The Polish Trial of Kafka. On the Reception of Franz Kafka and So-Called “Dark Literature” by the Censorship Board

The article discusses the reception of Franz Kafka’s novels and the so-called “dark literature”, popular after 1956, by the censorship board. It presents the discussions around Kafka’s work and various interpretational strategies used to secure this literature a place in the culture of People’s Republic of Poland. The article presents analyses of the censors’ reviews of Kafka’s (but also Sartre’s or Faulkner’s) novels and offers insight into the censorship process and the literary life of the late 1950s in general

Politics, Poetics and “the Tragedy of Existence”. The Reception of Młyny Boże [the Mills of God] Novel Series by Kazimierz Truchanowski by the Censorship Bureau

The article analyzes the censorship board’s reception of Kazimierz Truchanowski’s novel cycle The Mills of the God, published between 1961 and 1967. The analysis gives an insight into the interesting process of the growing tolerance – and indifference – of censorship board towards this kind of hermetic, non-epic prose: far from the official cultural course, but at the same time not coming into open conflict with it. Review of censors’ reception of the subsequent parts of Truchanowski’s novel can be seen as a contribution to the history of the so-called “socparnasizm” as well as to the history of the growing pragmatism of the censorship board (and its de-ideologization)

Cenzorskie perypetie "Dramatów" Witkacego

The first edition of Witkacy’s dramas – the one published in 1962 by PIW, with the introduction by Konstanty Puzyna, consisting of twenty-two unpublished works – proved to be one of the most important events in the Polish post-war literary and theatrical life. In 1957, it was possible to think that Witkacy would remain a peculiar and colourful yet marginal phenomenon in the Polish culture. However, in the next few years a sudden change in the perception of his works took place. In 1957 – as a result of the post-October liberalization – Nienasycenie was published and two years later Nowe formy w malarstwie i inne pisma estetyczne became known to the public. However, as it is emphasized by Degler and Błoński, it is the publication of Dramaty with the preface by Puzyna that proved to be crucial for the writer’s critical reception as the edition influenced the ways of his works’ interpretation. Censorial materials pertaining to Dramaty can be found in the collection of GUKPPiW stored in Archiwum Akt Nowych. The reviews of two volumes present a conclusion that the edition is allowed to be published after the implementation of changes in Puzyna’s preface. The documents were endorsed by the director of the office – Wilhelm Strasser. The materials are enriched with the correspondence of PIW and GUKPPiW: documents with requests for permission to publication, for sending copies to the publishing house etc.Pierwsza edycja dramatów Witkacego – ta PIW-owska z 1962 roku, opatrzona wstępem Konstantego Puzyny i obejmująca dwadzieścia dwa utwory, w większości niewydawane i niewystawiane wcześniej – okazała się jednym z najważniejszych wydarzeń w polskim powojennym życiu literackim i teatralnym. Jeszcze w 1957 roku można było sądzić, że Witkacy pozostanie w polskiej kulturze zjawiskiem osobliwym i barwnym, ale marginalnym. W ciągu kilku lat nastąpił jednak radykalny zwrot w recepcji, zwrot niemający precedensu w polskiej kulturze. Co prawda, już w 1957 roku – na fali popaździernikowej liberalizacji – ukazało się Nienasycenie, a dwa lata później Nowe formy w malarstwie i inne pisma estetyczne, ale – jak podkreślają i Degler, i Jan Błoński – dla recepcji Witkacego momentem przełomowym okazało się właśnie wydanie Dramatów w 1962 roku z przedmową Puzyny, która do tej zmiany przyczyniła się w ogromnym stopniu i na długie lata wytyczyła główne kierunki interpretacji tej twórczości. Warto przyjrzeć się, jak sprawa wyglądała od strony urzędu cenzury: jak tam próbowano rozwikłać „kłębowisko zwane Witkacym”, co trapiło cenzorów pracujących nad PIW-owską edycją i na jakiej podstawie podjęto ostateczne decyzje. Odnośne materiały znajdują się w zbiorach GUKPPiW, przechowywanych w Archiwum Akt Nowych. W teczce opatrzonej sygnaturą I.745 (teczka 68/135) zostały złożone recenzje pierwszego i drugiego tomu dramatów; obie kończą się wnioskiem o dopuszczenie do druku po uwzględnieniu proponowanych drobnych ingerencji w przedmowie Puzyny. Decyzje zostały zatwierdzone przez dyrektora urzędu – Wilhelma Strassera. Tę grupę materiałów dopełnia korespondencja między PIW-em a GUKPPiW: drobne dokumenty przesyłane przez PIW, zawierające prośby o zezwolenie na druk całości lub o zgodę na druk aneksu, skrzydełek obwoluty, o przesłanie egzemplarza z powrotem do wydawnictwa; zazwyczaj z odręcznymi potwierdzeniami odbioru lub zgody na druk i z listą stron, na których należy dokonać zmian

