Fenotypowe podgrupy zespołu policystycznych jajników mają różne objawy wewnątrznerkowej oporności

Objective: The polycystic ovary syndrome (PCOS) is known to be related with increased metabolic and cardiovascular risks. Various phenotypic subgroups of PCOS have been proven to have metabolic and endocrine disorders with varying degrees of severity. However, intra-renal vascular resistance, which is an indirect indication ofatherosclerosis, remains unknown in PCOS subgroups. In this study we examined whether PCOS subgroups have different intra-renal resistance symptoms. Material and Methods: 98 PCOS patients (diagnosed according to the Rotterdam criteria) 30 controls were ncluded in the study. The diagnosis of PCOS was established in the presence of at least two of the following criteria: 1- oligo and/or amenorrhea (OM); 2- clinic and/or biochemical signs of hyperandrogenism (HA); 3- polycystic ovarian morphology (PCO) detected by transvaginal ultrasonography. 37 patients (Group 1) met all three criteria (HA+OM+PCO), 29 patients (Group 2) met two of the criteria including hyperandrogenism (HA+OM or HA+PCO) and the remaining 32 patients (Group 3) had no hyperandrogenism but fulfilled the other two criteria; PCO+OM. Renal Doppler ultrasonography and hormonal/ biochemical analyses were carried out. The first outcome measure was designated as the differences in the renal resistive index (RRI) values of the groups, and the second outcome measure was designated as the relation of RRI with the insulin resistance and lipid profile. Results: In Group 1, the RRI and the homeostasis model assessment of insulin resistance (HOMA-IR) values were significantly higher than in Group 3 and controls (P < 0.031, P < 0.001, respectively, after adjusting for age and BMI). The RRI and HOMA-IR values in Group 3 were similar to those of the control group. It was determined that RRI has a positive correlation with HOMA-IR (r=0.784, PCel pracy: Zespół policystycznych jajników jest związany ze zwiększonym ryzykiem metabolicznym i sercowonaczyniowym. Fenotypowe podgrupy w obrębie zespołu PCO charakteryzują się zaburzeniami metabolicznymi i endokrynnymi o rożnym stopniu nasilenia. Jednak wewnątrznerkowa oporność naczyniowa, która jest pośrednim wykładnikiem miażdżycy, pozostaje nieznana w podgrupach zespołu PCO. W badaniu ocenialiśmy czy podgrupy zespołu PCO mają rożne objawy wewnątrznerkowej oporności. Materiał i metoda: do badania włączono 98 pacjentek z zespołem PCO (zdiagnozowanym według kryterium z Rotterdamu) oraz 30 pacjentek kontrolnych. Rozpoznanie zespołu PCO postawiono na podstawie obecności przynajmniej dwóch z poniżej wymienionych kryteriów: 1-oligo i/lub amenorrhea (OM); 2-kliniczne lub biochemiczne objawy hiperandrogenizmu (HA); 3-policystyczny obraz jajnikow (PCO) w przez pochwowym badaniu ultrasonograficznym. Grupę 1 stanowiło 37 pacjentek, które spełniły wszystkie kryteria diagnostyczne (HA+OM+PCO), grupa 2 to 29 pacjentek z dwoma kryteriami, w tym kryterium hiperandrogenizmu (HA+OM lub HA+PCO), pozostałe 32 pacjentki to grupa 3 – bez hiperandrogenizmu ale z dwoma pozostałymi kryteriami; PCO+OM. Przeprowadzono badanie dopplerowskie nerek i hormonalno-biochemiczną ocenę. Jako pierwszą zmierzono różnicę pomiędzy grupami w indeksie oporu nerkowego (RRI), następnie oceniono związek pomiędzy RRI a insulinoopornością i profilem lipidowym. Wyniki: W grupie 1, RRI i wskaźnik oceny insulinooporności (HOMA-IR) były istotnie wyższe niż w grupie 3 oraz kontrolnej (