Zrożnicowanie aktywności biologicznej i cech fitochemicznych wydzieliny gumy tragakantowej z Astragalus gossypinus i A. parrowianus

Antibacterial and antioxidant activities, total phenolic content, and protein content of gum tragacanth harvested from different populations of Astragalus gossypinus and Astaragalus parrowianus (Fabaceae) from three provinces in central to southwestern Iran were investigated. Total phenolic amount of aqueous solution of gum tragacanth was determined using Folin-Ciocalteu method. Antioxidant activity of the aqueous solution of gum tragacanth was evaluated by measuring DPPH. The antibacterial activity of the aqueous solution of gum tragacanth against four bacteria was determined by serial dilution assay. Results indicated that there were significant differences in amount of total phenol, antibacterial and antioxidant activities among different populations of two species. The highest amounts of total phenol of gum tragacanth were obtained from the Shahrekord and the Khomeyn populations for A. parrowianus (237 and 235 mg GAE∙g-1 gum tragacanth, respectively). The highest protein content was obtained from the populations of A. parrowianus and the lowest amount of protein content was obtained from the Shahrekord population of A. gossypinus. The highest antioxidant activity was obtained the Shahrekord population for both species (IC50 = 0.345, and 0.419 mg∙ml-1), and the Khomeyn population for A. gossypinus (IC50 = 0.511 mg∙ml-1). The aqueous solutions of the gum tragacanth studied indicated moderate-to-good inhibitory activities (MICs = 0.125 to 0.250 mg∙ml-1) against four bacteria, especially against Listeria monocytogenes. In conclusion, gum tragacanth from some populations of A. gossypinus and A. parrowianus could be an important dietary source of protein and total phenolic compound with antioxidant capacity and antibacterial activity.Badano działanie antybakteryjne i antyoksydacyjne, całkowitą zawartość fenoli i zawartość gumy trragakantowej w różnych populacjach Astragalus gossypinus i Astaragalus parrowianus (Fabaceae) z trzech prowincji w środkowym i południowozachodnim Iranie. Określono całkowitą zawartość fenoli wodnego roztworu gumy tragakantowej przy użyciu metody Folin-Ciocalteu. Antyoksydacyjne działanie wodnego roztworu gumy tragakantowej oceniono, mierząc DPPH. Antybakteryjne działanie wodnego roztworu gumy tragakantowej w odniesieniu do czterech bakterii ustalono za pomocą testu seryjnych rozcieńczeń. Na podstawie wyników badań stwierdzono, że istnieją istotne różnice w całkowitej ilości związków fenolowych oraz działaniu antybakteryjnym i antyoksydacyjnym w różnych populacjach obydwu gatunków. Największą całkowitą zawartość związków fenolowych gumy tragakantowej otrzymano z populacji Shahrekord i Khomeyn dla A. parrowianus (odpowiednio, 237 i 235 mg GAE∙g-1 gumy tragakantowej). Największą zawartość białka otrzymano z populacji Shahrekord dla A. gossypinus. Największą aktywność antyoksydacyjną uzyskano dla populacji Shahrekord dla obydwu gatunków (IC50 = 0,345 i 0,419 mg∙ml-1) oraz Khomeyn dla A. gossypinus (IC50 = 0,511 mg∙ml-1). Wodny roztwór gumy tragakantowej wskazywał umiarkowane do dobrego działanie inhibicyjne (MICs = 0,125 do 0,250 mg∙ml-1) względem czterech bakterii, zwłaszcza Listeria monocytogenes. Podsumowując, guma tragakantowa z niektórych populacji A. gossypinus i A. parrowianus może być ważnym żywieniowym źródłem białka i związków fenolowych o zdolnościach antyoksydacyjnych i antybakteryjnych

Aktywność antyoksydacyjna, całkowita zawartość związków fenolowych i flawonoidów w trzech ziołach używanych jako przyprawy i dodatki do marynat

