Treatment outcomes in culture-positive pulmonary tuberculosis

Wstęp: Celem pracy była ocena wyników leczenia wszystkich chorych na gruźlicę płuc potwierdzoną dodatnimi posiewami plwociny z terenu 3 województw (warszawskiego, gdańskiego i siedleckiego) w roku 1995 i powtórnie na tym samym obszarze w 2000 roku. Badano ponadto, czy wprowadzenie strategii DOTS na terenie byłego województwa gdańskiego poprawiło wyniki leczenia w 2000 roku w porównaniu z rokiem 1995, kiedy strategii tej nie stosowano. Materiał i metody: Badanie rozpoczęto od analizy rejestrów mikrobiologicznych z lat 1995 i 2000 we wszystkich laboratoriach prątka na terenie 3 województw - warszawskiego, gdańskiego i siedleckiego. Wybrano z rejestru tych chorych, u których prątki gruźlicy stwierdzono w posiewie plwociny. Następnie analizowano dokumentację leczenia szpitalnego i ambulatoryjnego chorych, u których gruźlicę płuc rozpoznano i potwierdzono badaniem bakteriologicznym w latach 1995 i 2000. Wyniki stosowanego leczenia oceniano zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia, zaliczając chorych do poszczególnych kategorii: wyleczony, leczenie ukończone, leczenie przerwane, niepowodzenie leczenia, zgon oraz inny wynik. Wyniki: Do badania włączono 708 chorych: 373 z 1995 roku i 335 z 2000 roku. Zgodnie z kryteriami Światowej Organizacji Zdrowia odsetek chorych, którzy zakończyli leczenie z dobrym wynikiem (suma chorych wyleczonych i tych, którzy ukończyli leczenie) wynosił 58,8% w 1995 roku i 54% w 2000 roku. Samowolnie przerwało leczenie odpowiednio 15,5% i 17,9% chorych, niepowodzeniem zakończyło się leczenie 2,4% i 2,7% chorych, odsetek zgonów wynosił 5,6% i 6,3% chorych. Odsetek chorych, którzy zakończyli leczenie z wynikiem "inny", wynosił 18,2% w roku 1995 i 22,1% w 2000 roku. Po wprowadzeniu strategii DOTS wyniki leczenia chorych w 2000 roku na obszarze województwa gdańskiego poprawiły się w sposób istotny w porównaniu z rokiem 1995. Z dobrym wynikiem leczenie ukończyło 89,6% chorych (w 1995 roku 69,3%, p = 0,0037), żaden chory nie przerwał leczenia (w 1995 roku przerwało leczenie 14,7% chorych, p = 0,0005), nie stwierdzono zgonów (w 1995 roku odsetek zgonów wynosił 9,3%, p = 0,0184). Wnioski: Odsetek chorych, którzy zakończyli leczenie z dobrym wynikiem (wyleczeni i leczenie ukończono) wynosił 58,8% w roku 1995 i 54% w 2000 roku i był niższy od zalecanego przez WHO, który powinien wynosić co najmniej 85%. Wynik badania wykazał, że rezultaty leczenia uzyskane na terenie byłego województwa gdańskiego w 2000 roku po wprowadzeniu strategii DOTS były istotnie lepsze niż w roku 1995, kiedy strategii tej nie stosowano. Z dobrym wynikiem leczenie ukończyło odpowiednio 89,6% i 69,3% chorych, p = 0,0037.Introduction: The aim of the study was to evaluate treatment outcomes in sputum culture positive patients with tuberculosis in three Polish provinces (Warsaw, Gdansk and Siedlce Provinces) in 1995 and again in 2000. We also assessed whether the implementation of the Directly Observed Therapy Short Course (DOTS) strategy in the former Gdansk Province led to improved outcomes compared to the outcomes observed in 1995, when this strategy was not being followed. Material and methods: We started the study by reviewing microbiology registers covering the years 1995 and 2000 from all the tuberculosis laboratories in three provinces (Warsaw, Gdansk and Siedlce Provinces) and identified sputum culture positive patients. We then reviewed inpatient and outpatient medical records of patients who had been with pulmonary tuberculosis diagnosed and confirmed by bacteriology in 1995 and 2000. Treatment outcomes were evaluated in accordance with the World Health Organisation (WHO) recommendations and classified as: cure, treatment completed, default, treatment failure, death or other. Results: A total of 708 patients were included in the study: 373 diagnosed in 1995 and 335 diagnosed in 2000. According to the WHO criteria, the treatment success rate (the sum of cures and treatment completions) in 1995 and 2000 was 58.8% and 54.0%, the default rate was 15.5% and 17.9%, the failure rate was 2.4% and 2.7% and the death rate was 5.6% and 6.3%, respectively. The rate of outcomes classified as “other” was 18.2% and 22.1%, respectively. Following the implementation of the DOTS strategy in Gdansk Province, treatment outcomes in significantly improved in 2000 compared to the year 1995. The treatment success rate was 89.6% vs 69.3% (p = 0.0037), the default rate was 0.0% vs. 14.7% (p = 0.0005) and the death rate was 0.0% vs. 9.3% (p = 0.0184). Conclusions: The treatment success rate (the rate of cures and treatment completers) in 1995 and 2000 was 58.8% and 54.0% and was lower than that recommended by WHO (at least 85%). The results demonstrated that the treatment outcomes in the former Gdansk Province in 2000, following the implementation of the DOTS strategy, were significantly better than those in 1995, when the strategy was not being followed. Treatment success was observed in 89.6% and 69.3% of the patients, respectively (p = 0.0037)

