2 research outputs found

    Management of post-mortem products

    No full text
    Prawo unijne zobowiązuje przedsiębiorców do zagospodarowania powstających podczas procesów technologicznych produktów ubocznych, w tym odpadów z zakładów mięsnych i ubojni. Dawniej głównym kierunkiem utylizacji odpadów rzeźnych była produkcja mączki mięsno-kostnej, którą skarmiano zwierzęta rzeźne. Obecnie ze względu na obawy przenoszenia na ludzi śmiercionośnych prionów, które zdiagnozowano u chorego na BSE bydła, skarmianego mączką mięsno-kostną, stosownie jej w żywieniu zwierząt jest zabronione. Najczęściej stosowaną metodą zagospodarowania ubocznych produktów pochodzenia zwierzęcego jest termiczna utylizacja materiału lub produkcja biogazu. Uzyskana w procesie spalania energia cieplna może zostać wykorzystana w celach grzewczych. Ponadto, spalanie organicznych materiałów wytwarza mniejsze ilości dioksyn, tlenków azotu, pyłu czy tlenku siarki w porównaniu z miałem węglowym. Produkowany z kolei biogaz może być z powodzeniem wykorzystany jako źródło energii.EU law obliges businesses to arise during the development of technological processes by-products, including waste from meat processing plants and slaughterhouses. Historically, the primary direction of slaughter waste was the production of meat and bone meal, which was fed animals for slaughter. Currently, due to concerns of people moving to the deadly prions, which was diagnosed in a patient with BSE cattle, fed to meat-and-bone meal, as her animal nutrition is prohibited. The most common method of land use by-products of animal origin is the thermal utilization of the material or the production of biogas. The resulting combustion process heat energy can be used for heating purposes. Moreover, the combustion of organic materials produces smaller amounts of dioxin, nitrogen oxide, sulfur dioxide or particulate matter as compared with coal. Biogas produced in turn, can be successfully used as an energy source

    Superfruits and their properties

    No full text
    Określenie superfruit po raz pierwszy pojawiło się w Ameryce na przełomie lat 2004/2005. Autorzy Steven Pratt i Kathy Mathews w artykule SuperFoods Rx – Fourteen Foods That Will Change Your Life opisali 14 produktów o szczególnych korzyściach zdrowotnych, dając w ten sposób początek nowej gałęzi badań naukowych, których celem stało się zgłębianie wiedzy na temat superowoców. Superowoce powinny zawierać dużą ilość przeciwutleniaczy, witamin, błonnika, minerałów, wyróżniać się egzotycznym pochodzeniem i smakiem, a także przyciągać ciekawym wyglądem. Ponadto superowoce muszą charakteryzować się właściwościami prozdrowotnymi popartymi badaniami naukowymi. Do superowoców należą m.in. – açai, borówka amerykańska, żurawina, goji, czerwone winogrona, guarana, mangostan, granat, noni, papaja, mango, rokitnik, acerola.The term superfruit first appeared in America at the turn of 2004/05. Authors Steven Pratt and Kathy Matthews in Superfoods Rx – Fourteen Foods That Will Change Your Life described the 14 products with specific health benefits, thus giving rise to a new branch of research, the goal was to gain greater knowledge of superfruits. Superfruits should contain a large amount of antioxidants, vitamins, fiber, minerals, stand out and taste the exotic origin, as well as to attract curious looks. In addition superfruits must be tailored evidence-based health-related. The superfruits include, among others – acai, blueberry, cranberry, goji, red grapes, guarana, mangosteen, pomegranate, noni, papaya, mango, sea buckthorn, acerola
    corecore