Analiza wyników fałszywie ujemnych subiektywnej oceny ultrasonograficznej guzów jajnika

Objectives: Currently transvaginal ultrasonography is the most effective method for ovarian tumor malignancy prediction. The aim of the study was to estimate the risk of false negative results in subjective interpretation of the ultrasound examination of ovarian tumors according to menopausal status. Material and methods: 318 women (210 pre and 108 post menopause) with adnexal masses were diagnosed preoperatively between 2004 and 2010. Subjective assessment of tumor characteristics was conducted by experienced ultrasound examiner. Tumors were divided into groups of: “certainly benign” (n=84), “probably benign” (n=116), “uncertain” (n=61), “probably malignant” (n=47), and “certainly malignant” (n=10). The percentage of false negative results was calculated among the first two groups according to menopausal status. Results: There were 91 malignant and 227 benign adnexal masses diagnosed in histopathological evaluation. There was one false negative result of subjective interpretation of ultrasound findings in postmenopausal women – 1.6% (1/64). She was a 63-year-old woman with bilateral solid ovaries sized: 4.2x3.1cm and 4.6x2.5 cm in ultrasound evaluation, where serous adenocarcinoma was diagnosed. There were three false negative results in premenopausal women – 2.2% (3/136). The first was a 34-year-old woman with a cyst with the appearance of ground glass of 19 x11cm in size where endometrioid ovarian adenocarcinoma was diagnosed. The second woman was a 32-year-old with a bilocular cyst 8x4.5cm diagnosed with borderline mucinous tumor. The third patient was a 21-year-old woman with unilocular-solid cyst 4.2x3.2cm where histopathological examination revealed borderline serous tumor. Conclusions: Subjective ultrasound evaluation of adnexal masses has high specificity but even in the group of tumors considered benign in premenopausal as well as postmenopausal women malignancy can be found. This occurs slightly more often before menopause.Cel pracy: Obecnie ultrasonografia przezpochwowa jest najbardziej efektywną metodą prognozowania złośliwości nowotworów jajnika. Celem pracy była ocena ryzyka wystąpienia wyników fałszywie ujemnych subiektywnej interpretacji badania ultrasonograficznego pacjentek z guzami jajnika w świetle ich statusu menopauzalnego. Materiał i metody: Analizie poddano 318 kobiet (210 przed i 108 po menopauzie) z rozpoznanymi i leczonymi operacyjnie guzami jajnika w latach 2004 - 2010. Subiektywna ocena cech guza została wykonana przez doświadczonego ultrasonografistę. Guzy podzielono na grupy: „na pewno niezłośliwe” (n=84), „prawdopodobnie niezłośliwe” (n=116), „niepewne” (n=61), „prawdopodobnie złośliwe” (n=47) i „na pewno złośliwe” (n=10). Odsetek wyników fałszywie ujemnych oszacowano na podstawie dwóch pierwszych powyższych grup w zależności od statusu menopauzalnego badanych pacjentek. Wyniki: W wyniku badania histopatologicznego rozpoznano 91 złośliwych i 227 niezłośliwych guzów jajnika. Wykazano jeden wynik fałszywie ujemny subiektywnej oceny ultrasonograficznej w grupie kobiet po menopauzie - 1,6% (1/64). Pacjentka miała 63 lata, w ocenie ultrasonograficznej obustronnie lite jajniki wielkości: 4,2x3,1cm i 4,6x2,5 cm, u której rozpoznano gruczolakoraka surowiczego. Wykazano trzy wyniki fałszywie ujemne u kobiet przed menopauzą - 2,2% (3/136). Pierwsza pacjentka miała 34 lata, w usg zmianę sugerującą torbiel endometrialną, wielkości 19 x11cm, u której rozpoznano gruczolakoraka endometrialnego. Druga kobiet miała 32 lata, dwukomorową torbiel o wymiarach 8x4,5cm, u której rozpoznano guz śluzowy o granicznej złośliwości. Trzecia pacjentka miała 21 lat, torbiel jednokomorową 4,2x3,2cm z wyroślami endofitycznymi oraz w badaniu histopatologicznym guz surowiczy o granicznej złośliwości. Wnioski: Subiektywna ocena ultrasonograficzna guzów jajnika ma wysoką wartość prognostyczną, ale nawet w grupie nowotworów uznanych za „niezłośliwe” zarówno u kobiet przed jak i po menopauzie może zostać rozpoznany ostatecznie nowotwór złośliwy jajnika. Nieznacznie częściej sytuacja taka występuje u kobiet przed menopauzą

