Małoinwazyjne operacje przepuklin pachwinowych z dostępu otwartego

Inguinal herniorrhaphy is one of the most common operations in general surgery wards worldwide. Tension free techniques with mesh implantation (among Lichtenstein most common) reduced recurrence rate to less than 1%. Chronic pain comprising up to 40% of operated patients still remains a clinical problem. Laparoscopic (endoscopic) techniques avoid extensive preparation in the groin, what is more hernia mesh is placed in avascular space of Borgios which contribute to reduction in chronic pain level. Apart from mentioned advantages laparoscopy (endoscopy) have drawbacks as well, among which high cost and long learning curve has to be taken into account. Currently many authors are keen on preperitoneal non laparoscopic minimal incision hernioplasty which result in few recently published operation techniques. In the article we present new hernioplasty methods and discuss them.Operacja przepukliny pachwinowej jest jedną z najczęściej wykonywanych na oddziałach chirurgii ogólnej. Obecnie stosowane metody beznapięciowe z wszczepieniem materiału syntetycznego (najczęściej operacja Lichtensteina) pozwoliły zredukować liczbę nawrotów poniżej 1%. Problemem natomiast pozostają przewlekłe dolegliwości bólowe, które dotyczą nawet 40% operowanych pacjentów. Techniki laparoskopowe (endoskopowe) pozwoliły zmniejszyć odsetek powikłań bólowych. W metodach tych unika się uszkodzenia nerwów powstające przez rozległe preparowanie w pachwinie, a siatkę umieszcza się w beznaczyniowej przestrzeni przedotrzewnowej. Mimo opisanych korzyści laparoskopia (endoskopia) ma również swoje wady, spośród których należy wymienić wysoką cenę instrumentarium używanego podczas operacji oraz długą krzywą uczenia. Obecnie wielu autorów wiąże duże nadzieje z przedotrzewnowym umieszczaniem siatki poprzez małe otwarte cięcia. W ostatnim czasie pojawiło się kilka propozycji takich operacji. W artykule autorzy dokonali przeglądu najnowszych metod pod kątem używanych technik oraz osiąganych rezultatów

Surgical treatment of rectal cancer in Poland — a report from a prospective, multi-centre observational study PSSO_01 conducted under the auspices of the Polish Society of Surgical Oncology

Introduction. Since 2016, as part of the PSSO_01 multi-centre research project conducted under the auspices of the Polish Society of Surgical Oncology, clinical data on rectal cancer treatment have been collected. The objective of the study was to illustrate the state of early results of surgical treatment. Material and methods. The research project is multi-centre in nature. Data shall be collected electronically. The study protocol does not impose or suggest any course of procedure. It only systematizes the way data are collected for scientific purposes. The analysis of early results of surgical treatment was compared with the results of population studies from other European countries (Netherlands, Belgium). Results. By the end of June 2018, 736 patients were registered in the study. In 399 (54.2%) an anterior resection was performed. More than half of patients undergoing subsequent surgical treatment (54.2%) receive neoadjuvant treatment, with the percentage of patients undergoing radiotherapy or radiochemical treatment for lower rectal cancer being about 70%. Most patients (96%) are operated in elective procedure. The percentage of laparoscopic surgeries is low (8.6%). Postoperative complications are observed in 21.1% of patients. Severe complications (grades III–V according to Clavien-Dindo classification) occur in 7.6% of patients undergoing surgery. Postoperative mortality is 1.1%. Discussion. Although the project does not have the character of a registry and does not allow for drawing wider conclusions concerning the compliance with the standards of qualification for neoadjuvant treatment, the important information is that more than half of rectal cancer patients receive preoperative treatment, and the percentage of severe postoperative complications does not exceed 10%. Conclusions. The results of the PSSO_01 project are representative and reflect the actual situation concerning surgical treatment of rectal cancer patients in Poland

Leczenie chirurgiczne raka odbytnicy w Polsce — raport z prospektywnego, wieloośrodkowego badania obserwacyjnego PSSO_01 prowadzonego pod auspicjami Polskiego Towarzystwa Chirurgii Onkologicznej

