Prevalence of target organ damage in hypertensive subjects attending primary care: C.V.P.C. study (epidemiological cardio-vascular study in primary care)

<p>Abstract</p> <p>Background</p> <p>Except for the established risk factors, presence of target organ damage has an important role in the treatment of hypertensive subjects. The aim of the present study was to estimate the prevalence of target organ damage in primary care subjects.</p> <p>Methods</p> <p>This multi-centre, cross-sectional survey of 115 primary care physicians recruited 1095 consecutive subjects with hypertension: 611 men (55.8%); and 484 women (44.2%). A detailed history for the presence of cardiovascular disease and a thorough clinical examination was performed to each subject.</p> <p>Results</p> <p>Of the total study population, 44.5% (n = 487) had target organ damage (33.0% had left ventricular hypertrophy, 21.8% increased carotid intima media thickness, 11.0% elevated plasma creatinine levels and 14.6% microalbuminuria). Target organ damage was more prevalent in males than in females (P = 0.05). In addition, males had more often increased carotid intima media thickness than females (P = 0.009). On the contrary, females had more often microalbuminuria (P = 0.06) than males. No differences were observed between the two genders regarding left ventricular hypertrophy (P = 0.35) and elevated plasma creatinine levels (P = 0.21). Logistic regression analysis showed associations between target organ damage and dyslipidemia (P < 0.001), presence of metabolic syndrome (P = 0.005), diabetes (P < 0.001) and coronary artery disease (P < 0.001).</p> <p>Conclusion</p> <p>A significant proportion of hypertensive subjects in primary care had documented associated target organ damage, with left ventricular hypertrophy being the most prevalent target organ damage.</p

Ηπατίτιδα C και η συμβολή του γενικού ιατρού στην έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία της σε ένα γεωγραφικά προσδιορισμένο πληθυσμό

