Cost Optimization of Ice Distribution

Two questions regarding minimizing fuel costs while delivering ice along a pre-set route are tackled. The first question is when demand exceeds the load of a single truck, so that a second truck of ice has to be taken to some point of the route for the driver/salesman to continue with that for the rest of the route: Is it better: 1) for the first truck to deliver starting from the costumer nearest to the base, or 2) for the first truck to start the delivery from the last costumer (the most distant from the base)? We show that the second strategy was better for the particular data looked at, and we have the basis of an algorithm for deciding which strategy is the better for a given delivery schedule. The second question concerns how best to modify a regular sales route when an extra delivery has to be made. Again, the basis for an algorithm to decide how to minimize fuel costs is derived

Przemiany w sytuacji konkurencyjnej produkcji żywności w Bułgarii

Agri-food sector is one of the traditionally well-developed sectors in Bulgaria. The export picture of Bulgarian food industry has been changed after the full EU membership of the country in 2007. Thus, the food import exceeds the food export more than twice nowadays. The aim of the paper is to reveal why Bulgarian food producers have lost their competitive advantages so fast, what kind of factors drives the food producers to worsen their production in comparison with other food-market players? The analyse showed that the food producers do not use effi ciently inter-business competitive factors (technology development and transfer as well as package design and service development). On the sectorial level, the food producers focus on to the resource management and they miss to enlarge their competitiveness by cooperation with suppliers, consumers or other food processors.Sektor rolno-żywnościowy jest jednym z tradycyjnie dobrze rozwiniętych sektorów w Bułgarii. Obraz eksportu bułgarskiego przemysłu żywnościowego zmienił się po uzyskaniu pełnego członkostwa kraju w UE w 2007 roku. Celem niniejszego artykułu jest odkrycie, dlaczego bułgarscy producenci żywności stracili tak szybko swoje przewagi konkurencyjne, jakie czynniki spowodowały pogorszenie się produkcji producentów żywności w porównaniu z innymi uczestnikami rynku żywnościowego? Z przeprowadzonej analizy wynika, że producenci żywności nie stosują efektywnie takich środków poprawy konkurencyjności, jak rozwój i transfer technologii, rozwój wzornictwa opakowań czy usług. Na poziomie sektora producenci skupiają się na zarządzaniu zasobami, a nie dostrzegają możliwości poprawy konkurencyjności poprzez współpracę z dostawcami, konsumentami czy innym przetwórcami

Zmiany dynamiczne producentów żywności w Bułgarii

The food and beverage production in Bulgaria has dramatically changed after the full EU membership in 2007. This change has affected not just the production structure, but also the import and export structure as well as overall production potential of the agri-food sector. The aim of the paper is to look inside the changes from the perspective of the single producer. This means to answer to the question: why has the Bulgarian agri-food production been getting worse? The analyses showed that food industry does not have the ability to move over the 1980s values. Partially this state is a result of misunderstanding by food processors how to manage their production more efficiently. The greatest potential for dynamic change of Bulgarian food industry is in the innovation inputs (development of new products and technologies improvement overall marketing). For food sector the major role, among all types of innovations, is played by product innovations.Produkcja żywności i napojów w Bułgarii zmieniła się dramatycznie po pełnym przystąpieniu do UE w 2007 roku. Zmiana ta wpłynęła nie tylko na strukturę produkcji, ale także na strukturę eksportu i importu jak też na całkowity potencjał produkcji sektora rolno-spożywczego. Celem artykułu jest wejrzenie w te zmiany z perspektywy pojedynczego producenta. Oznacza to odpowiedź na następujące pytanie: dlaczego bułgarska produkcja rolno-spożywcza pogorszyła się? Analiza pokazała, że przemysł spożywczy nie ma zdolności do przekroczenia poziomu produkcji z lat osiemdziesiątych XX wieku. Ważną przyczyną jest niezrozumienie przez przetwórców, że powinni zarządzać bardziej efektywnie produkcją. Największy potencjał dla zwiększenia dynamiki zmian w bułgarskim przemyśle spożywczym kryje się w innowacjach (rozwój nowych technologii i produktów, poprawa marketingu). Dla sektora spożywczego najważniejsze są innowacje produktowe

Ocena dynamiki wzrostu produkcji żywności w Bułgarii

Perspectives for competitive growth are put in the core of the re-industrialization policy of the European Union for the next program period, and respectively are key issue for the Bulgarian industrial policy. Re-industrialization of the Bulgarian economy is possible in terms of support for competitive industries at present, but also to support industries that are at the bottom of competitiveness. The methodology for selection of appropriate “priority” sub-sectors and production specializations, is based on the following two principles: 1. A combination of economic criteria (at national and company level) and social criteria; 2. Measures targeted both: certain sub-sectors and production specializations that either have a competitive advantage, or are at the bottom of the rankings for competitive advantage. On the basis of analysis six production specializations in food industry were identifi ed for which specifi c policy measures have to be developed along the chain raw materials/inputs – production-marketing/export.Perspektywy konkurencyjnego wzrostu są w centrum uwagi polityki reindustrializacji w Unii Europejskiej w perspektywie finansowej 2014 roku i odpowiednio jest to kluczowe zagadnienie również w polityce przemysłowej Bułgarii. Reindustrializacja gospodarki Bułgarii jest możliwa w zakresie wsparcia już obecnie konkurencyjnych gałęzi, jak również tych, które będą kluczowe dla konkurencyjności gospodarki. Metodologia wyboru właściwych priorytetowych sektorów i produktów jest oparta na następujących zasadach: połączenia kryteriów ekonomicznych (na poziomie krajowym i na poziomie przedsiębiorstwa) i społecznych, ukierunkowania działań na wybrane podsektory i specjalizacje produkcyjne (produktowe), które cechują się przewagą konkurencyjną lub są podstawą przewag konkurencyjnych