Cechy ultrasonograficzne oraz poziom CA125 w hormonalnie czynnych guzach jajnika

Objectives: Subjective ultrasonographic assessment is currently considered to be the best method of differentiation between various types of ovarian tumors. The aim of the study was to evaluate selected ultrasonographic features and CA125 levels of hormonally active ovarian tumors. Material and methods: A total of 1135 women with ovarian tumors were diagnosed between 2006 and 2014 at the Division of Gynecologic Surgery, Poznan University of Medical Sciences. Within these tumors, there were 60 hormone-secreting ovarian tumors, including: 20 granulosa cell tumors, 28 fibrothecomas, 10 dysgerminomas, 2 struma ovarii, and 9 metastatic ovarian tumors. The tumors were evaluated by ultrasonography according to the International Ovarian Tumor Analysis group criteria. Additionally, we evaluated serum CA125 levels in all patients. Results: Granulosa cell tumors occurred most frequently as large unilocular-solid cysts, moderately to highly vascularized, with low-resistance vascularization. Dysgerminomas were predominantly large unilocular-solid cysts or purely solid tumors, with minimal to moderate low-resistance vascularization. Fibrothecomas were solid masses with minimal, high-resistance vascularization. Struma ovarii occurred as small, solid masses with abundant, highresistance vascularization. Metastatic ovarian tumors presented mainly as multilocular-solid tumors with strong, low-resistance vascularization. Papillary projections were most frequently observed in metastatic tumors and granulosa cell tumors in 56% and 50% of the cases respectively, although only half of granulosa cell tumors papillary projections exceeded 3 mm. Elevated CA125 levels were found only in metastatic ovarian tumors. Conclusions: Hormonally active ovarian tumors present several ultrasonographic features which may facilitate preoperative diagnosis.Cel pracy: Subiektywna ocena ultrasonograficzna jest obecnie uważana za najlepszą metodę różnicowania poszczególnych typów guzów jajników. Celem pracy była ocena wybranych cech ultrasonograficznych guzów oraz poziomu CA125 w surowicy u pacjentek z hormonalnie czynnymi guzami jajnika. Materiał i metody: Analizie poddano 1135 kobiet z rozpoznanymi guzami jajnika w latach 2006 do 2014, leczonych w Klinice Ginekologii Operacyjnej Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu. Rozpoznano 60 hormonalnie czynnych guzów jajnika w tym: 20 ziarniszczaków, 28 włókniakootoczkowiaków, 10 rozrodczaków i 2 wola jajnikowe. Do badania włączono również 9 guzów przerzutowych jajnika. Guzy były oceniane w badaniu ultrasonograficznym według kryteriów grupy International Ovarian Tumor Analysis i w surowicy pacjentek zmierzono stężenie CA125. Wyniki: Ziarniszczaki występowały zazwyczaj jako jednokomorowe torbiele z elementem litym o umiarkowanym lub silnym niskooporowym unaczynieniu, włókniakootoczkowiaki najczęściej były dużymi guzami litymi, o minimalnym unaczynieniu o charakterze wysokooporowym. Rozrodczaki występowały z podobną częstością jako jednokomorowe torbiele lub lite guzy, z umiarkowanym lub silnym unaczynieniem o charakterze niskooporowym. Guzy przerzutowe przyjmowały najczęściej formę guza wielokomorowego z elementem litym. Wyrośla endofityczne były najczęściej obserwowane w guzach przerzutowych oraz ziarniszczakach, odpowiednio w 56% i 50% przypadków, aczkolwiek tylko połowa wyrośli endofitycznych ziarniszczaków była większa niż 3 mm. Podwyższony poziom CA125 występował tylko w przypadku guzów przerzutowych jajnika. Wnioski: Guzy jajnika hormonalnie czynne posiadają kilka cech ultrasonograficznych, które mogą ułatwiać diagnozę przedoperacyjną

