Combining research styles of the natural and social sciences in agricultural research

AbstractThe need for interdisciplinarity in agricultural and development-oriented research has become widely recognized. In this paper a framework is suggested to integrate research methods of the social and natural sciences. It is argued that the context–mechanism–outcome configuration, based on critical realism, allows a more comprehensive understanding of all candidate mechanisms that have a social, technical or socio-technical basis, related to a particular question. Candidate mechanisms are all possible mechanisms postulated to explain a particular phenomenon. Four research styles can be recognized in both the social and the natural sciences. These research styles help choosing the appropriate methods to test the various candidate mechanisms related to a single research question. Combining the context–mechanism–outcome configuration with the four research styles may reduce the chances of missing out important candidate mechanisms. In this way the proposed framework may help optimize the research set-up and methodology of an interdisciplinary research project. Understanding which disciplines and research styles to combine can also allow interdisciplinary research to go beyond triangulation, as it provides more clarity about the possibilities for tightly integrating research methods and/or different data sets. It is suggested that the absence of a clear methodology for interdisciplinary research holds the advantage that it helps building bridges and developing alternative paths in science

Rassenvergelijking Regioras: Kostelijk Brabant 2013

Een belangrijke stap om kennis over zaadvermeerdering en veredeling onder telers in stand te houden is bewustzijn van raskenmerken te bevorderen, dat wil zeggen het bewustzijn dat niet alle rassen voor alle teeltsystemen geschikt zijn. Zo geldt dit met name voor biologische abonnemententelers in Brabant die op zandgrond werken. Groenteveredeling richt zich op grootschalige intensieve teelt op vruchtbare (klei) bodems. Deze rassen zijn steeds minder geschikt voor biologische abonnemententelers. De opzet van dit project was om specifiek met deze Noord‐Brabantse telers van drie gewassen een rassenvergelijking op te zetten (veldsla, boerenkool en rode biet), per gewas vijf rassen, en de kwaliteit gezamenlijk te vergelijken

Witte lupine voor kalkrijke bodems: Onderzoek over twee jaar naar perspectiefvolle lijnen.

Lupine (Lupinus spp) kan interessant zijn voor zowel biologische als gangbare akkerbouwers die zoeken naar een vlinderbloemig gewas om hun vruchtwisseling te verruimen, niet alleen als veevoer maar ook voor humane voeding. Het doel van dit project was een brede evaluatie van lijnen van witte lupine op hun geschiktheid voor teelt op kalkrijke kleigrond om te beoordelen of er perspectief is voor verdere veredeling voor zowel gangbare als biologische teelt.In dit rapport worden de meest perspectief lijkende lijnen vergeleken over 2012 en 2013 over vier locaties

Diversifood: werken aan meer diversiteit in het voedselsysteem: Met een casus over De teelt en verwerking van ‘oergranen’ afkomstig van natuurakkers.

De uitgangsmaterialen, zaden, zijn een belangrij­ke basis van plantaardige voedselsystemen. Binnen Diversifood (2015-2019) is gewerkt met heterogene uitgangsmaterialen, zoals populaties en landrassen, met als doel om diversiteit binnen gewassen te sti­muleren en om lokale, biologische voedselsystemen te ontwikkelen. Het selectieproces was daarbij open­baar, zodat boeren en tuinders vrije toegang hadden tot de zaden. In deze brochure leest u over de ach­tergronden van het Diversifood-project en over de resultaten van veldproeven met eenkoorn, emmer- en rivettarwe, afkomstig uit Europese zadenbanken

Using a multi-actor approach to getting lupins ‘back on the menu’ in The Netherlands: involving breeders, farmers, food and feed industry and consumers.

The first initiatives aimed at increased lupin production in The Netherlands came from two high(er) value chains: the organic sector striving for regional feed production and the food industry looking for alternatives for soy-based products. As regional production is an added value for both market chains, an additional price could be afforded to compensate for the yield gap that developed over the years. Although this proved to be a good starting point for turning the downward spiral for lupins into an upward spiral, the barriers for a successful development turned out to come from many additional angles: a lack of knowledge on successful production among farmers, the absence of agro-chemicals allowed in the cultivation of lupins, the lack of infrastructure for collecting, drying and cleaning the lupins, the fear of food-producers to introduce a new and unknown allergenic ingredient to the production sites and the lack of knowledge among consumers were some of these additional barriers that needed to be addressed. To overcome these barriers, The Louis Bolk Institute started to cooperate with a great number of actors involved. In cooperation with food technologists and foodproducers new lupin based products were developed broadening the market for lupins grown for human consumption. Cooperation with a farmer union ensured that the allowance for necessary agro-chemicals was initiated and political support was organized at a regional and national level. Finally social organizations aimed at stimulating the public and political debate on protein transition were involved to get lupins better known among consumers and politicians as a new and healthy protein source. As a result of the involvement of all these different actors we are slowly seeing a rise in acreage and consumption of lupins in The Netherlands

Brood van natuurakkers: Maatwerk maakt het telen van broodtarwe op natuurakkers mogelijk.

Er is veel gaande op het gebied van natuurbeheer in Nederland. Bezuinigende natuurterrein-beheerorganisaties (TBO’s) zoeken naar nieuwe verdienmodellen. Dit creëert kansen voor bioboeren. Maar er zijn ook vragen over het vinden van de balans tussen natuurdoelen en productie. In het praktijknetwerk “Natuurgrond, Graan en Onkruid” is vooral gekeken naar de mogelijkheden voor de teelt van baktarwe op natuurakkers

Handleiding Zaadvermeerdering en Selectie: Algemene grondslagen

Deze zaadteelthandleiding is bedoeld voor telers die hun eigen zaad willen vermeerderen of die uit bestaande rassen een eigen selectie willen maken. In beide gevallen is de teelt van zaad, dat met name bij de tweejarige gewassen sterk afwijkt van de consumptieteelt, een onlosmakelijk deel van het proces. In deze handleiding worden enkele belangrijke aspecten over erfelijkheid, uitgangsmateriaal, bestuiving, kruisen, selectie en vermeerdering beschreven

De zaadteelt van witte en rode sluitkool (Brassica oleracea) - Handleiding voor zaadteelt en selectie

Deze handleiding is met name bedoeld voor telers die met zaadteelt en/of selectie aan de gang willen gaan onder Nederlandse klimaatomstandigheden. Deze handleiding is gebaseerd op veel praktische ervaring uit het veld, deels ervaring vanuit (oude) vakliteratuur, en deels door interviews met ervaren zaadtelers en selecteurs

Nieuwe wegen voor de veredeling van gewassen voor kleine markten: Sleutelelementen voor vruchtbare samenwerking in de keten

Voor het veredelingsbedrijfsleven is het nog beperkte biologische areaal een belangrijke bottleneck om te investeren in biologische selectie. Vanuit de biologische sector is er behoefte aan het vinden van innovatieve vormen van financiering of organisatie van veredeling om de vicieuze cirkel te doorbreken. Er zijn een aantal sleutelelementen geïdentificeerd die belangrijk zijn voor het succesvol opzetten van dergelijke initiatieven: erkenning van een probleem binnen de gehele keten, de complexiteit van de keten en haar geschiedenis, planteigenschappen, en ondersteuning voor ontwikkeling van nieuwe vormen van samenwerking. Mogelijke verbeterpunten qua organisatie zijn aanpassing van bestaande veredelingsstrategieën en betere afstemming tussen ketenpartners op Europees niveau. Dit laatste punt kan ook perspectief bieden op het gebied van financiering. Qua communicatie zijn kortere lijnen tussen telers en veredelaars belangrijk