Impact of social risk factors on treatment outcome in patients with culture positive pulmonary tuberculosis (CPPTB)

Wstęp: Celem pracy była ocena wpływu czynników społecznych na wyniki leczenia chorych na gruźlicę płuc potwierdzoną dodatnimi posiewami plwociny z terenu 3 województw (warszawskiego, gdańskiego i siedleckiego) w 1995 r. i powtórnie na tym samym obszarze w 2000 r. Materiał i metody: Analizowano dokumentację leczenia szpitalnego i ambulatoryjnego chorych, u których gruźlicę płuc rozpoznano i potwierdzono w badaniu bakteriologicznym w latach 1995 i 2000. Do społecznych czynników ryzyka zachorowania na gruźlicę, które są jednocześnie czynnikami ryzyka złej współpracy podczas leczenia, zaliczono nadużywanie alkoholu i bezdomność. Wyniki stosowanego leczenia oceniano zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia, zaliczając chorych do poszczególnych kategorii: wyleczony, leczenie ukończone, leczenie przerwane, niepowodzenie leczenia, zgon oraz inny wynik. Wyniki: Do badania włączono 708 chorych: 373 z 1995 r. i 335 z 2000 r. Społeczne czynniki ryzyka stwierdzono u 85 badanych w 1995 r. i u 101 w 2000 r. Grupę chorych nadużywających alkoholu stanowiło 80 osób w 1995 r. i 69 w 2000 r., natomiast bezdomnych odpowiednio 5 i 32 chorych. Odsetek chorych nadużywających alkoholu, którzy zakończyli leczenie z dobrym wynikiem zgodnie z kryteriami Światowej Organizacji Zdrowia (suma chorych wyleczonych i tych, którzy ukończyli leczenie), wynosił 45,1% w 1995 r. i 53,6% w 2000 r. Wśród osób nienadużywających alkoholu było to odpowiednio 63,8% i 54,1%. Różnice te były istotne statystycznie (p = 0,0050 w 1995 r., p = 0,0186 w 2000 r.). W 1995 r. w grupie bezdomnych z dobrym wynikiem leczenie ukończyło 40%, a grupie nie bezdomnych — 60%. Ze względu na małą liczebność grupy bezdomnych różnica ta nie osiągnęła znamienności statystycznej (p = 0,6532). W 2000 r. odsetki sukcesów leczenia wynosiły odpowiednio 25% w grupie bezdomnych i 57,1% w grupie nie bezdomnych, różnica była wysoce istotna statystycznie (p = 0,001). Wnioski: Analiza danych z 1995 r. i 2000 r. wykazała, że nadużywanie alkoholu i bezdomność istotnie pogarszają wyniki leczenia chorych na gruźlicę płuc. Konieczne jest podjęcie działań zmierzających do poprawy nadzoru podczas terapii, szczególnie wśród chorych z grup ryzyka.Introduction: The aim of the study was to evaluate the impact of social risk factors on treatment outcome among culturepositive patients treated for active pulmonary tuberculosis in three separate districts — Warsaw, Gdansk and Siedlce — in years 1995 and 2000. Material and methods: We retrospectively reviewed medical records of patients who were notified in 1995 and 2000 and were treated in hospitals and dispensaries. Alcohol abuse and homelessness were recognized as risk factors associated with tuberculosis and nonadherence to treatment. Treatment outcome was evaluated using treatment indicators defined by the World Health Organisation: cured, treatment completed, treatment defaulted, treatment failure and other results of treatment. Results: Seven hundred and eight patients with culture positive pulmonary tuberculosis were included (373 in 1995 and 335 in 2000). There were 85 patients with risk factors in 1995 and 101 patients in 2000. 80 of participants in 1995 and 69 in 2000 abused alcohol, 5 and 32 were classified as homeless, respectively. Among alcohol abusers treatment success rates according to the WHO definition (either bacteriologic cured or treatment completed) were 45.1% in 1995 and 53.6% in 2000. Among patients not abusing alcohol treatment success rates were 63.8% and 54.1%, respectively. The differences were statistically significant (p = 0.005 in 1995 and p = 0.0186 in 2000). In 1995 forty percent of homeless patients had succeeded treatment, while the rate of treatment success among non-homeless was 60%. Because of small number included in homeless group the difference was not statistically significant (p = 0.6532). In 2000 treatment success rate among homeless participants was 25% and among non-homeless — 57.1%, which was highly statistically significant (p = 0.001). Conclusion: Alcohol abuse and homelessness were associated with bad treatment outcome among patients with pulmonary tuberculosis. Interventions to improve treatment adherence in patients considered to be at risk for default are necessary

