Rola systemu antyoksydacyjnego w odpowiedzi komorek drozdzy Saccharomyces cerevisiae na silny stres solny

Stres solny jest jednym z najważniejszych czynników abiotycznych, ograniczających produkcję roślinną na świecie. W odpowiedzi na stres solny organizmy rozwinęły różne mechanizmy adaptacyjne. Akumulacja glicerolu w komórkach drożdży jest pierwszą zaobserwowaną i najczęściej badaną cechą pojawiającą się w wyniku wzrostu ciśnienia osmotycznego środowiska. W tych warunkach zaobserwowano także syntezę katalazy T. W prezentowanej pracy badano odpowiedź komórek pozbawionych różnych elementów systemu antyoksydacyjnego na stres solny indukowany NaCl. W warunakach umiarkowanego stresu solnego obserowowano wzrost aktywności katalazy T ale poziom przeżywalności kamórek badanych szczepów nie ulegał zmianom. Komórki drożdży pozbawione aktywności cytoplazmatycznej dysmutazy ponadtlenkowej (Cu, ZnSOD) były nadwrażliwe na silny stres solny. Komórki pozbawione funkcjonalnych mitochondriów (rho-) okazały się bardziej odporne na silny stres solny niż komórki szczepu dzikiego. Komórki pozbawione aktywności katalazowej zachowywały się w tych warunkach w taki sam sposób jak komórki szczepu dzikiego.Soil salinity is a major abiotic factor that limits crop productivity in many areas around the world. To cope with salt stress, organisms developed a variety of adaptive mechanisms. The intracellular glycerol accumulation is one of the best known and well undestood reaction of yeast cells on increased extracellular osmolarity induced NaCl. Besides glicerol accumulation, synthesis of catalase T was also observed under these conditions. We studied the response of yeast strains deficient in various antioxidant systems to salt stress. Mild stress salt induced the activity of catalase and did not change the level of cells survival. Yeast cells deficient in the cytosolic superoxide dismutase (Cu, ZnSOD) were more sensitive to strong salt stress when the wild cells. In contrast, respiratory deficient strain (rho-) was more resistant to hyperosmotic stress. Mutant that are deficient in catalases did not differ from the standard strain in this respect

The role of superoxide dismutases and catalases in cells of Saccharomyces cerevisiae yeast response to oxidative stress induced by menadione

Menadion indukuje w komórce stres oksydacyjny ponieważ prowadzi do zwiększenia stężenia anionorodnika ponadtlenkowego i nadtlenku wodoru. Drożdże dysponują różnymi mechanizmami mającymi na celu obronę przed niekorzystnymi skutkami stresu oksydacyjnego. Głównymi elementami systemu anty-oksydacyjnego komórek drożdży są dysmutazy ponadtlenkowe: cytoplazmatyczna Cu-ZnSOD i mitochondrialna MnSOD oraz cytoplazmatyczna katalaza T. Mutanty drożdżowe pozbawione aktywności tych enzymów są dobrym obiektem badań nad ich rolą w odpowiedzi na stres oksydacyjny. Uzyskane wyniki wskazują na to, że dysmutazy a szczególnie dysmutaza cytoplazmatyczna odgrywa istotną funkcję w ochronie komórki drożdżowej przed stresem indukowanym menadionem. Natomiast aktywność katalazy w tych warunkach ma mniejsze znaczenie.Menadion induces oxidative stress through increased levels of superoxide anion and hydrogen peroxide. Yeast cells have many mechanisms protecting them against damage that could occur during oxidative stress. In this defense system superoxide dismutases: cytosolic Cu-ZnSOD and mitochondrial MnSOD as well as cytosolic catalase T play important roles. Yeast mutants deficient in activities of these enzymes are good model for research on the response of cells to oxidative stress. The data obtained during the course of this research show that dismutases and particularily cytosolic superoxide dismutase play an important role in cellular defense against stress was induced by menadion. The antioxidative defense performed by catalases is less important in these conditions

Wplyw herbicydu BASTA na aktywnosc katalazy w komorkach drozdzy Saccharomyces cerevisiae

W prezentowanej pracy zbadano wpływ herbicydu Basta na przeżywalność komórek drożdży i aktywność katalazy w komórkach drożdży S. cerevisiae w logarytmicznej fazie hodowli. Herbicyd Basta zawierający glufozinat amonu o stężeniach 0,3-0,6 µg·cm⁻³ powodował jedynie niewielkie obniżenie przeżywalności komórek, natomiast wyższe dawki tego związku o stężeniu 1,2 µg·cm⁻³ i 3,0 µg·cm⁻³ powodowały spadek przeżywalności o 10% i o 18%. Stwierdzono, że aktywność katalazy wzrasta znacząco podczas stresu wywołanego przez ten herbicyd. Po inkubacji komórek drożdży z tym herbicydem zawierającym 1,2 µg·cm⁻³ glufozinatu amonu stwierdzono wzrost aktywności katalazy o 330% w porównaniu z próbą kontrolną. Sugeruje to, że glufozinat amonu wywołuje stres oksydacyjny w komórkach drożdży.This study investigated the effect of the herbicide Basta on the survival rate and catalase activity of S. cerevisiae yeast cells in the logarithmic phase of growth. The herbicide Basta containing glufosinate ammonium in concentrations of 0.3-0.6 µg·cm⁻³ caused only a small decrease in the survival rate of the cells, whereas higher doses of this compound, in concentrations of 1.2 µg·cm⁻³ and 3.0 µg·cm⁻³, caused a 10% and 18%. decrease in survival rate. It was found that catalase activity increases significantly under stress induced by this herbicide. After the yeast cells were incubated with the herbicide containing 1.2 µg·cm⁻³ of glufosinate ammonium, there was noted a 330% increase in catalase activity in comparison with the control sample. This suggests that glufosinate ammonium induces oxidative stress in yeast cells