The expression of Platelet-derived Growth factor receptors (PDGFRs) and their correlation with overall survival of patients with ovarian cancer

Objectives: The main aim of the study was to investigate the expression of Platelet-Derived Growth Factor Receptors alpha (PDGFR-alpha) and beta (PDGFR-beta) in malignant and benign ovarian tumors. We performed an analysis of the correlation of PDGFRs expression and stage of the disease, tumor grade and histopathological type of epithelial ovarian cancer (EOC). Additionally, we evaluated patient prognosis according to PDGFR expression.  Material and methods: Our study group was composed of 52 samples of EOCs, 35 samples of benign ovarian tumors (BOTs), and 21 samples of unchanged ovaries (UOs). The samples were collected from patients who had been operated on in the Division of Gynecological Surgery of the Poznan University of Medical Sciences.  Results: PDGFR-alpha was found to be expressed more frequently in cancer cells of EOCs, when compared with tumor cells of BOTs and epithelium of UOs. On the other hand, PDGFR-alpha receptors were present less frequently in the stroma of EOCs, when compared with the stroma of BOTs and UOs. Comparing the studied groups, there were no statistically significant differences in the expression of PDGFR-beta. The expression of both PDGFRs was not related to the FIGO stage, grade or histopathological type of EOCs. The expression of the PDGFR-beta receptor in cancer cells was associated with an improved overall survival among patients with EOCs. Patient prognosis was not affected by either PDGFR-alpha expres- sion or by PDGFR-beta tumor stroma expression.  Conclusions: The expression of PDGFR-alpha is significantly different when comparing EOCs, BOTs and UOs. However, the prognosis of EOC only seems to be affected by PDGFR-beta expression in cancer cells.

Clinical assessment of selected vascularization attributes of adnexal masses in preoperative prediction of tumor malignancy

Overview: Preoperative differential diagnosis of adnexal masses has been a challenge for researchers for years. Prediction of tumor malignancy is essential for selection of optimal treatment with lowest risk for patient. Assessment of various tumor vascularization attributes, using color Doppler semi-quantitative analysis, can be helpful for malignancy differentiation. Objectives: To assess value of selected vascularization attributes of adnexal masses in preoperative prediction of tumor malignancy. Materials and Methods: This study included 521 women diagnosed and treated for adnexal masses (181 malignant and 340 benign) in Obstetrics and Gynecology Hospital of University of Medical Sciences in Poznan between 1994 and 2004. All of them underwent color Doppler examination using Aloka 2000 and 5500 devices (vaginal probes 5,0-6,5 MHz, abdominal probes 3,5-5 MHz) with evaluation of such attributes as: vessels count, localization and structure; semi-quantitative scale was also constructed basing on these parameters. Results: There was a significantly higher number of vessels (cut-off value=4;

Ocena przydatności badania ultrasonograficznego i analizy stężenia CA125 w diagnostyce czynnościowych guzów jajnika

