Postmastektomi seroma modelinde doğal kollagen ve traneksamik asitin etkinliği (Deneysel çalışma)

Carcinoma of the breast is the most common site-specific cancer in women. It accounts for approximately 35 % of all female cancers. Different surgical procedures have been defined for the management of breast cancer, and following these procedures, seroma is the most common complication, with an incidence of 26-52. Prevention of seroma is still one of the main topics of the investigators, who deal with breast carcinoma. For the same purpose, we tried to investigate the effects of tranexamic acid and natural collagen on postmastectomy seromas. Standart procedure of mastectomy and axillary dissection was performed to three different groups of rats. Three different medical agents were administrated to the operation site before skin closure, which were saline, tranexamic asid, naturel collagen; and the groups were named as control group, tranexamic acid group and collagen group, respectively. The seroma collected at the operation site was aspirated at the fifth and seventh postoperative days. Statistical analysis was performed to compare the results of the three groups. As a result, both tranexamic acid and natural collagen have been found to he effective in the prevention of postmastectomy seroma, when compared with the control group (p;lt;0.0034 and p;lt;0.0006, respectively). Natural collogen was more potent than tranexamic acid as approved by statistical analysis (p;lt;0.0027).Meme kanseri, kadınlardaki en sık kanser tipidir. Kadınlardaki kanserlerin % 35'ini oluşturur. Meme kanserinin tedavisinde birçok cerrahi prosedür tanımlanmıştır ve bu prosedürlere ait komplikasyonlar içinde en sık görüleni, % 26-52 ile seromadır. Seromanın önlenmesi, halen meme kanseri ile uğraşan araştırmacıların ana başlıklarından birini oluşturmaktadır. Biz de aynı amaçla, traneksamik asit ve doğal kollagenin postmastektomi seromalardaki etkilerini araştırdık. Standart mastektomi ve aksiller diseksiyon prosedürü, 3 ayrı rat grubuna uygulandı. Serum fizyolojik, traneksamik asit ve doğal kollagenden oluşan 3 ajan, cilt dikişleri öncesi loja bırakıldı. Kontrol grubu, traneksamik asit grubu ve kollagen grubu olarak adlandırılan rotlara, postoperatif 5. ve 7. günlerde serama aspirasyonu uygulandı. Üç grubun sonuçlarını kıyaslamak için istatistiki analiz yapıldı ve hem traneksamik asit, hem de doğal kollagen, kontrol grubuyla kıyaslandığında postmastektomi seromasının önlenmesinde etkili bulundu (sırasıyla p0.0034 ve p0.0006). İstatistiki analiz sonucunda doğal kollagen, traneksamik aside göre daha etkin bulundu (p0.0027)

Laparoskopik splenektomi; 18 olgunun incelenmesi

Bu çalışmanın amacı benign hematolojik hastalıklarda ve dalağın diğer nadir patolojilerinde laparoskopik splenektominin etki ve sonuçlarını ortaya koymaktır. Safra kesesi taşlarının tedavisinde altın standart olan laparoskopik kolesistektominın ortaya çıkmasından çok kısa bir süre sonra diğer karın ameliyatlarında da laparoskopik girişimler hızla yaygınlaşmıştır. Bunlardan biri de laparoskopik splenektomidir. Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Genel Cerrahi Anabilim Dalında Aralık 1998-Nisan 2004 tarihleri arasında laparoskopik splenektomi uygulanan 18 hasta klinik parametreleri, hastanede kalış süreleri ve komplikasyonları irdelenerek retrospektif olarak değerlendirildi. Hastalar trombotik trombositopenik purpura, immun trombositopenik purpura, otoimmün hemolitik anemi ve dalakta kist hidatik tanılarıyla ile öpere edildiler. Ortalama operasyon süresi 127.7 dk, peroperatuar kan kaybı 333 cc, ortalama dalak boyutu ve ağırlığı sırasıyla 12.5 cm ve 190g olarak saptandı. Onbeş vakada (%83.3) peroperatuar ve postoperatuar dönem sorunsuz seyretti. Üç vakada kontrol altına alınamayan splenik hiler kanama nedeniyle açık cerrahiye geçildi. Mortal seyreden vaka olmadı. Postoperatif hastanede kalış süresi ortalama 4.3 gün olarak saptandı. Güvenli ve etkili olduğu belirtilen, ancak ileri laparoskopik cerrahi beceri eğitimi gerektiren laparoskopik splenektomide deneyim arttıkça operasyon süresi kısalmakta, peroperatuar-postoperatuar komplikasyonlar ve hastanede kalış süresi azalmaktadır. Bu minimal invaziv girişim kronik hematolojik hastalıklar algoritminde daha erken değerlendirilmesi gereken bir yöntem olarak göze çarpmaktadır.The aim of the study was to evaluate the effect and results of laparoscopic splenectomy in benign hematological diseases and other surgical diseases of the spleen. Thirteen initial patients, who underwent laparoscopic splenectomy between December 1998-April 2004 at our unit, were reviewed retrospectively. Data were collected regarding clinical parametrics, hospital stay and complications. Laparoscopic splenectomy was performed for thrombotic thrombocytopenic purpura (TTP), immune thrombocytopenic purpura (ITP), autoimmune hemolytic anemia and splenic cyst. The mean operative time was 127.7 minutes (range 50-195 minutes). Mean intraoperative blood loss was 333 cc (range 100- 750 cc). The mean spleen size and weight were 12.5 cm. (range 9-17 cm.) and 190 g (range 89-425 g), retrospectively. Intraoperative and postoperative course of 15 (83.3%) patients remained without any complication. There were three conversions due to uncontrolled bleeding of the splenic hilum. There were no deaths. The average length of postoperative stay was 4.3 days (range 2-7 days). It is believed thatlaparoscopic splenectomy is safe and effective. Since it needs advanced laparoscopic surgical skills, operative time, intraoperative and postoperative complications and hospital stay decreases with increased experience. Recently, laparosocopic splenectomy is the gold standard for the elective surgery of normal sized spleens. We believe that laparoscopic splenectomy, which provides long term prevention for UP and TTP relapses, should be considered earlier in the algorithm of hematological diseases

