Sock Monkeys

Artwor

Katolicy obrządku ormiańskiego w sowieckiej Armenii i Gruzji (1920–1936)

On the eve of sovietisation, Armenian Catholics were a visible and active minority in the South Caucasus. However, the socio-political situation changed rapidly after the implementation of Soviet authority in Tbilisi and Yerevan. The Armenian Catholic Church as institution and its clergy became allegedly one of the main enemies of the Communists’ policy of secularisation and collectivisation. On this political background Catholics in Armenia were very often attacked by Soviet antireligious propaganda (newspapers: “Anastvats”, “Bezbozhnik Gruzii”) and were strongly supervised and persecuted by the Soviet secret police. In the 1930s, the Catholic Church of the Armenian rite was declared illegal and damaged.

The hermeneutics of continuity as a tool for interpreting the theology of creation in selected statements of the Church’s Magisterium

The choice between the hermeneutics of continuity and the hermeneutics of rupture as a tool for interpreting theological issues is a very current topic in the context of the challenges facing the Church today. Although the very concept of “hermeneutics of continuity” was coined by Pope Benedict XVI, its practical application has characterized the magisterium of the Church since antiquity. The problem of choosing a hermeneutical model also touches upon the theology of creation. The article indicates the importance of the interpretation of the theology of creation for contemporary theological and anthropological discourse. It further touches on the problem of selecting hermeneutics appropriate for Catholic theology and shows the hermeneutics of continuity as a tool used by Roman popes over the centuries to interpret the theology of creation.ROBERT OSIECKI – magister prawa. Studiował prawo na Uniwersytecie w Białymstoku. Kleryk Archidiecezjalnego Wyższego Seminarium Duchownego w Białymstoku, które afiliowane jest do Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Jego zainteresowania obejmują prawo karne materialne, postępowanie administracyjne, teologię i historię liturgii, a także język łaciński.Archidiecezjalne Wyższe Seminarium Duchowne w BiałymstokuUniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w WarszawieActa Synodalia. Ann. 50–381. Synody i kolekcje praw, t. I, układ i oprac. A. Baron, H. Pietras, Kraków 2006.Benedykt XVI, Posynodalna adhortacja apostolska o Eucharystii, źródle i szczycie życia i misji Kościoła „Sacramentum caritatis”, Wrocław 2007, nr 3.Benedykt XVI, Wydarzenia, które zachowamy w pamięci i sercu (Przemówienie podczas spotkania z kardynałami, biskupami i pracownikami Kurii Rzymskiej, Watykan, 22 XII 2005), „L’Osservatore Romano” 2006, nr 2, s. 15-20.Bocheński M.J., Szkice o nacjonalizmie i katolicyzmie polskim, Warszawa 1999.Borowski K., Pisma mężów apostolskich, Warszawa 1897.Clemens VI, Epistula Super Quibusdam ad Mekhitar, Catholicon Armeniorum, [w:] L. Tautu-Aloisie, Acta Clementis PP. VI (1342-1352), Vatican 1960.Denzinger H., Enchiridion symbolorum definitionum et declarationum de rebus fidei et morum, Rzym 1967.Gallagher S., Hermeneutyka i nauki kognitywne, „Avant. Pismo Awangardy Filozoficzno-Naukowej” 2011, t. 2, nr 2, s. 197-212Grzegorz XVI, Mirari vos, nr 7.Ireneusz z Lyonu, Adversus haereses, III, 3, 3.Jan Paweł II, Pamięć i tożsamość, Kraków 2005.Jan Paweł II, Prawda o stworzeniu należy do Objawienia, katecheza nr 45 (15.01.1986), [w:] Bóg Ojciec. Katechezy Ojca Świętego Jana Pawła II, red. W. Zega, Kraków – Ząbki 1999.Jan Paweł II, Wprowadzenie w Jubileusz. Audiencja generalna 19.11.1997, „L’Osservatore Romano” 1998, nr 1, s. 46.Jaskółka P., Bóg rzekł i stało się. Zarys protologii, Opole 2018.Kałuża K., Rola Tradycji w Kościele. Między „archeologizmem” a „entuzjazmem”, „Theological Research” 2018, nr 6, s. 53-70.Katechizm Kościoła Katolickiego, Poznań 2002.Kodeks Prawa Kanonicznego, Poznań 2008.Liszka P., Podmiot creatio continua – aspekt eklezjalny, „Roczniki Teologiczne” 2016, t. 63, z. 2, s. 171-185.Luño R.A., Ética general, Pamplona 2010.Nowodworski M., Papież Liberiusz, „Przegląd Katolicki” 1870, nr 13, s. 193-203.Ozorowski E., Kościół, Wrocław 2005.Pelagius papa I, Epistola XV ad Childebertum regem, Patrologia Latina 69, kol. 410.Proniewski A., Ermeneutica teologica di Joseph Ratzinger, Lugano 2014.Sanchez S.S., Metafisica de la creacion y teologia, Pamplona 2007.S. Damasus papa, Epistolae II fragmenta seu expositio fidei in synodo romana sub Damaso papa edita et transmissa in orientem, Patrologia Latina 13, kol. 351.S. Damasus papa, Epistola IV. Confessio fidei catholicae quam papa Damasus misit ad Paulinum Antiochenum episcopum, Patrologia Latina 13, kol. 363.S. Gregorius Magnus, Liber X. Epistola XXXIX ad Eulogium patriarcham Alexandrinum, PL 77, kol. 1098.S. Innocentius III, Epistola CXCVI archiepiscopo et suffraganeis terragonensis ecc lesiae, PL 215, kol. 1510.S. Leo IX, Epistola CI ad Petrum episcopum Antiochenum, Patrologia Latina 143, kol. 771.S. Leo Magnus, Epistola XV ad Turribium Asturicensem episcopum, Patrologia Latina 54, kol. 682-683.Sobór Watykański II, Konstytucja dogmatyczna o Objawieniu Bożym Dei Verbum.Szabat M., Normatywna wartość prawdy a problem kłamstwa, „Edukacja Etyczna” 2015, nr 9, s. 91-98.Wincenty z Lerynu, Commonitorium, Kraków 2012.Zatwardnicki S., Hermeneutyka reformy czy zerwania? Benedykta XVI (Josepha Ratzingera) troska o poprawną interpretację Vaticanum Secundum, „Theo-Doctores” 2016, nr 1, s. 15-38.712313