Abstract Objectives: The main aim of our study was to determine the features of the greatest importance in the prognosis of the functional nature of ovarian cysts, as well as the evaluation of the role of morphological index and CA125 in the diagnosis of functional ovarian cysts. Material and methods: 187 premenopausal women with ovarian tumor (between the ages of 13 and 52) were enrolled in the study. Each patient underwent transvaginal ultrasonography and the morphology of the tumor was assessed on the basis of morphological index. The level of CA125 was measured. The patients were divided into two groups: 1) patients with functional cyst, 2) patients with non-functional cyst. The study was performed between the years 2003-2006. Results: Functional ovarian cysts in ultrasonography included: unilocular with smooth internal wall, anechoic, without solid elements and with a thin wall of the structure (Streszczenie Cel pracy: Wyłonienie ultrasonograficznych cech guzów jajnika mających największe znaczenie w prognozowaniu ich czynnościowego charakteru oraz ocena przydatności skali morfologicznej i pomiaru stężenia CA125 w diagnostyce różnicowej czynnościowych i nieczynnościowych guzów jajnika. Materiał i metody: Badaniami objęto grup´ 187 miesiączkujących kobiet w wieku 13-52 lat, u których wykonano ocenę ultrasonograficzną guza w oparciu o skalę morfologiczna (SM) oraz analizę stężenia CA125 w surowicy krwi. Pacjentki podzielono na 2 grupy: 1) pacjentki z guzami czynnościowymi, 2) pacjentki z guzami nieczynnościowymi. Badanie wykonywano w latach 2003-2006. Wyniki: Guzy czynnościowe jajnika najczęściej prezentowały obraz: torbieli jednokomorowej, gładkościennej i bezechowej, o cienkiej

Status menopauzalny – główny czynnik determinujący dokładność prognostyczną modeli diagnostyki różnicowej guzów przydatków

Objectives: The aim of this study was to externally validate the diagnostic performance of the International Ovarian Tumor Analysis logistic regression models (LR1 and LR2, 2005) and other popular prognostic models including the Timmerman logistic regression model (1999), the Alcazar model (2003), the risk of malignancy index (RMI, 1990), and the risk of malignancy algorithm (ROMA, 2009). We compared these models to subjective ultrasonographic assessment performed by an experienced ultrasonography specialist, and with our previously developed scales: the sonomorphologic index and the vascularization index. Furthermore, we evaluated diagnostic tests with regard to the menopausal status of patients. Materials and methods: This study included 268 patients with adnexal masses; 167 patients with benign ovarian tumors and 101 patients with malignant ovarian tumors were enrolled. All tumors were evaluated by using transvaginal ultrasonography according to the diagnostic criteria of the nalyzed models. Materials and methods: This study included 268 patients with adnexal asses; 167 patients with benign ovarian tumors and 101 patients with malignant ovarian tumors were enrolled. All tumors were evaluated by using transvaginal ultrasonography according to the diagnostic criteria of the analyzed models. Results: The subjective ultrasonographic sessment and all of the studied predictive models achieved similar diagnostic performance in the whole study population. However, significant differences were observed when preand postmenopausal patients were analyzed separately. In the subgroup of premenopausal atients, the highest area under the curve (AUC) was achieved by subjective ultrasonographic assessment (0.931), the Alcazar model (0.912), and LR1 (0.909). Alternatively, in the group of postmenopausal patients, the highest AUC was noted for the Timmerman model (0.973), ROMA (0.951), and RMI (0.938). Conclusions: Menopausal status is a key factor that affects the utility of prognostic models for differential diagnosis of ovarian tumors. Diagnostic models of ovarian tumors are reasonable tools for predicting tumor malignancy.Cel: Celem pracy była zewnętrzna walidacja wybranych modeli prognostycznych: autorstwa grupy International Ovarian Tumor Analysis opartych na regresji logistycznej (LR1 i LR2, 2005) oraz innych popularnych modeli przeznaczonych do diagnostyki różnicowej guzów jajnika takich jak: model zaproponowany przez Timmerman’a i wsp. (1999), Alcazar’a i wsp., (2003), indeks ryzyka nowotworu (RMI – risk of malignancy index, 1990) oraz testu ROMA (risk of malignancy algorithm, 2009). Modele zostały porównane z subiektywną oceną ultrasonograficzną rzeprowadzoną przez doświadczonego specjalistę oraz skalami diagnostycznymi utworzonymi w naszym ośrodku: indeksem sonomorfologicznym (SM, 2004) i indeksem waskularyzacji (SD, 2004). Użyteczność analizowanych modeli została oceniona w zależności od różnych cech kliniczno-patologicznych, między innymi w zależności od statusu menopauzalnego pacjentki. Metodyka: W badaniu poddano analizie 268 guzów przydatków, w tym 167 guzów niezłośliwych i 101 nowotworów złośliwych jajnika. Każdy z guzów został oceniony w odniesieniu do kryteriów diagnostycznych analizowanych testów. Przed operacją oznaczono również poziom markerów CA125 i HE4. Wyniki: W całej badanej populacji wszystkie modele predykcyjne wykazały podobną wartość diagnostyczną. Natomiast, stwierdzono istotne różnice pomiędzy testami w sytuacji gdy analizowano osobno pacjentki przed i po menopauzie. Największe pole pod krzywą ROC (AU-ROC - area under the ROC curve) w grupie pacjentek przed menopauzą uzyskały: subiektywna ocena ultrasonograficzna (0,931), model Alcazar’a (0,912) oraz LR1 (0,909). Natomiast w grupie kobiet po menopauzie największy AU-ROC uzyskały: model Timmerman’a (0,973), ROMA (0,951) i RMI (0,938). Wnioski : Status menopauzalny jest podstawowym czynnikiem determinującym użyteczność modelu predykcyjnego w diagnostyce różnicowej guzów przydatków. Wszystkie z badanych modeli uzyskały wartość diagnostyczną umożliwiającą stosunkowo dokładną diagnostykę przedoperacyjną guzów przydatków

