The Perceptions of Young Adults Towards Social Gender Roles

Objective: This study aims to provide an in-depth knowledge of the perspectives of young adults on gender roles. There is a lack of literature in the appropriate age classes. Methods: The study is descriptive in nature and includes 473 students. This research was conducted using a questionnaire and the Social Gender Perception Scale (SGPS) to collect data. Results: It was determined that 52.4% of the study participants were female and 47.6% were male. 63% of the participants were affiliated with the Faculty of Health Sciences, while the remainder were students from other faculties. The average SGPS score of the participants was 95.62±18.17, but this score varied based on socio-demographic variables. Specifically, being female, possessing an undergraduate degree or higher, studying in a health sciences faculty, and having a mother who completed primary school or higher were all linked to higher SGPS mean scores. Furthermore, statistical analysis revealed a significant difference between these groups (p\u3c0.05). Conclusion: It is imperative that parents are provided with educational programs aimed at fostering knowledge of social gender roles and cultivating egalitarian attitudes and viewpoints. It is important to strategically design and execute research endeavours aimed at ascertaining the perspectives and attitudes of parents of young individuals with respect to societal gender roles

Effect of the Premature Infant Oral Motor Intervention on Sucking Capacity in Preterm Infants in Turkey: A Randomized Controlled Trial

Background: Preterm infants have oral feeding difficulty that often delays discharge, indicating a need for evidence-based interventions for oral-motor development. Purpose: To test the Premature Infant Oral Motor Intervention (PIOMI) on the development of oral-motor function, feeding, and anthropometric outcomes using sucking manometry. Methods: A single-blind randomized experimental design was conducted with a sample of 60 preterm infants from 2 neonatal intensive care units between May 2019 and March 2020. The experimental group received PIOMI for 5 min/d for 14 consecutive days. Sucking capacity, anthropometrics (weight and head circumference), bottle feeding, breast/chest feeding initiation, and length of hospital stay were measured. The Yakut Sucking Manometer (PCT/TR2019/050678) was developed specifically for this study and tested for the first time. Results: The experimental group had a statistically significant percent increase over controls in sucking power (69%), continuous sucking before releasing the bottle (16%), sucking time (13%), and sucking amount (12%) with partial η2values of interaction between the groups of 0.692, 0.164, 0.136, and 0.121, respectively. The experimental group had a higher increase in weight (89%) and head circumference (81%) over controls (F = 485.130, P <.001; F = 254.754, P <.001, respectively). The experimental group transitioned to oral feeding 9.9 days earlier than controls (t = -2.822; P =.007), started breast/chest feeding 10.8 days earlier (t = 3.016; P =.004), and were discharged 3.0 days earlier. Implications for Research/Practice: The PIOMI had a significant positive effect on anthropometrics, sucking capacity, readiness to initiate bottle and breast/chest feeding, and a 3-day reduction in length of hospital stay. © 2022 Lippincott Williams and Wilkins. All rights reserved