Pulmonary pathology in patients with ulcerative colitis treated with mesalazine — a challenging and complex diagnostic problem. Case series and literature review

Pulmonary involvement in the course of inflammatory bowel disease has been a subject of interest to clinicians for long time, but despite this, its epidemiology and potential pathomechanisms remain obscured. Equally unclear is the role of medications used for bowel disease treatment in lung disease development. We present three patients with ulcerative colitis, all treated with mesalazine, in whom unexplained lung disease developed. Due to different clinical and radiological presentation, different conditions were initially placed on the top of the differential list in each of them. The outcome was favourable in all patients despite differences in management. We compared our patients with similar cases from literature. We show the level of difficulty and complexity in the issue of lung disease in patients with inflammatory bowel disease.Zagadnienie zajęcia płuc w przebiegu nieswoistych zapaleń jelit pozostaje przedmiotem zainteresowania klinicystów od dawna. Pomimo to epidemiologia tego zjawiska ani potencjalne patomechanizmy nie są znane. Niewyjaśniona jest także rola leków stosowanych w zapaleniach jelit w rozwoju patologii płucnej. W pracy przedstawiono troje pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego leczonych mesalazyną, u których rozwinęła się choroba płuc. Z powodu różnej prezentacji klinicznej i radiologicznej, wstępna diagnostyka u każdego z nich ukierunkowana była na inne jednostki chorobowe. Zastosowane postępowanie u każdego z nich również było inne. Dokonaliśmy porównania naszych pacjentów do podobnych przypadków opisanych w literaturze. Opisani przez nas pacjenci dobrze obrazują, jak trudne i złożone jest zagadnienie chorób płuc rozwijających się u pacjentów z nieswoistymi zapaleniami jelit

