Procedury pielęgniarskie u pacjenta polineuropatycznego

Introduction. Polyneuropathy is a condition where multiple sensory and motor nerves are damaged, leading to the development of a number of nuisances. These ailments can, in the long run, lead to a significant reduction in the comfort of our lives. Nurses can have a significant impact on the long-term impact of the disease on the patient through education, support and counseling.Aim. The aim is to illustrate the nature of the problem of polyneuropathy and the importance of care activities in the therapeutic process.Case Report. The presented case study shows a 77-year-old man suffering from type 2 diabetes and polyneuropathy for 17 years. Information about his state of health was obtained on the basis of his own observations, the nurse’s case history, the analysis of the patient’s medical records. The Barthel scale was used to assess the patient’s independence. The assessment of the severity of pain was carried out using the NRS scale.Conclusions. Polyneuropathy is a chronic disease with intensifying symptoms that affect daily life by entangling the underlying disease unit. (JNNN 2022;11(1):31–38)Wstęp. Polineuropatia to stan dotyczący uszkodzenia wielu nerwów czuciowych i ruchowych prowadzi do rozwoju szeregu uciążliwych dolegliwości. Te dolegliwości mogą na dłuższą metę doprowadzić do znacznego ograniczenia komfortu naszego życia. Pielęgniarki mogą mieć znaczący wpływ na długofalowe oddziaływanie choroby na pacjenta poprzez edukację, wsparcie i poradnictwo.Cel. Przedstawienie istoty problemu jakim jest polineuropatia, a także znaczenie działań pielęgnacyjnych w procesie terapetycznym.Opis przypadku. Przedstawione studioum przypadku obrazuje 77-letniego mężczyznę, chorującego przez 17 lat na cukrzycę typu 2 i polineuropatię. Informacje o jego stanie zdrowia uzyskano na podstawie własnych obserwacji, historii przypadku pielęgniarki, analizy dokumentacji medycznej pacjenta. Do oceny niezależności pacjenta wykorzystano skalę Barthela. Ocenę nasilenia bólu przeprowadzono za pomocą skali NRS.Wnioski. Polineuropatia jest przewlekłą chorobą z nasilającymi się objawami, które wpływają na codzienne życie wikłając podstawową jednostkę chorobową. (PNN 2022;11(1):31–38

