Geef gesprekken met kinderen kwaliteit! Interactievaardigheidstrainingen op de pabo en in de nascholing dragen bij aan de taal- en denkontwikkeling van kinderen

Interactie tussen leerkracht en leerlingen en tussen leerlingen onderling hebben een positief effect op het leren en op leerprestaties. Interactie is nodig om de taal- en denkontwikkeling van kinderen te stimuleren, maar dan moet die interactie wel van inhoudelijke kwaliteit zijn (Damhuis, 2008). Dat blijkt in de praktijk lastig te realiseren. Misschien omdat studenten daar op de pabo (pedagogische academie basisonderwijs) niet in getraind worden en er in de nascholing over het algemeen te weinig aandacht aan geschonken wordt. Het is hoog tijd dat een intensieve training en coaching van interactievaardigheden een plek verovert binnen het curriculum. Op de Marnix Academie hebben wij naast een trainingsvariant voor de nascholing ook een variant voor het initiële curriculum ontwikkeld. We leren leerkrachten en studenten bewust interactievaardigheden in te zetten tijdens gesprekken met kinderen waardoor de taal- en denkontwikkeling van die kinderen gestimuleerd worden. De eerste onderzoeksresultaten geven een hoopvol beeld van de opbrengsten: niet alleen leerkrachten, maar ook studenten weten hun interactie te verbeteren. In dit artikel schetsen we eerst het theoretisch kader, dat de grondslag vormt voor de ontwikkelde trainingen. Daarna bespreken we de inhoud en opzet van deze trainingen. We betogen dat zo’n training een goede plek in het curriculum kan krijgen. Ook laten we zien waar er verschillen zijn met de nascholingsvariant. We ondersteunen ons betoog met eerste onderzoeksresultaten naar opbrengsten van beide trainingsvarianten. Ter afsluiting trekken we conclusies en reiken we enkele denkpunten aan