Pokrzywka przewlekła jako potencjalny wskaźnik choroby ogólnoustrojowej

Wprowadzenie: Pokrzywka przewlekła stanowi złożony pod względemetiologicznym problem kliniczny, wymagający szerokiego paneludiagnostycznego w celu ustalenia ewentualnego związku z innymischorzeniami, zwłaszcza o charakterze zapalnym. Cel pracy: Ocena prawdopodobnych przyczyn pokrzywki przewlekłeju pacjentów hospitalizowanych w Klinice Chorób Skórnych i WenerycznychPomorskiej Akademii Medycznej. Materiał i metodyka: Analizie poddano 104 pacjentów w wieku od15 do 82 lat, w tym 73 kobiety i 31 mężczyzn. U chorych przeprowadzonobadania diagnostyczne obejmujące między innymi ocenę parametrówstanu zapalnego, wskaźników infekcji przewodu pokarmowegooraz chorób tarczycy i tkanki łącznej. Wykonano również próbyfizykalne oraz diagnostykę alergii IgE-zależnej. Uzyskane wyniki poddanoanalizie statystycznej z użyciem programu Statistica 7.0. Wyniki: Średnia wieku chorych wynosiła 42,5 roku, w każdej grupiewiekowej przeważały kobiety, które stanowiły łącznie 70% badanych.W przypadku 39,4% pacjentów nie znaleziono potencjalnego czynnikawywołującego objawy i rozpoznano pokrzywkę idiopatyczną.U 37,6% osób spośród ogółu badanych wskazano jedną, a u pozostałych23% osób – więcej niż jedną prawdopodobną przyczynę występowaniapokrzywki. Wśród potencjalnych przyczyn przeważałyprzewlekłe stany infekcyjne (34%), zwłaszcza w obrębie przewodupokarmowego. Wykazano również związek z chorobami gruczołutarczowego, głównie o etiologii autoimmunologicznej (16,3%). Podejrzenietła autoimmunologicznego pokrzywki potwierdzono próbąz surowicą autologiczną u 24,3% chorych. Pokrzywkę fizykalnąrozpoznano u 17,3%, a współwystępowanie alergii IgE-zależnejstwierdzono u 15,4% pacjentów. Wnioski: Pokrzywka przewlekła występuje przede wszystkimu kobiet w średnim wieku. Spośród współistniejących z nią choróbogólnoustrojowych szczególne miejsce zajmują zakażenia o przewlekłym,często utajonym lub subklinicznym przebiegu. W naszym ma -teriale liczną grupę stanowili pacjenci, u których stwierdzono współwystępowaniekilku potencjalnych przyczyn pokrzywki

COMPARISON OF ARTIFICIAL HYDROPHILIC AND LIPOPHILIC MEMBRANES AND HUMAN SKIN TO EVALUATE NIACINAMIDE PENETRATION IN VITRO

The evaluation of skin penetration of active substances from topical preparations is a pre-clinical requirement in the pharmaceutical industry. While in vitro preparations of human or animal skin are frequently used the development of artificial lipophilic and hydrophilic membranes with similar properties to human or animal skin need to be developed. This preliminary study compared the in vitro permeation of niacinamide (vitamin B3), which is used as a model drug, across artificial hydrophilic and lipophilic membranes with iv vitro penetration across human skin. The experiments were carried out in Franz diffusion cells. Artificial membranes were filter paper impregnated with either collodium (hydrophilic), stearic acid, cetyl alcohol or cetyl alcohol + cholesterol (lipophilic). Acidic and neutral hydrogel and emulsion (pH 5.4 and 7.4) containing 0.5% of niacinamide were applied to membranes for up to 4 hours. Niacinamide permeated hydrophilic better than lipophilic membranes. There were no significant differences between the cumulated amounts of niacinamide that penetrated artificial lipophilic membranes consisting of, stearic acid, cetyl alcohol and cholesterol as compared with human skin in vitro. Also, hydrogel and emulsion solvents gave similar results. In conclusion, these artificial membranes seem to be a promising alternative to human or animal skin