Analiza jakości życia pacjentów po udarze niedokrwiennym mózgu

Introduction. In highly developed countries, apart from heart attack and malignancies, stroke is the third leading cause for death and one of the major causes for disability or worsening of self-reliance, and consequently the quality of life for adults.Aim. To evaluate the quality of life and its conditions in patients who suffered an ischemic stroke.Material and Methods. The study involved 100 patients who suffered an ischemic stroke of the brain at the Department of Neurological Rehabilitation of the Regional Hospital in Bialystok. A cutom-designed self-assessment questionnaire, the WHOQOL BREF Scale for assessing the quality of life, the Barthel Scale, and the Geriatric Depression Scale were used as research tools.Results. 40 (40%) women and 60 (60%) men in the age range between 36 and 86 years old (mean age 69±9.93). The mean level of the overall quality of life in the study group of ischemic stroke of the brain patients was at 3.23±0.81, while self-assessment of health was worse than that. The somatic domain was rated as the worst by the elderly. Patients with diabetes, hypertension, and heart disease have assessed their quality of life to be worse. Patients in a fair functional condition rated their quality of life and self-assessed health as better.Conclusions. The overall quality of life of patients after ischemic stroke of the brain was at an average level, both under objective and subjective assessment, and was correlated with functional fitness, worsening of depressive disorders, risk factors, education, and gender. (JNNN 2017;6(2):44–54)Wstęp. W krajach wysoko rozwiniętych tuż po zawałach serca i nowotworach złośliwych, udary mózgu są trzecią co do częstości przyczyną zgonów, oraz jedną z głównych przyczyn kalectwa czy pogorszenia samodzielności, a co za tym idzie obniżenia jakości życia osób dorosłych.Cel. Ocena jakości życia pacjentów po przebytym udarze niedokrwiennym mózgu i jej uwarunkowań.Materiał i metody. Badaniem objęto 100 pacjentów po przebytym udarze niedokrwiennym mózgu przebywających na Oddziale Rehabilitacji Neurologicznej Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w Białymstoku. Jako narzędzie badawcze użyta została ankieta konstrukcji własnej, skala WHOQOL BREF — oceniająca jakość życia, skala Barthel, oraz Geriatryczna Skala Depresji.Wyniki. Wśród badanych było 40 (40%) kobiet oraz 60 (60%) mężczyzn w wieku od 36 do 86 lat (średnia wieku 69±9,93). Ogólna jakość życia badanej grupy osób z udarem niedokrwiennym mózgu kształtowała się na poziomie średniej 3,23±0,81. Natomiast samoocena stanu zdrowia była gorsza. Osoby z otyłością III° lepiej oceniały dziedzinę środowiskową. Dziedzina somatyczna najgorzej oceniana była przez osoby w przedziale wieku 60–69 lat, oraz 80–89 lat, natomiast osoby w wieku 40–49 lat znacznie gorzej od innych oceniały dziedzinę psychologiczną. Osoby chorujące na cukrzycę i nadciśnienie tętnicze i choroby serca gorzej oceniały swoją jakość życia. Pacjenci w stanie funkcjonalnym „lekkim” lepiej też oceniali swoją jakość życia i samoocenę zdrowia. Respondenci z „ciężką depresją” gorzej ocenili ogólną jakość życia, oraz samoocenę stanu zdrowia.Wnioski. Ogólna jakość życia pacjentów po udarze niedokrwiennym mózgu była na poziomie średnim zarówno w obiektywnej jak i subiektywnej ocenie i związana była ze stopniem sprawności funkcjonalnej, nasileniem zaburzeń depresyjnych, obciążeniem czynnikami ryzyka, wykształceniem badanych oraz płcią. (PNN 2017;6(2):44–54

Sposoby radzenia sobie z bólem kręgosłupa wśród pacjentów leczonych w oddziale neurochirurgii

