Pendrin expression in nodular and non-nodular thyroid tissues

Introduction: Different mechanisms for the expression of pendrin which is an apical iodide transporter have been reported in nodular thyroid tissues compared to normal thyroid. The aim of the present study was to determine the alterations of pendrin expression in nodular and surrounding non-nodular thyroid tissues and clarify the role of pendrin in the functional behaviour of nodular lesions. Material and methods: Twenty-six nodular and paired non-nodular normal thyroid tissues were collected at the same centre. Patients were divided into two groups based on the function of the dominant thyroid nodule; hot nodules (n = 18) and cold nodules (n = 8). mRNA levels of pendrin were evaluated by quantitative RT-PCR. Pendrin protein expression was determined by immunohistochemical analysis. Results of dominant nodules were compared to non-nodular thyroid tissue of the same patient. Results: No statistically significant difference was found with respect to qualitative and quantitative measurements of pendrin expression between hot and cold nodules. However, percent immunohistochemical staining of pendrin was significantly higher in both hot and cold nodules compared to non-nodular thyroid tissue of the same patients. RT-PCR revealed comparable mRNA levels of pendrin gene between hot nodules and corresponding normal thyroid tissues. However, in cold nodules, significantly decreased mRNA levels of pendrin were observed compared to normal thyroid tissue. mRNA levels of pendrin showed significant positive correlation with TSH in corresponding non-nodular thyroid tissues. Conclusions: The present study demonstrates that expression of pendrin could not be influenced by TSH in thyroid nodules and expression level of pendrin seems not to have an effect on nodule function. (Endokrynol Pol 2013; 64 (3): 208–214)Wstęp: W guzkowej tkance tarczycowej opisano odmienny od pozaguzkowej tkanki tarczycowej mechanizm ekspresji pendryny — transportera jodu zlokalizowanego w części szczytowej komórki. Celem badania było ustalenie zmian w ekspresji pendryny w guzkowej tkance tarczycowej i otaczającej ją pozaguzkowej tkance tarczycowej, aby wyjaśnić rolę pendryny w zachowaniu czynnościowym zmian guzkowych. Materiał i metody: W tym samym ośrodku pobrano 26 wycinków guzkowej tkanki tarczycowej i sparowanych wycinków pozaguzkowej prawidłowej tkanki tarczycowej. Pacjentów podzielono na dwie grupy w zależności od statusu czynnościowego guzka dominującego: grupę z guzkami gorącymi (n = 18) i grupę z guzkami zimnymi (n = 8). Poziom mRNA i pendryny oznaczono ilościowo metodą RT-PCR. Ekspresję białka pendryny oznaczono metodą immunohistochemiczną. Wyniki dla guzków dominujących porównano z wynikami dla tkanki pozaguzkowej u tego samego pacjenta. Wyniki: Nie stwierdzono statystycznie znamiennych różnic pomiędzy guzkami gorącymi i zimnymi, jeżeli chodzi o wyniki oznaczenia ilościowego i jakościowego ekspresji pendryny. Procentowe barwienie immunohistochemiczne w kierunku pendryny było natomiast znamiennie większe zarówno w przypadku guzków gorących, jak i zimnych w porównaniu z tkanką pozaguzkową u tych samych pacjentów. RT-PCR wykazało porównywalne poziomy mRNA genu kodującego pendrynę w guzkach gorących i prawidłowej tkance tarczycowej u tych samych pacjentów. Z kolei w przypadku guzków zimnych stwierdzono znamiennie niższe poziomy pendryny w porównaniu z prawidłową tkanką tarczycową. Stwierdzono też korelację dodatnią poziomu mRNA pendryny i poziomu TSH w korespondujących tkankach pozaguzkowych. Wnioski: W przeprowadzonym badaniu wykazano, że na ekspresję pendryny nie może mieć wpływu TSH w guzkach tarczycy oraz że poziom ekspresji pendryny nie wydaje się wpływać na czynność guzków. (Endokrynol Pol 2013; 64 (3):208–214

Minimal residual disease (MRD) detection with translocations and T-cell receptor and immunoglobulin gene rearrangements in adult acute lymphoblastic leukemia patients: a pilot study

Objective: Monitoring minimal residual disease has become increasingly important in clinical practice of ALL management. Break-point fusion regions of leukaemia related chromosomal aberrations and rearranged immunoglobulin (Ig) and T cell-receptor (TCR) genes are used as leukaemia specific markers in genetic studies of MRD.Material and Methods: A total of 31 consecutive patients with newly diagnosed ALL were screened for eligibility criteria. Of those 26 were included in the study. One patient with partial response following induction therapy and four patients who were lost to follow-up after induction were excluded from the study; thus 21 patients were evaluated for MRD by using polymerase chain reaction (PCR), heteroduplex analysis, sequencing and quantitative real time PCR techniques. Results: Chromosomal aberrations were detected in 5 (24%) of the patients and were used for MRD monitoring. Three patients had t(9;22) translocation, the other 2 had t(4;11) and t(1;19). MRD-based risk stratification of the16 patients analysed for Ig/TCR rearrangements revealed 3 low-risk, 11 intermediate-risk and 2 high-risk patients.Conclusion: MRD monitoring is progressively getting to be a more important predictive factor in adult ALL patients. As reported by others confirmed by our limited data there is a good correlation between MRD status and clinical outcome in patients receiving chemotherapy. The pilot-study presented here is the first that systematically and consecutively performs a molecular MRD monitoring of ALL patients in Turkey