Heracleum lasiopetalum Boiss, Kelussia odoratissima Mozaff., and Echinophora platyloba DC. belong the Apiaceae family. They are Iranian endemic plants. These three herbs have been used as food additives in traditional preparations such as pickles. Antioxidant activity (AA) of methanol extracts (ME) of the plants was evaluated by three assays, including DPPH, FRAP, and TEAC. From all three assays, comparing all the MEs for their IC50 and EC1 values, E. platyloba had the highest AA. Total phenolic content (TPC) of the extracts ranged from 74 to 120 mg TAE/g. The extract of H. lasiopetalum exhibited the highest TPC. The flavonoids content (FC) of the extracts ranged from 7.63 to 14.52 mg RE/g, from which the extract of E. platyloba had the highest flavonoids concentration. A positive correlation between the FC and AA in DPPH assay was found. A significant correlation was also found between the TPC and AA in FRAP assay. These results suggested that the level of AA in these plants varied in a great extent. Our results indicated that extract of E. platyloba could be an important dietary source of flavonoids compounds with high antioxidant capacity. In addition, E. platyloba can be used as an alternative preservative and natural flavor instead of synthetic ones in food industry (especially pickles).Heracleum lasiopetalum Boiss., Kelussia odoratissima Mozaff. i Echinophora platyloba DC. należą do rodziny Apiaceae. Są to irańskie rośliny endemiczne. Tych trzech ziół używa się jako dodatków do tradycyjnych produktów, takich jak marynaty. Działanie przeciwutleniające wyciągu metanolowego z tych roślin zostało zbadane trzema metodami: DPPH, FRAP i TEAC. Z trzech badań, podczas których porównano wartości IC50 i EC1 dla wyciągów metanolowych, największe działanie przeciwutleniające wykazano dla E. platyloba. Całkowita zawartość związków fenolowych (TPC) w ekstraktach wynosiła od 74 do 120 mg TAE/g. Największą zawartość TPC wykazano dla wyciągu z H. lasiopetalum. Zawartość flawonoidów (FC) w wyciągach wynosiła od 7.63 do 14.52 mg RE/g; największe stężenie flawonoidów odnotowano dla wyciągu z E. platyloba. W teście DPPH znaleziono dodatnią korelację pomiędzy zawartością flawonoidów a aktywnością antyoksydacyjną. W teście FRAP znaleziono istotną korelację między całkowitą zawartością związków fenolowych a aktywnością antyoksydacyjną. Te wyniki sugerują, że aktywność antyoksydacyjna w tych roślinach bardzo się różni. Nasze wyniki pokazały, że wyciąg z E. platyloba może być ważnym źródłem flawonoidów w diecie, działających silnie przeciwutleniająco. Co więcej, E. platyloba można stosować jako alternatywny, naturalny dodatek smakowy i konserwujący, zamiast dodatków syntetycznych (szczególnie w marynatach)

Effects of Foliar of the application chitosan and reduced irrigation on essential oil yield, total phenol content and antioxidant activity of extracts from green and purple basil

Phenolic compounds are naturally occurring substances in plants. Basil (Ocimum basilicum L.) belongs to the family Lamiaceae, is a good source of phenolic compounds and natural antioxidants. Elicitors can activate specific genes involved in secondary metabolite biosynthesis. Chitosan, as elicitor, is a natural biopolymer modified from chitin, which is the main structural component of squid pens, cell walls of some fungi and shrimp and crab shells. On the other hand, water deficit stress is one of the most abiotic stress, which effects on the levels of secondary metabolites. To evaluate the effect of chitosan and different irrigation regimes on essential oil yield, total phenol content and antioxidant activity of extracts from green and purple basil (Ocimum basilicum L.), an experiment was conducted at Shahrekord, southwestern Iran. Treatments comprised control, 0.0, 0.2, and 0.4 g·L–1 chitosan applied to plants under normal irrigation, slight and mild drought stress conditions. Results indicated that the different levels of chitosan and irrigation had significant effects on the essential oil yield, total phenol content, and the antioxidant activity of the extracts. Foliar-applied chitosan in particular 0.4 g·L–1 increased total phenolic content in the basil as compared to untreated plants. In conclusion, it is suggested that the foliar application of chitosan as an elicitor could be a promising material used to increase biological activity and pro-health functional value of basil plants

QSRR Model for Predicting Retention Indices of Geraniol Chemotype of Thymus serpyllum Essential Oil

A total of 26 experimentally obtained retention indices on a logarithmic scale (log RI) fromThymus serpyllumessential oil were used to build a robust predictive model. The selected descriptors were used as inputs of an artificial neural network model to build a predictive quantitative structure-retention time relationship model. The coefficient of determination for the training cycle was 0.977, indicating that this model could be used for the prediction of retention indices forT. serpyllumessential oil compounds. These 26 compounds comprise about 99.8 % of the total oil, but among them only 6 compounds had the average relative concentration over 1 percent: geraniol (63.4 %), nerol (orcis-geraniol) (18.9 %), geranyl acetate (4.7 %),trans-caryophyllene (4.6 %), beta-bisabolene (2.0 %) and geranial (1.2 %). According to these results, it can be concluded thatT. serpyllumfrom village Sesalac (Serbia) belongs to geraniol chemotype, in total 82.3 % in both,transandcisforms (63.4 % and 18.9 %, respectively)