A Consistent Implementation of IFRS 13 and IAS 36 for Non-current Assets

There is much debate for both the academic community and accounting professionals with respect to the use of fair value and cost accounting, as well as the application of impairment to current and non-current assets. Fair value and impairment are two related concepts, the reason being that in order to proceed with the latter, the current market price of an asset should first be measured. IAS 36 came into force to stipulate that no asset should be valued above its current actual value. Assets’ revaluation affects not only the companies’ outcome but also the applied depreciation method, which must be adjusted accordingly to the new data. Assets that cannot be measured to their fair value, in accordance with the IAS instructions, are grouped to form identifiable units within the company that was able to generate cash inflows and be tested for impairment as a whole. In this article, we focused on presenting a methodology from a technical approach on these issues, whilst at the same time remaining compatible with the principles of both accounting and finance. Real-life data from existing companies have been used not only for the valuation of the same following their transformation into cash-generated units, but also for non-current assets by controlling both the impairment and the depreciation process. We use cash flow generation models through the business plan process and apply certainty and uncertainty techniques such as sensitivity analysis and Monte Carlo simulation. After having reviewed the estimations and bearing in mind the structure of the model, we have concluded that specific parameters are affecting the fair value measurement on non-current assets. The value of this article is to develop a methodology that can be easily applied to different companies and is compatible with the spirit and provisions of both the international accounting standards as well as those of financial accounting. Keywords: FVA, cost accounting, finance, impairment, O

Investigating restructuring policies and methods for businesses and banks: the case of non-performing exposures in Greece

In the international literature, the problem of non-performing loans is treated as a problem that arises exogenously. The efforts of the academic community and professionals in the industry are to approach non-performing loans as a problem for banks and not for businesses. While business administration, accounting and administrative accounting as well as loan financial engineering provide techniques and suggestions, they remain fragmentary.The purpose of this doctoral dissertation is to investigate the problem of non-performing loans as well as to develop proposals and methods for solving it.The present doctoral research approaches its subject from the point of view of business administration, accounting, finance and financial engineering, while banking is only involved in the issues of securitization, where this is also considered in the interest of the investor.To quantitatively investigate the problem, econometric tools and advanced methods of business research were used.For the purposes of the research, real data were used by companies and also by the banking system in the case of securitization of non-performing loans, while generalized case studies have also been created. The contribution of doctoral research lies in approaching the problem exclusively within the scientific framework that it has set, and this is its originality. Also, original and innovative solutions were provided to address the problem such as securitization, corporate transformations and personalized business solutions. The original models and the innovative quantitative applications have undeniable academic value and are methods of good practice.Στη διεθνή βιβλιογραφία το πρόβλημα των επισφαλών δανείων αντιμετωπίζεται ως ένα πρόβλημα που προκύπτει εξωγενώς. Οι προσπάθειες της ακαδημαϊκής κοινότητας αλλά και των επαγγελματιών του κλάδου είναι να προσεγγίσουν τα επισφαλή δάνεια ως πρόβλημα των τραπεζών και όχι των επιχειρήσεων. Ενώ η διοίκηση των επιχειρήσεων, η λογιστική και η διοικητική λογιστική καθώς και η μηχανική των δανείων εμφανίζουν τεχνικές και προτάσεις, αυτές παραμένουν αποσπασματικές. Σκοπός της παρούσας διδακτορικής έρευνας είναι η διερεύνηση του προβλήματος των μη εξυπηρετούμενων δανείων καθώς και η ανάπτυξη προτάσεων και μεθόδων για την επίλυσή του. Η παρούσα διδακτορική έρευνα προσεγγίζει το θέμα της από τη πλευρά της διοίκησης επιχειρήσεων, της λογιστικής, της χρηματοοικονομικής και της χρηματοοικονομικής μηχανικής ενώ η τραπεζική εμπλέκεται μόνο στα θέματα τιτλοποιήσεων όπου και αυτή εξετάζεται παράλληλα με το συμφέρον του επενδυτή. Για τη ποσοτική διερεύνηση χρησιμοποιήθηκαν οικονομετρικά εργαλεία και προχωρημένες μέθοδοι επιχειρησιακής έρευνας. Ως στοιχεία χρησιμοποιήθηκαν πραγματικά δεδομένα από επιχειρήσεις, αναπτύσσοντας γενικά case studies και από το τραπεζικό σύστημα για την περίπτωση των τιτλοποιήσεων επισφαλών δανείων και της αρχικής προσέγγισης του προβλήματος των NPEs. Η συνεισφορά της διδακτορικής έρευνας έγκειται στη προσέγγιση του προβλήματος αποκλειστικά εντός του επιστημονικού πλαισίου το οποίο έθεσε και αυτό από μόνο του αποτελεί την πρωτοτυπία της. Επίσης, παρήχθησαν πρωτότυπες και καινοτόμες λύσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος όπως οι τιτλοποιήσεις, οι εταιρικοί μετασχηματισμοί και οι εξατομικευμένες λύσεις για επιχειρήσεις. Τα πρωτότυπα υποδείγματα και οι καινοτόμες ποσοτικές εφαρμογές έχουν αδιαμφησβήτητη ακαδημαϊκή αξία και αποτελούν μεθόδους καλής πρακτικής