Siklosporinin fare böbreğinde oluşturduğu histopatolojik değişiklikler

Bu çalışmada CsA nın böbrek üzerindeki etkileri histopatolojik olarak incelenmiştir. Bu amaçla 52 adet mus muskulus albino F45-1 tipi erkek fare kullanılmıştır. Üç ayrı deney grubuna kilogram başına sırasıyla 12.5 mg, 50 mg ve 100 mg CsA, intraperitoneal olarak uygulanmıştır. Bir ve üç haftalık deney süreleri sonunda tubuler ve interstisyel toksisite belirtileri oluşmuştur. Tubuler belirtiler düşük doz düzeylerinde ortaya çıkmış ve doza bağlı olarak artış göstermiştir. İnterstisyel belirtiler ise sadece ilacı en yüksek dozda alan grupta görülmüş ve zamana bağlı olarak ilerleyici özellik göstermiştir

Cd 117 expressian in uterin mesenchymal tumors

Amaç: Çalışmamızda uterusun çeşitli benign ve malign mezenşimal tümör gruplarında CD 117'nin immunohistokimyasal ekspresyonu, ile bu ekspresyonun tümör tipleri ve morfolojik özellikleri ile ilişkisini ve mezenşimal tümör/erin ayıncı tanı­ sındaki rolünü araştirmayı amaçladık. Gereç ve yöntem: Uterus kaynaklı 12 leiomyosarkoma (LMS); 8 düşük grade/i endometrial stromal sar ko ma ( DGESS), 4 atipik leiomyoma ( ALM), 31 sellüler leiomyoma (SLM) ile 9 klasik leiomyoma ( KLM) olgusunun parafin bloklarından yapılan kesitlere, immünohistokimyasal (İHK) yöntemle CD 117 boyaması uygulandı. Sonrasında %10 ve daha fazla orandaki türnöral hücrede immün reaktivite saptanması, pozitif olarak değerlendirildi. Boyanma yoğunluğu + 1 - +3 arasında; boyanma yaygınlığı ise fokal (%10-30), orta derecede (%30-60) ve diffüz (>%60) olarak derecelendirildi. istatiksel olarak Fisher'in kesin ki-kare testi ve Kolmogorov-Smirnov testleri kullanıldı. Bulgular: 12 LMS olgusunun ll i (%91.7), 8 ESS olgusunun 7 si (%87.5), 31 SLM'nın 27 si (%87); 4 ALM ve 9 KLM'nın tamamında (%100) pozitif boyanma izlendi. Kalan 6 olguda ekspresyon gözlenmedi. Boyanma dağılımı 19 olguda %30 un altında, 20 olguda %30-60, 19 olguda %60 ın üzerinde idi. Sonuç: Uterusun mezenşimal tümörlerinde farklı boyanma yoğunluğu ve dağılımı gösteren, yüksek oranda CD 117 ekspresyonu saptadık. İncelenen tümör tipleri ve morfolojik özellikleri arasında CD 117 ekspresyonu açısından anlamlı farklılık gözlemedik. İHK boyama yöntemleri ile CD 117 ekspresyonunun saptanması, bu proteinle ilişkili gen mutasyonunun varlığını tam olarak ifade etmemektedir. Bu çalışmaların moleküler patoloji yöntemiyle desteklenmesi ve CD 117 ekspresyonuna yol açan genetik mekanizmaların ortaya çıkanlması gerekmektedir.Aim:The aim of this study was to search the expressian of CD 117 in different groups of benign and malign uterin mesenchymal tumors and its relation with tumor types, morphologic properties and its role in differential diagnosis. Materials and Method:Histologic sections of paraffın blocks of 12 uterin leiomyosarkomas (LMS), 8 low grade endometrial stromal sarcomas (LGESS), 4 atypical leiomyomas (ALM), 31 eellu/ar leiomyomas (CLM) and 9 dassic leiomyomas were immunostained w ith CD 117 antibody. Individual tumars w ere considered positive if mor e than 1 O o/o of the ce lls comprising the neoplasm displayed immunreactive staining. Staining intensity was graded + 1 to +3 and distribution as focal (1 0-30% ), intermediate (30-60%) and diffuse (>60%). Results:Positive immunstaining was obtained in 11(91.7%) of the 12 LMS, 7 (87.5%) of the ESS, 27 (87%) of 31 CLM and all of the 4 ALM and 9 (100%) dassic leiomyoma. C-KlT expressian was not detected in 6 cas es. The distribution of immunohistochemical staining w as focal ( 30%) in 19 cases, intermediate (30-60%) in 20 cases and diffuse (>60%) in 19 cases. Conclusion:We determined high CD 117 expressian with different staining distribution and density in uterin mesenchymal tumors. We did not observe meaningful differences between tumor types and morphologic properties. Obtaining the immunohistochemical CD 117 expressian does not prove the genetic mutation related with this protein. These studies should be supported by malecular pathologic techniques and the genetic mechanisms that result with CD 117 expressian should be discovered