51P Interleukina – 6 i rozpuszczalny receptor Interlekiny – 6 u chorych na raka jajnika

Celem pracy była ocena stężeń Interleukina – 6 (IL-6) oraz rozpuszczalnego receptora Interleukiny – 6 (slL-6) u chorych na raka jajnika przed rozpoczęciem leczenia oraz przed 3 kursem leczenia chemicznego oraz odpowiedź na pytanie czy mogą one stanowić czynniki rokowniczy w raku jajnika.Badaniu poddano 20 chorych, leczenie rozpoczęto w Katedrze Onkologii AM w Poznaniu w latach 1990–1996. Leczenie chorych rozpoczęto od rozpoznania nowotworu poprzez pierwotne leczenie operacyjne i następową chemioterapie opartą o analogii platyny. W przypadku chorych pozostających w leczeniu oraz chorych, które znajdują się w całkowitej remisji potwierdzonej histopatologicznie operacja “second-look” obserwację kontynuowano do 36 miesięcy od chwili rozpoczęcia leczenia. W grupie badanej 3 chore miały I stopień klinicznego zaawansowania wg FIGO, natomiast pozostałe III i IV stopień złośliwości zróżnicowania komórkowego, 8 stopień II, a 10 stopień III. Histopatologiczne typy raka jajnika w grupie badanej były następujące: u 8 chorych rozpoznano typ surowiczny, u 5 endometroidalny, u 3 śluzowy, natomiast u pozostałych 4 chorych rozpoznano po jednym typie raka mezonefroidalnego, niezróżnicowanego, adenocarcinoma oraz cystadeno-carcinoma.Do momentu zakończenia obserwacji 13 chorych zmarło z powodu choroby. W chwili zakończenia obserwacji żyje 7 chorych: 5 pozostaje w leczeniu a 2 pod obserwacją bez objawów choroby.U każdej chorej przed rozpoczęciem leczenia operacyjnego oraz przed 3 kursem chemioterapii pobierano krew, którą po skrzepnięciu i odwirowaniu zamrażano do czasu wykonania oznaczeń. Interleukinę-6 (IL-6) oraz rozpuszczalny receptor lnterleukiny-6 (sIL-6) oznaczano za pomocą testów immunoenzymatycznych firmy R&D Systems.Oceniono zmiany w stężeniu powyższych parametrów w zależności od stopnia klinicznego zaawansowania wg FIGO, gradingu, rodzaju przeprowadzonego zabiegu operacyjnego, typu histologicznego nowotworu oraz odpowiedzi na leczenie.Stężenia IL-6 przed rozpoczęciem leczenia operacyjnego u 3 chorych było poniżej 3,13 pg/ml, u 9 nie przekraczało 12,5 pg/ml, a u pozostałych 8 chorych przekraczało 12,5 pg/ml (górna granica normy), natomiast przed 3 kursem chemioterapii u 10 chorych było poniżej 3,13 pg/ml, u 8 nie przekraczało 12,5 pg/ml, a jedynie u 2 przekraczało 12,5 pg/ml.Stężenia slL-6 przed rozpoczęciem leczenia operacyjnego u wszystkich chorych było prawidłowe (14–46 ng/ml) a przed 3 kursen chemioterapii przekraczało normę jedynie u jednej osoby.Obserwowano zmniejszenie się stężenia IL-6 w trakcie leczenia. Średnie stężenie IL-6 przed rozpoczęciem leczenia operacyjnego wynosiło 25,51 pg/ml (min 2,02pg/ml, max 134,25 pg/ml) i uległo zmniejszeniu przed 3 kursem chemioterapii średnio do 4,80 pg/ml (min 0,82 pg/ml, max 30,36 pg/ml) w sposób ststystycznie istotny.Nie obserwowano natomiast żadnych istotnie statystycznie zmian w odniesieniu do slL-6. Średnie stężenie slL-6 przed rozpoczęcie4m. leczenia operacyjnego wynosiło 28,44 ng/ml (min 17,00 ng/ml, max 45,00 ng/ml) i nie uległo w sposób istotny statystycznie zmniejszeniu przed 3 kursem chemioterapii, gdzie średnio wnsiło 28,43 ng/ml (min 19,20 ng/ml, max 50,80 ng/ml).Nie obserwujemy statystycznie istotnych zależności stężeń IL-6 i slL-6 od stopnia klinicznego zaawansowania wg FIGO, gradingu, rodzaju przeprowadzonego zabiegu operacyjnego, typu histologicznego nowotworu oraz odpowiedzi na leczenie

Consensus determining algorithm for supply chain management systems

The purpose of article is to elaborate a consensus determination algorithm in supply chain management support systems, which may lead to achieving a greater flexibility and effectiveness of such systems. Using consensus methods in resolving the conflict of knowledge, in other words, determining a variant to be then presented to the user, based on the variants proposed by the system, may lead to shortening the variant determination time and to reducing the risk of selecting the worst variant. As a consequence, supply chain management might become more dynamic, which obviously influences the effectiveness of the operation of particular organizations and the entire supply chain. The originality is using consensus method to resolve knowledge conflicts in SCM systems to help decision-maker to take decision earning satisfy benefits

Using consensus methods in knowledge conflicts resolving in supply chain management support systems

The paper presents a knowledge conflict resolving in supply chain management systems by using consensus methods. Most often user independently resolves this conflict by analyzing individual variants and taking a decision which of these variants choose. It is time-consumption and process, which is tied with risk of incorrect variant choice. To eliminate these inconveniences it can be use the consensus methods. These methods allow the automatic determine by system one variant, that is presented to the user. Therefore, the knowledge structure, which represents individual variants of solution, was defined in article. This definition is necessary to determine consensus algorithms, which allow to resolving knowledge conflicts supply chain management systems