17 research outputs found

    Dyspersja odst臋pu QT u os贸b ze stabiln膮 chorob膮 wie艅cow膮 i wsp贸艂istniej膮c膮 cukrzyc膮 typu 2

    Get PDF
    Dyspersja QT odzwierciedla niejednorodno艣膰 repolaryzacji mi臋艣nia sercowego. Cel pracy: 1. Ocena dyspersji QT oraz skorygowanego odst臋pu QT u os贸b ze stabiln膮 chorob膮 wie艅cow膮 i wsp贸艂istniej膮c膮 cukrzyc膮 typu 2 w odniesieniu do os贸b zdrowych oraz do chorych ze stabiln膮 chorob膮 wie艅cow膮 bez cukrzycy. 2. Por贸wnanie tych parametr贸w w grupie z cukrzyc膮 pomi臋dzy osobami z neuropati膮 autonomiczn膮 i bez niej. Materia艂y i metody: Badaniem obj臋to 55 os贸b (24 kobiet, 31 m臋偶czyzn, 艣r. wiek 58,7 &plusmn; 5,6 lat - grupa I) ze stabiln膮 chorob膮 wie艅cow膮 i wsp贸艂istniej膮c膮 cukrzyc膮 typu 2 oraz 55 os贸b (21 kobiet, 34 m臋偶czyzn, 艣r. wiek 61,4 &plusmn; 5,7 lat) ze stabiln膮 chorob膮 wie艅cow膮 bez cukrzycy - (grupa II). Grup臋 kontroln膮 stanowi艂y 32 osoby zdrowe. Chorob臋 wie艅cow膮 u wszystkich pacjent贸w potwierdzono koronarograficznie. W grupie z cukrzyc膮 u 19 os贸b na podstawie test贸w Ewinga rozpoznano neuropati臋 autonomiczn膮 (NAU+), a u pozosta艂ych 36 nie stwierdzono jej (NAU-). Na podstawie 12-odprowadzeniowego standardowego zapisu EKG oceniono: dyspersj臋 odst臋pu QT (QTd), skorygowan膮 dyspersj臋 QT wed艂ug wzoru Bazetta (QTcd), wsp贸艂czynnik dyspersji QTd/RR, skorygowany odst臋p QT w odprowadzeniu II (QTc). Wyniki: W grupie I QTd wynosi艂a 73,1 &plusmn; 15,5 ms, QTcd - 82,6 &plusmn; 18,7 ms, QTc - 449,9 &plusmn; 32,8 ms. Wszystkie te warto艣ci by艂y istotnie wi臋ksze ni偶 w grupie kontrolnej oraz w grupie II (p < 0,001). U chorych (NAU+) QTd wynosi艂a 82,6 &plusmn; 14,5 ms, QTcd - 94,2 &plusmn; 17,3 ms, QTc - 464,4 &plusmn; 37,9 ms. Parametry te by艂y istotnie wi臋ksze ni偶 u os贸b NAU-. Wnioski: Cukrzyca typu 2 w przebiegu stabilnej choroby wie艅cowej istotnie zwi臋ksza dyspersj臋 QT oraz wyd艂u偶a skorygowany QT. Jest to bardziej nasilone w przypadku obecno艣ci neuropatii autonomicznej

    Zachowanie si臋 dyspersji QT pod wp艂ywem angioplastyki wie艅cowej w chorobie niedokrwiennej serca

    Get PDF
    Wst臋p: Dyspersja QT jest to zr贸偶nicowanie czasu trwania odst臋pu QT w zapisie EKG. Wynika ona z niejednorodno艣ci procesu repolaryzacji. Zwraca si臋 uwag臋 na wyst臋powanie gro藕nych dla 偶ycia arytmii komorowych i nag艂ego zgonu sercowego u pacjent贸w z chorob膮 niedokrwienn膮 serca, u kt贸rych obserwuje si臋 zwi臋kszon膮 dyspersj臋 QT. Celem pracy by艂a analiza dyspersji QT u pacjent贸w ze stabiln膮 chorob膮 wie艅cow膮 przed zabiegiem angioplastyki wie艅cowej w por贸wnaniu z osobami zdrowymi oraz osobami z chorob膮 wie艅cow膮 po wykonaniu angioplastyki. Materia艂 i metody: Badaniem obj臋to 120 os贸b z potwierdzon膮 koronarograficznie stabiln膮 chorob膮 wie艅cow膮. Wszystkich chorych zakwafilikowano do zabiegu angioplastyki wie艅cowej. Dyspersj臋 odst臋pu QT oceniono na podstawie jednoczesnego 12-odprowadzeniowego standardowego zapisu EKG. Wnioski: Skuteczna rewaskularyzacja w stabilnej chorobie wie艅cowej korzystnie wp艂ywa na dyspersj臋 QT. Niezale偶nie od liczby poszerzanych t臋tnic i ich rodzaju wp艂yw na dyspersj臋 QT jest podobny. (Folia Cardiol. 2003; 10: 475&#8211;479