Nontuberculous mycobacterial lung disease in a patient with COPD and bronchiectasis, with radiological signs of lung tumor

Mycobacterial lung disease is caused by nontuberculous mycobacteria (NTM), also known as atypical mycobacteria. NTM arewidely distributed in the environment, particularly in soil and water; they may colonize the airways, gastrointestinal tract andgenitourinary system, without the apparent signs of disease. Nevertheless, in some risk groups such as patients with chronic lungdiseases or with immunodeficiency, mycobacterial lung disease is identified. Recently, increased recognition of mycobacteriallung disease in chronic obstructive pulmonary disease (COPD) patients has been observed, especially in those treated with highdoses of inhaled corticosteroids.In the present paper, we describe the patient treated for many years due to COPD and bronchiectasis, with clinical and radiologicalpicture suggestive of lung tumor, in whom final diagnosis of mycobacterial lung disease caused by Mycobacterium avium wasmade

Acute interstitial pneumonia in patient with rheumatoid arthritis treated with leflunomide

Leflunomid (LEF), pochodna izoksazolowa, należy do leków przeciwreumatycznych modyfikujących przebieg choroby (DMARDs), które stanowią podstawę leczenia reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS). J est lekiem skutecznym i bezpiecznym u chorych na RZS w sytuacji, gdy standardowe leczenie nie spowodowało znaczącej poprawy lub było źle tolerowane, ale może wywoływać śródmiąższową chorobę płuc. Czynnikami ryzyka wystąpienia śródmiąższowej choroby płuc wywołanej LEF są: stwierdzane wcześniej zmiany śródmiąższowe w płucach, palenie papierosów, niska masa ciała i stosowanie dawki nasycającej. W pracy przedstawiono przypadek 59-letniego chorego na RZS, z nikotynizmem w wywiadzie, leczonego w przeszłości metotreksatem (MTX), u którego wystąpiły duszność, kaszel i gorączka po około 2 miesiącach leczenia LEF. Z astosowano metyloprednizolon w pulsach, następnie prednizon i cyklofosfamid. Po okresie przejściowej poprawy doszło do narastania niewydolności oddechowej i zgonu.Leflunomide (LEF) is an isoxazole derivative used as disease-modifying anti-rheumatic drug (DMARD) in the treatment of rheumatoid arthritis (RA). It is effective and safe in patients with active RA, in whom standard treatment is insufficient or contraindicated, but it can cause interstitial lung disease (ILD). Identified risk factors for LEF-induced ILD include pre-existing ILD, cigarette smoking, low body weight, and use of loading dose. LEF should be avoided in patients with pre-existing ILD. We present a case of 59-year-old male with RA and a history of smoking and methotrexate (MTX) treatment, who developed dyspnoea, non-productive cough, and fever about two months after the administration of LEF. The clinical and radiological presentation was of acute pneumonia. The patient was treated with methylprednisolone pulse, prednisone, and cyclophosphamide, but he died of respiratory failure

Mykobakterioza płuc u chorego na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc i rozstrzenie oskrzeli, przebiegająca z obrazem radiologicznym guza płuca

