Winstuitkering bij ziekenhuiszorg

__Abstract__ Er zijn belangrijke redenen om instellingen voor medisch-specialistische zorg vrij te stellen van het huidige verbod op winstuitkering, zoals het kabinet voorstelt. De voorwaarden in het voorliggende wetsvoorstel zijn echter deels weinig effectief in het voorkomen van mogelijke negatieve gevolgen en deels onnodig beperkend. Een naar zorgtype gedifferentieerde aanpak verdient de voorkeur

Pleidooi voor een Wet toezicht kwaliteit zorgsector

__Abstract__ De afgelopen jaren zijn verschillende malen voorstellen gedaan om een algemene Toezichtwet op het terrein van de zorg te maken. Deze voorstellen behelsden vaak niet meer dan een globaal idee. Tot nu toe is nimmer onderzoek verricht naar de mogelijke opzet en meerwaarde van een dergelijke Toezichtwet. In het kader van de onlangs door ons afgeronde thematische wetsevaluatie bestuursrechtelijk toezicht op de kwaliteit van zorg1 kwam dit onderwerp nadrukkelijk bovendrijven. Een van de conclusies van deze evaluatie is dat er goede gronden zijn voor de realisatie van een integrale Toezichtwet. Daarbij gaat het in het bijzonder over de positie van de ‘leidende’ toezichthouder op het gebied van de kwaliteit van zorg, de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ). In deze bijdrage werken wij dit nader uit. In de eerste plaats gaan wij in op de lacunes in de huidige toezichtwetgeving op het gebied van de kwaliteit van zorg. Daarna besteden wij aandacht aan eerdere discussies met betrekking tot een Toezichtwet in de zorg. Vervolgens maken wij een uitstapje naar een integrale toezichtwet in een andere maatschappelijke sector, namelijk het onderwijs. Dit alles mondt uit in een pleidooi voor een nieuwe Wet toezicht kwaliteit zorgsector en in een hoofdlijnenschets van deze wet

Thematische wetsevaluatie - Bestuursrechtelijk toezicht op kwaliteit van zorg

Samenvatting: Vertrouwen in toezicht Het toezicht in de zorg staat sterk in de belangstelling. De verwachtingen dat beter toezicht bijdraagt aan de kwaliteit van zorg zijn hooggespannen. Echter, de Gezondheidsraad stelde in zijn advies ‘Naar evidence based toezicht’ van maart 2011 nog vast dat kennis over de effectiviteit van toezicht grotendeels ontbreekt. En juist de afgelopen jaren is er sterke kritiek geweest op toezichthouders. Dit maakt onderzoek naar het toezicht op de kwaliteit van zorg bij uitstek maatschappelijk relevant. In deze thematische wetsevaluatie staat de vraag centraal of het samenstel van de wettelijke regels en het bijbehorend instrumentarium voor het interne en het bestuursrechtelijk toezicht op de kwaliteit van zorg en het samenspel van de actoren die zich hierop richten in staat is om kwalitatief verantwoorde zorg op doelmatige en doeltreffende manier te bewaken en te bevorderen en, voor zover dit niet het geval is, welke suggesties ter verbetering vanuit de evaluatie kunnen worden aangedragen. Toezicht op de (kwaliteit van) zorg wordt in welgeteld 26 bijzondere wetten geregeld, naast meer algemene wetgeving als de Awb. In deze thematische wetsevaluatie zijn wij met name geïnteresseerd in de wijze waarop het toezicht op de uitvoering van deze wetten is geregeld, hoe dit toezicht in de praktijk gestalte krijgt en welke effecten dit sorteert. We behandelen deze vragen niet voor alle wetten met evenveel diepgang maar zijn juist geïnteresseerd in het overall functioneren van het bestuursrechtelijk toezicht. Het historische vertrekpunt van dit onderzoek ligt bij 1990. Vanaf die periode vindt de omslag van het denken plaats van – samengevat – de overgang van overheidsregulering naar zelfregulering met toenemende nadruk op toezicht. In die periode vonden ook de eerste Leidschendam-conferenties plaats over kwaliteit van zorg, met als sluitstuk de inwerkingtreding van de Kwaliteitswet zorginstellingen op 1 april 1996. Kort daarvoor trad de Wet klachtrecht cliënten zorgsector in werking (1 augustus 1995). Beide wetten markeren een ingrijpende wijziging in de rol en taken van het Staatstoezicht op de volksgezondheid. In 1995 vond ook de fusie plaats van de voormalige onderdelen van het Staatstoezicht tot de huidige Inspectie voor de Gezondheidszorg