The Butcher--Oemler effect at z~0.35: a change in perspective

The present paper focuses on the much debated Butcher-Oemler effect: the increase with redshift of the fraction of blue galaxies in clusters. Considering a representative cluster sample made of seven group/clusters at z~0.35, we have measured the blue fraction from the cluster core to the cluster outskirts and the field mainly using wide field CTIO images. This sample represents a random selection of a volume complete x-ray selected cluster sample, selected so that there is no physical connection with the studied quantity (blue fraction), to minimize observational biases. In order to statistically assess the significance of the Butcher-Oemler effect, we introduce the tools of Bayesian inference. Furthermore, we modified the blue fraction definition in order to take into account the reduced age of the universe at higher redshifts, because we should no longer attempt to reject an unphysical universe in which the age of the Universe does depend on redshift, whereas the age of its content does not. We measured the blue fraction from the cluster center to the field and we find that the cluster affects the properties of the galaxies up to two virial radii at z~0.35. Data suggest that during the last 3 Gyrs no evolution of the blue fraction, from the cluster core to the field value, is seen beyond the one needed to account for the varying age with redshift of the Universe and of its content. The agreement of the radial profiles of the blue fraction at z=0 and z~0.35 implies that the pattern infall did not change over the last 3 Gyr, or, at least, its variation has no observational effect on the studied quantity.Comment: MNRAS, in pres

42 Pierwotne chłoniaki kości (PChK)

Pierwotne chłoniaki kości (PChK) stanowią 3% wszystkich złośliwych nowotworów kości oraz 4–5% wszystkich chłoniaków pozawęzłowych. Pierwsze przypadki opisane zostały przez Oberlinga w 1928 r.MateriałW latach 1982–1998 leczono w Centrum Onkologii – Instytucie w Warszawie 12 chorych z rozpoznaniem PChK. Grupę stanowiło 8 kobiet i 4 mężczyzn w wieku 20–69 lat (śr. 46,4 lat). Rozpoznanie mikroskopowe ustalono na podstawie badania materiału operacyjnego lub biopsyjnego. U 6 chorych rozpoznano chłoniaka o średniej złośliwości z komórek B i u jednego chorego chłoniaka o wysokiej złośliwości z komórek T. W 10 przypadkach ustalono stopień zaawansowania IEA i w 2- II EA. Lokalizacja zmian nowotworowych: u 4 chorych zmiany w kościach (w tym u 3 pojedyncze i u 1 wieloogniskowe), u 8 chorych nacieki nowotworowe tkanek miękkich.MetodaZastosowane leczenie: tylko operacyjne – 2 chorych; tylko chemioterapia – 1 chory; tylko radioterapia – 1 chory; u 3 chorych chemioterapia z następową radioterapią; u 4 chorych operacja chemio- i radioterapia oraz u jednego chorego operacja i radioterapia. Dawki leczenia napromienianiem wahały się od 40 do 50 Gy/T.Wyniki11 chorych żyje; 1 chora zmarła w trakcie leczenia z powodu progresji procesu nowotworowego. Przeżycie wolne od choroby od 6 miesięcy do 13 lat (średnio 65,5 miesięcy).WnioskiRzadkość występowania PChK, mała liczebność grup chorych, różnorodna histopatologia, różny stopień zaawansowania i schematy postępowania leczniczego oceniane w badaniach retrospektywnych powodują trudności w ustalaniu odpowiedniego sposobu leczenia

Obscured and unobscured AGN populations in a hard-X-ray selected sample of the XMDS survey

Our goal is to probe the populations of obscured and unobscured AGN investigating their optical-IR and X-ray properties as a function of X-ray flux, luminosity and redshift within a hard X-ray selected sample of 136 X-ray sources in the XMM Medium Deep Survey (XMDS) with wide multiwavelength coverage. The XMDS area is covered with optical photometry from the VVDS and CFHTLS surveys and infrared Spitzer data. Based on the X-ray luminosity and X-ray to optical ratio, 132 sources are likely AGN, of which 122 have unambiguous optical - IR identification. The observed optical and IR spectral energy distributions of sources are fitted with AGN/galaxy templates in order to classify them and compute photometric redshifts. 70% of the AGN are fitted by a type 2 AGN or a star forming galaxy template and are grouped together in a single class of ``optically obscured'' AGN. They have ``red'' optical colors and generally show significant X-ray absorption from X-ray spectra or hardness ratios (N$_H > 10^{22}$ cm$^{-2}$). Sources with SEDs typical of type 1 AGN have ``blue'' optical colors and exhibit X-ray absorption in about 30% of cases. We performed a stacking analysis for obscured and type 1 AGN. The stacked X-ray spectrum of obscured AGN is flatter than that of type 1 AGN and has an average spectral slope of Gamma = 1.6. The subsample of objects fitted by a galaxy template has an even harder stacked spectrum, with Gamma = 1.2 - 1.3. The obscured fraction is larger at lower fluxes, lower redshifts and lower luminosities. X-ray absorption is less common than ``optical'' obscuration and its incidence is nearly constant with redshift and luminosity. This implies that X-ray absorption is not necessarily related to optical obscuration.Comment: 33 pages, 21 figures, accepted for publication in A&