Determination of Quality of Life After Renal Transplantation

AMAÇ: Çalışmanın amacı, böbrek transplantasyonu yapılan hastalarda yaşam kalitesini etkileyebilecek faktörlerin incelenmesidir. GEREÇ ve YÖNTEMLER: Araştırma Ocak -Nisan 2015 tarihleri arasında Sütçü İmam Üniversitesi Sağlık Uygulama ve Araştırma Hastanesi, Nefroloji Transplantasyon Polikliniğinde böbrek transplantasyonu sonrası takip edilen 80 hastadan araştırmaya katılmayı kabul eden 46 hasta ile yapıldı. Veriler araştırmacı tarafından yüz yüze görüşme yöntemi ile toplandı. Soru formunu, Hasta Bilgi Formu ve SF- 36 Yaşam Kalitesi Ölçeği oluşturdu. İstatistiksel değerlendirmede Mann Whitney U, Kruskall Wallis H ve Bağımlı Gruplarda t testleri kullanıldı. BULGULAR: Hastaların Beden Kitle İndeksi (BKİ), cinsiyet, çocuk sahibi olma, eğitim durumu, doku reddi, diyalize girme durumu ile yaşam kalitesi alanları arasında anlamlı ilişki olduğu saptandı (p0,005). SONUÇ: Hastaların bazı yaşam kalitesi alt boyutlarında kısıtlılık yaşandığı gözlemlendi. Hastaların kısıtlılık yaşadığı yaşam kalitesi alt boyutlarında gerekli sosyal destek ve rehabilitasyonun sağlanması ve daha fazla kişiyle çok merkezli çalışmaların yapılması yararlı olacaktır.OBJECTIVE: The objective of this study was to investigate the factors that may affect the quality of life in patients undergoing renal transplantation. MATERIAL and METHODS: The target population of the study consisted of 80 renal transplant patients that were followed up at the Nephrology Transplantation Policlinic of the Health Practice and Research Hospital of S&uuml;t&ccedil;&uuml;imam University between January 2015 and April 2015. The data were gathered via face-to-face interview method by the researcher from 46 patients who accepted to participate in the study. The Question Forms used were the Patient Information Form and SF-36 Quality of Life Scale. The Mann-Whitney U and Kruskal-Wallis H and Paired Samples T test were used for statistical analysis. RESULTS: A significant relationship was detected between the quality of life and parameters such as Body Mass Index (BMI), gender, having children, educational status, tissue rejection and undergoing dialysis (p&lt;0.005). CONCLUSION: We observed that the patients had limitations in some quality of life sub-dimensions. It would be beneficial to provide the necessary social support and rehabilitation in the quality of life sub-dimensions that the patients had limitation with and to perform multi-center studies with more subjects

Turkish validity and reliability of the occupational fatigue exhaustion / recovery scale

This study aims to conduct the Turkish reliability and validity study of The Occupational Fatigue Exhaustion Recovery Scale (OFER) for determining the occupational fatigue for the shift workers and to assess the relationship between occupational fatigue and sleep. Methods: The study was a methodological study conducted between January and February 2018 with 302 workers in Sanlıurfa Organized Industrial Zone. The Occupational Fatigue Exhaustion Recovery Scale (OFER) and Fatigue Severity Scale (FSS) were used to assess occupational fatigue, and Pittsburgh Sleep Quality Index (PSQI) was used to evaluate sleep quality. In the Turkish adaptation of The Occupational Fatigue Exhaustion Recovery Scale, the Cronbach’s alpha coefficient was found as reliable in the internal consistency in chronic fatigue (85), acute fatigue (.67) and recovery (.68) subscales. It was determined as good in test-retest reliability in all the subgroups compared to ICC test (2,1). It was found that the factor loads, which accounted for 63.2% of the scale in the descriptive variance analysis, were between the values of .600 and .830. A moderate positive correlation was determined between sleep quality and chronic fatigue (r=.300) and between sleep quality and acute fatigue (r=.331); whereas, a moderate negative correlation was determined between sleep quality and recovery (r=-.380) (p<.05). Occupational Fatigue Scale was found to be valid and reliable for Turkish in evaluating the occupational fatigue in employees working in shifts. The training planned to reduce fatigue of workers and enhance their sleep quality will reduce the health-related risk factors for workers and therefore make a significant contribution in preventing occupational accidents

Üniversite hastanesinde çalışan hemşirelerin afet konusundaki bilgi ve bilinç düzeyleri

Çalışma, üniversite hastanesinde çalışan hemşirelerin afet konusundaki bilgi ve bilinç düzeylerini değerlendirmek amacıyla yapıldı. Tanımlayıcı tipteki araştırma, Şubat-Mart 2019 tarihlerinde üniversite hastanesinde çalışan hemşirelere uygulandı. Araştırmanın evrenini, belirtilen tarihler arasında bu hastanede çalışan 600 hemşire oluşturmakta olup örneklemi ise 200 hemşiredir. Araştırma verileri 38 sorudan oluşan soru formuyla toplandı. Hemşirelerin yaş ortalaması 31.93±5.14 (22-45)’dir. Afet denilince ilk akla gelenin %86.0 gibi en yüksek oranda deprem olduğu belirtildi. Hemşirelerin %41.5’inin afet hakkında eğitim aldıkları tespit edildi. Hemşirelerin afet hakkında eğitim alıp almama durumu ile daha önce bir afet yaşama, afet sonrasında kayıplarını tanzim etme, evinde acil çantası bulundurma, afet ile ilgili bir sivil toplum kuruluşuna üye olma, yaşadığı şehrin deprem açısından risk altında olup olmamasını bilme, çalıştığı hastanenin bir afet planının olup olmamasını ve afet ile ilgili tatbikatların yapılıp yapılmadığını bilme durumları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark tespit edildi (p<0.05). Çalışmamızda afet ile ilgili eğitimli olan hemşirelerin, afet hakkında da mesleki ve bireysel olarak daha bilinçli davranışlar sergiledikleri belirlendi. Ayrıca hemşirelerin afet hakkında orta düzeyde yeterli bilgi ve bilinç düzeyine sahip olduğunu belirlemiş bulunmaktayız

