RNAi-Mediated Knockdown of Calreticulin3a Impairs Pollen Tube Growth in Petunia

Pollen tube growth depends on several complex processes, including exo/endocytosis, cell wall biogenesis, intracellular transport, and cell signaling. Our previous results provided evidence that calreticulin (CRT)—a prominent calcium (Ca2+)-buffering molecular chaperone in the endoplasmic reticulum (ER) lumen—is involved in pollen tube formation and function. We previously cloned and characterized the CRT gene belonging to the CRT1/2 subgroup from Petunia hybrida (PhCRT1/2), and found that post-transcriptional silencing of PhCRT1/2 expression strongly impaired pollen tube growth in vitro. Here, we report cloning of a new PhCRT3a homolog; we identified the full-length cDNA sequence and described its molecular characteristics and phylogenetic relationships to other plant CRT3 genes. Using an RNA interference (RNAi) strategy, we found that knockdown of PhCRT3a gene expression caused numerous defects in the morphology and ultrastructure of cultivated pollen tubes, including disorganization of the actin cytoskeleton and loss of cytoplasmic zonation. Elongation of siPhCRT3a pollen tubes was disrupted, and some of them ruptured. Our present data provide the first evidence that PhCRT3a expression is required for normal pollen tube growth. Thus, we discuss relationships between diverse CRT isoforms in several interdependent processes driving the apical growth of the pollen tube, including actomyosin-dependent cytoplasmic streaming, organelle positioning, vesicle trafficking, and cell wall biogenesis

RNAi-Mediated Knockdown of Calreticulin3a Impairs Pollen Tube Growth in <i>Petunia</i>

Pollen tube growth depends on several complex processes, including exo/endocytosis, cell wall biogenesis, intracellular transport, and cell signaling. Our previous results provided evidence that calreticulin (CRT)—a prominent calcium (Ca2+)-buffering molecular chaperone in the endoplasmic reticulum (ER) lumen—is involved in pollen tube formation and function. We previously cloned and characterized the CRT gene belonging to the CRT1/2 subgroup from Petunia hybrida (PhCRT1/2), and found that post-transcriptional silencing of PhCRT1/2 expression strongly impaired pollen tube growth in vitro. Here, we report cloning of a new PhCRT3a homolog; we identified the full-length cDNA sequence and described its molecular characteristics and phylogenetic relationships to other plant CRT3 genes. Using an RNA interference (RNAi) strategy, we found that knockdown of PhCRT3a gene expression caused numerous defects in the morphology and ultrastructure of cultivated pollen tubes, including disorganization of the actin cytoskeleton and loss of cytoplasmic zonation. Elongation of siPhCRT3a pollen tubes was disrupted, and some of them ruptured. Our present data provide the first evidence that PhCRT3a expression is required for normal pollen tube growth. Thus, we discuss relationships between diverse CRT isoforms in several interdependent processes driving the apical growth of the pollen tube, including actomyosin-dependent cytoplasmic streaming, organelle positioning, vesicle trafficking, and cell wall biogenesis

Leczenie chorych na zaawansowanego raka jelita grubego z mutacją w genie BRAFV600E

Postęp w zakresie rokowania chorych na raka jelita grubego jest między innymi związany z wprowadzaniem nowych metod systemowego leczenia ukierunkowanego molekularnie. Przykładem jest leczenie ukierunkowane chorych z mutacją BRAFV600E. Obecne stanowisko ekspertów zostało przygotowane w celu przedstawienia uwarunkowań genetycznych i diagnostycznych oraz możliwych do wykorzystania metod leczenia chorych na zaawansowanego raka jelita grubego z mutacją w genie BRAFV600E

Scal Polymorphism of the Atrial Natriuretic Peptide Gene in Patients with Coronary Heart Disease below 50 Years of Age with and without Arterial Hypertension