43 Izolowany szpiczak kości tkanek miękkich

Izolowany szpiczak kości (ISK) lub tkanek miękkich (ISTM) stanowi ok. 7% chorób układu krwiotwórczego.MateriałGrupę stanowi 17 chorych z rozpoznaniem izolowanego szpiczaka kości (ISK) i 10 chorych z izolowanym szpiczakiem tkanek miękkich (ISTM) leczonych w Centrum Onkologii w Warszawie w latach 1990–1998. W grupie ISK było 9 kobiet i 8 mężczyzn w wieku 37–72 (średnia wieku 54 lata) z lokalizacją zmian: kręgi piersiowe (8 chorych), lędźwiowe (2 chorych), szyjne (1 chory), kości biodrowo - kulszowej (3 chorych), kość ramienna (1 chory), żuchwa (1 chory), natomiast w grupie ISTM: 4 kobiety i 6 mężczyzn w wieku 35–81 lat (średnio 61 lat) z lokalizacją zmian: zatoka szczękowa i sitowie (3 chorych) jama nosowa (3 chorych), podniebienie miękkie (2 chorych), krtań (1 chora).MetodaW grupie ISK u 10 chorych wykonano laminektonię z powodu kompresji rdzenia z uzupełniającym napromienianiem w dawce 30–44 Gy/T. Dawka całkowita napromieniania w całej grupie wynosiła 30–50 Gy/T. W grupie EMP 6 chorych leczono wyłącznie napromienianiem, 1 chorego operacyjnie, pozostałych metodą skojarzoną: napromienianie i chemioterapia. Dawka całkowita leczenia napromienianiem wynosiła 30–60 Gy/T.WynikiW grupie ISK żyje 13 chorych, w tym 2 chorych z uogólnioną postaciąq choroby, 4 chorych zmarło z powodu postępu procesu nowotworowego przejście w szpiczaka mnogiego). Czas wolny od choroby wynosi 12–71 miesięcy (średnio 49 miesięcy). W grupie ISTM żyje 8 chorych, w tym 6 z całkowitąq remisją. Czas przeżycia wolnego od choroby wynosi 29–104 miesiące (średnio 54 miesiące).WnioskiDotychczasowe obserwacje potwierdzają doniesienia literaturowe: chorzy z postaciąq ISK narażeni są częściej na uogólnienie procesu chorobowego. Okres wolny od choroby w grupie z ISTM jest dłuższy niż chorych z ISK

41 Pierwotne chłoniaki noso-i orogardła

Najczęstszym umiejscowieniem chłoniaków pozawęzłowych jest okolica głowy i szyi: pierścień Waldeyera: nosogardło, podstawa języka i migdałki.MateriałW latach 1995–1998 W Klinice Nowotworów Układu Chłonnego Centrum Onkologii – Instytutu leczono 30 chorych na pierwotne chłoniaki pierścienia Waldeyera w tym 22 chorych ze zmianami w lokalizacji orogardła i 8 chorych nosogardła. Stopień zaawansowania klinicznego: IEA-14 chorych i II EA –16 chorych. Grupę stanowiło 11 kobiet i 19 mężczyzn w wieku 34–77 lat (średnio 62,3 lata). Rozpoznanie histopatologiczne: u 12 chorych chłoniak o średnim stopniu złośliwości z komórek B, u 8 chorych o wysokim stopniu złośliwości z komórek B oraz u 10 chorych chłoniak o mniejszym stopniu złośliwości. U żadnego chorego nie występowały objawy ogólne.Metoda26 chorych leczono metodą skojarzoną: chemioterapia (schematy z adriamycyną) z następowym leczeniem napromienianiem. Radioterapia w warunkach promieniowania gamma kobaltu 60 lub fotonami X o energii 9 MV technikąq dwóch pól twarzowo – szyjnych naprzeciwległych i pole szyjne dolne; w przypadkach guzów nosogardłar również pole przednie z objęciem sitowia. Dawka całkowita z pól bocznych w granicach 40–50 Gy/T oraz pole szyjne dolne 40–50 Gy. Oceniono powikłania wczesne leczenia napromienianiem według skali EORTC/RTOG.WynikiŻyje 23 chorych (w tym 2 chorych leczonych z powodu progresji procesu nowotworowego). 21 chorych żyje w całkowitej remisji w okresie wolnym od choroby od 12 do 48 miesięcy. Średni czas wolny od choroby 33,4 miesiące

