Comparison of External Load Effect on Lumbar Lordosis Among between Low Back Pain Patients and Healthy Individuals

Objective: Lumbar curvature is an important factor in posture and body movement that help us to understand low back pain problems. The aim of this study was evaluation of external load and trunk posture effect on lumbar curvature under static condition.  Materials & Methods: This study is an interventional, quasi-experimental and case-control study. Ten women with non specific chronic low back pain and ten matched without low back pain women were participated in this study. We used simple and non random method for sampling. Two clinometers sensors were used to evaluate lumbar curvature. Six static tasks while holding three levels of load (0, 6, 12 Kg) and two levels of trunk position (neutral and 30 degree of flexion) were simulated for subjects. Data were analyzed by using Kolmogroff-Smirnoff, ANOVA (Repeated Measurement) and independent T-test. Results: Findings revealed lumbar lordosis in patients with low back pain does not change to kyphosis while increasing external load from 0kg to 6kg and 12kg in neutral trunk position (P<0.05). Conclusion: Dysfunction in passive system due to soft tissue disorder, afraid of pain, changes trunk muscles recruitment and reduction of moment arm are likely reasons for increased lumbar lordosis in patients with low back pain during loading

بررسي تأثير نوع بار (ديناميك يا استاتيك) بر فعاليت عضلات تنه

مقدمه: کمردرد ناشی از فعاليت‌های باربرداری و نگهداشتن بار، عامل مهمی در ايجاد ناتوانی عملکردی برای بيمار و ضررهای سنگين اقتصادی است. هنگام نگهداری بارهای ديناميکي مقدار گشتاور وارد شده به ستون فقرات در حال تغيير است که می‌تواند ثبات ستون فقرات را به مخاطره بيندازد. هدف از اين تحقيق، بررسی تأثير نوع بار (ديناميك يا استاتيك) بر فعاليت عضلات تنه به منظور بررسي دقيق‌تر ضايعات ستون فقرات بود. مواد و روش‌ها: 12 مرد سالم در اين مطالعه شرکت کردند. افراد بارهای ديناميک و استاتيك را در دو وضعيت ايستاده و خميده تنه (12 آزمون)، در یک جلسه آزمايش حفظ کردند. فعاليت عضلات [درصد ماكزيمم انقباض ارادي (Maximum voluntary contraction یا MVC)] راست شكمي، مايل داخلي و خارجي شكمي، اركتوراسپاين پشتي و كمري و مولتي فيدوس مورد ارزيابي قرار گرفت. يافته‌ها: فعاليت عضله اركتوراسپاين كمري حين نگهداري بارهاي ديناميكي در مقايسه با بار استاتيك به طور معني‌داري افزايش يافت. فعاليت عضلات شكمي، مولتي فيدوس و اركتوراسپاين پشتي حين نگهداري بارهاي ديناميكي افزايش يافت، اما معني‌دار نبود. نتيجه‌گيری: افزايش فعاليت عضلات اركتوراسپاين حين حفظ بارهاي ديناميكي منجر به افزايش نيروهاي فشاري روي ستون فقرات مي‌گردد. بنابراين جهت جلوگيري از بروز آسيب، علاوه بر مقدار بار (كيلوگرم)، نوع بار خارجي (استاتيك يا ديناميك) نيز بايد در فعاليت‌های باربرداری و نگهداشتن بار مورد توجه قرار گيرد. کليد واژه‌ها: بار ديناميک، الكتروميوگرافي، عضلات تنه، حفظ با

بررسي و مقايسه تکرارپذيری پايداری وضعيتي حين حفظ بار ديناميکي در مردان سالم و مبتلا به کمردرد مزمن غير اختصاصی

مقدمه: کمردرد ناشی از فعاليت‌‌های باربرداری و نگهداشتن بار عامل مهمی در ايجاد ناتوانی عملکردی برای بيمار و ضررهای سنگين اقتصادی است. هنگام نگهداری بارهای متغير ديناميکي مقدار گشتاور وارده به ستون فقرات در حال تغيير است که می‌تواند تعادل را به مخاطره بيندازد. هدف از اين تحقيق، بررسی تکرارپذيری پايداری وضعيتي حين حفظ بار متغير ديناميکی به منظور ارزيابی دقيق‌تر ضايعات ستون فقرات کمری بود. مواد و روش‌ها: 24 مرد شامل 12 فرد مبتلا به کمردرد و 12 فرد سالم در اين مطالعه شرکت کردند. افراد بارهای ديناميکی را در دو وضعيت ايستاده و خميده تنه (8 حالت)، در زمان‌های مختلف يک جلسه آزمايش حفظ کردند. تکرارپذيری (Reliability) داده‌های صفحه نيرو شامل دامنه جابجايی (Displacement) و سرعت (Velocity) مرکز فشار (Center of pressure یا COP) و انحراف معيار آن‌ها در دو جهت قدامی- خلفی و طرفی طول مسير مرکز فشار مورد ارزيابی قرار گرفت. تکرارپذيری نسبی با استفاده از ضريب همبستگی درون گروهی (Intraclass correlation coefficient یا ICC) و تکرارپذيری مطلق با استفاده از خطای معيار اندازه‌گيری (SEM  یا Standard error of measurement) و حداقل تغيير قابل اندازه‌گيري (Minimal metrically detectable change یا MMDC) محاسبه گرديد. یافته‌ها: از ميان پارامترهای مرکز فشار، سرعت مرکز فشار در جهت طرفی در افراد سالم (9/0-8/0)، سرعت و انحراف معيار سرعت مرکز فشار در جهت قدامی- خلفی در افراد مبتلا به کمردرد (9/0-7/0)، تکرارپذيری بالايی را نشان دادند. تکرارپذيری دامنه جابجايی مرکز فشار در جهت قدامی– خلفی و انحراف معيار سرعت مرکز فشار در جهت طرفی در هر دو گروه مشابه بود (9/0-6/0). تکرارپذيری دامنه جابجايی مرکز فشار و انحراف معيار آن در جهت طرفی و نيز طول مسير مرکز فشار در افراد سالم بيشتر از افراد مبتلا به کمردرد بود، ولي تفاوت معني‌دار نبود. نتیجه گیری: به نظر می‌رسد سرعت مرکز فشار در دو جهت قدامی- خلفی و طرفی پارامتر مناسبی جهت ارزيابی پايداری وضعيتي حين حفظ بار ديناميکی در افراد مبتلا به کمردرد و افراد سالم باشد. کلید واژه‌ها: پايداری وضعيتي، تکرارپذيری، کمردرد غير اختصاصي، بار دينامي