De relatie tussen non-woord repetitie en leesvaardigheid bij kinderen met een specifieke taalontwikkelingsstoornis

Engelstalige studies toonden onlangs aan dat er een relatie is tussen non-woord repetitie en het al dan niet voorkomen van leesproblemen bij kinderen met een specifieke taalontwikkelingsstoornis. Kinderen met een specifieke taalontwikkelingsstoornis zonder leesproblemen presteerden net zo goed als zich normaal ontwikkelende kinderen op een non-woord repetitietaak. Kinderen met een specifieke taalontwikkelingsstoornis die wel leesproblemen hadden, scoorden echter veel minder goed dan deze twee groepen. Het doel van deze studie is te onderzoeken of dit ook het geval is in een taal met een transparante orthografie, zoals het Nederlands. Aan het onderzoek deden 15 zich normaal ontwikkelende kinderen mee en 29 kinderen met een specifieke taalontwikkelingsstoornis. Op basis van twee (non-)woord leestesten werd de laatste groep verder onderverdeeld in een groep kinderen met leesproblemen (n=18) en een groep kinderen zonder leesproblemen (n=11). Alle kinderen deden een non-woord repetitietaak met non-woorden van 2, 3, 4, en 5 lettergrepen. Er werden geen verschillen gevonden tussen kinderen met een specifieke taalontwikkelingsstoornis zonder leesproblemen en controlekinderen. Kinderen met een specifieke taalontwikkelingsstoornis en leesproblemen scoorden echter slechter dan controlekinderen op de 3-, 4-, en 5-lettergrepige items. Binnen de groep kinderen met een specifieke taalontwikkelingsstoornis scoorden de kinderen met leesproblemen bovendien slechter op de 3- en 4-lettergrepige items dan de kinderen zonder leesproblemen. Concluderend: ook in een taal met een transparante orthografie scoren vooral kinderen die naast een specifieke taalontwikkelingsstoornis ook leesproblemen hebben slecht op een non-woord repetitietaak. Dit bevestigt de afhankelijke relatie tussen leesontwikkeling en prestaties op een non-woord repetitietaak voor kinderen met S-TOS. Een praktische implicatie van deze bevindingen is dat kinderen die wel S-TOS, maar geen leesproblemen hebben, bij het gebruik van de NWR als een klinische markeerder voor S-TOS niet opgemerkt zouden worden. De diagnostische waarde van de NWR moet dan ook niet overschat worden

Assessing comprehension and production of verbs and sentences:The Verb and Sentence Test (VAST)

Background : In this paper we present a new aphasia test for the asessment of comprehension and production of verbs and sentences, the Verb and Sentence Test (VAST). A description is given of selected theories underlying the construction of the test, the diagnostic properties, and how results from the test can be used to motivate therapy. Methods & Procedures : Information about the construction and standardisation of the VAST is provided. Justification for item selection and results obtained from 80 non-aphasic and 25 aphasic subjects are described. Details are given of the discriminative power of each task, and validity and reliability are discussed. Results : Data from the subjects demonstrate that the VAST effectively discriminates between the aphasic and non-aphasic population and between different types of verb and sentence deficits. Case studies are given to illustrate these points. Conclusions : The VAST provides a reliable research and clinical tool for the assessment of comprehension and production of verbs and sentences, and gives clear directions for treatment

Explaining individual differences in young English language learners’ vocabulary knowledge: The role of Extramural English Exposure and motivation

The role of motivation and extramural English exposure in explaining individual differences in young English language learners’ (YELLs’) English performance is unclear. In this study, we hypothesized that different types of extramural English exposure predict YELLs’ (Dutch, N = 262, 10 years old, grade 4) oral and written English receptive vocabulary knowledge, and that motivational factors act as mediators. A distinction was made between YELLs learning English only informally through extramural English exposure and YELLs learning English also formally at school. A path analysis showed that the total impact of familial extramural English exposure and extramural English exposure through entertaining media was greater for the YELLs learning English informally, compared to YELLs learning English also formally. While the sources of extramural English exposure were directly predictive of performance with regard to both oral and written English receptive vocabulary tests for YELLs’ learning English informally, linguistic self-confidence fully mediated these relationships for YELLs learning English formally. Our findings call for further development of theoretical frameworks explaining the relationship between YELLs’ motivation and exposure

Past tense productivity in Dutch children with and without SLI: The role of morphophonology and frequency

This study focuses on morphophonology and frequency in past tense production. It was assessed whether Dutch five- and seven-year-old typically developing (TD) children and eight-year-old children with specific language impairment (SLI) produce the correct allomorph in regular, irregular, and novel past tense formation. Type frequency of the allomorph, token frequency and phonotactic probability (PP) of the novel verb form are considered. The results showed all groups were sensitive to the phonological cue. PP did not contribute to past tense inflection of novel verbs in any of the groups, but type frequency did in all three groups. Only the seven-year-old typically developing children relied on token frequency for inflection of regulars. The findings point to an important role of phonology and frequency in past tense acquisition for both TD children and children with SLI. We discuss how the SLI performance pattern relates to theories on SLI

Sensitivity to subject-verb agreement in spoken language in children with developmental dyslexia

The principle aim of this paper was to investigate sensitivity to subject-verb agreement morphology in children with developmental dyslexia. An auditory grammaticality judgement task was used to compare morphosyntactic abilities of primary school dyslexic children relative to normally developing children matched on chronological age and children matched on reading level. The dyslexic children performed significantly worse than both control groups. The findings of this study contribute to other evidence that morphosyntactic skills may be compromised in developmental dyslexia. Specifically, subject-verb agreement morphology may be affected in dyslexic 8 year-old children in such a way that it cannot be the consequence of a delay in reading ability. (C) 2003 Elsevier Ltd. All rights reserved