Mykobakteriozy to choroby wywoływane przez prątki niegruźlicze (NTM, nontuberculous mycobacteria), zwane również prątkami atypowymi. Prątki niegruźlicze występują powszechnie w środowisku, głównie w glebie i wodzie. Mogą kolonizować drogi oddechowe, przewód pokarmowy i układ moczowo-płciowy człowieka, nie wywołując objawów choroby. Do zachorowania dochodzi przede wszystkim w grupach ryzyka, między innymi u chorych na przewlekłe choroby płuc oraz z obniżoną odpornością. W ostatnich latach obserwuje się zwiększenie liczby przypadków mykobakteriozy u chorych na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP), szczególnie w przypadku stosowania długotrwałej steroidoterapii wziewnej. W pracy opisano przypadek mykobakteriozy wywołanej przez Mycobacterium avium u chorego na POChP i rozstrzenie oskrzeli, u którego obraz kliniczny i radiologiczny sugerowały obecność guza płuca.Mykobakteriozy to choroby wywoływane przez prątki niegruźlicze (NTM, nontuberculous mycobacteria), zwane również prątkami atypowymi. Prątki niegruźlicze występują powszechnie w środowisku, głównie w glebie i wodzie. Mogą kolonizować drogi oddechowe, przewód pokarmowy i układ moczowo-płciowy człowieka, nie wywołując objawów choroby. Do zachorowania dochodzi przede wszystkim w grupach ryzyka, między innymi u chorych na przewlekłe choroby płuc oraz z obniżoną odpornością. W ostatnich latach obserwuje się zwiększenie liczby przypadków mykobakteriozy u chorych na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP), szczególnie w przypadku stosowania długotrwałej steroidoterapii wziewnej. W pracy opisano przypadek mykobakteriozy wywołanej przez Mycobacterium avium u chorego na POChP i rozstrzenie oskrzeli, u którego obraz kliniczny i radiologiczny sugerowały obecność guza płuca

Prevalence of latent infection with Mycobacterium tuberculosis in Mazowieckie province using interferon gamma release assay after stimulation with specific antigens ESAT-6 and CFP-10

Wstęp: W Polsce na gruźlicę zapada rocznie około 8000 osób. Osoby zakażone prątkiem gruźlicy są obciążone ryzykiem zachorowania, które wynosi do 10% w ciągu całego życia i jest największe w ciągu pierwszych 2 lat po zakażeniu. Wykrywanie zakażenia u osób, u których nie doszło jeszcze do rozwoju choroby pozwala na podejmowanie działań profilaktycznych, których celem jest zapobieganie zachorowaniu i przerwanie transmisji zakażenia. Określenie odsetka populacji zakażonej gruźlicą ma podstawowe znaczenie w prognozowaniu liczby zachorowań. Materiał i metody: W grupie 700 zdrowych dorosłych mieszkańców województwa mazowieckiego w różnym wieku zbadano częstość występowania zakażenia gruźlicą za pomocą odczynu tuberkulinowego (OT) i testu wydzielania interferonu gamma (IFN&#947;) pod wpływem antygenów swoistych dla Mycobacterium tuberculosis. Używano testu QuantiFERON®- -TB-Gold In Tube (QFT). Wszyscy badani byli szczepieni przeciwko gruźlicy zgodnie z obowiązującym w Polsce kalendarzem szczepień. Wyniki: Wykazano, że dodatni wynik QFT występował znacznie rzadziej (23,3%) niż dodatni wynik OT (50,3%). Częstość występowania dodatniego wyniku QFT była zależna od wieku, zgodna z tendencją do zapadalności na gruźlicę, najwyższa w grupie osób powyżej 60. roku życia (48,8%), a najniższa w grupie osób młodych, do 24. roku życia (7,1%). Dodatni wynik OT stwierdzano najczęściej (> 50%) w najmłodszej grupie wiekowej, o najmniejszym wskaźniku zapadalności. W grupie osób powyżej 60. roku życia, w której zapadalność jest najwyższa, OT był dodatni u 33,8% osób. Zgodność wyników OT i testu QFT w całej badanej grupie była bardzo mała, wartość kappa wynosiła 0,198. Częstość występowania zakażenia gruźlicą wśród pracowników służby zdrowia mierzona za pomocą testu QFT była istotnie wyższa niż u osób spoza tej grupy (32,2% v. 20,4%, p < 0,01). Wnioski: Zakażenie prątkiem gruźlicy stwierdzono u około 1/4 badanej populacji województwa mazowieckiego. Test QFT jest lepszym narzędziem do wykrywania zakażenia niż OT, gdyż częstość wyników dodatnich zwiększa się wraz z wiekiem badanych, zgodnie z narastaniem wskaźnika zapadalności na gruźlicę. Zgodność obu testów jest niska. Pracownicy służby zdrowia są częściej zakażeni prątkiem gruźlicy niż inne osoby. Pneumonol. Alergol. Pol. 2011; 79, 6: 407&#8211;418Introduction: Over 8000 cases of tuberculosis (TB) are diagnosed annually in Poland. People infected with Mycobacterium tuberculosis (MTB) have a risk of active disease around 10% during whole life, the risk is biggest in the first two years after infection. Recognizing infection before TB disease occurred enables prophylaxis against its activation and ceases transmission of infection. Knowledge about proportion of infected people in the population is crucial to predict the number of new cases of active disease. Material and methods: Prevalence of latent TB infection (LTBI) was tested in 700 healthy adult inhabitants of Mazovia Region in different age groups, using both tuberculin skin test (TST) and interferon gamma release assay (IGRA). Commercial test QuantiFERON®-TB-Gold In Tube (QFT) was used. All participants were mandatory BCG vaccinated according to Polish vaccination schedule. Results: Twenty three per cent of participants tested positively for QFT, which was significantly less than positive results of TST (50.3%). Prevalence of positive QFT result increased with age, as does the incidence of TB in Poland. Positive QFT was most frequent in the oldest age group (48.8%) and rare in the youngest (7.1%). On the contrary, positive TST occurred more often in younger participants (45%), who rarely suffer from TB. Among people over 60, who have the highest TB incidence rate, only 33.8% tested positively with TST. Concordance between both tests was low, with kappa value 0.198. Prevalence of LTBI defined as positive QFT among health care workers (HCW) was significantly higher than in other participants (32.2% v. 20.4%, p < 0.01). Conclusions: LTBI was diagnosed in 23.3% of tested population of Mazovia Region. QFT is a better tool for diagnosing LTBI as it shows positive correlation with age, the same as incidence of TB disease does. Concordance between both tests is low. Prevalence of LTBI in HCW is higher than in other participants. Pneumonol. Alergol. Pol. 2011; 79, 6: 407&#8211;41