Symptomatic vertebral hemangioma related to pregnancy. A case report

Hemangioma is the most common primary tumor of the spine. Pregnancy is a risk factor increasing the possibility of disclosure or exacerbation of symptoms of spinal hemangioma. This paper presents a case of 32-year-old woman with hemangioma of Th6 vertebrae, which was revealed by paresis of the lower limbs and sphincters dysfunction at 34 weeks gestation. Pregnancy has ended with a cesarean section. Then posterolateral thoracotomy and removal of hemangioma were performed. Spinal cord was decompressed and stabilization of the spine with metal implants was carried out. Histological examination discovered cavernous hemangioma weaving. The patient is followed up in the outpatient clinic. Despite the improvement of neurological status – enhancement of the sensory function and development of bladder and rectal sphincter automatism – she did not regain the ability to walk alone

Analysis of serum bFGF concentration in women with malignant and benign ovarian tumors

Aim of paper: The purpose of this paper was to assess serum bFGF level on women with malignant and benign ovarian cancer. Material and methods: The study encompassed 62 patients treated at the Department of Surgical Gynaecology of the Medical University in Poznań since 2006 thru 2009. The patients were subdivided into two groups: those harboring ovarian cancer (group 1; n=17) and those affected with a benign tumor (group 2; n=45). Serum bFGF level was assessed in both groups in relation to several features of the disease. Results: Median serum bFGF level in group 1 was 40.10 pg/ml (95% CI: 29.17-113.89), while in group 2 – 20.60 pg/ml (95% CI: 16.33-36.59). The difference was close to statistical significance (p=0.068). Prognostic value of bFGF in ovarian cancer in terms of sensitivity and specificity was 47% and 93%, respectively. Its positive predictive value (PPV) was 73%, negative predictive value (NPV) – 82%, and AU-ROC (area under curve) – 0.647. Analysis of AU-ROC for bFGF and CA-125 revealed superior predictive value of the latter in ovarian cancer (p=0.011). Median serum bFGF level in women with ovarian cancer at FIGO stage III and IV was 99.60 pg/ml (95% CI: 37.59-185.04) and was significantly higher than at FIGO stage I and II (16.29 pg/ml; 95% CI: 4.57-37.78; p=0,025). In clear-cell- and non-differentiated cancers, higher serum bFGF level was noticed (p=0.0037). No correlations have been noticed between bFGF and histological malignancy grade (p=0.56) or tumor size (group 1: p=0.56; group 2: p=0.87). Conclusions: In women affected with ovarian cancer, serum bFGF level is higher than in those harboring benign tumors and the difference is close to statistical significance. In women with ovarian cancer, serum bFGF level is significantly higher in those at more advanced clinical stage of the disease. bFGF may be a valuable adjunct in preoperative diagnostic work-up of ovarian tumors.Cel: Celem pracy była ocena surowiczego stężenia bFGF u kobiet ze złośliwym i niezłośliwym guzem jajnika. Materiał i metody: Badaniami objęto 62 pacjentki leczone w Klinice Ginekologii Operacyjnej UM w Poznaniu w latach 2006-2009. Pacjentki podzielono na