Introduction. Lumbar spine pain syndromes are a widespread problem that leads to lowering the quality of life and significant limitations of social, occupational and social life. Pharmacotherapy is often used as a remedy, and so is rehabilitation treatment. However, in chronic and traumatic cases, the best solution is surgery that removes the direct cause of pain.Aim. The aim of the study was to evaluate methods of dealing with the disease in patients with spinal pain, to determine the factors affecting the pain of the spine, to assess the severity of the pain before and after surgery using the VAS scale.Material and Methods. The study included 100 patients hospitalised in the neurosurgery ward. The study involved 41 women and 59 men. The average age was 54 years. The survey questionnaire was used for the questionnaire survey.Results. The study covered 41% of women and 59% of men. The average age was 54 years. The average duration of pain was 9.97±5.02 years. Most often the pain was located in the lumbar spine 71% and cross-section 71%. The most common method of coping with the disease was style oriented to experience emotions and passivity (x=1.18), to search for the best solutions (x=1.04), to solve the problem (x=0.95), avoidance (x=0.82). People who prefer a problem-oriented style were characterized by a significantly higher level of well-being.Conclusions. Spinal pain is chronic. Pain is most commonly occur in lumbosacralis. Overweight and obesity are an important risk factor for spinal pain. In the study group the problem concerned 53% and 36% of cases respectively. It has not been found that the type of work significantly increases the level of ailments experienced. The respondents stated that spinal pain increased when bending (78%), 78% when lifting heavy objects, 72% when remaining in the sitting or standing position — 68%. Spinal pain limits occupational activity, performing household and family responsibilities, social life, doing sports. Spinal pain reduces one’s well-being. The surgical treatment significantly reduced the level of pain experienced. (JNNN 2018;7(1):22–32)Wstęp. Zespoły bólowe kręgosłupa lędźwiowego są powszechnym problemem, doprowadzającym do obniżenia jakości życia oraz powodującym znaczne ograniczenia w życiu społecznym, zawodowym i towarzyskim. Najczęściej jako środek zaradczy stosuje się farmakoterapia, a także zabiegi rehabilitacyjne. Jednak w przypadkach przewlekłych i pourazowych najlepszym rozwiązaniem jest zabieg operacyjny, usuwający bezpośrednią przyczyną dolegliwości bólowych.Cel. Celem pracy była ocena metod radzenia sobie z chorobą wśród pacjentów z bólami kręgosłupa, określenie czynników wpływających na występowanie dolegliwości bólowych kręgosłupa, ocena nasilenia stopnia dolegliwości bólowych przed i po zabiegu za pomocą skali VAS.Materiał i metody. Badaniem objęto 100 osób pacjentów hospitalizowanych w oddziale neurochirurgii. W badaniu udział wzięło 41 kobiet i 59 mężczyzn. Średnia wieku badanych wynosiła 54 lata. Do badań wykorzystano kwestionariusz autorskiej ankiety.Wyniki. Badaniem objęto 41% kobiet i 59% mężczyzn. Średnia wieku wynosiła 54 lata. Średnia czasu trwania dolegliwości bólowych wynosiła 9,97±5,02 lat. Najczęściej ból był umiejscowiony w odcinku lędźwiowym 71% i krzyżowym 71%. Najczęściej preferowaną metodą radzenia sobie z chorobą był styl zorientowany na przeżywanie emocji i bierność (x=1,18), na poszukiwaniu najlepszych rozwiązań (x=1,04), na rozwiązaniu problemu (x=0,95), na unikanie (x=0,82). Osoby preferujące styl zorientowany na rozwiązane problemu charakteryzowały się istotnie wyższym poziomem dobrego samopoczucia.Wnioski. Bóle kręgosłupa mają charakter przewlekły. Dolegliwości bólowe najczęściej występują w odcinku lędźwiowo-krzyżowym. Nadwaga i otyłość stanowią istotny czynnik ryzyka wstąpienia bólu kręgosłupa. W badanej grupie problem ten dotyczył odpowiednio: 53% i 36% przypadków. Nie stwierdzono, aby rodzaj pracy znacząco podnosił poziom odczuwanych dolegliwości. Ankietowani określili, że ból kręgosłupa nasila się przy schylaniu się 78%, dźwiganiu ciężkich przedmiotów 78%, długotrwałym przebywaniu w pozycji siedzącej 72% lub stojącej 68%. Dolegliwości bólowe kręgosłupa ograniczają aktywność zawodową, wykonywanie obowiązków domowych i rodzinnych, życie towarzyskie, uprawianie sportów. Bóle kręgosłupa obniżają poziom dobrego samopoczucia chorego. Zastosowane leczenie operacyjne znacząco obniżyło poziom odczuwanego bólu. (PNN 2018;7(1):22–32

Poczucie odpowiedzialności za własne zdrowie i wpływ choroby na codzienne funkcjonowanie wśród pacjentów ze stwardnieniem rozsianym

