Postoperative pain management with epidural narcotic and local anesthetic combination

Çalışmamızda, Jinekolojik Calt abdoMİnal) ve ortopedik Calt ekstrenite) girişin yapılan, ASA I-II grubuna giren 30 olgu, 10 kişilik üç eşit gruba ayrıldı. Postoperatif ağrı tedavisi anacıyla epidural yolla uygulanan Bupivakain-Morfin bolus, Bupivakain-Morfin infüzyonu ve Bupivakain-Fentani 1 infüzyonunun etkileri karşılaştırıldı. Preoperatif donende yerleştirilen epidural kataterden bu anaçla 1. gruba 3 ng Morfin + 30 ng Bupivakain Ctotal 10 cc) ile gereğinde tekrarlanan bolus tedavisi, 2. gruba 2 ng Morfin + 20 ng Bupivakain Ctotal 10 cc3 bolus dozunu takiben X 0.125'lik Bupivakain + 7, 0.01'lik Morfin ile 2-6 cc/st hızla infüzyon tedavisi ve 3. gruba 50 jug Fentanil + 20 ng Bupivakain (total 10 cc) bolus dozunu takiben 7. 0.125 Bupivakain + 7. 0.005 Fentanil 4-8 cc/st hızla infüzyonu uygulandı. Preoperatif ve postoperatif çeşitli döneMİende VAS, NDS, sistolik ve diastolik kan basıncı, solunum sayısı, pH, pC02, p02, Sa02, FVC ve FEVİ değerleri ile gözlenen yan etkiler kaydedildi. VAS değerlerine göre her 3 grupta da etkin bir postoperatif analjezi elde edildi. Ancak 1. grupta CBMB) verilen ilacın etkisi geçtikten sonra VAS'daki yükselme, istatistiksel açıdan anlamsız olmakla birlikte daha fazla idi. 1.grupta CBMB) solunum sayısında 8. ve 24. saatlerde % 10' Iuk düşüşler ile FVC de postoperatif 1. ve 2. günlerdeki % 17.7 ve % 11'lik düşüşler anlamlı idi. 2. grupta CBM1J, sistolik kan basıncında 2, 4, 12 ve 16. saatlerde önemli azalmalar gözlendi. 3. grupta ise solunum sayısının 4. ve 24. saatlerde, Sa02'nun 12, saatte artMası dışında belirgin bir farklılık saptanmadı. Bu farklılıklar klinik olarak herhangi bir tedavi gerektirecek düzeyde değildi. NDS, diastolik kan basıncı, pH, pCO2, p02, ve FEVİ değerlerinde gruplar arasındaki değişiklikler önemli bulunmadı. 3. grupta yan etkilerin diğer gruplara oranla daha az olduğu gözlendi. Elde ettiğimiz veriler sonucunda; postoperatif ağrı tedavisinde amaç minimum yan etki ile maksimum etkinlik elde etmek olduğuna göre, epidural yolla devamlı Bupivakain-Fentanil infüzyonunun tercih edilmesinin uygun olacağı kanısındayız

Epidemiology of surgery associated acute kidney injury (EPIS-AKI): a prospective international observational multi-center clinical study

Purpose: The incidence, patient features, risk factors and outcomes of surgery-associated postoperative acute kidney injury (PO-AKI) across different countries and health care systems is unclear. Methods: We conducted an international prospective, observational, multi-center study in 30 countries in patients undergoing major surgery (> 2-h duration and postoperative intensive care unit (ICU) or high dependency unit admission). The primary endpoint was the occurrence of PO-AKI within 72 h of surgery defined by the Kidney Disease: Improving Global Outcomes (KDIGO) criteria. Secondary endpoints included PO-AKI severity and duration, use of renal replacement therapy (RRT), mortality, and ICU and hospital length of stay. Results: We studied 10,568 patients and 1945 (18.4%) developed PO-AKI (1236 (63.5%) KDIGO stage 1500 (25.7%) KDIGO stage 2209 (10.7%) KDIGO stage 3). In 33.8% PO-AKI was persistent, and 170/1945 (8.7%) of patients with PO-AKI received RRT in the ICU. Patients with PO-AKI had greater ICU (6.3% vs. 0.7%) and hospital (8.6% vs. 1.4%) mortality, and longer ICU (median 2 (Q1-Q3, 1-3) days vs. 3 (Q1-Q3, 1-6) days) and hospital length of stay (median 14 (Q1-Q3, 9-24) days vs. 10 (Q1-Q3, 7-17) days). Risk factors for PO-AKI included older age, comorbidities (hypertension, diabetes, chronic kidney disease), type, duration and urgency of surgery as well as intraoperative vasopressors, and aminoglycosides administration. Conclusion: In a comprehensive multinational study, approximately one in five patients develop PO-AKI after major surgery. Increasing severity of PO-AKI is associated with a progressive increase in adverse outcomes. Our findings indicate that PO-AKI represents a significant burden for health care worldwide