Skuteczność połączenia ezetymibu/simwastatyny w dawkach 10/40 mg w porównaniu z podwójną dawką statyny u pacjentów hospitalizowanych z powodu ostrego incydentu wieńcowego: badanie INFORCE

Wstęp: Celem pracy było zbadanie skuteczności i bezpiecze&#241;stwa stosowania skojarzonego preparatu ezetymibu/simwastatyny (Eze/Simva) w dawce 10/40 mg w porównaniu z podwójną dawką statyny, które włączano przy wypisie ze szpitala u pacjentów przyjmujących dotychczas statyny, a u których powodem hospitalizacji była diagnostyka epizodu wieńcowego. Metody: Było to otwarte wieloośrodkowe badanie IV fazy, z randomizacją, prowadzone w układzie równoległym z grupą kontrolną, do którego zakwalifikowano 424 pacjentów (w wieku &#8805; 18 lat) hospitalizowanych z powodu ostrego epizodu wieńcowego. Pacjenci przyjmowali wcześniej statyny (przez &#8805; 6 tygodni) w stałej dawce, której wartość można było podwoić zgodnie z zaleceniami producenta preparatu. W momencie wypisu ze szpitala pacjent ów dzielono na grupy pod wzgl&#234;dem dawki/siły działania statyny (duża, średnia, mała) i przydzielano losowo w stosunku 1:1 do grupy, która przyjmowała następnie podwojoną dawkę tego preparatu (n = 211) lub preparat Eze/Simva w dawce 10/40 mg (n = 213) przez 12 tygodni. Pierwszorzędową zmienną określającą skuteczność zastosowanego leczenia było stężenie frakcji cholesterolu o małej gęstości (LDL-C) wyrażone w wartościach bezwzględnych [mmol/l] w momencie zakończenia badania. Wyniki: Średnie wartości stężenia cholesterolu frakcji LDL w punkcie wyjściowym wynosiły 2,48 mmol/l w grupie Eze/Simva i 2,31 mmol/l w grupie leczonej tylko statyną. W momencie zako&#241;czenia badania wartości najmniejszych kwadratów stężenie LDL-C wyniosły odpowiednio 1,74 mmol/l w grupie Eze/Simva i 2,22 mmol/l w grupie leczonej statyną; różnica pomiędzy grupami osiągnęła wartość znamienną statystycznie, rzędu -0,49 mmol/l (p &#8804; 0,001). Przyjmowanie skojarzonego preparatu Eze/Simva powodowało także znamienne zmniejszenie stężenia cholesterolu całkowitego (&#8211;0,49 mmol/l), cholesterolu frakcji lipoprotein innych ni&#191; te o dużej gęstości [(nie-HDL); &#8211;0,53 mmol/l] oraz apolipoproteiny B (&#8211;0,14 mmol/l) w porównaniu z przyjmowaniem podwójnej dawki statyny (p &#163; 0,001 dla wszystkich porównywanych warto&#339;ci). Oba protokoły leczenia miały zbliżony wpływ na stężenia triglicerydów, białka C-reaktywnego i cholesterolu frakcji lipoprotein o dużej gęstości (HDL, high-density protein); porównania pomiędzy grupami przyniosły wartości nieznamienne (p &#8805; 0,160). U istotnie większej liczby pacjentów przyjmujących Eze/Simva stężenie cholesterolu frakcji LDL spadło do poniżej 2,5 mmol/l (< 100 mg/dl; 86% pacjentów leczonych Eze/Simva vs. 72% osób leczonych podwójną dawką statyny), do poniżej 2,0 mmol/l (< 77 mg/dl; 70% vs. 42%) oraz do poniżej 1,8 mmol/l mmol/l (< 70 mg/dl; 60% vs. 13%) w porównaniu z grupą otrzymującą samą statynę (p &#8804; 0,001 dla wszystkich porównywanych wartości). Połączenie preparatów Eze/Simva było ogólnie dobrze tolerowane, a jego profil bezpieczeństwa był zbliżony do profilu samej statyny. Nie stwierdzono różnic pomiędzy grupami pod względem częstości występowania zwyżki aktywności aminotransferaz wątrobowych do wartości równej przynajmniej 3-krotności górnej granicy przedziału warto&#339;ci prawidłowych (ULN) ani zwyżki aktywności kinazy kreatynowej do wartości równej przynajmniej 10-krotności ULN. Wnioski: W populacji pacjentów leczonych wcześniej statyną, których hospitalizowano w celu diagnostyki incydentu wie&#241;cowego, leczenie skojarzonym preparatem Eze/Simva w dawce 10/40 mg przez 12 tygodni powoduje większą normalizację lipemii niż podwojenie dawki przyjmowanej wcze&#339;niej statyny, z zachowaniem zbliżonego profilu bezpieczeństwa

Current approaches to obesity management in UK Primary Care : the Counterweight Programme

Background/Aims Primary care is expected to develop strategies to manage obese patients as part of coronary heart disease and diabetes national service frameworks. Little is known about current management practices for obesity in this setting. The aim of this study is to examine current approaches to obesity management in UK primary care and to identify potential gaps in care. Method A total of 141 general practitioners (GPs) and 66 practice nurses (PNs) from 40 primary care practices participated in structured interviews to examine clinician self-reported approaches to obesity management. Medical records were also reviewed for 100 randomly selected obese patients from each practice [body mass index (BMI) greater than or equal to30 kg m(-2), n = 4000] to review rates of diet counselling, dietetic or obesity centre referrals, and use of anti-obesity medication. Computerized medical records for the total practice population (n = 206 341, 18-75 years) were searched to examine the proportion of patients with a weight/BMI ever recorded. Results Eighty-three per cent of GPs and 97% of PNs reported that they would raise weight as an issue with obese patients (P < 0.01). Few GPs (15%) reported spending up to 10 min in a consultation discussing weight-related issues, compared with PNs (76%; P < 0.001). Over 18 months, practice-based diet counselling (20%), dietetic (4%) and obesity centre (1%) referrals, and any anti-obesity medication (2%) were recorded. BMI was recorded for 64.2% of patients and apparent prevalence of obesity was less than expected. Conclusion Obesity is under-recognized in primary care even in these 40 practices with an interest in weight management. Weight management appears to be based on brief opportunistic intervention undertaken mainly by PNs. While clinicians report the use of external sources of support, few patients are referred, with practice-based counselling being the most common intervention

Engaging patients, clinicians and health funders in weight management: the Counterweight Programme

Background. The Counterweight Programme provides an evidence based and effective approach for weight management in routine primary care. Uptake of the programme has been variable for practices and patients. Aim. To explore key barriers and facilitators of practice and patient engagement in the Counterweight Programme and to describe key strategies used to address barriers in the wider implementation of this weight management programme in UK primary care. Methods. All seven weight management advisers participated in a focus group. In-depth interviews were conducted with purposeful samples of GPs (n = 7) and practice nurses (n = 15) from 11 practices out of the 65 participating in the programme. A total of 37 patients participated through a mixture of in-depth interviews (n = 18) and three focus groups. Interviews and focus groups were analysed for key themes that emerged. Results. Engagement of practice staff was influenced by clinicians&rsquo; beliefs and attitudes, factors relating to the way the programme was initiated and implemented, the programme content and organizational/contextual factors. Patient engagement was influenced by practice endorsement of the programme, clear understanding of programme goals, structured proactive follow-up and perception of positive outcomes. Conclusions. Having a clear understanding of programme goals and expectations, enhancing self-efficacy in weight management and providing proactive follow-up is important for engaging both practices and patients. The widespread integration of weight management programmes into routine primary care is likely to require supportive public policy