgi edinme kaynağı ile ilgili olarak sorulan soruya 29 katılımcı (%55.7) “kıdemli asistan” şeklinde görüş bildirdi. Çalışma şeklinin sorgulandığı soruda, yüksek oranda (%78.8) “stresli” yanıtı alındı. Sonuç: Alınan yanıtlar, Türkiye’de verilen Göğüs Cerrahisi asistanlık eğitiminde belirli bir stantardizasyon olmadığı görüşünü destekler niteliktedir. Bu çalışmada teorik ve pratik eğitimin yeterince ve belirli bir düzen içinde yapılmadığı, çalışma şeklinin ise stresli olduğu sonucuna varılmıştır

A case of mediastinitis causing massive hemothorax

Acute mediastinitis is an infection of the mediastinal tissue, which is a rare condition with high mortality and morbidity usually requiring intensive care follow-up. The most common reported causes of this condition are postoperative mediastinitis and descending necrotizing mediastinitis. The patients of the condition usually present with nonspecific symptoms such as fever, dysphagia, and chest pain. Laboratory findings observed are nonspecific, and also leukocytosis and high C reactive protein (CRP) values are encountered. Heterogeneity in the mediastinal tissues, air densities in the mediastinum and loculated fluid collections are radiologically observed. The treatment of the condition is antibiotherapy and surgery. Hemothorax is not reported as an expected complication in the follow-up of mediastinitis. In this case report, we present a patient with hemothorax hospitalized with the diagnosis of mediastinitis and empyema after an extraction of a tooth

Kirschner telinin klavikuladan perikard içine ve karaciğer hilusuna migrasyonu: 30 yıllık bir yolculuk

Although rare, thin wire or metallic apparatus which are used for orthopedic fixation may migrate after many years. In this Article, we report a 60-year-old male case of the migration of the Kirschner wires used for fixation for the clavicle fracture after 30 years into the pericardium and liver. The Kirshner wire which was detected on chest X-ray incidentally was removed surgically. As such foreign bodies may lead to serious complications, removal is required once detected.Ortopedik tespit için kullanılan ince tel veya metal aparat- lar, yıllar sonra nadir de olsa migrasyon gösterebilmektedir. Bu yazıda, 30 yıl önce klavikula kırığı tespiti amacı ile kullanılan Kirschner tellerinin perikard ve karaciğere mig- rasyonu olan 60 yaşında erkek bir olgu sunuldu. Akciğer grafisinde rastlantısal olarak saptanan Kirshner teli ame- liyat ile çıkartıldı. Bu tür yabancı cisimler ciddi kompli- kasyonlara yol açabileceği için, saptandığında çıkartılması gerekmektedir

Pneumothorax: A Rare Entity During Pregnancy

Pneumothorax is a rarely seen condition during pregnancy, when changes in the respiratory physiology can sensitize the mother and fetus to the signs of hypoxia. Symptoms of pneumothorax, such as dyspnea, tachypnea, and chest pain, can also be attributed to pregnancy and complications with pregnancy and this can lead to misdiagnoses. the limitations in the use of diagnostic tests, such as chest X-ray and computed tomography, make treatment more difficult. Here, we report of two cases admitted to our hospital due to spontaneous pneumothorax during pregnancy. the diagnosis of pneumothorax was made based on a thorax ultrasonography in both patients, whereas a chest X-ray was used in the follow-up period, without the need for a thorax tomography. While one patient was treated via a tube thoracostomy, the other was treated via video-assisted thoracoscopic surgery