Effect of cypermethrin - Cyperkill Super 25 EC active compound on the catalase activity of Saccharomyces cerevisiae yeast

Badano wpływ insektycydu Cyperkill Super 25 EC na przeżywalność komórek drożdży. Zmiany aktywności katalazy przyjęto jako wskaźnik intensywności odpowiedzi stresowej. Cypermetryna - aktywny składnik preparatu Cyperkill Super 25 EC - o stężeniach 175-325 µg·cm⁻³ powodowała spadek przeżywalności komórek drożdży w logarytmicznej fazie wzrostu. W komórkach inkubowanych z cypermetryczną nie stwierdzono przyrostu aktywności katalazy. Aktywność katalazy w komórkach poddanych dwu różnym stresom równocześnie (stres termiczny i cypermetryna lub stres osmotyczny i cypermetryna) była zbliżona do kontroli. Wyniki sugerują, że cypermetryna hamuje indukowaną syntezę katalazy w warunkach stresu termicznego lub osmotycznego.The effect of insecticide on the survival of yeast Saccharomyces cerevisiae was investigated. Cypermethrin - Cyperkill Super 25 EC active compound at doses of 175-325 µg·cm⁻³ caused a decrease in viability of yeast cells in logarithmic phase of growth. The activity of catalase was chosen as an indicator of stress response. The results did not show the increase of catalase activity in cypermethrin treated yeast. It was observed that two kinds of stress (heat shock and cypermethrin, osmotic stress and cypermethrin) applied at the same time had no additive effects. The activity of catalase under these conditions was the same as in control. These results suggested that cypermethrin inhibited catalase induction in yeast in stress conditions

Buds, leaves, and seeds of blackcurrant - source of bioactive substances with pro-health properties

Porzeczka czarna jest rośliną uprawianą ze względu na smaczne owoce, które spożywa się w formie świeżej i przetworzonej. Owoce są cennym składnikiem diety ze względu na dużą zawartość związków o działaniu prozdrowotnym, jak: witamina C, związki fenolowe, składniki mineralne. Pąki, liście i nasiona porzeczki czarnej to mało znane źródło związków bioaktywnych o właściwościach prozdrowotnych i leczniczych. W tradycyjnej medycynie wykorzystuje się pąki, liście i nasiona porzeczki w leczeniu niektórych chorób. Współczesne badania naukowe potwierdzają korzystne działanie tych dotychczas niedocenianych części rośliny porzeczki czarnej. Głównymi związkami bioaktywnymi zawartymi w pąkach porzeczki czarnej są olejki eteryczne, w tym węglowodory i terpeny. Olejki z pąków charakteryzują się silną aktywnością przeciwbakteryjną i przeciwgrzybową. Kolejną grupą substancji bioaktywnych są związki fenolowe, wśród których występują głownie rutyna, epikatechiny i kemferole. Substancje te nadają pąkom właściwości przeciwutleniające i przeciwzapalne. Olej z nasion porzeczki czarnej może być dobrym źródłem nienasyconych kwasów tłuszczowych i tokoferoli, zwłaszcza α-tokoferolu. Występują w nim także sterole znane z przeciwmiażdżycowej i przeciwnowotworowej aktywności Wyciągi z nasion czarnej porzeczki zawierają dużo pożądanych składników biologicznie aktywnych, jak związki fenolowe i polisacharydy, głównie galaktany. Ekstrakty z liści ze względu na dużą zawartość różnorodnych związków fenolowych i olejków eterycznych mają w łaściwości przeciwutleniające. Liście porzeczki czarnej mają unikatowy skład kwasów tłuszczowych o potencjalnej aktywności przeciwnowotworowej, przeciwzapalnej i przeciwdrobnoustrojowej. W liściach stosunek zawartości potasu do sodu jest wysoki, co wyjaśnia moczopędne działanie naparów z liści. W pracy podano przykłady zastosowania pąków, nasion i liści. Celem publikacji było usystematyzowanie wiedzy o prozdrowotnych zastosowaniach ekstraktów z tych surowców.Blackcurrant is a plant cultivated for its tasty fruit eaten fresh and in a processed form. The blackcurrant fruit is a valuable diet component because of its high content of health-promoting compounds such as vitamin C, phenolic compounds, and minerals. Buds, leaves, and seeds of blackcurrant constitute a relatively unknown source of bioactive compounds with pro-health and medicinal properties. Traditional medicine utilizes buds, leaves and currant seeds to treat certain diseases. Contemporary scientific research confirms the beneficial effect of those underestimated parts of the blackcurrant plant. The main bioactive compounds contained in black currant buds are essential oils including hydrocarbons and terpenes. Bud oils are characterized by a strong antibacterial and antifungal activity. Another group of bioactive substances are phenolic compounds, mainly rutin, epicatechin, and kaempferol. Owing to those substances¸ the buds have antioxidant and anti-inflammatory properties. Oil made from seeds of black currant can be an excellent source of unsaturated fatty acids and tocopherols, especially α-tocopherol. It also contains sterols known for the anti-atherosclerotic and anticancer activity. Black currant seed extracts contain large amounts of beneficial biologically active substances such as phenolic compounds and polysaccharides, mainly galactans. Owing to their high content of various phenolic compounds and essential oils, leaf extracts have antioxidant properties. Black currant leaves have a unique fatty acid composition with the potential anti-cancer, anti-inflammatory and antimicrobial activity. The potassium to sodium ratio in the leaves is high and this explains the diuretic effect of their infusions. The paper presents some application examples of the buds, seeds, and leaves. The objective of the study was to systematise the knowledge of the pro-health applications of extracts from those raw materials