Neurofeedback Training in Working with Children with a Mild Intellectual Disability: Procedure Design

As a method of training neurofeedback has proved to be effective in education and therapy of children (e.g., with ADHD, autism spectrum or specific learning disorders). However, there are no neurofeedback training protocols targeting individuals with a mild intellectual disability. Therefore, I designed a neurofeedback procedure for children with this disability; it focuses on attention span training. In this study I presented the pre-planned procedure to the child’s parent to determine whether the proposed method is feasible for work with a child with a mild intellectual disability. After learning the parents’ opinion, I indicate the possible further stages of developing a neurofeedback strategy for working with children with a mild intellectual disability. Finally, I demonstrate the future directions of research and planning of neurofeedback procedures for individuals with special needs

Brain training. The need for individualization in neurofeedback-based therapy

Although neurofeedback is used in the treatment of many disorders, little is said about the need for individualization in such therapy. It may be particularly related to intellectual disabilities, where children's competences are very diversified. Therefore, we re-analyzed the results of our previous study on neurofeedback and developed a package of recommendations that allow to adjust the neurofeedback procedure to the individual characteristics of the patient. Our findings may be useful for practitioners working with this method, but also for researchers analyzing the effectiveness of neurofeedback therapy

Zastosowania neurofeedbacku w edukacji matematycznej: Eksperyment SpeedMath z udziałem uczniów wyższych klas szkoły podstawowej

Choć neurofeedback jest szeroko wykorzystywany w edukacji, trudno jest określić poziom skorelowania dostarczanych przez niego neuroparametrów z „realnymi” atrybutami uczących się matematyki, a w konsekwencji ocenić potencjał stosowania neurofeedbacku w edukacji matematycznej. Jaki byłby bowiem jego sens, gdyby tego typu parametry okazały się jedynie nieskorelowanymi z rzeczywistością artefaktami? W tym projekcie postanowiliśmy zatem sprawdzić, czy dane (neuroparametry) generowane przez MindWave (jedno z najpopularniejszych narzędzi neurofeedbacku) podczas wykonywania zadań arytmetycznych (w przypadku naszego eksperymentu były to ćwiczenia zaimplementowane w grę SpeedMath) są skorelowane z różnymi cechami poznawczymi ucznia czy innego typu danymi dotyczącymi jego funkcjonowania umysłowego. Postawiliśmy hipotezę, że średnia wysoka koncentracja podczas wykonywania zadania matematycznego czy umiejętność jej kontrolowania podczas takiego zadania, stanowiące rdzeń neuroanalityczny arytmetycznego treningu biofeedback EEG, powinny korelować z małą liczbą błędów dokonywanych podczas obliczeń, czy z ogólnymi dobrymi kompetencjami matematycznymi, a także z wysokimi wskaźnikami umiejętności koncentrowania się obliczonymi innymi – nie opartymi na EEG – metodami. I vice versa. Uzyskane przez nas wyniki okazały się bardzo zaskakujące i rzucają one nowe światło na to, który z parametrów generowanych przez urządzenia typu MindWave warto wykorzystywać w rzeczywistości edukacyjnej, jeśli neurofeedback ma stać się efektywną formą technologicznego wspomagania dydaktyki matematyki

No Motor Costs of Physical Education with Eduball

Numerous neuroscience studies demonstrate that when motor and cognitive tasks are performed simultaneously, there is dual-task interference. Experiments show that the cost is a temporal deterioration in motor functioning. However, there is no comprehensive research on the developmental costs of dual-task exercises incorporated into physical education (PE). Such an approach is called the interdisciplinary model of PE and is used to stimulate cognitive development. Therefore, there is a knowledge gap regarding the motor costs of methods based on this model, e.g., Eduball. The Eduball method integrates core academic subjects with PE using a set of educational balls printed with letters, numbers, and other signs. To fill this knowledge gap, we replicated the Eduball experiment, focusing on motor development. The half-year intervention occurred in one primary school class. The control group was a peer class participating in traditional PE, not based on dual tasks. We tested students’ space-time orientation and graphomotor, locomotor, and object control skills. We found no motor costs of the intervention. Eduball-based PE stimulated motor development as much as traditional PE. Our study suggests that methods based on the interdisciplinary model of PE are safe for motor development. As such, it is worth considering their use in children’s education