Pulmonary actinomycosis complicated by fistula of the chest wall

Actinomycosis is a rare disease caused by Actinomyces spp. The clinical and radiological picture of the disease is uncharacter-istic, which delays the diagnosis and can lead to complications. We present a case of pulmonary actinomycosis complicated by a chest wall fistula in a 43-year-old man with advanced tooth decay. The patient was admitted to our Department due to a chest wall fistula with bloody discharge. A few months earlier, he was treated with antibiotics for pneumonia. Since then, weakness, exertional dyspnoea, and weight loss had been observed. On admission, increased inflammatory markers were found in laboratory tests. Chest computed tomography (CT) revealed right-sided encapsulated pleural fluid collection containing gas bubbles, pleural thickening, anterior thoracic wall soft tissues thickening and subcutaneous fat stranding. CT suggested an empyema or a breast either pleural malignancy. The picture suggested a breast or pleural tumour to differentiate with an empyema. Videothoracoscopy was performed, the histological examination of the collected samples revealed granulation tissue and bacterial colony of a morphology corresponding to Actinomyces spp. Pulmonary actinomycosis was diagnosed. Antibiotic therapy according to the guidelines was initiated and dental treatment was recommended. Healing of the fistula and significant regression of lesions in the right lung were achieved. Although it is a rare disease, actinomycosis should be considered in the differential diagnosis of any chronic infiltrative lung lesions

Factors predisposing to non-tuberculous mycobacterial lung disease in the patients with respiratory isolates of non-tuberculous mycobacteria.

