Selection of Macrolophus melanotoma between its main non-crop host plant (Dittrichia viscosa) and eggplant, pepper and tomato, in choice experiments

Στη μελέτη αυτή εξετάσθηκε η προτίμηση του αρπακτικού Macrolophus melanotoma (Costa) (=M. caliginosus Wagner) (Hemiptera: Miridae) μεταξύ του Dittrichia viscosa L. (W. Greuter) (Asteraceae), που αποτελεί το κύριο φυτό ξενιστή του, σε σχέση με τη μελιτζάνα, πιπεριά και τομάτα, καθώς και μεταξύ της μελιτζάνας, πιπεριάς και τομάτας. Τα πειράματα πραγματοποιήθηκαν σε κλωβούς όπου το αρπακτικό είχε τη δυνατότητα να επιλέξει μεταξύ δύο φυτών διαφορετικών ειδών. Σε κάθε επανάληψη, ένα ενήλικο του αρπακτικού ελευθερωνόταν είτε επί της βάσης του κλωβού μεταξύ των δύο φυτών είτε στα κορυφαία φύλλα του φυτού μελιτζάνας, πιπεριάς ή τομάτας. Η θέση του αρπακτικού καταγραφόταν μετά από 20min, 1, 2, and 24h από την ελευθέρωσή του στον κλωβό. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, το Μ. melanotoma έδειξε υψηλή προτίμηση για το φυτό από το οποίο προερχόταν, δηλαδή το D. viscosa, σε σχέση με το φυτό μελιτζάνας, πιπεριάς ή τομάτας. Μεταξύ των τριών σολανωδών φυτών είχε σχετικά μεγαλύτερη προτίμηση για τη μελιτζάνα. Επομένως, το M. melanotoma φάνηκε να μην προτιμά την τομάτα και την πιπεριά, όμως θα πρέπει να μελετηθεί περαιτέρω η δυνατότητά του να αποικίζει καλλιέργειες μελιτζάνας.The host plant selection of the predator Macrolophus melanotoma (Costa) (=M. caliginosus Wagner) (Hemiptera: Miridae) was studied between: i) its major non-crop host plant, Dittrichia viscosa L. (W. Greuter) (Asteraceae) and the solanaceous plants eggplant, pepper and tomato, and ii) between eggplant, pepper and tomato, in choice experiments. The experiments were performed in cages where two potted plants without prey were placed. In each replicate, an adult predator was released in the centre of the cage or on the solanaceous plant. The position of the released predator in each cage was recorded at intervals of 20min, 1, 2, and 24h after its introduction. The results showed that M. melanotoma had a high selection preference rate for its origin host plant (D. viscosa) irrespectively of the solanaceous plant that was present in the cage. The experiments investigating the relative preference of M. melanotoma when given access only to solanaceous plants revealed that it preferred eggplant at higher rates than pepper and tomato. These data indicate that M. melanotoma originating from D. viscosa patches might have a very low potential to colonize pepper or tomato crops in the open field. However, its potential to colonize eggplant crops should be further evaluated

Leaf Preference of Heliothrips hαemorrhoidαlis (Thysonoptera: Thripidae) on Vιburnum tinus

Η προτίμηση του Heliothrips haemorrhoidalis (Bouché) (Thysanoptera: Thripidae), που αποτελεί σημαντικό εχθρό πολλών καλλωπιστικών φυτών, για φΰλλα διαφορερικής ηλικίας μελετήθηκε σε φυτά του καλλωπιστικού" θάμνου Viburnum tinus. Για το σκοπό αυτό, από βλαστούς μήκους 30-40 cm, συλλέγονταν φύλλα από το ανώτερο, μεσαίο και κατώτερο τμήμα τους. Οι δειγματοληψίες διεξάγονταν ανά εβδομάδα από τις 11 Απριλίου ε'ως τις 15 Σεπτεμβρίου 2000. Βρε'θηκε ότι ο πληθυσμός του θρίπα αυτού διατηρήθηκε σε υψηλά επίπεδα (που κυμάνθηκαν από 10 εως 76 άτομα ανά φύλλο) με'χρι τα μέσα Ιουνίου οπότε και άρχισε η μείωση του μέχρι που μηδενίστηκε στις 4 Ιουλίου. Οι υψηλές θερμοκρασίες που σημειώθηκαν από τα μέσα Ιουνίου και μετέπειτα ήταν πιθανώς η κύρια αιτία για το μηδενισμό του πληθυσμού του. Στις δειγματοληψίες από τις 4 Ιουλίου έως το τέλος της μελέτης αυτής δεν βρέθηκαν άτομα του Η. haemoirhoidalis. Η ανάλυση των δεδομένων έδειξε ότι το Η. haemorrhoidalis προτιμά να αναπτύσσει τον πληθυσμό του στα κατώτερα φύλλα και σε μικρότερο βαθμό στα μεσαία, ενώ στα φύλλα από το κορυφαίο τμήμα τουβλαστού αναπτύσσεται σημαντικά μικρότερο ποσοστό του πληθυσμού του. Όσον αφορά τους φυσικούς εχθρούς βρέθηκε μικρός αριθμός ατόμων Orius vicinus (Ribaut) (Hemiptera: Anthocoridae). Γενικά, τα αποτελέσματα έδειξαν ότι σε περίπτωση που απαιτείται να γίνει αντιμετώπιση του εντόμου αυτού, το γεγονός ότι ο πληθυσμός του αναπτύσσεται κυρίως στα κάτω φύλλα θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη.The leaf preference of larvae, pupae and adults of Heliothrips haemorrhoidalis (Buche) (Thysanoptera: Thripidae), a serious pest of several ornamental plants, were studied on Viburnum tinus. Leaves were sampled for thrips from the base, middle and distal end of viburnum twigs at weekly intervals from April 11 to September 15, 2000. The population of this thrips was observed at high levels of between 10 to 76 thrips per leaf, till the middle of June when it sharply declined to zero, probably due to high temperatures. Higher populations developed on the basal than on the middle leaves. The lowest populations were recorded on the distal leaves. The predator Orius vicinus (Ribaut) (Hemiptera: Anthocoridae) was recorded in low numbers and therefore its effect on thrips populations was considered negligible