Wstęp: Doniesienia wstępne sugerują, że allel A1 polimorfizmu długości fragmentów restrykcyjnych ScaI genu przedsionkowego czynnika natriuretycznego (atrial natriuretic peptide - ANP) jest związany z rozwojem nadciśnienia sodowrażliwego. Wykonaliśmy badania dotyczące możliwego związku polimorfizmu ScaI genu ANP ze stopniem zaawansowania zmian miażdżycowych w tętnicach wieńcowych oraz występowaniem nadciśnienia tętniczego, zawału serca i obciążenia rodzinnego chorobą wieńcową w wywiadzie w grupie młodszych pacjentów z koronarograficznie potwierdzoną miażdżycą naczyń wieńcowych. Metody: Badania zostały przeprowadzone w grupie 92 pacjentów (87 mężczyzn, 5 kobiet) w wieku poniżej 50 roku życia (śr. wiek 44 &plusmn; 4 lat), u których choroba wieńcowa została potwierdzona badaniem koronarograficznym. W badanej grupie 33% chorych miało w wywiadzie nadciśnienie tętnicze, 75% - przebyty zawał mięśnia sercowego, a 63% - rodzinne obciążenie chorobą wieńcową. Analizę polimorfizmu ScaI genu ANP wykonano przy pomocy łańcuchowej reakcji polimerazy DNA (PCR) i techniki długości fragmentów restrykcyjnych (RFLP). Wyniki: Obserwowany rozkład częstości genotypów w badanej grupie (A1A1 - 3%, A1A2 - 33% i A2A2 - 64%) pozostawał w zgodzie z równowagą Hardy'ego-Weinberga. Istotnie częściej stwierdzano w wywiadzie przebyty zawał serca u pacjentów z genotypem A2A2 - 86% w porównaniu z osobami z genotypem A1A1 i A1A2 - 56% w całej badanej grupie (p < 0,003) oraz w podgrupach chorych z nadciśnieniem tętniczym i bez nadciśnienia. Nie wykazano istotnego związku pomiędzy genotypem ScaI ANP a występowaniem nadciśnienia tętniczego. Nadciśnienie tętnicze w wywiadzie stwierdzono u 29% chorych z genotypem A1A1+A1A2 oraz u 36% z genotypem A2A2 (różnica nieznamienna). Nie wykazano istotnego związku genotypu ScaI ANP z rodzinnym obciążeniem chorobą wieńcową A2A2 - 61% vs A1A1+A1A2 - 70% oraz stopniem zaawansowania choroby wieńcowej wyrażonym liczbą zmienionych istotnie naczyń w badaniu koronarograficznym. Częstość występowania wielonaczyniowej choroby wieńcowej była podobna w grupie z genotypem A2A2 - 81% jak wśród chorych z genotypem A1A1+A1A2 - 71% (różnica nieznamienna). Wnioski: Na podstawie uzyskanych przez nas wyników stwierdzamy istnienie związku pomiędzy genotypem A2A2 polimorfizmu ScaI przedsionkowego czynnika natriuretycznego z częstszym występowaniem zawału serca stwierdzanego w wywiadzie wśród pacjentów poniżej 50 roku życia z chorobą wieńcową, niezależnie od występowania nadciśnienia tętniczego.Background It has been suggested that A1 allele of single twoallele ScaI restriction fragment length polymorphism at exon three within the atrial natriuretic peptide (ANP) gene is associated with the arterial hypertension in the salt-sensitive populations. We examined the possible relationship between the ScaI ANP gene polymorphism and an increased risk for coronary atherosclerosis, arterial hypertension, survived myocardial infarction (MI) and familial coronary heart disease (CHD) history among youngerpatients with angiographically proven CHD. Methods The study was performed in 92 consecutive patients with proven CHD aged below 50 years old (females - 5, males - 87, mean age 44 &plusmn; 4 years, 33% were hypertensive, 75% survived MI and 63% had familial CHD history). The ScaI ANP polymorphism was assessed using the polymerase chain reaction and subsequent ScaI enzyme digestion, resulting in three possible genotypes, either AlAl, A1A2 or A2A2. Results: ScaI ANP genotype frequencies in our study group (A1A1-3%, AlA2 -33% and A2A2 -64%) were in agreement with Hardy-Weinberg equilibrium. There was much more frequent positive history of myocardial infarction in the A2A2 patients than AlA2 + A1A1 (86 vs. 56%, p < 0.003) in the whole study group and in the subgroups with and without hypertension. There was not significant difference in the incidence of arterial hypertension between genotypes (AlA2 -ł-AIAI - 29%, A2A2 -36%, p = 0,5). The ScaI ANP genotype did not influence the incidence of the positive familial CHD history (A2A2 - 61% vs. A1A1+AlA2 - 70%). Also the severity of coronary atherosclerosis was independent from the ANP genotype ( multiple vessel disease A2A2 - 81% vs. A1A1 + AlA2 - 71%). Conclusion Observed distribution of the ScaI ANP genotypes suggests that the A2A2 genotype of the ScaI ANP polymorphism is associated with survived myocardial infarction in younger subjects with confirmed coronary atherosclerosis with and without arterial hypertension

Colorectal Adenocarcinomas Harboring ALK Fusion Genes : a Clinicopathologic and Molecular Genetic Study of 12 Cases and Review of the Literature

This study determined the frequency, clinicopathologic, and genetic features of colorectal carcinomas driven by oncogenic fusions of the anaplastic lymphoma kinase gene (ALK). Out of 8150 screened tumors, 12 (0.15%) were immunohistochemically ALK-positive with D5F3 antibody. These cancers harbored CAD-ALK (n=1), DIAPH2-ALK (n=2), EML4-ALK (n=2), LOC101929227-ALK (n=1), SLMAP-ALK (n=1), SPTBN1-ALK (n=4) and STRN-ALK (n=1) fusions as detected by an RNA-based NGS assay. ALK fusion carcinomas were diagnosed mostly in older patients with a 9:3 female predominance (median age, 72 years). All tumors, except a rectal one, occurred in the right colon. Most tumors were stage T3 (n=7) or T4 (n=3). Local lymph node and distant metastases were seen at presentation in 9 and 2 patients. These tumors showed moderate (n=6) or poor (n=3) glandular differentiation, solid medullary growth pattern (n=2), and pure mucinous morphology (n=1). DNA mismatch repair deficient phenotype was identified in 10 cases. Tumor-infiltrating lymphocytes were prominent in 9 carcinomas. In 4 carcinomas, tumor cells showed strong, focal (n=3) or diffuse PD-L1 immunoreactivity. CDX2 expression and loss of CK20 and MUC2 expression were frequent. CK7 was expressed in 5 tumors. Four patients died of disease within 3 years and 7 were alive with follow-up ranging from 1–8 years. No mutations in BRAF, RAS and genes encoding components of PI3K-AKT/MTOR pathway were identified. However, one tumor had a loss-of-function PTEN mutation. Aberration of p53 signaling, TP53 mutations and/or nuclear accumulation of p53 protein was seen in 9 cases. ALK fusion colorectal carcinomas are a distinct and rare subtype of colorectal cancers displaying some features of mismatch repair-deficient tumors