Introduction. MS is characterized by a large variety of symptoms, which negatively affects the functioning and quality of life of patients.Aim. The purpose of the work is determination of the impact of Multiple Sclerosis on the daily functioning of patients and assessment of the sense of responsibility for one’s own health among patients with Multiple Sclerosis.Material and Methods. The study included 97 patients suffering from Multiple Sclerosis, treated at the Department of Neurology, University Hospital in Białystok. Study group consisted of 73 women and 24 men. The research has been conducted using the diagnostic survey method with following research tools: Activities of Daily Living scale; Instrumental Activities of Daily Living scale; Multidimensional Health Locus of Control and a self-constructed questionnaire.Results. The average age of the respondents was 52 (±10.36) and was comparable for women and men — 52.33 (±10.97) years and 51.79 (±8.42) years, respectively. The duration of the disease was on average 8 years (±3.87). Among the respondents, from the beginning of the disease, on average 5.02 exacerbations of MS (±3.08) have been observed. The most significant problem for MS patients was sphincter control (45.36%), independent bath (34.02%) and use of the toilet (31.96%). According to Lawton’s scale, patients with MS had most difficulties going out for shopping and getting outside walking distance. With the duration of the disease, the internal location of health control decreased significantly.Conclusions. As a result of increasing restrictions on the independent functioning of patients with Multiple Sclerosis, the sense of control over their own health is located in external factors such as chance and the influence of others. (JNNN 2019;8(3):102–111)Wstęp. SM charakteryzuje duża różnorodność objawów, z których każdy negatywnie wpływa na funkcjonowanie i jakość życia chorych.Cel. Celem pracy jest określenie wpływu stwardnienia rozsianego na codzienne funkcjonowanie chorych oraz ocena poczucia odpowiedzialności za własne zdrowie wśród osób chorych na stwardnienie rozsiane.Materiał i metody. Badaniem objęto 97 pacjentów chorujących na stwardnienie rozsiane, leczonych w Klinice Neurologii USK w Białymstoku. W badanej grupie osób były 73 kobiety i 24 mężczyzn. Badania przeprowadzono metodą sondażu diagnostycznego, wykorzystując następujące narzędzia badawcze: Skalę Podstawowych Czynności Życia Codziennego; Skalę Złożonych Czynności Życia Codziennego; Wielowymiarową Skalę Umiejscowienia Kontroli Zdrowia oraz kwestionariusz ankiety własnej konstrukcji.Wyniki. Średnia wieku badanych wynosiła 52 lata (±10,36) i była porównywalna dla kobiet i mężczyzn — odpowiednio: 52,33 (±10,97) lat i 51,79 (±8,42) lat. Czas trwania choroby wynosił przeciętnie 8 lat (±3,87). Wśród badanych, od początku zachorowania, doszło przeciętnie do 5,02 zaostrzeń SM (±3,08). Największy problem dla chorych na SM stanowiło kontrolowanie zwieraczy (45,36%), samodzielna kąpiel (34,02%) oraz korzystanie z toalety (31,96%). Według skali Lawtona chorym na SM najwięcej trudności sprawiało wychodzenie po zakupy oraz dotarcie poza odległość spaceru. Z czasem trwania choroby wewnętrzne umiejscowienie kontroli zdrowia znacząco obniżało się.Wnioski. W wyniku nasilających się ograniczeń w samodzielnym funkcjonowaniu chorych na stwardnienie rozsiane, poczucie kontroli nad własnym zdrowiem umiejscawianie jest w zewnętrznych czynnikach, takich jak przypadek i wpływ innych. (PNN 2019;8(3):102–111

Clinical and epidemiological characteristics of multiple sclerosis patients receiving disease-modifying treatment in Poland

Aim of study. The aim of this study was to collect and analyse data on relapsing-remitting multiple sclerosis (RRMS) patients receiving disease-modifying therapies (DMTs) in Poland.Material and methods. This observational, multicentre study with prospective data collection included RRMS patients receiving DMTs reimbursed by the National Health Fund (NFZ) in Poland, monitored by the Therapeutic Programme Monitoring System (SMPT). Demographic profiles, disability status, and treatment modalities were analysed.Results. Data from 11,632 RRMS patients was collected (from 15,368 new prescriptions), including 10,649 patients in the first-line and 983 in the second-line therapeutic programme of DMTs. The proportion of females to males was 2.39 in the first-line and 1.91 in the second-line. The mean age at DMTs start was 36.6 years in the first-line and 35.1 in the second-line. The median time from the first symptoms to MS diagnosis was 7.4 months, and from MS diagnosis to treatment it was 18.48 months. A total of 43.4% of MS patients started DMT during the 12 months following diagnosis. There was a positive correlation between the duration from MS diagnosis to the start of DMT and a higher initial EDSS value [correlation 0.296 (p < 0.001)]. About 10% of patients stopped DMTs. In Poland, about one third of all MS patients are treated in both lines, and the choice of first-line treatment depends on the region of the country.Conclusions. In Poland there is a need to increase MS patient access to DMTs by improving the organisation of drug programmes

