Rola doustnego preparatu kwasu hialuronowego i siarczanu chondroityny w leczeniu pacjentów z refluksem krtaniowo-gardłowym

Wprowadzenie: Inhibitory pompy protonowej (Proton Pump Inhibitors; PPI) są ważnym przełomem w leczeniu choroby refluksowej przełyku (gastroesophageal reflux disease; GERD). Jednak u pacjentów z refluksem krtaniowo-gardłowym (laryngopharyngeal reflux; LPR), jednym z zespołów pozaprzełykowych tego schorzenia, skuteczność terapii PPI jest częściowa lub ograniczona, a złagodzenie objawów wymaga podania dodatkowych leków. Obecnie podkreśla się dużą rolę kwasu hialuronowego (hialuronic acid; HA) oraz siarczanu chondroityny (chondroitin sulphate; CS) i ich ważny udział w procesie gojenia uszkodzeń błony śluzowej, przede wszystkim krtani. Cel: Celem pracy była ocena wyników leczenia pacjentów z LPR doustnym preparatem złożonym kwasu hialuronowego i siarczanu chondroityny (HA+CS) na nośniku bioadhezyjnym. Materiał i metody: Badaniem objęto 51 chorych (18 mężczyzn i 33 kobiety) w wieku od 25–75 lat zgłaszających objawy LPR, potwierdzone w badaniu laryngowideoskopowym. Pacjentów zakwalifikowano do badania na podstawie wskaźnika objawów refluksu (refluks symptom index; RSI) powyżej 13 pkt oraz skali refluksowych objawów morfologicznych LPR w badaniu laryngofiberoskopowym (refluks finding score; RFS) powyżej 7 pkt. Zalecono im stosowanie preparatu złożonego HA+CS przez 14 dni z następczą oceną. Wyniki: Objawy wskazujące na poważny lub ciężki problem (4 lub 5 pkt w skali RSI) przed leczeniem to: chrząkanie (48 chorych; 90,19%), chrypka (29 osób; 56,86%) i kaszel po jedzeniu/położeniu się (37 osób; 72,50%). Po leczeniu chorzy wskazali, że powyższe dolegliwości ograniczają ich codzienne funkcjonowanie w stopniu umiarkowanym (p < 0,001). Objawy, takie jak: obecność śluzu w gardle, dokuczliwy kaszel, uczucie przeszkody w gardle, określane wyjściowo jako umiarkowane (3 pkt), po zastosowaniu leczenia wspomagającego zmniejszyły się do poziomu niewielkiego (1 pkt) (p < 0,001). Łączną wartość RSI po leczeniu oceniono na graniczną dla rozpoznania LPR (mediana 13, zakres 12–15). Chory nie był wolny od objawów choroby refluksowej, jednak osiągnięto istotne zmniejszenie dolegliwości w całej grupie badanej. Do zmian morfologicznych krtani przed leczeniem należały najczęściej: zaczerwienienie/przekrwienie, obrzęk fałdów głosowych oraz przerost spoidła tylnego. Stwierdzono je u wszystkich pacjentów. Po leczeniu zaobserwowano wartość łącznego RFS poniżej granicy rozpoznania LPR (mediana 6, zakres 5–7), co w porównaniu do RFS (mediana 9, zakres 8–10) przed leczeniem wskazało na istotne ograniczenie zmian w krtani w niemal całej grupie badanej (N = 50; 98,04%) (p < 0,001). Wnioski: Preparat złożony kwasu hialuronowego i siarczanu chondroityny na nośniku bioadhezyjnym, działając miejscowo, w znacznym stopniu zmniejsza dolegliwości refluksu krtaniowo-gardłowego, głównie u pacjentów z: przewlekłym kaszlem, chrząkaniem oraz chrypką. Ponadto, poprzez pokrycie błony śluzowej krtani ochronną warstwą, umożliwia jej lepsze nawilżenie oraz przyspiesza proces gojenia i regenerację błony śluzowej, co w konsekwencji powoduje zmniejszenie lub wycofanie się zmian morfologicznych w krtani

The role of an oral formulation of hyaluonic acid and chondroitin sulphate in the treatment of patients with laryngopharyngeal reflux