    Zachowanie si臋 dyspersji QT pod wp艂ywem angioplastyki wie艅cowej w chorobie niedokrwiennej serca

    Get PDF
    Wst臋p: Dyspersja QT jest to zr贸偶nicowanie czasu trwania odst臋pu QT w zapisie EKG. Wynika ona z niejednorodno艣ci procesu repolaryzacji. Zwraca si臋 uwag臋 na wyst臋powanie gro藕nych dla 偶ycia arytmii komorowych i nag艂ego zgonu sercowego u pacjent贸w z chorob膮 niedokrwienn膮 serca, u kt贸rych obserwuje si臋 zwi臋kszon膮 dyspersj臋 QT. Celem pracy by艂a analiza dyspersji QT u pacjent贸w ze stabiln膮 chorob膮 wie艅cow膮 przed zabiegiem angioplastyki wie艅cowej w por贸wnaniu z osobami zdrowymi oraz osobami z chorob膮 wie艅cow膮 po wykonaniu angioplastyki. Materia艂 i metody: Badaniem obj臋to 120 os贸b z potwierdzon膮 koronarograficznie stabiln膮 chorob膮 wie艅cow膮. Wszystkich chorych zakwafilikowano do zabiegu angioplastyki wie艅cowej. Dyspersj臋 odst臋pu QT oceniono na podstawie jednoczesnego 12-odprowadzeniowego standardowego zapisu EKG. Wnioski: Skuteczna rewaskularyzacja w stabilnej chorobie wie艅cowej korzystnie wp艂ywa na dyspersj臋 QT. Niezale偶nie od liczby poszerzanych t臋tnic i ich rodzaju wp艂yw na dyspersj臋 QT jest podobny. (Folia Cardiol. 2003; 10: 475&#8211;479

    Burza elektryczna w erze pacjent贸w z kardiowerterem-defibrylatorem

    Get PDF
    76 years old patient after the ICD implantation as a primary prevention of sudden cardiac death was admitted to the hospital because of the electrical storm which presented in ECG as a variety ventricular arrhythmia. Because of patients&amp;rsquo; resistance for pharmacological treatment and antiarrhythmic therapies delivered from ICD, we performed an ablation and implemented the resynchronization therapy of the heart

    Zmienno艣膰 rytmu zatokowego w rocznej obserwacji u chorych z zawa艂em serca powik艂anym wstrz膮sem kardiogennym leczonych inwazyjnie

    Get PDF
    Wst臋p: Obni偶ona zmienno艣膰 rytmu zatokowego (HRV) jest czynnikiem ryzyka nag艂ego zgonu sercowego po przebytym zawale serca (MI). Chorzy z MI powik艂anym wstrz膮sem kardiogennym (CS) s膮 grup膮 o szczeg贸lnie wysokim ryzyku, kt贸re ulega zmniejszeniu pod wp艂ywem leczenia poprzez rewaskularyzacj臋. Cel pracy: Ocena HRV u chorych leczonych poprzez rewaskularyzacj臋 z powodu ostrego MI powik艂anego CS, na podstawie parametr贸w oznaczonych pod koniec hospitalizacji, i HRV u os贸b zdrowych, a tak偶e por贸wnanie parametr贸w HRV uzyskanych pod koniec hospitalizacji i po roku w grupie chorych, kt贸rzy prze偶yli. Materia艂 i metody: Badaniem obj臋to 28 chorych (10 kobiet, 18 m臋偶czyzn, 艣r. wiek 53,3 &plusmn; 9,8 lat &#8212; grupa badana) z ostrym MI powik艂anym CS, z kt贸rych 27 prze偶y艂o rok obserwacji (grupa MICS+), a 1 osoba zmar艂a w 3. miesi膮cu obserwacji, oraz 25 os贸b zdrowych. U wszystkich chorych natychmiast po przyj臋ciu do szpitala przeprowadzono skuteczn膮 rewaskularyzacj臋 (u 26 PTCA i u 2 CABG). Oceniono parametry analizy czasowej HRV: u wszystkich chorych 艣rednio w 16. dobie MI, w grupie MICS+ po roku oraz u os贸b zdrowych. Wyniki: Wszystkie parametry HRV w 16. dobie MI by艂y istotnie ni偶sze ni偶 u os贸b zdrowych (p &lt; 0,001). W grupie MICS+ istotnie wzros艂y po roku (SDNN: 70,9 &plusmn; 23,6 vs. 119,3 &plusmn; 33,6 ms; p &lt; 0,001), a parametry rMSSD i pNN50 nie r贸偶ni艂y si臋 znamiennie od ich warto艣ci u os贸b zdrowych. Istotnym zmianom w tym okresie nie uleg艂a wielko艣膰 frakcji wyrzutowej &#8212; 42,9 &plusmn; 7,2 vs. 41,8 &plusmn; 8,6%; p = 0,6. Wnioski: U badanych chorych z MI powik艂anym CS obni偶one parametry HRV pod koniec hospitalizacji istotnie wzros艂y po roku, co mo偶na wi膮za膰 z przeprowadzon膮 natychmiastow膮 skuteczn膮 rewaskularyzacj膮 w okresie wewn膮trzszpitalnym