Historia mówiona i polscy Ormianie

ORAL HISTORY AND THE POLISH ARMENIANS The article discusses 17 biographical interviews with the Polish Armenians, which are kept in the Archive of the Oral History of the Foundation of Karta Centre (Warsaw). This evidence has been analysed in terms of phenomena connected with ethnic identification. The main task of the author was to capture and define contents which appear most frequently in the interviews and relate to the sense of distinctiveness of the oldest living generation of the Polish Armenians

Drony – przyszłość lotnictwa i wyzwanie legislacyjne. Kilka uwag o nowych regulacjach unijnych dotyczących bezzałogowych statków powietrznych

Dynamiczny rozwój lotnictwa cywilnego w ostatnich latach symbolizuje rosnąca popularność bezzałogowych statków powietrznych, popularnie zwanych dronami. Gwałtowny wzrost zainteresowania tymi maszynami, także wśród obywateli państw członkowskich UE stał się impulsem do wprowadzenia regulacji, które umożliwią bezpieczne ich projektowanie, produkcję, obsługę techniczną i wreszcie eksploatację na terytorium całej Wspólnoty. Po długich przygotowaniach i debatach, Parlament Europejski i Rada wreszcie przyjęły stosowny akt prawny w tej materii. Mowa tu o rozporządzeniu 2018/1139 z dnia 4 lipca 2018 r., które weszło w życie 11 września 2018 r. Artykuł niniejszy jest próbą oceny przedmiotowego rozporządzenia pod kątem realiów sektora rynku dronów. Przedstawiono w nim garść statystyk obrazujących wpływ segmentu bezzałogowych statków powietrznych na rozwój lotnictwa cywilnego, a także wyjaśniono, co w ogóle należy rozumieć przez pojęcie „dron”. Rdzeń tekstu stanowi omówienie nowo przyjętych przepisów o bezpieczeństwie lotniczym w UE wraz z krytycznymi uwagami o niedawno uchylonych przepisach