Introduction: An increasing incidence rate of respiratory isolates of non-tuberculous mycobacteria (NTM) has been noted recentlyin most European countries as well as in the US. Despite many publications, there is no consensus concerning the importance ofdifferent factors in promoting NTM lung disease (NTMLD).The aim of the present retrospective study was to analyse patients with positive NTM respiratory isolates in search of factorspredisposing to NTMLD. Material and methods: 73 patients, 23 males, 50 females, median age 62.2 years, in whom NTM have been cultured fromrespiratory specimen (sputum and/or bronchial washings), in the period 2010–2015, entered the study. Results: NTMLD (according to ATS/IDSA) has been recognised in 36 patients, airways colonisation by NTM — in 37 patients. NTMLDwas diagnosed more often in the patients infected with M. kansasii, M. abscessus and M. avium/M. intracellulare comparing to thoseinfected with M. xenopi, M. gordonae and M. fortuitum (p &lt; 0.0001). The proportion of females to males was significantly higher inthe NTMLD group comparing to the colonisation group (p &lt; 0.007). Previous tuberculosis or mycobacteriosis were noted significantlymore frequently in the group of patients with NTMLD comparing to the colonisation group (28% vs 8%, p = 0.038). Univariate regressionanalysis revealed M. kansasii, female gender, and previous tuberculosis or mycobacteriosis as significant predictors of NTMLD. Conclusions: The risk factors of NTMLD recognition in the presented group of patients were the following: female gender,M. kansasii isolation, as well as past tuberculosis or mycobacteriosis

Interstitial lung disease in patients with primary biliary cirrhosis

Pierwotna żółciowa marskość wątroby (PBC) jest przewlekłą chorobą o podłożu autoimmunologicznym i niejasnej etiologii. Choroba dotyczy przede wszystkim kobiet w średnim wieku i charakteryzuje się postępującym uszkodzeniem wewnątrzwątrobowych dróg żółciowych, co w konsekwencji doprowadza do zastoju żółci. Przeciwciała przeciwmitochondrialne (AMA), w większości złożone z immunoglobulin klasy G i M, są serologicznym wykładnikiem choroby. Wysoce specyficzne dla PBC są AMA M2, ich czułość wynosi 54&#8211;98% w zależności od zastosowanej metody diagnostycznej. PBC często towarzyszą inne choroby o podłożu autoimmunologicznym tj. zespół Sjögrena, zapalenia tarczycy, reumatoidalne zapalenie stawów, zapalenie skórno- i wielomięśniowe. Choroba śródmiąższowa płuc (ILD) może również towarzyszyć PBC, ale częstość jej występowania i charakter zmian płucnych nie są dobrze poznane. W pracy przedstawiono 4 kobiety w średnim wieku chore na PBC z towarzyszącymi zmianami śródmiąższowymi w płucach. U trzech pacjentek charakter zmian płucnych potwierdzono badaniem histologicznym. W dwóch przypadkach rozpoznano zmiany o charakterze odczynu sarkoidalnego, w jednym &#8212; limfocytarne śródmiąższowe zapalenie płuc. U jednej chorej rozpoznano śródmiąższowe włóknienie płuc na podstawie danych glutamyloklinicznych i typowego obrazu radiologicznego. Z powodu zaburzeń w badaniach czynnościowych płuc wszystkie pacjentki były leczone prednizonem, u jednej dodatkowo wdrożono leczenie azatiopryną. Uzyskano dobry efekt leczenia we wszystkich przypadkach.Primary biliary cirrhosis (PBC) is a chronic autoimmune disorder of unknown etiology. The disease affects middle-aged women and is characterized by the destruction of the intralobular bile ducts that causes consequent cholestasis. AMA is a hallmark of PBC, composed mostly of IgG and IgM class. The M2 antibody is the most specific one, with sensitivity range of 54&#8211;98% depending on type of test used. PBC is often accompanied by other autoimmune diseases, such as Sjögrens syndrome, thyroiditis, rheumatoid arthritis, dermatomyositis, polymyositis. Interstitial lung disease (ILD) has been reported in patients with primary biliary cirrhosis but its frequency and nature are poorly understood. We report pulmonary involvement in the course of PBC in 4 middle-aged women. Histopatological examination of lung specimens was available in three patients: two presented with sarcoid &#8212; like granulomas, one with lymphocytic interstitial pneumonia (LIP). In one patient the diagnosis of pulmonary fibrosis was based on clinical and radiological features. Because of abnormal pulmonary function tests (PFT) results all the patients were treated with prednisone, one, additionally with azathioprine. The treatment was successful in all of the patients