22 Problem oceny wczesnej kardiotoksyczności u chorych na nowotwory Układu Chłonnego

W ostatnich latach dokonał się znaczny postęp metod diagnostycznych oceniających czynność i funkcję serca. Jednocześnie zaobserwowano wzrost późnej kardiotoksyczności u chorych na nowotwory złośliwe po leczeniu onkologicznym szczególnie po skojarzeniu radio- i chemioterapii.W Klinice Nowotworów Układu Chłonnego Centrum Onkologii - Instytut w Warszawie na podstawie prowadzonych badań prospektywnych w latach 1994–1998 stwierdzono występowanie zmian w sercu, których charakter nie jest uwzględniony w stosowanych skalach oceny powikłań według WHO i EORTC/RTOG.Opracowano w związku z powyższym własną skalę oceny wczesnej kardiotoksyczności stosowanego leczenia onkologicznego uwzględniającą występowanie takich zaburzeń serca jak wydłużenie czasu relaksacji izowolumetrycznej lewej komory (IRT), zmian w osierdziu i funkcji zastawek oraz kurczliwości mięśnia sercowego. Przedstawiono proponowaną skalę oceny wczesnej kardiotoksyczności i wstępne wyniki prowadzonego w Klinice od 1997 roku badania prospektywnego

21 Analiza wczesnych i późnych powikłań w grupie chorych leczonych na ziarnicę złośliwą w Centrum Onkologii w Warszawie w latach 1994–1998

W okresie 01.01.1994 do 30.06.1998 w Klinice Radioterapii, a następnie w Klinice Nowotworów Układu Chłonnego Centrum Onkologii – Instytut w Warszawie przeprowadzono prospektywne badania kliniczne, w którym oceniono powikłania leczenia w grupie chorych na ziarnicę złośliwą w stopniach zaawansowania klinicznego I–IV.MateriałAnalizie poddano 426 chorych w tym 206 kobiet i 220 mężczyzn w wieku 15–77 lat (średnio 35). Przeważali chorzy II stopniu zaawansowania klinicznego, bez objawów ogólnych (A) oraz o stwierdzonym typie mikroskopowym ziarnicy złośliwej NS 1 (szczegółowa charakterystyka grupy zostanie przedstawiona w tabelach).MetodaAnalizowaną grupę podzielono na 3 podgrupy: samodzielna radioterapia, samodzielna chemioterapia i metoda leczenia skojarzonego (chemio-radioterapia). Leczenie chemiczne prowadzono schematami: MOPP, MOPP/ABV, EVA; natomiast napromienianie w warunkach terapii megawoltowej promieniami gamma kobaltu 60 lub fotonami X o energii 4,9 lub 15 MeV. Wszystkie badania diagnostyczne (badania laboratoryjne i hormonalne, radiologiczno - ultrasonograficzne) niezbędne tło oceny stopnia zaawansowania choroby, stanu funkcji badanych narządów poddanych ocenie powikłań stosowano wyłącznie w oparciu o bazę Centrum Onkologii w Warszawie. W każdej analizowanej podgrupie przeprowadzono analizę wczesnych i późnych powikłań stosowanego leczenia w oparciu o wiarygodną ocenę stanu chorego przed leczeniem, a powikłania oceniono według stosowanych skal WHO i EORTC / RTOG.Analizie statystycznej poddano również wpływ czynników rokowniczych ziarnicy złośliwej na występowanie powikłań i wzajemne korelacje między nimi.WynikiLeczenie ukończyło obecnie 273 chorych, 51 chorych kontynuuje leczenie z powodu nawrotu procesu chorobowego. Zmarło 48 chorych pierwszorazowych (14 kobiet i 34 mężczyzn), z powodu postępu choroby (33 chorych), powikłań stosowanego leczenia (6 chorych), drugiego nowotworu (6 chorych) oraz z innych przyczyn (3 chorych). Okres obserwacji chorych po leczeniu wynosił od 9 do 54 miesięcy. Średni czas przeżycia chorych znajdujących się w remisji po leczeniu dla całej grupy wynosi 22 miesiące.Przedstawiono szczegółową analizę najczęściej występujących powikłań wczesnych i późnych: hematologiczne, neurologiczne, hormonalne i kardiologiczne oraz analizę przyczyn zgonów wraz z metodologią prowadzonego badania prospektywnego

Mobile phone text messaging to improve medication adherence in secondary prevention of cardiovascular disease.

