Natte daliegaten en verdrogende daliebulten in (voormalige) veengebieden

In het veengebied van polder de Zeevang in Noord-Holland komen in het grasland daarentegen iets hogere plekken voor met een doorsnede van drie tot soms ruim 6 meter. Deze zogenoemde daliebulten steken circa 5 tot 25 centimeter boven het omringende maaiveld uit en hier stroomt het regenwater vaak af naar de omgeving. In de zomer vertonen daliebulten in het grasland het eerst droogteverschijnselen. Beide fenomenen danken hun ontstaan aan de middeleeuwse winning van kalkrijke zavel en klei uit de ondergrond voor verbetering van de veenbovengrond voor akkerbouw. In dit artikel geven we een overzicht van de ontstaanswijze en verbreiding van deze fenomenen, en van de betekenis van deze en andere middeleeuwse activiteiten voor de waterstaatkundige en hydrologische geschiedenis van deze (voormalige) veengebieden

Calcium signalling links MYC to NUAK1

NUAK1 is a member of the AMPK-related family of kinases. Recent evidence suggests that NUAK1 is an important regulator of cell adhesion and migration, cellular and organismal metabolism, and regulation of TAU stability. As such, NUAK1 may play key roles in multiple diseases ranging from neurodegeneration to diabetes and metastatic cancer. Previous work revealed a crucial role for NUAK1 in supporting viability of tumour cells specifically when MYC is overexpressed. This role is surprising, given that NUAK1 is activated by the tumour suppressor LKB1. Here we show that, in tumour cells lacking LKB1, NUAK1 activity is maintained by an alternative pathway involving calcium-dependent activation of PKCα. Calcium/PKCα-dependent activation of NUAK1 supports engagement of the AMPK-TORC1 metabolic checkpoint, thereby protecting tumour cells from MYC-driven cell death, and indeed, MYC selects for this pathway in part via transcriptional regulation of PKCα and ITPR. Our data point to a novel role for calcium in supporting tumour cell viability and clarify the synthetic lethal interaction between NUAK1 and MYC

Sleutel van het verleden, sleutel tot de toekomst : de roemrijke cultuurhistorie van de Rijnstrangen als drijvende kracht voor economische vernieuwing. Een evaluatie van kwaliteiten en kansen

In het Rijnstrangengebied is het van groot belang om aan te sluiten bij ontwikkelingen, want er is sprake van een grote ruimtelijke dynamiek. Er zijn opgaven voor natuur, water en de landbouw. Daarnaast kent het gebied een grote toeristische en recreatieve potentie. Bij deze opgaven kan cultuurhistorie een rode lijn zijn, een verbindende factor

Op zoek naar resten van oude geulen in de kronkelwaard van de Hondsbroekse Pleij bij Westervoort; een veldbodemkundig en historisch-geografisch onderzoek

In de herfst en winter van 2004/2005 heeft Alterra in opdracht van Rijkswaterstaat, Directie Oost-Nederland in het kader van het dijkverleggingsproject Hondsbroekse Pleij de ligging van oude geulen en de voormalige grens van Gelderland en Pruissen (Kleef) opgespoord. Het project is uitgevoerd in samenwerking met de historische kring Westervoort en Huessen. Het gebied bestaat langs de Westervoortse bandijk uit pleistocene rivierterrassen, dekzanden en/of rivierduinen. De grens tussen de holocene meander (kronkelwaard) van de Pleij en het pleistocene gebied wordt gevormd door een langgerekte restbedding, die tevens de grens tussen Gelderland en Kleef vormde. Ten westen van de boerderij de Boven Pleij is een deel van het oude Pleij Gat aangetroffen, een belangrijke restbedding in de kronkelwaard. Het zuidelijke gedeelte en een westelijker gelegen restbedding zijn in 1776 opgegaan in de nieuwe IJsselmond. De Hondsbroekse Pleij ligt als een badkuip in het landschap. Door het ondiep voorkomen van grof zand zijn de laagst gelegen gebieden zeer kwelgevoelig