Meme kanserinde ameliyat tipinin beden algısı, cinsel işlevler, benlik saygısı ve eş uyumuna etkileri kontrollü bir çalışma

Objective: To examine the effects of surgery type on body image, sexuality, self-esteem and marital adjustment, and to determine the most frequent sexual dysfunction seen among breast cancer survivors. Method: A total of 75 breast cancer survivors (50 patients underwent total mastectomy alone and 25 underwent total mastectomy with breast reconstruction), and 50 healthy volunteers were recruited. All subjects were given the Rosenberg Self-esteem Scale (RS), Body Cathexis Scale (BCS), Golombok Rust Inventory of Sexual Satisfaction (GRISS), and Dyadic Adjustment Scale (DAS) after the Structured Clinical Interview Diagnosis for DSM-III-R, Non-Patient Form (SCID-NP) had been applied. Results: The mean scores obtained from GRISS and DAS were similar, but there was a significant statistical difference in terms of the mean scores of the RS and BCS between the three groups. The sexual functioning profile of the subjects was examined by transforming the subscales scores of GRISS into standardized stanine scores. A significant statistical difference in noncommunication and avoidance areas of sexual relations was found between the subjects. Conclusion: Surgery type had no effect on sexual satisfaction or marital adjustment. Total mastectomy had a negative impact on breast perception and self-esteem. Avoidance and non-communication areas of sexual relations were the most frequent sexual dysfunctions seen among breast cancer survivors. Young patients preferred breast reconstruction more widely.Amaç: Meme kanserinde ameliyat tipinin beden algısı, cinsel işlevler, benlik saygısı ve eş uyumuna etkilerini araştırmak, meme kanseri tanılı hastalarda en sık gözlenen cinsel işlev bozukluğunu saptamaktır. Yöntem: Çalışmanın örneklemini 75 meme kanseri tanısı almış hasta (50 total mastektomi, 25 meme rekonstrüksiyonu) ile bu gruba yaşça eşleştirilmiş 50 sağlıklı gönüllü oluşturmuştur. Katılımcılara DSM-IIIR bozuklukları için SCID-I ayaktan hasta formu uygulandıktan sonra çalışmada kullanılan Vücut Algısı Ölçeği (VAÖ), Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği (ilk 10 madde, RÖ), Golombok-Rust Cinsel Doyum Ölçeği (GRCDÖ) ve Çiftler Uyum Ölçeği (ÇUÖ) verilmiştir. Bulgular: Üç örneklem grubunun GRCDÖ ve ÇUÖ'den alınan ortalama toplam puanları birbirine benzerken, benlik saygısı ve VAÖ'den alınan ortalama toplam puanlarında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Örneklem gruplarının cinsel işlev profilleri, GRCDÖ'nin alt ölçek puanlarının standart puanlara dönüştürülmesiyle incelenmiştir. Örneklem gruplarında iletişim ve kaçınma alt boyutunda istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Sonuç: Meme kanserinde ameliyat tipinin cinsel doyuma ve eş uyumuna etkisi yoktur. Total mastektomi ameliyatı meme algısını ve benlik saygısını olumsuz yönde etkilemiştir. Meme kanseri tanılı hastalarda cinsel ilişkide gözlenen en sık cinsel işlev bozukluğu, iletişim ve kaçınma alanlarında bulunmuştur. Genç hastaların tercihi daha çok meme rekonstrüksiyonu yönünde olmuştur