BACKGROUND: Worldwide at least 100 million people are thought to have prevalent cardiovascular disease (CVD). This population has a five times greater chance of suffering a recurrent cardiovascular event than people without known CVD. Secondary CVD prevention is defined as action aimed to reduce the probability of recurrence of such events. Drug interventions have been shown to be cost-effective in reducing this risk and are recommended in international guidelines. However, adherence to recommended treatments remains sub-optimal. In order to influence non-adherence, there is a need to develop scalable and cost-effective behaviour-change interventions. OBJECTIVES: To assess the effects of mobile phone text messaging in patients with established arterial occlusive events on adherence to treatment, fatal and non-fatal cardiovascular events, and adverse effects. SEARCH METHODS: We searched CENTRAL, MEDLINE, Embase, the Conference Proceedings Citation Index - Science on Web of Science on 7 November 2016, and two clinical trial registers on 12 November 2016. We contacted authors of included studies for missing information and searched reference lists of relevant papers. We applied no language or date restrictions. SELECTION CRITERIA: We included randomised trials with at least 50% of the participants with established arterial occlusive events. We included trials investigating interventions using short message service (SMS) or multimedia messaging service (MMS) with the aim to improve adherence to medication for the secondary prevention of cardiovascular events. Eligible comparators were no intervention or other modes of communication. DATA COLLECTION AND ANALYSIS: We used standard methodological procedures expected by Cochrane. In addition, we attempted to contact all authors on how the SMS were developed. MAIN RESULTS: We included seven trials (reported in 13 reports) with 1310 participants randomised. Follow-up ranged from one month to 12 months. Due to heterogeneity in the methods, population and outcome measures, we were unable to conduct meta-analysis on these studies. All seven studies reported on adherence, but using different methods and scales. Six out of seven trials showed a beneficial effect of mobile phone text messaging for medication adherence. Dale 2015a, reported significantly greater medication adherence score in the intervention group (Mean Difference (MD) 0.58, 95% confidence interval (CI) 0.19 to 0.97; 123 participants randomised) at six months. Khonsari 2015 reported less adherence in the control group (Relative Risk (RR) 4.09, 95% CI 1.82 to 9.18; 62 participants randomised) at eight weeks. Pandey 2014 (34 participants randomised) assessed medication adherence through self-reported logs with 90% adherence in the intervention group compared to 70% in the control group at 12 months. Park 2014a (90 participants randomised) reported a greater increase of the medication adherence score in the control group, but also measured adherence with an event monitoring system for a number of medications with adherence levels ranging from 84.1% adherence to 86.2% in the intervention group and 79.7% to 85.7% in the control group at 30 days. Quilici 2013, reported reduced odds of non-adherence in the intervention group (Odds Ratio (OR) 0.43, 95% CI 0.22 to 0.86, 521 participants randomised) at 30 days. Fang 2016, reported that participants given SMS alone had reduced odds of being non-adherent compared to telephone reminders (OR 0.40 95% CI 0.18 to 0.63; 280 patients randomised). Kamal 2015 reported higher levels of adherence in the intervention arm (adjusted MD 0.54, 95% CI 0.22 to 0.85; 200 participants randomised). Khonsari 2015 was the only study to report fatal cardiovascular events and only reported two events, both in the control arm. No study reported on the other primary outcomes. No study reported repetitive thumb injury or road traffic crashes or other adverse events that were related to the intervention.Four authors replied to our questionnaire on SMS development. No study reported examining causes of non-adherence or provided SMS tailored to individual patient characteristics.The included studies were small, heterogeneous and included participants recruited directly after acute events. All studies were assessed as having high risk of bias across at least one domain. Most of the studies came from high-income countries, with two studies conducted in an upper middle-income country (China, Malaysia), and one study from a lower middle-income country (Pakistan). The quality of the evidence was found to be very low. There was no obvious conflicts of interest from authors, although only two declared their funding. AUTHORS' CONCLUSIONS: While the results of this systematic review are promising, there is insufficient evidence to draw conclusions on the effectiveness of text message-based interventions for adherence to medications for secondary prevention of CVD. Sufficiently powered, high-quality randomised trials are needed, particularly in low- and middle-income countries