Bilijarna funkcija u radnika profesionalno izloženih aluminijskoj prašini i dimu

This study investigated billiary secretory function in workers occupationally exposed to aluminium dust and fumes. It included a group of 34 male workers aged (44.1±7.8) years and exposed up to 4.6 mg m-3 of aluminium dust and fumes in workplace air for (21.6±2.5) years, and a group of 30 unexposed control male workers. Serum and urine aluminium levels were measured in both groups before and after chelating treatment with 1 g deferoxamine by intramuscular injection. Billiary function was assessed by measuring gamma-glutamyl transpeptidase, alkaline phosphatase, 5-nucleotidase, cholesterol and its fractions, total and indirect bilirubin, and bile acids. We then analysed the relationship between Al exposure and billiary function. In the exposed group mean serum aluminium was significantly higher [(4.91±3.86) µg L-1] than in controls. The same was true for urine Al before [(1.57±1.93) µg L-1] and after deferoxamine [(11.51±14.97) µg L-1]. Total and indirect bilirubin and alkaline phosphatase were significantly higher in the exposed than in control workers, and they correlated with urine Al after the chelating treatment. Our findings suggest that chronic occupational exposure to aluminium dust and fumes leads to a significant body retention of aluminium. The impaired biliary secretion in the exposed workers manifested itself in subclinical signs of cholestasis.Eksperimentalna istraživanja na životinjama pokazuju da kronična izloženost aluminiju može izazvati smanjen prijenos organskih aniona preko žučnih kanalića, što ima za posljedicu poremećaje sekrecije žuči i kolestazu. Učinci kronične izloženosti aluminiju na bilijarnu funkciju u ljudi do sada nisu istraživani. Procjenjivali smo učinke na bilijarnu funkciju radnika koji su profesionalno izloženi prašini i dimu aluminija. U izloženoj skupini bila su 34 muškarca, životne dobi (44,1±7,8) godina koji su tijekom (21,6±2,5) godina bili izloženi razini do 4,6 mg m-3 prašine i dima aluminija. Kontrolna skupina sastojala se od 30 neizloženih radnika. Vrijednosti aluminija određene su u serumu i mokraći u obje skupine prije i nakon davanja kelatirajućeg spoja (deferoksamin u dozi od 1 g im.). Za procjenu bilijarne funkcije rabljeni su ovi pokazatelji: γ-glutamil transpeptidaza, alkalna fosfataza, 5-nukleozidaza, kolesterol, ukupni i indirektni bilirubin te žučne kiseline. Analizirana je korelacija između izloženosti aluminiju i bilijarne funkcije. Srednja vrijednost Al u serumu izloženih radnika [(4,91±3,86) µg L-1], kao i koncentracije Al u mokraći prije [(1,57±1,93) µg L-1] i nakon primjene kelatirajućeg spoja [(11,5±15,0) µg L-1] bile su statistički značajno više u odnosu na vrijednosti u kontrolnih ispitanika. Vrijednosti ukupnog i indirektnoog bilirubina te alkalne fosfataze bile su statistički značajno više u izloženih radnika i pozitivno su korelirale s ukupnim Al izlučenim mokraćom nakon primjene kelatora. Može se zaključiti da kronična profesionalna izloženost prašini i dimu aluminija dovodi do tjelesnog opterećenja aluminijem i poremećaja bilijarne funkcije, što se odražava supkliničkim znakovima kolestaze