dwie grupy: chore z rakiem jajnika (grupa 1.; n=17) i kobiety z guzem niezłośliwym (grupa 2.; n=45). Stężenie bFGF analizowano w poszczególnych grupach w zależności od różnych cech choroby. Wyniki: Mediana stężenia bFGF w grupie 1. wynosiła 40,10 pg/ml (95% CI: 29,17-113,89), natomiast w grupie 2. – 20,60 pg/ml (95% CI: 16,33-36,59). Różnica ta była bliska istotności statystycznej (p=0,068). W prognozowaniu raka jajnika bFGF uzyskał czułość równą 47%, swoistość – 93%, PPV – 73%, NPV – 82% przy polu pod krzywą ROC (AU-ROC) równym 0,647. Analiza AU-ROC dla bFGF i CA-125 wykazała wyższość CA-125 w predykcji raka jajnika (p=0,011). Mediana stężeń bFGF u kobiet z rakiem jajnika w III i IV stopniu według FIGO wynosiła 99,60 pg/ml (95% CI: 37,59-185,04) i była istotnie statystycznie wyższa niż w I i II stopniu FIGO (16,29 pg/ml, 95% CI: 4,57-37,78; p=0,025). W rakach jasnokomórkowych i niezróżnicowanych występowały wyższe stężenia bFGF (p=0,0037). Nie zaobserwowano korelacji między bFGF a stopniem złośliwości histologicznej (p=0,56) ani wielkością guza (grupa 1.: p=0,56; grupa 2.: p=0,87). Wnioski: U kobiet z rakiem jajnika stężenia bFGF są wyższe niż u kobiet z guzami niezłośliwymi, a różnice te są bliskie istotności statystycznej. U kobiet z rakiem jajnika stężenie bFGF jest istotnie wyższe w zaawansowanych stadiach choroby. bFGF może być cennym uzupełnieniem diagnostyki przedoperacyjnej guzów jajnika

Usefulness of the HE4 biomarker as a second-line test in the assessment of suspicious ovarian tumors

PURPOSE: The aim of our study was the evaluation of HE4 usefulness as a test in assessment of ovarian tumors which are suspicious and difficult to classify correctly via subjective ultrasound examination. METHODS: In this retrospective cohort study 253 women diagnosed with adnexal masses were examined preoperatively. Suspicious tumors (n = 145) were divided into groups of: “probably benign” (n = 70), “uncertain” (n = 34), and “probably malignant” (n = 41). “Uncertain” tumors were also assessed as “benign” (n = 11) or “malignant” (n = 23). The logistic regression model was performed to analyze if the serum marker improves the prediction of a malignant finding and net reclassification improvement (NRI) was calculated to measure diagnostic improvement. RESULTS: Within the analyzed group 85 (58.6 %) benign and 60 (41.4 %) malignant tumors were confirmed histopathologically. The comparison of HE4 with subjective ultrasound assessment showed lowered NRI in the entire analyzed group as well as in the groups of tumors classified as “probably benign” or “probably malignant” (NRI = −0.16; P = 0.0139 and NRI = −0.133; P = 0.0489, respectively). The analysis of logistic regression model confirmed that biomarkers do not improve diagnostic accuracy. The difference between areas under ROC for HE4 (0.891) and CA125 (0.902) was not statistically significant (P = 0.760). CONCLUSIONS: After subjective ultrasound assessment, the addition of the second-line test—HE4 as well as CA125 serum level does not improve diagnostic performance. However, HE4 evaluation satisfies the clinical expectations of diagnostic tools for ovarian tumors and, thus, may be useful to less experienced sonographers