Tam Gün Eğitim ve Etkileri Üzerine Bir İnceleme

Türkiye’de durumlarına göre okullarda tam gün ve ikili eğitim olmak üzere iki ayrı sistem uygulanmaktadır. Eğitim sistemimizde yer alan ikili eğitim ve tam gün eğitim modeli, başta Millî Eğitim Bakanlığı olmak üzere tüm eğitim kurumlarının üzerinde çalıştığı güncel konulardan biri olmaya devam ederken; ülkenin farklı bölgelerinde, farklı il ve ilçelerinde fiziki şartlara ve olanaklara bağlı olarak farklılıklar gösterebilmekte ve bazı okullarda tam gün eğitime geçilirken bazı okullarda alt yapı yetersizliğinden ikili eğitime devam edilmektedir. Bu çalışmanın amacı, öğretmen ve yönetici görüşlerine göre tam gün eğitim uygulamasını değerlendirmektir. Covid-19 virüs salgını ile birlikte ikili eğitime dönüş konusunda ortaya çıkan tartışmalar konuyu yeniden gündeme taşımıştır. Her iki durumun da olumlu ve olumsuz yönlerinin olması, eğitim paydaşlarını fikir ayrılıklarına sevk etmektedir. Çalışma nitel olgubilim (fenemoloji) deseninde yapılandırılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu Sivas’ın ilçelerinde görev yapan 5 öğretmen ve 5 okul yöneticisi oluşturmaktadır. Araştırmacılar tarafından geliştirilen yarı yapılandırılmış görüşme formu aracılığıyla katılımcılarla yüz yüze görüşmeler yapılarak veriler toplanmıştır. Veriler içerik analizi ile değerlendirilerek tablolar halinde sunulmuştur. Araştırma bulgularına göre tam gün eğitimin olumlu yanları incelendiğinde; eğitimin gün içine yayılmış olması ve ders aralarında uzun dinlenme sürelerinin olması, uygun öğrenme ortamlarının sağlanabilmesi, konuya hem öğretmenlerin hem de öğrencilerin daha fazla zaman ayırabilmesi, öğrenci merkezli ve yapılandırmacı eğitimin daha işlevsel uygulanma imkânı bulunması gibi faktörler eğitime olumlu katkılar sağlamaktadır. Aile ile geçirilen ortak zamanın azalması, okulda disiplin ve güvenlik sorunlarının artması, öğle yemeklerinin sorun oluşturması, okulun fiziki imkânlarının yeterli olmaması tam gün eğitime ilişkin ortaya çıkan olumsuz durumlardır