Uluslararası kanser ve iyon kanalları kongresi (ıoncc2017) sonuç bildirgesi

Kanserli hastaların kendi eksozomları (hücre dışı nanokesecikleri) kullanılarak geliştirilecek olan kişiye özgü aşılarla farklı kanser tiplerinin önlenebileceği vurgulandı. Kanser tedavisinde kullanılan ilaçlara karşı direnç gelişimi ve metastazların düzenlenmesind

Travmadan Yılmazlığa: Covid 19 Sürecinde Hemşire Ebeveynlerin Hastane ve Aile Yaşamında Denge Arayışları

Projenin temel amacı Covid-19 sürecinde hemsirelerin is-yasam dengesi kurma süreçlerini incelemek ve bu dengenin kurulmasına yönelik politika önerileri gelistirmektir. Proje bu kapsamda iki asamadan olusmaktadır. Ilk asama karma yöntem temel alınarak gerçeklestirilmis ve hemsirelerin Covid-19 sürecindeki denge arayısları nicel ve nitel yöntem kullanılarak kesfedilmistir. Nicel kısım kapsamında hemsirelerin is-yasam dengesi üzerinde yılmazlıgın rolü yapısal model ile test edilmistir. Yılmazlık ile tamamlayıcı denge arasında pozitif, ödün vermeye dayalı denge arasında ise negatif yönlü iliski oldugu tespit edilmistir. Nitel kısımda ise durum çalısması temel alınarak hemsirelerin is-yasam dengesi kurma öyküleri bireysel görüsmeler, aile görüsmeleri ve gözlemlerden elde edilecek verilerle incelenmistir. Içerik analizi sonucu elde edilen bulgular hemsirelerin risk faktörleri arasında en yogun deneyimlerinin toplumsal risk faktörleri üzerine oldugunu, onu bireysel ve ailesel kaynaklı risk faktörlerinin takip ettigini göstermektedir. Hemsirelerin koruyucu faktörleri ele alındıgında ise bireysel koruyucu faktörler arasında umut/iyimserlik, ailesel koruyucu faktörler arasında es destegi ve toplumsal koruyucu faktörler arasında ise meslektas destegi ön plana çıkmaktadır. Son olarak hemsirelerin en yogun olarak ödün vermeye dayalı denge kurdukları, ikinci sırada tamamlayıcı dengenin geldigi tespit edilmistir. Projenin ikinci asamasında hemsirelerin is-yasam dengesi kurabilmelerine yönelik politika önerilerinin hazırlanması amaçlanmıstır. Bu çalısmada olgubilim deseni temel alınmıstır. Çalısma kapsamında Ilk olarak Çalısma 1?den elde edilen sonuçlar ve literatür kapsamında yer alan bilgiler birlestirilerek politika önerilerine iliskin ilk taslak olusturulmustur. Ikinci asamada hemsirelerle odak grup görüsmeleri gerçeklestirilmis ve elde edilen sonuçlardan politika önerilerine iliskin ikinci taslak olusturulmustur. Son asamada ise alan uzmanı akademisyenlerle bir odak grup görüsmesi gerçeklestirilmistir. Buradan elde edilen sonuçlar ve katkılarla finalize edilmis politika önerilerine ulasılmıstır. Politika önerileri is-aile dengesi arayısları, psikososyal destek saglama ve özlük hakları olarak üç baslık altında ele alınmıstır. Bu proje, tüm dünyada travmatik bir dönem olarak görülen Covid-19 sürecinde, hemsire ebeveynlerin denge arayıslarını yılmazlık baglamında ele alan ilk disiplinlerarası çalısmalardan biri olma özelligini tasımaktadır