Box–Behnken design optimization of microwave postharvest treatment on peach quality in cold storage

The effect of microwave postharvest treatment on peach cv.“Mashhad SorkhoSefid” quality in cold storage was optimized using Box–Behnken response surface design coupled with numerical optimization technique. The individual and interactive effect of process variables (microwave power (MP), microwave exposure time (MET) and storage time (ST)) on the quality attributes (decay (%), weight loss (%) and firmness (N)) were studied. The results showed that, MET, MP and ST had significant effect on quality parameters of peaches. The experimental data were analyzed by analysis of variance (ANOVA) and second-order polynomial models were developed using multiple regression analysis. The models developed from the experimental design were predictive and good fit with the experimental data with high coefficient of determination (R2) values. An optimization study using desired function methodology was performed and the optimal conditions were found to be MP; 250.44w, MET; 49.47s and ST; 30 days. The corresponding predicted values were 5.18% for decay; 3.35% for weight loss, and 1.25 N for firmness

Effect of coating and modified atmosphere packaging on the characteristics of fresh- cut melon during storage

هدف از این پژوهش بررسی اثر کیتوزان، تیمول و اتمسفر تغییر یافته بر ویژگی‌های فیزیکوشیمیایی، حسی و میکروبی خربزه تازه برش‌خورده بود. بدین منظور،‌ برش‌های خربزه‌ در محلول حاوی درصدهای مختلف کیتوزان (صفر، 1 و 2%) و تیمول (صفر، 25/0 و‌ 5/0%) به مدت‌2 دقیقه غوطه‌ور شدند. برش‌های تازه میوه پس از پوشش‌دهی و حذف محلول‌های اضافی و نمونه شاهد‌ (پوشش‌داده نشده) در اتمسفر تغییریافته (10% دی‌اکسید‌کربن) و اتمسفر طبیعی بسته‌بندی و به مدت 8 روز در دمایC ͦͦ 4 نگهداری شدند. نتایج بیانگر افزایش میزان دی‌اکسید‌کربن و کاهش اکسیژن در بسته‌بندی تحت اتمسفر اصلاح شده و اتمسفر طبیعی همگام با افزایش دوره ماندگاری بود. اما در نمونه‌های پوشش‌دهی شده با کیتوزان و تیمول شدت کاهش اکسیژن و افزایش دی‌اکسیدکربن کمتر از نمونة شاهد بود. در پایان 8 روز نگهداری، افت وزنی در نمونه‌های پوشش‌دهی شده با کیتوزان و تیمول و نگهداری شده تحت اتمسفر تغییر یافته بسیار کمتراز نمونه شاهد بود (34/0% در مقایسه با 60/13%). افزایش غلظت کیتوزان و بسته‌بندی تحت اتمسفر تغییر یافته سبب افزایش حفظ میزان مواد جامد محلول، اسید قابل تیتراسیون، اسید اسکوربیک و سفتی بافت برش‌های خربزه شد، اما افزایش غلظت تیمول تاثیر معنی‌داری بر این ویژگی‌های کیفی نداشت. شاخص-های رنگی میزان سبزی- قرمزی (a*)، میزان آبی- زردی (b*)، میزان روشنایی (L*) و شاخص قهوه‌ای شدن (BI) نیز تحت تاثیر نوع بسته‌بندی و غلظت کیتوزان قرار گرفتند، اما، تیمار با تیمول بر شاخص‌های رنگی برش خربزه تاثیر معنی‌داری نداشت. اثر متقابل غلظت کیتوزان و غلظت اسانس نشان داد که برش‌های خربزه تیمار شده با غلظت 1% کیتوزان و غلظت‌های 25/0 و 5/0% تیمول دارای کمترین میزان بار میکروبی بودند. پوشش‌دهی با کیتوزان و تیمول و هم‌چنین نوع بسته‌بندی بر همه صفات حسی برش‌های خربزه (تاثیر معنی‌داری داشت (05/0 P<)؛ و ارزیابان در پذیرش کلی، غلظت 1%کیتوزان را بر غلظت 2% ترجیح دادند