Wstęp. Od 2016 roku w ramach wieloośrodkowego projektu badawczego PSSO_01 prowadzonego pod auspicjami Polskiego Towarzystwa Chirurgii Onkologicznej, gromadzone są dane kliniczne dotyczące leczenia raka odbytnicy. Celem pracy było zobrazowanie stanu dotyczącego wczesnych wyników leczenia chirurgicznego. Materiał i metody. Projekt badawczy ma charakter wieloośrodkowy. Dane gromadzone są elektronicznie. Protokół badania nie narzuca ani nie sugeruje żadnego sposobu postępowania, systematyzuje jedynie sposób zbierania danych w celach naukowych. Analiza dotycząca wczesnych wyników leczenia chirurgicznego została porównana z rezultatami populacyjnych badań z innych krajów europejskich (Holandia, Belgia). Wyniki. Do końca czerwca 2018 roku w badaniu zarejestrowano 736 chorych. U 399 (54,2%) wykonano resekcję przednią. Leczenie neoadiuwantowe otrzymała ponad połowa chorych, poddanych następnie leczeniu operacyjne­mu (54,2%), przy czym odsetek pacjentów poddanych radio- bądź radiochemioterapii z powodu raka dolnej części odbytnicy wyniósł około 70%. Większość chorych (96%) operowana była w trybie planowym. Odsetek operacji wykonanych techniką laparoskopową jest niski (8,6%). Powikłania pooperacyjne zaobserwowano u 21,1% chorych. Ciężkie powikłania (III–V st. wg klasyfikacji Claviena-Dindo) sięgały 7,6% operowanych chorych. Śmiertelność po­operacyjna wyniosła 1,1%. Dyskusja. Chociaż projekt nie ma charakteru rejestru i nie pozwala na wyciągniecie szerszych wniosków dotyczących przestrzegania standardów kwalifikacji do leczenia neoadiuwantowego, istotną informacją jest to, że ponad połowa chorych na raka odbytnicy otrzymuje leczenie przedoperacyjne, a odsetek ciężkich powikłań pooperacyjnych nie przekracza 10%. Wnioski. Wyniki projektu PSSO_01 są reprezentatywne i odzwierciedlają faktyczną sytuację dotyczącą leczenia chirurgicznego chorych na raka odbytnicy w Polsce

Analiza czynników wpływających na wystąpienie hipokalcemii po operacji wola guzowatego

Wstęp: Tyroidektomia jest bardzo powszechnym zabiegiem chirurgicznym, zwłaszcza wykonywana z  powodu wola guzowatego. Najczęstszym powikłaniem po tyroidektomii jest pooperacyjna hipokalcemia, przy czym odsetek przejściowej pooperacyjnej niedoczynności przytarczyc może sięgać nawet 50%. Grupa badana i metody: Przeprowadzono prospektywne, randomizowane badanie na grupie 113 kobiet poddanych operacji wola guzowatego. Przeanalizowano czynniki mogące wpływać na wystąpienie pooperacyjnej hipokalcemii. Uzyskane wyniki: Częstość występowania pooperacyjnej hipokalcemii biochemicznej była istotnie wyższa w  grupie pacjentek, u  których przedoperacyjne stężenie wapnia wynosiło mniej niż 2,4 mmol/l. W  tej grupie obserwowano wystąpienie biochemicznej hipokalcemii w 93,7% przypadków (30 z 32 pacjentek), w porównaniu z 65,3% chorych (17z 26) z grupy o wyższym przedoperacyjnym stężeniu wapnia. Największym ryzykiem wystąpienia pooperacyjnej hipokalcemii obarczona była totalna resekcja tarczycy, zaś najmniejszym subtotalna resekcja wyłącznie jednego płata. Wnioski: Wyższe przedoperacyjne stężenie wapnia w  surowicy wiąże się ze zmniejszeniem częstości występowania pooperacyjnej biochemicznej hipokalcemii. Nie wykazano natomiast takiego związku w  przypadku występowania pooperacyjnej hipokalcemii objawowej. Stwierdzono brak występowania zależności pomiędzy przedoperacyjnym stężeniem TSH oraz FT4 w  surowicy a częstością występowania pooperacyjnej hipokalcemii zarówno objawowej, jak i bezobjawowej. Przeprowadzona statystyka nie wykazała związku pooperacyjnej hipokalcemii z czasem trwania zabiegu, natomiast potwierdzono istotną zależność z zakresem wykonanej operacji. Nie udało się wykazać związku pomiędzy częstością występowania pooperacyjnej hipokalcemii a doświadczeniem wykonującego zabieg chirurga