Pre-plant release enhanced the earlier establishment of Nesidiocoris tenuis in open field tomato

Ο εχθρός της τομάτας, Tuta absoluta (Meyrick) (Lepidoptera: Gelechiidae) που εισέβαλε στη χώρα μας, πολύ σύντομα έγινε σημαντικός εχθρός τόσο των υπαίθριων όσο και των θερμοκηπιακών καλλιεργειών. Η εξαπόλυση του αρπακτικού Nesidiocoris tenuis (Reuter) (Heteroptera: Miridae) στο φυτώριο έχει βρεθεί ότι μπορεί να συμβάλει στην αντιμετώπιση του T. absoluta σε καλλιέργειες τομάτας στο θερμοκήπιο. Ο στόχος της παρούσας μελέτης είναι να αξιολογηθεί κατά πόσο σε υπαίθρια καλλιέργεια τομάτας, η εξαπόλυση του N. Tenuis στο φυτώριο μπορεί να συμβάλει στην έγκαιρη εγκατάστασή του. Συμπερασματικά, η εξαπόλυση του N. tenuis συνέβαλε ουσιαστικά στην έγκαιρη αποίκηση της καλλιέργειας σε σύγκριση με τα τεμάχια του μάρτυρα. Επίσης, ο ρόλος του ιθαγενούς πληθυσμού του M. pygmaeus πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη στα προγράμματα ολοκληρωμένης αντιμετώπισης. Η μέθοδος αυτή είναι αποτελεσματική στην πιο έγκαιρη εγκατάσταση του N. tenuis και θα πρέπει να αξιολογηθεί περαιτέρω η συμβολή της στην αντιμετώπιση του Τ. absoluta.The invasive pest of the tomato crops, Tuta absoluta (Meyrick) (Lepidoptera: Gelechiidae), soon after its establishment became a major problem of outdoor and greenhouse tomato crops across the Mediterranean countries. The pre-plant release of the predator Nesidiocoris tenuis (Reuter) (Heteroptera: Miridae) has been found to substantially contribute to its establishment on the crop and efficient control of T. absoluta in greenhouses. The aim of the current study was to assess whether the pre-plant release of N. tenuis could contribute to its earlier establishment. It was concluded that the release of N. tenuis in the nursery contributed substantially in the earlier increase of its numbers in the field in comparison to the control plots. The native populations of M. pygmaeus appeared on the tomato plants before the native populations of N. tenuis. Thus, the conservation of both predators should be taken into consideration in the integrated management strategies against T. absoluta. Therefore, the application of this method in open field tomato crop enhances the earlier establishment of N. tenuis and should be further evaluated in the control of T. absoluta

Use of Plant Resources by an Omnivorous Predator and the Consequences for Effective Predation

Plant-provided food may enhance survival and establishment of omnivorous predators on target crops but on the other hand they may adversely affect predation rates and thus their potential for biological control of target pests. However, it is not known how predation is affected by plant food quality and prey density. The omnivorous predator Macrolophus pygmaeus is commonly used in augmentative releases in greenhouse crops. Experiments have shown its ability to utilize plant resources; eggplant and pepper plant leaves are the most and least suitable, respectively. In this study we searched the effects of floral resources (pollen or flower) of eggplant or pepper plant on the predation rate of M. pygmaeus. We used experiments in dishes (leaves) and cages (plants) under a range of densities of its prey, the aphid Myzuspersicae. We did not find evidence that the consumption rates and the type of the functional responses of M. pygmaeus were affected by the plant leaf (eggplant vs pepper plant) or the increase in the spatial scale (leaf vs plant). However, the presence of pollen or a flower of eggplant and to a lesser extent of pepper plant reduced the plateau of the functional response to aphid density and increased the handling time per prey. The extent of prey feeding replacement by flower resources was dependent on the interaction between plant species and prey density. It seems that there is a constant rate of prey consumption replacement at intermediate and high prey densities on eggplant but only at intermediate prey densities on pepper plant. These results indicate the interactions between plant and prey resources in diets of omnivores and may be useful for its efficacy in pest control on eggplant and pepper plant