Hepatitis C is a serious matter of public health world wide because of its chronicity that leads to cirrhosis and hepatic cancer. Thirteen years after the cloning of the HCVs genome, the necessity of the doctors participation in coping with Hepatitis C in Primary Health Care has just been understood. The main purpose of this PhD is to study Hepatitis C in a district region and define the General Practitioners role in the epidemiological analysis and treatment. In this direction, four individual studies were conducted to determine: a. The prevalence of Hepatitis C among patients of regional Health Centres or other Primary Health Care physicians. b. Possible ways of transmission and high risk factors in Greece. c. The ability of General Practitioners to cope with Hepatitis C in rural regions. Results show that Hepatitis C is an existing problem in Primary Health Care in Greece. In our study, the prevalence of anti-HCV is 3.5% varying between 0 and 12.7%. Hepatitis C is related to hospital admission for more than four days, dentical acts, blood transfusion, intravenous drug use and more than 5 deliveries. The prevalence of anti-HCV between individuals with high blood ALT levels is 6.5% (7/107) and therefore, the use of blood transaminase levels as a method to diagnose patients is limited. Furthermore, the study in Kurdish population does not reveal any anti-HCV positive individual, which makes the construction of conclusions very difficult. The results of our study demonstrate that Primary Care physicians deal with and treat Hepatitis C patients. In addition to that, they are capable of coping with Hepatitis C in rural regions. Finally, multidisciplinary working between General Practitioners and Gastrenterologists appears to be extremely necessary and at the same time very successful when patients have already been treated in their region. In conclusion, taking and evaluating a complete history during the physical examination is essential to determine all the possible risk factors. The diagnosis in Primary Health Care is based on revealing these factors. Finally, a second important conclusion is that primary health care physicians can participate in treating Hepatitis C in collaboration with secondary health care practitioners or units.Η ηπατίτιδα C αποτελεί ένα σημαντικό πρόβλημα δημόσιας υγείας διεθνώς, λόγω του υψηλού ποσοστού της μετάπτωσης σε χρονιότητα.,που οδηγεί σε κίρρωση και ηπατοκυτταρικό καρκίνο. Μετά από 13 χρόνια από την κλωνοποίηση του γονιδιώματος του HCV και παρά την πρόοδο που έχει επιτευχθεί τα τελευταία χρόνια , έγινε πλέον αντιληπτή η αναγκαιότητα συμμετοχής των ιατρών της Π.Φ.Υ. στην αντιμετώπιση του προβλήματος. Βασικός σκοπός της παρούσας διδακτορικής διατριβής ήταν η μελέτη της ηπατίτιδας C σε μια γεωγραφικά προσδιορισμένη περιοχή και ο προσδιορισμός του ρόλου του Γενικού Ιατρού στην επιδημιολογική διερεύνηση και στην θεραπευτική της διαχείρηση. Για την πραγματοποίηση του σκοπού της διατριβής σχεδιάστηκαν και ολοκληρώθηκαν 4 επιμέρους μελέτες που καθόρισαν : α) τον επιπολασμό της ηπατίτιδας C σε πληθυσμούς ευθύνης των Κέντρων Υγείας, καθώς και σε άτομα που επισκέπτονταν ιατρεία γενικής ιατρικής ή άλλων ιατρών της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας στην Ελλάδα, β)τους τρόπους μετάδοσης και τους παράγοντες υψηλού κινδύνου για την ηπατίτιδα C στην Ελλάδα. και γ) την ύπαρξη δυνατότητας και ικανότητας των γενικών ιατρών να διαχειρίζονται και να αντιμετωπίζουν ασθενείς με ηπατίτιδα C σε αγροτικές περιοχές. Τα αποτελέσματα μας δείχνουν ότι η ηπατίτιδα C αποτελεί έναν υπαρκτό και αναγνωρίσιμο πρόβλημα υγείας σε ιατρεία γενικής ιατρικής στην Ελλάδα.Ο επιπολασμός των anti-HCV στη μελέτη μας ήταν 3,5% και κυμαινόταν από 0-12,7% . Παράγοντες που ανευρέθηκαν να σχετίζονται με την ηπατίτιδα C ήταν η νοσηλεία &ge; 4 ημερών, οι οδοντιατρικές πράξεις,η μετάγγιση αίματος,η χρήση ενδοφλέβιων τοξικών ουσιών και ο αριθμός τοκετών &ge; 5. Στη μελέτη στα άτομα με αυξημένη τιμή της ALT ο επιπολασμός των anti-HCV ήταν 6,5% (7/107) γεγονός που περιορίζει τη χρησιμοποίηση των τιμών των τρανσαμινασών ως «εργαλείο» διαλογής ανίχνευσης ασθενών με ηπατίτιδα C. Επίσης στην μελέτη μας σε Κούρδους πρόσφυγες δεν ανευρέθηκε κανένα άτομο anti - HCV οροθετικό και η διεξαγωγή συμπερασμάτων για την διασπορά του HCV σε τέτοιους πληθυσμούς είναι δύσκολη. Τέλος οι ιατροί πρωτοβάθμιας φροντίδας(Π.Φ.Υ.) ήταν αυτοί που διαχειρίστηκαν και παρακολούθησαν την θεραπεία των ασθενών με ηπατίτιδα C. Τα αποτελέσματα της μελέτης μας δείχνουν ότι ιατροί Π.Φ.Υ.σε αγροτικές περιοχές είναι ικανοί να αναλάβουν έναν τέτοιο ρόλο. Το επίπεδο συνεργασίας των γενικών ιατρών με τους γαστρεντερολόγους εκτιμάται αναγκαίο και κρίνεται αποδοτικό και επιτυχημένο αφού οι ασθενείς ολοκλήρωσαν την θεραπεία τους σε τοπικό επίπεδο. Μέσα από το σύνολο των μελετών της διδακτορικής διατριβής αναδεικνύεται η σημασία της σωστής λήψης και αξιολόγησης του ατομικού ιστορικού ,για την ανίχνευση παραγόντων κινδύνου για ηπατίτιδα C. Η διάγνωση της ηπατίτιδας C στην Π.Φ.Υ. πρέπει να στηριχτεί στην ανίχνευση αυτών των παραγόντων. Ένα δεύτερο σημαντικό συμπέρασμα της διατριβής είναι ότι σε ένα πλαίσιο συνεργασίας πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας φροντίδας, οι ιατροί Π.Φ.Υ. μπορούν να συμμετέχουν στην παρακολούθηση της θεραπείας των ασθενών με ηπατίτιδα

Prevalence of Homicide-Suicide Incidents in Greece over 13 Years

Prevalence of homicide-suicides is difficult to determine in Greece due to the lack of a national tracking system. The aim of this study was to estimate the prevalence of the homicide-suicide incidents in Greece over the past 13 years, and to determine the circumstances under which they occurred, as well as the characteristics of perpetrators and victims. Two Internet search engines (google and yahoo), as well as the search engine of the major national news websites, were surveyed to identify the number of homicide-suicide cases that occurred in Greece from January 2008 to December 2020. Over the study period, 36 homicide-suicide incidents occurred in Greece, resulting in 36 suicides and 41 homicides. The above incidents reflect an annual homicide-suicide rate of 0.02 cases per 100,000 inhabitants. Most perpetrators were male (88.9%), whereas most victims were female (80.6%). Spousal-consortial cases accounted for 52.7% and familial cases for 41.7% of the total number of incidents. The use of firearms (mostly shotgun) was the most common method of homicide and suicide (58.3% and 63.9%, respectively). Women killed only their children, while men committed homicide and suicide mainly in the context of a former or current intimate partnership with the victim. Our results are in line with international homicide-suicide data. The establishment of a national surveillance system for homicides-suicides would be of paramount importance as it would facilitate accurate recording, identification of risk factors and characteristics of potential victims and perpetrators and it could ultimately be an aid to the prevention of such tragic events