Analysis of factors affecting the development of hypocalcaemia after multinodular goitre surgery

Introduction: Thyroidectomy is a common surgery performed especially in treatment of multinodular goitre. The most common post-thyroidectomy complication is a postoperative hypocalcaemia, and the percentage of postoperative hypoparathyroidism could reach even 50%. Tested group and methods: A forward-looking, randomized testing was done on a group of 113 women being subject to multinodular goitre surgery. In this article, we wish to present an analysis of the results obtained in the control group, focusing on the predicative factors which determine the development of postoperative hypocalcaemia. Obtained results: The rate of postoperative biochemical hypocalcaemia development was significantly higher in the group of patients, where the preoperative calcium concentration was lower than 2,4 mmol/l. In that group, the development of biochemical hypocalcaemia was observed in 93,7% of cases (30 out of 32 patients), in comparison with 65,3% (17 out of 26) in the group of higher preoperative concentration of calcium. The highest risk of occurrence of postoperative hypocalcaemia was borne by the total thyroidectomy, while the lowest one by the subtotal thyroid lobectomy of one lobe only. Conclusions: A higher preoperative concentration of calcium in blood serum is related to the lower rate of occurrence of postoperative biochemical hypocalcaemia. However, no such correlation was revealed in the case of postoperative symptomatic hypocalcaemia. Lack of correlation was determined between the preoperative concentration of TSH and FT4 in blood serum and the rate of occurrence of postoperative hypocalcaemia, both symptomatic and asymptomatic. The performed statistics did not reveal a relation between the postoperative hypocalcaemia and the duration of the surgery, but a significant correlation was stated with the scope of the performed surgery. Revealing a relation between the rate of occurrence of postoperative hypocalcaemia and the experience of the surgeon performing the surgery was not successful

Gall-Stone Ileus – Own Patients And Literature Review

Cholelithiasis is diagnosed in 10% of the population of the USA and Western Europe. A rare but serious complication of cholelithiasis is the obstruction of the digestive tract caused by a gall-stone (Bernard syndrome). It can add up to 1-4% of the mechanical obstructions of a small intestine among the general population but it can result in nonstriangulational mechanical obstructions of a small intestine in 25% cases among the patients over the age of 65. 5 patients have undergone an operation due to a small intestine gall-stone ileus in years 2011-2013 (within 27 months) in the General Surgery Ward of the Beskid Oncology Center - Municipal Hospital. In 4 patients simple enterotomy with a gall-stone extraction was performed. In the fifth patient enterolitotomy was conducted together with cholecystectomy and fistulotomy

Laparoscopy-Assisted Total Gastrectomy with D2 Lymphadenectomy and Roux-En-Y Reconstruction - Case Report

We report a case of patient with stage IIIb gastric cancer qualified for laparoscopy - assisted gastrectomy and our first impressions about this procedure. Total gastrectomy with complete omentectomy and extended lymphadenectomy (D2) was performed laparoscopically. The intestinal continuity was restored in a Roux-en-Y mode extracorporeally through the abdominal access system. The orogastric tube with anvil of the circular stapler was transorally introduced into the esophagus. Subsequently, intracorporeal stapling esophagojejunostomy was performed. There were no complications after the operation and the patient was discharged in good shape. Oncological radicality was sufficient and patient has undergone chemotherapy treatment