Diagnostic Power of Vascular Endothelial Growth Factor and Macrophage Colony-Stimulating Factor in Breast Cancer Patients Based on ROC Analysis

Breast cancer (BC) is the most common malignancy in women. Vascular endothelial growth factor (VEGF) has been described as an important regulator of angiogenesis which plays a vital role in the progression of tumor. Macrophage colony-stimulating factor (M-CSF) is a cytokine whose functions include regulation of hematopoietic lineages cells growth, proliferation, and differentiation. We investigated the diagnostic significance of these parameters in comparison to CA15-3 in BC patients and in relation to the control group (benign breast tumor and healthy women). Plasma levels of the tested parameters were determined by ELISA and CA15-3 was determined by CMIA. VEGF was shown to be comparable to CA15-3 values of sensitivity in BC group and, what is more important, higher values in early stages of BC. VEGF was also the only parameter which has statistically significant AUC in all stages of cancer. M-CSF has been shown to be comparable to CA15-3 and VEGF, specificity, and AUC values only in stages III and IV of BC. These results indicate the usefulness and high diagnostic power of VEGF in the detection of BC. Also, it occurred to be the best candidate for cancer diagnostics in stages I and II of BC and in the differentiation between BC and benign cases

Antibodies against SARS-CoV-2 S and N proteins in relapsing-remitting multiple sclerosis patients treated with disease-modifying therapies

Clinical rationale for the study. The course of COVID-19 in people with multiple sclerosis (PwMS) has been described, while the serological status after SARS-CoV-2 infection or vaccination, especially in patients treated with disease-modifying therapies (DMT), is still under investigation. This is a significant clinical problem, as certain DMTs may predispose to a severe course of viral infections. Aim of the study. We analyzed the presence of antibodies against spike (S) and nucleocapsid (N) proteins of SARS-CoV-2 in relapsing-remitting PwMS treated with DMT, especially dimethyl fumarate, interferon beta, and glatiramer acetate, in a single multiple sclerosis (MS) centre in north-eastern Poland (the Department of Neurology, Medical University of Bialystok). Material and methods. The presence of antibodies against S and N proteins in PwMS was assessed twice: on visit one (between May and June 2020) (n = 186) and on visit two (between May and June 2021) (n = 88). Samples were taken from 68 individuals on both visits. Demographic and clinical data was collected: duration of MS, Expanded Disability Status Scale Score (EDSS), type of DMT, history of COVID-19 (positive PCR or antigen test in the past), vaccination status, and the type of vaccine. Results. It was shown that on visit one: 3.7% (n = 7) PwMS were positive for IgA against S protein (IgA-S), 3.2% (n = 6) for IgG against S (IgG-S) protein, and none of those examined was positive for IgG against N protein (IgG-N). On visit two, the most common detected antibodies were IgG-S (71.3%; n = 62), then IgA-S (65.1%; n = 55), and the least common was IgG-N (18.2%; n = 16). On visit two: 20.45% of PwMS had a history of a positive SARS-CoV-2 PCR or antigen test during the last year. By the time of visit two, 42.05% (n = 37) of patients who participated in visit two had been full-course vaccinated against COVID-19. It was demonstrated that vaccination against SARS-CoV-2 significantly induces the production of IgG-S and IgA-S (p < 0.0001), while no difference between vaccinated and unvaccinated patients was shown in the detection of IgG-N. There was no correlation between COVID-19 infection and antibodies against proteins S and N in the study group. Moreover, the presented study did not show any relationship between the ability to produce antibodies against the S protein with any of the used DMTs. Conclusions and clinical implications. According to our study, PwMS treated with dimethyl fumarate, interferon beta, or glatiramer acetate can efficiently produce antibodies against SARS-CoV-2 both after infection and after vaccination

