Postępowanie w chorobach tarczycy u kobiet w ciąży

The management of thyroid disorders during pregnancy is one of the most frequently disputed problems in modern endocrinology. It is widely known that thyroid dysfunction may result in subfertility, and, if inadequately treated during pregnancy, may cause obstetrical complications and influence fetal development. The 2007 Endocrine Society Practice Guideline endorsed with the participation of the Latino America Thyroid Association, the American Thyroid Association, the Asia and Oceania Thyroid Association and the European Thyroid Association, greatly contributed towards uniformity of the management of thyroid disorders during pregnancy and postpartum. Despite the tremendous progress in knowledge on the mutual influence of pregnancy and thyroid in health and disease, there are still important areas of uncertainty. There have been at least a few important studies published in the last 3 years, which influenced the thyroidal care of the expecting mother. It should also be remembered that guidelines may not always be universally applied in all populations with different ethnical, socio-economical, nutritional (including iodine intake) background or exposed to different iodine prophylaxis models. The Task Force for development of guidelines for thyroid dysfunction management in pregnant women was established in 2008. The expert group has recognized the following tasks: development of the coherent model of the management of thyroid dysfunction in pregnant women, identification of the group of women at risk of thyroid dysfunction, who may require endocrine care in the preconception period, during pregnancy and postpartum – that is in other words, the development of Polish recommendations for targeted thyroid disorder case finding during pregnancy, and the development of Polish trimester-specific reference values of thyroid hormones. Comprehensive Polish guidelines developed by the Task Force are to systematize the management of the thyroid disorders in pregnant women in Poland. (Pol J Endocrinol 2011; 62 (4): 362–381)Jednym z aktualnie szeroko dyskutowanych problemów współczesnej endokrynologii jest opieka tyreologiczna nad kobietą ciężarną. Powszechnie wiadomo, że dysfunkcja tarczycy może być przyczyną zaburzeń płodności, a nieleczona prawidłowo w czasie ciąży zwiększa ryzyko powikłań położniczych oraz ma wpływ na rozwój płodu. Opublikowane w 2007 roku wytyczne Towarzystwa Endokrynologicznego (Endocrine Society), opracowane przy współudziale Towarzystwa Tyreologicznego Ameryki Łacińskiej (LATS), Towarzystwa Tyreologicznego Azji i Oceanii (AOTA), Amerykańskiego Towarzystwa Tyreologicznego (ATA) oraz Europejskiego Towarzystwa Tyreologicznego (ETA), w dużym stopniu usystematyzowały zasady postępowania w chorobach tarczycy w czasie ciąży i w okresie poporodowym. Pomimo ogromnego postępu wiedzy na temat wzajemnego wpływu ciąży i funkcji gruczołu tarczowego w zdrowiu i chorobie, jaki osiągnięto w ciągu ostatnich kilkunastu lat, nadal pewne obszary wymagają dalszych badań. W ciągu 3 lat, które minęły od publikacji wytycznych, przybyło danych, które wpłynęły na niektóre zasady prowadzenia ciężarnej z chorobą tarczycy. Wytyczne nie zawsze mają charakter uniwersalny i nie mogą być w prosty sposób transponowane na społeczeństwa zróżnicowane etnicznie i ekonomicznie, o odmiennych zwyczajach dietetycznych, w tym w spożyciu nośników jodu, oraz stosujące odmienne modele profilaktyki jodowej. W 2008 roku powołano Zespół Ekspertów do spraw Opieki Tyreologicznej w Ciąży. Za cele prac Zespołu przyjęto: opracowanie modelu opieki nad ciężarną z zaburzeniami funkcji tarczycy, określenie grupy kobiet z ryzykiem zaburzeń funkcji tarczycy wymagających oceny tyreologicznej podczas planowania ciąży, w trakcie jej trwania oraz w okresie poporodowym — czyli przygotowanie polskich wskazań do badań przesiewowych oraz ustalenie wartości referencyjnych stężeń hormonów tarczycy w poszczególnych trymestrach ciąży. Opracowane przez Zespół wytyczne systematyzują zasady opieki tyreologicznej nad kobietą ciężarną w Polsce. (Endokrynol Pol 2011; 62 (4): 362–381

Association between COMT Val158Met and DAT1 polymorphisms and depressive symptoms in the obese population

 Maciej Bieliński,1 Marcin Jaracz,1 Natalia Lesiewska,1 Marta Tomaszewska,1 Marcin Sikora,2 Roman Junik,3 Anna Kamińska,3 Andrzej Tretyn,2 Alina Borkowska1 1Department of Clinical Neuropsychology, Nicolaus Copernicus University in Toruń, Collegium Medicum in Bydgoszcz, Bydgoszcz, 2Department of Biotechnology, Nicolaus Copernicus University in Toruń, Toruń, 3Department of Endocrinology and Diabetology, Nicolaus Copernicus University in Toruń, Collegium Medicum in Bydgoszcz, Bydgoszcz, Poland Objectives: Depressive symptoms are common among patients with obesity. Abnormalities in dopamine signaling involved in the reward circuit may ensue excessive consumption of food, resulting in obesity and leading to neuropsychiatric disorders such as depression. This study sought to investigate the association of polymorphisms in the genes encoding DAT1/SLC6A3 and COMT with the intensity of depressive symptoms in obese subjects.Participants and methods: Prevalence and severity of depressive symptoms were assessed in a group of 364 obese patients using the Beck Depression Inventory (BDI) and the Hamilton Depression Rating Scale (HDRS). Genetic polymorphisms in DAT1 and COMT were evaluated in peripheral blood samples.Results: The results indicated an association between DAT1 alleles and depressive symptoms, as well as severity of obesity. Subjects homozygous for the nine-repeat allele scored higher in BDI (P=0.022) and HDRS (P=0.00001), suggesting higher intensity of depression in both sexes. This allele was also associated with the highest body mass index (BMI; P=0.001). Carriers of the Val158Met allele of COMT scored higher on both depression scales (BDI, P=0.0005; HRDS, P=0.002) and had the highest BMI values.Conclusion: Polymorphisms in the DAT1 and COMT genes are associated with a greater intensity of depressive symptoms in the obese population.Keywords: dopaminergic signaling, obesity, depressive symptoms, reward circuit, gene poly­morphis