Introduction: Proton pump inhibitors (PPIs) have become an important breakthrough in the treatment of gastroesophageal reflux disease (GERD). However, in patients with laryngopharyngeal reflux (LPR) – one of the extraesophageal variants of the disease – the efficacy of PPI is incomplete or limited and alleviation of symptoms requires additional medications. As of today, the importance of hyaluronic acid (HA) and chondroitin sulphate (CS) and their role in mucosal damage healing, most particularly within the larynx, is being highlighted. Objective: The objective of the study was to assess the outcomes of treatment in LPR patients receiving a combination of hyaluronic acid and chondroitin sulfate (HA + CS) on a bioadhesive carrier. Material and methods: A total of 51 patients (18 males and 33 females) aged 25–75 years and presenting with LPR symptoms further confirmed in a laryngovideoscopic examination, were included in the study. Patients were qualified for the study on the basis of reflux symptom index (RSI) of above 13 and reflux finding score (RFS) of above 7. Patients were recommended to use the HA + CS combination product for 14 days and were evaluated after this time. Results: Symptoms suggestive of significant or severe problem (RSI of 4 or 5) before the treatment included: throat clearing (48 patients; 90.19%), hoarseness (29 patients; 56.86%) and cough after eating/cough while lying down (37 patients; 72.50%). After the treatment, patients reported a moderate impact of the above symptoms on their everyday functioning (P < 0.001). Symptoms such as pharyngeal mucus presence, acute cough, sensation of foreign body in the throat, while declared as moderate at baseline (score of 3) resolved to mild (score of 1) following the supportive treatment (P < 0.001). Total RSI after the treatment was assessed as borderline for LPR diagnosis (median 13, range 12–15). Although patients were not completely freed of their reflux symptoms, a significant reduction in symptoms was achieved in the entire study group. Prior to the treatment, the most common morphological changes within the larynx included redness/congestion, vocal fold edema and posterior commissure hypertrophy. These changes were observed in all patients. After the treatment, the RFS fell below the LPR diagnostic threshold (median 6, range 5–7). Compared to baseline values (median 9, range 8–10), significant improvement of laryngeal changes was observed in nearly the entire study group (N = 50; 98.04%) (P < 0.001). Conclusions: The combination product consisting of hyaluronic acid and chondroitin sulfate on a bioadhesive acts locally to significantly reduce laryngopharyngeal reflux symptoms, particularly in patients with chronic cough, throat clearing, and hoarseness. In addition, by lining the laryngeal mucosa with a protective layer, the product facilitates better hydration as well as faster healing and regeneration of the mucosal membrane, thus leading to a reduction or resolution of morphological changes within the larynx

Risk factors for seroma evacuation in breast cancer patients treated with intraoperative radiotherapy

BackgroundNovel techniques in oncology provide new treatment opportunities but also introduce different patterns of side effects. Intraoperative radiotherapy (IORT) allows a shortened overall treatment time for early breast cancer either combined with whole breast radiotherapy (WBRT), or alone. Although the early side effects of IORT are well known, data on clinically important late side effects, which require medical intervention, are scarce.AimIn this study, we analyze risk factors for seroma evacuation more than 6 months after IORT.Materials and methodsWe evaluated 120 patients with a mean follow-up of 27.8 months (range: 7–52 months). Fifty-one patients received IORT only and 69 were additionally treated with WBRT.ResultsSeroma evacuation was performed 6–38 months after IORT. Two (3.9%) events were observed in the IORT group and 14 (20%) in the IORT[[ce:hsp sp="0.25"/]]+[[ce:hsp sp="0.25"/]]WBRT group. Univariate (Kaplan–Meier) analysis showed that addition of WBRT to IORT increased the risk of seroma evacuation [hazard ratio[[ce:hsp sp="0.25"/]]=[[ce:hsp sp="0.25"/]]5.5, 95% confidence interval: 2.0–14.7, P[[ce:hsp sp="0.25"/]]=[[ce:hsp sp="0.25"/]]0.011]. In a multivariate analysis (Cox proportional hazards regression), WBRT and axillary lymph node dissection were significant risk factors for seroma evacuation (model P value[[ce:hsp sp="0.25"/]]=[[ce:hsp sp="0.25"/]]0.0025).ConclusionsWBRT applied after IORT is associated with increased risk of seroma evacuation, which might be considered as a late side effect