Association between polymorphisms of a folate – homocysteine – methionine – SAM metabolising enzyme gene and multiple sclerosis in a Polish population

Background and Objectives. Multiple sclerosis (MS) is a chronic inflammatory, autoimmune disease with a still unknown aetiology. The main initial mechanism of demyelination and injury to the central nervous system (CNS) appears to be inflammation. Neurotoxicity induced by homocysteine (Hcy) may be a factor affecting this process. 5,10-methylenetetrahydrofolate reductase (MTHFR) is an essential enzyme involved in Hcy metabolism. It leads to Hcy remethylation to methionine. In the present study, we aimed to investigate a possible association between two variants of MTHFR gene in patients with MS in Poland and healthy individuals.Methods. In this study, we genotyped 174 relapsing-remitting MS patients and 186 healthy controls using the TaqMan technique.Results and Conclusions. It was found that, regardless of the presence of a specific allele, the gender of MS patients affects age at the time of the clinical onset of the disease: in rs1801133 for the C allele and T, the average age was 35 years for women and 29 for men (p = 0.0004; p = 0.034 respectively). Similarly for the second polymorphism rs1801131 for the A allele and C, the average age was 35 years for women and 29 for men (p = 0.001; p = 0.01 respectively). No significant allelic / genotypic frequency differences have been observed between the studied groups (c.677C > T, CT/TT p = 0.719, p = 0.262; c.1298A > C, AC/CC of p = 0.686; p = 0.66). We found no association between polymorphisms of a folate-homocysteine-methionine-SAM metabolising gene enzyme and multiple sclerosis in a Polish population

Cladribine tablets for highly active relapsing-remitting multiple sclerosis in Poland: a real-world, multi-centre, retrospective, cohort study during the COVID-19 pandemic

Introduction. Treatment with cladribine tablets is indicated in highly active relapsing-remitting multiple sclerosis (RRMS). Cladribine tablets proved safe and effective in the pivotal CLARITY trial, but that trial included primarily treatment-naïve patients. In clinical practice however, cladribine tablets are often given to patients who have failed other treatments. Therefore, this study investigated the real-world safety and efficacy of cladribine tablets. Material and methods. We gathered data from nine MS clinical centres across Poland for patients with RRMS who started treatment with cladribine tablets from December 2019 to June 2022. Results. We enrolled 140 patients, with follow-up data available for 136 in year 1 and for 66 in year 2. At baseline, the mean age was 35.6 years, mean disease duration was 7.3 years, median EDSS score was 2.5, and 94% of patients were treatment- -experienced. Thirty-nine patients (27.9%) had undergone COVID-19, and 94 (67.1%) were vaccinated against COVID-19. The annualised relapse rate (ARR) decreased from 1.49 at baseline to 0.33 in year 1 (p < 0.001) and to 0.25 in year 2 (p < 0.001). The percentage of relapse-free patients increased from 11.5% at baseline to 70.2% in year 1 and 82.1% in year 2. The percentage of patients with active lesions decreased from 91.4% at baseline to 36.2% in year 1 and 18.2% in year 2. EDSS score remained stable or improved in 83.7% of patients in year 1 and 89.6% in year 2. No evidence of disease activity (NEDA-3) was achieved in 42.7% of patients in year 1 and 66.7% in year 2. Only one patient (0.72%) had grade 4 lymphopenia and 21 (15.1%) had grade 3 lymphopenia. Varicella zoster virus infections occurred in three patients. Eight patients discontinued treatment with cladribine: five due to inefficacy, one due to lymphopenia, and two due to a personal decision. Conclusions. Cladribine tablets proved safe and effective in a real-world cohort of treatment-experienced patients. However, the efficacy measures improved to a lesser extent in our cohort than in the pivotal clinical trial, which is probably due to a higher proportion of treatment-experienced patients in our cohort