    Zmienno艣膰 rytmu zatokowego w rocznej obserwacji u chorych z zawa艂em serca powik艂anym wstrz膮sem kardiogennym leczonych inwazyjnie

    Get PDF
    Wst臋p: Obni偶ona zmienno艣膰 rytmu zatokowego (HRV) jest czynnikiem ryzyka nag艂ego zgonu sercowego po przebytym zawale serca (MI). Chorzy z MI powik艂anym wstrz膮sem kardiogennym (CS) s膮 grup膮 o szczeg贸lnie wysokim ryzyku, kt贸re ulega zmniejszeniu pod wp艂ywem leczenia poprzez rewaskularyzacj臋. Cel pracy: Ocena HRV u chorych leczonych poprzez rewaskularyzacj臋 z powodu ostrego MI powik艂anego CS, na podstawie parametr贸w oznaczonych pod koniec hospitalizacji, i HRV u os贸b zdrowych, a tak偶e por贸wnanie parametr贸w HRV uzyskanych pod koniec hospitalizacji i po roku w grupie chorych, kt贸rzy prze偶yli. Materia艂 i metody: Badaniem obj臋to 28 chorych (10 kobiet, 18 m臋偶czyzn, 艣r. wiek 53,3 &plusmn; 9,8 lat &#8212; grupa badana) z ostrym MI powik艂anym CS, z kt贸rych 27 prze偶y艂o rok obserwacji (grupa MICS+), a 1 osoba zmar艂a w 3. miesi膮cu obserwacji, oraz 25 os贸b zdrowych. U wszystkich chorych natychmiast po przyj臋ciu do szpitala przeprowadzono skuteczn膮 rewaskularyzacj臋 (u 26 PTCA i u 2 CABG). Oceniono parametry analizy czasowej HRV: u wszystkich chorych 艣rednio w 16. dobie MI, w grupie MICS+ po roku oraz u os贸b zdrowych. Wyniki: Wszystkie parametry HRV w 16. dobie MI by艂y istotnie ni偶sze ni偶 u os贸b zdrowych (p &lt; 0,001). W grupie MICS+ istotnie wzros艂y po roku (SDNN: 70,9 &plusmn; 23,6 vs. 119,3 &plusmn; 33,6 ms; p &lt; 0,001), a parametry rMSSD i pNN50 nie r贸偶ni艂y si臋 znamiennie od ich warto艣ci u os贸b zdrowych. Istotnym zmianom w tym okresie nie uleg艂a wielko艣膰 frakcji wyrzutowej &#8212; 42,9 &plusmn; 7,2 vs. 41,8 &plusmn; 8,6%; p = 0,6. Wnioski: U badanych chorych z MI powik艂anym CS obni偶one parametry HRV pod koniec hospitalizacji istotnie wzros艂y po roku, co mo偶na wi膮za膰 z przeprowadzon膮 natychmiastow膮 skuteczn膮 rewaskularyzacj膮 w okresie wewn膮trzszpitalnym

    Atrial fibrillation in patient with concealed Wolff-Parkinson-White syndrome

    Get PDF
    聽We present a case of 33-year-old woman suffered from palpitations and syncope. ECG was normal at the rest and showed irregular tachycardia with wide QRS complex (HR &gt; 300/min) during the effort. The patient was admitted to our department in order to perform detailed diagnostics and therapy. Based on electrophysiological study we found and ablated numerous concealed accessory pathways. During 1 year observation patient stay assymptomatic

    Zmienno艣膰 rytmu zatokowego w przewlek艂ej niewydolno艣ci serca

    No full text
    Background: Heart rate variability (HRV) depicts the functional status of the autonomic nervous system and its effects on sinus node. Recently, HRV analysis has been introduced in patients with heart failure (CHF) to identify those who are at risk of cardiac death.Aim: To analyse HRV in patients with CHF with depressed left ventricular ejection fraction (EF) and to relate HRV parameters to EF, NYHA functional class and other clinical parameters.Methods: The study group consisted of 105 patients with CHF (88 males, 17 females, mean age 54&#177;12 years); 77 patients had ischaemic cardiomyopathy, and 28 - dilated cardiomyopathy. All patients were in NYHA class II-IV and had E
    corecore