Increasing role of arthropod bites in tularaemia transmission in Poland – case reports and diagnostic methods

The study describes four cases of tularaemia – one developed after contact with rabbits and three developed after an arthropod bite. Due to non-specific clinical symptoms, accurate diagnosis of tularaemia may be difficult. The increasing contribution of the arthropod vectors in the transmission of the disease indicates that special effort should be made to apply sensitive and specific diagnostic methods for tularaemia, and to remind health-care workers about this route of Francisella tularensis infections. The advantages and disadvantages of various diagnostic methods – molecular, serological and microbiological culture – are discussed. The PCR as a rapid and proper diagnostic method for ulceroglandular tularaemia is presented

Analiza przebiegu klinicznego wczesnej zlokalizowanej boreliozy z Lyme wśród pacjentów Poradni Chorób Zakaźnych w Szczecinie

Lyme disease (also known as borreliosis) is defined as an infectious disease caused by a spirochete called Borrelia burgdorferi. It occurs in three stages: early localized infection, early disseminated infection and late persistent infections that affect many organs. In order to assess the clinical course, including the transition to the late persistent infection stage, medical records of a group of 175 patients, who reported at the Infectious Disease Clinic in Szczecin after treating chronic erythema in 2004, were analyzed. Clinical symptoms, presence of serological exponents and frequency of transition into the late persistent infection stage were assessed. In majority of the observed patients, the infection was limited to erythema migrans. Average time, in which serological negativization in the IgM class occurred was 13.2 months, 15 people throughout the observation time showed the presence of antibodies in the IgM class, which were not associated with clinical exponents of the disease. In 8 patients (4.6%) the infection turned into a chronic-arthral form. Lyme borreliosis, when properly treated and taken care of in the first stage, rarely becomes a chronic disease.Borelioza jest definiowana jako choroba zakaźna wywołana przez krętki Borrelia burgdorferi. Występuje w trzech fazach: wczesnej zlokalizowanej, wczesnej rozsianej i przewlekłej z możliwością zajęcia wielu narządów. W celu oceny przebiegu klinicznego, w tym przejścia w fazę zakażenia przewlekłego przeprowadzono analizę dokumentacji medycznej 175 pacjentów, którzy w 2004 roku zgłosili się do Poradni Chorób Zakaźnych w Szczecinie po leczeniu rumienia przewlekłego. Oceniano objawy kliniczne, obecność wykładników serologicznych oraz częstość przechodzenia w fazę przewlekłą zakażenia. U większości obserwowanych zakażenie ograniczyło się do rumienia wędrującego. Średni czas, w którym doszło do negatywizacji serologii w klasie IgM, wynosił 13,2 miesiąca, 15 osób przez cały czas obserwacji wykazywało obecność przeciwciał w klasie IgM, czemu nie towarzyszyły kliniczne wykładniki choroby. U ośmiu osób (4,6%) zakażenie przeszło w formę przewlekłą - stawową. Borelioza z Lyme, o ile odpowiednio leczona w pierwszym okresie, stosunkowo rzadko przechodzi w zakażenie przewlekłe

Malaria - zapomniane zagrożenie. Analiza przypadków malarii u osób leczonych w Klinice Chorób Zakaźnych i Hepatologii Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie

Malaria remains a major health issue In the world, while in Poland no cases of the indigenous disease have been observed since 60-ties of the last century, but the number of cases imported from the epidemic areas is increasing. The aim of work was to analyse the epidemiology of malaria diagnosed and treated in the Department of Infectious Diseases and Hepatology, Pomeranian Medical University, Szczecin, Poland from 1.02.2010 until 31.01.2011. In total 11 cases were found, all diagnoses based on the thick and thin blood smear microscopy, alongside to the standard laboratory analyses.All clinical data presented are based on the case history. Results: Majoriry of cases reported travel to Sub-Saharan Africa (45%) or Indian subcontinent (27%). The travel was usually for recreational purposes, with significant proportion (45%) of patient not taking the malaria prophylaxis. Clinical course of infections was largely mild, with dominance of Pl. Falciparum parasitaemia. Fever was the most common clinical symptom (90%), while in the routine laboratory test no significant abnormalities, suggesting the disease, were found. Conclusions: malaria should be suspected in every case of the returning traveler with fever, especially if the travel was to the endemic area. The exclusion of the disease cannot be based on routine laboratory tests or quick immunoassays – thick and thin blood smear microscopy must be performed.Malaria ciągle jest głównym problemem zdrowotnym świata, natomiast w Polsce od lat 60. ubiegłego wieku nie stwierdzono rodzimych przypadków malarii. Zwraca jednak uwagę ostatnio rosnąca liczba pacjentów z malarią powracających ze stref epidemicznych. Celem pracy była analiza epidemiologiczna wszystkich przypadków potwierdzonej malarii leczonych w Katedrze i Klinice Chorób Zakaźnych PUM w Szczecinie w okresie między 1.02.2010 a 31.01.2011 r. Do analizy zakwalifikowano 11 przypadków malarii hospitalizowanych w Oddziale Chorób Zakaźnych i Hepatologii. U wszystkich rozpoznanie tej parazytozy oparto na badaniu grubej kropli i cienkiego rozmazu, dodatkowo u wszystkich wykonano rutynową diagnostykę laboratoryjną. Dodatkowe informacje uzyskano na podstawie poszerzonego wywiadu lekarskiego. Wyniki: najczęściej pacjenci z malarią powracali z Afryki Subsaharyjskiej (45%) bądź z Półwyspu Indyjskiego (27%). Większość osób wyjeżdżała w celach turystycznych, a znamienna większość nie przyjmowała chemoprofilaktyki przeciwmalarycznej. Wśród analizowanych pacjentów, poza jednym przypadkiem, dominowały łagodne postaci malarii, głównie gatunek Pl. falciparum. Prawie u wszystkich osób występowała gorączka (90%), natomiast w rutynowych badaniach dodatkowych nie wykazano odchyleń uznanych za wykładniki tej choroby. Wnioski: malarię należy podejrzewać u każdego chorego powracającego z rejonu epidemicznego, zwłaszcza, jeżeli występuje gorączka. Nie można wykluczyć tej choroby na badaniach rutynowych czy szybkich testach immunoenzymatycznych, a jedynie na podstawie grubej kropli i cienkiego rozmazu

Increasing role of arthropod bites in tularaemia transmission in Poland - case reports and diagnostic methods

The study describes four cases of tularaemia – one developed after contact with rabbits and three developed after an arthropod bite. Due to non-specific clinical symptoms, accurate diagnosis of tularaemia may be difficult. The increasing contribution of the arthropod vectors in the transmission of the disease indicates that special effort should be made to apply sensitive and specific diagnostic methods for tularaemia, and to remind health-care workers about this route of Francisella tularensis infections. The advantages and disadvantages of various diagnostic methods – molecular, serological and microbiological culture – are discussed. The PCR as a rapid and proper diagnostic method for ulceroglandular tularaemia is presented