Physiological Response of Three Grapevine Cultivars Grown In North-Western Poland to Mycorrhizal Fungi

West Pomerania (Poland) is located near the northern boundary of the range of viticulture (the coldest zone A). Unfavourable weather conditions can pose a serious threat to the cultivated vines. One of the treatments used to increase the tolerance of plants to abiotic and biotic stresses is inoculation with symbiotic soil microorganisms. This paper focuses on the influence of mycorrhization on the changes in soil microbiology, the degree of colonization of roots by mycorrhizal fungi, and on selected physiologicalparameters of three grapevine cultivars (‘Pinot Noir’ on SO4 rootstock, ‘Regent’ on 5BB rootstock, and ‘Rondo’ on 125AA rootstock). The applied inoculation had a stimulating effect on the colonization of roots by arbuscular mycorrhizal (AM) fungi, as evidenced by higher mycorrhizal frequency and intensity in the mycorrhized plants. The mycorrhizal treatment increased the intensity of CO2 assimilation and transpiration. Mycorrhization reduced the efficiency of photosynthetic water use and increased stomatal conductance for water in the grapevines tested. The mycorrhizal treatment did not affect the concentration of assimilation pigments in vine leaves. The mycorrhization of grapevines had no effect on the values of initial fluorescence, maximum fluorescence, the maximum potential efficiency of photochemical reaction in PS II, the size of the pool of reduced electron acceptors in PS II, nor on the value of the PS II vitality index

Hydrostatic Pressure Sensing with High Birefringence Photonic Crystal Fibers

The effect of hydrostatic pressure on the waveguiding properties of high birefringence photonic crystal fibers (HiBi PCF) is evaluated both numerically and experimentally. A fiber design presenting form birefringence induced by two enlarged holes in the innermost ring defining the fiber core is investigated. Numerical results show that modal sensitivity to the applied pressure depends on the diameters of the holes, and can be tailored by independently varying the sizes of the large or small holes. Numerical and experimental results are compared showing excellent agreement. A hydrostatic pressure sensor is proposed and demonstrated using an in-fiber modal interferometer where the two orthogonally polarized modes of a HiBi PCF generate fringes over the optical spectrum of a broad band source. From the analysis of experimental results, it is concluded that, in principle, an operating limit of 92 MPa in pressure could be achieved with 0.0003% of full scale resolution

Training IT specialists in designing computer workplaces

Artykuł jest podsumowaniem własnych doświadczeń autorów z prowadzenia szkoleń w zakresie projektowania miejsc pracy przy komputerze. Celem zajęć organizowanych metodą projektowania było przekazanie wiedzy i umiejętności użytkowników komputerów w zakresie usprawniania warunków pracy.This article describes the authors’ personal experience in conducting training courses in designing computer workplaces. Transfer of knowledge and abilities in improving computer users’ working conditions was the purpose of the design method classes

Experimental analysis of the complexity of the graphic symbols as a factor controlling the quality of the work at the compute

Produktywność dialogu prowadzonego pomiędzy człowiekiem a komputerem za pośrednictwem graficznego interfejsu użytkownika (ang. Graphical User Interface, GUI) zależy między innymi od użyteczności zestawu obiektów graficznych, składających się na dany interfejs. W tym kontekście pojęcie „użyteczność” (ang. usability) daje możliwość całościowego ujęcia rozmaitych cech tych obiektów graficznych (budowy, kolorystyki, kontrastu) i aspektów ich interpretacji przez użytkownika komputera (pragmatyki). Projektanci, tworząc aplikacje komputerowe, ciągle poszukują nowych skuteczniejszych rozwiązań dla GUI w zakresie grafiki komputerowej. Grafika ta może być tworzona na bazie fotografii cyfrowej, skanowanych ilustracji bądź też od podstaw w edytorach graficznych (rysowanie) lub nawet w programach do generacji sztucznych form graficznych. Przydatność tych obiektów graficznych w kontekście danej aplikacji komputerowej istotnie zależy od poziomu intuicyjności metafory graficznej: przyszły użytkownik ma być w stanie szybko opanować nowe metafory [1] wprowadzone przez projektantów do przestrzeni wirtualnej i skutecznie manipulować programem za pośrednictwem kontrolek graficznych. Inaczej można powiedzieć, że sukces nowego zestawu grafik dla GUI (np. w postaci tradycyjnych ikon czy piktogramów) zależy od tego czy posiada on cechy łatwego do opanowania swoistego języka graficznego w ramach danej aplikacji. Istnieją międzynarodowe i krajowe standardy (ISO/FDIS 9186-1, ISO 9241, PN-ISO 9186:2005), które wskazują projektantom sposób właściwego postępowania podczas tworzenia ergonomicznych symboli graficznych i piktogramów [2]. Standardy te, niestety, nie zawsze dają odpowiedzi na pytania praktyczne, ponieważ odzwierciedlają jedynie obecny na moment ich powstania poziom wiedzy w dziedzinie ergonomii. Zdaniem autorów, nie rozwiązano problemu rankingowania graficznych elementów GUI ze względu na ich użyteczność, brak jest ogólnie przyjętej skali do porównania przydatności elementów graficznych, które mają tworzyć wspomniany metaforyczny język interfejsu użytkownika. Trudność zdefiniowania takiej skali związana jest z niewystarczającą ilością badań złożonych procesów kognitywnych zachodzących podczas pracy użytkownika aplikacji komputerowej z GUI. Również bezpośrednie przeniesienie modelu zjawisk zbadanych w sytuacjach realnych na przestrzenie wirtualne nie zawsze wydaje się być rozwiązaniem efektywnym. Symbole graficzne i piktogramy można analizować jako obiekty składające się z samej grafiki oraz przypisanego jej znaczenia czy metafory. Procesy postrzegania takich symboli zależą, więc zarówno od cech grafiki zawartej w symbolach jak i ich pragmatyki. Najmniej zbadanym wydaje się być wpływ budowy samej grafiki, zawartej w symbolach – bez analizy przypisanego tej grafice znaczenia. Autorzy niniejszego referatu, zajmując się badaniem alternatywnych inteligentnych graficznych interfejsów użytkownika [3, 4], proponują jako jedno z kryteriów użyteczności elementów GUI poziom błędów użytkownika, rejestrowanych podczas wykonywania zadań rutynowych. Tego typu zadania, zaplanowane w ramach prowadzonych badań mają strukturę testów psychodiagnostycznych komputerowych, takich jak test korektorski [5] czy test pamięciowy [3]. Seria zakończonych badań zawierała zastosowanie opracowanych przez autorów algorytmów i aplikacji testujących. Przewidywały one czynności krótkoterminowego zapamiętywania, odtwarzania i zliczania na materiale tradycyjnym dla takich pomiarów – symbolach alfanumerycznych, oraz na planszach złożonych z obiektów graficznych, nieznanych osobom badanym z użytku codziennego. Obiekty te były tworzone w sposób sztuczny, algorytmicznie i interesowały badaczy jako formy (instancje, obiekty) graficzne, które podczas wykonania testu nie miały dla osób testowanych przypisanego (stałego, wyuczonego) sposobu interpretowania. Można powiedzieć, że dążono do tego, aby metafory tych obiektów nie istniały, aby nie można ich było zaliczyć do grupy symboli. Stwarzało to podczas testowania wymuszoną sytuację uczenia się tych nowych obiektów, bowiem wykonywane na tych obiektach czynności wymagały poprawnego ich rozpoznawania i zapamiętywania