Cenzor zdezorientowany. GUKPPiW po Październiku

The article presents censorial reviews of two books published in 1958 by Iskry – Jej perypetie by Bohdan Korewicki and Skradzione głowy by Tadeusz Unkiewicz – as well as Centralny zarząd kłamstwa by Marek Domański, a novel suppressed by censorship. Although the first work was considered the effect of the author’s graphomania and called “rubbish” by two censors, it appeared in print; the second received divergent evaluations. The last finally gained the censors’ approval; however, it could not be published because of the harsh critique of socialist realism and the work’s explicitly critical nature. All three books are placed on the border of grotesque, but Domański created – as it is claimed in the reviews – realistic grotesque with satirical features whereas Korewicki and Unkiewicz offered fictional grotesque (in the case of Unkiewicz’s novel it was close to science fiction). Although the novels do not deserve to be remembered (obviously, it is impossible to assess the literary value of Domański’s work), the censorial reviews seem to be noteworthy as demonstrative documentation.W materiale zaprezentowano cenzorskie recenzje dwóch książek wydanych w 1958 roku przez Iskry – Jej perypetie Bohdana Korewickiego i Skradzione głowy Tadeusza Unkiewicza – oraz zatrzymanej przez urząd powieści Marka Domańskiego Centralny zarząd kłamstwa. Pierwsza z nich została puszczona do druku, mimo że dwaj pracownicy urzędu uznali ją za „grafomańską bzdurę”; druga uzyskała dwie mocno rozbieżne oceny; trzecia w końcu zyskała uznanie cenzorów i zgodę jednego z nich, ale ostatecznie została zatrzymana ze względu na zbyt ostrą krytykę socrealizmu i wyraźnie obrachunkowy charakter. Wszystkie trzy utwory łączy to, że lokują się gatunkowo na pograniczu groteski, choć w przypadku książki Domańskiego jest to – jak czytamy w recenzjach – realistyczna groteska o celach satyrycznych, w pozostałych przypadkach – groteska fantastyczna (w przypadku powieści Unkiewicza bliska fantastyce naukowej). O ile powieści na przypomnienie raczej nie zasługują (oczywiście nie sposób ocenić, jaką wartość literacką przedstawiała zatrzymana książka Domańskiego), o tyle recenzje cenzorskie wydają się godne uwagi jako materiał poglądowy

Bone scan in metabolic bone diseases. Review

Metabolic bone disease encompasses a number of disordersthat tend to present a generalized involvement of the wholeskeleton. The disorders are mostly related to increased boneturnover and increased uptake of radiolabelled diphosphonate.Skeletal uptake of 99mTc-labelled diphosphonate depends primarilyupon osteoblastic activity, and to a lesser extent, skeletalvascularity. A bone scan image therefore presents a functionaldisplay of total skeletal metabolism and has valuable role toplay in the assessment of patients with metabolic bone disorders.However, the bone scan appearances in metabolic bonedisease are often non-specific, and their recognition dependson increased tracer uptake throughout the whole skeleton. Itis the presence of local lesions, as in metastatic disease, thatmakes a bone scan appearance obviously abnormal. In theearly stages, there will be difficulty in evaluating the bone scansfrom many patients with metabolic bone disease. However, inthe more severe cases scan appearances can be quite strikingand virtually diagnostic.Metabolic bone disease encompasses a number of disordersthat tend to present a generalized involvement of the wholeskeleton. The disorders are mostly related to increased boneturnover and increased uptake of radiolabelled diphosphonate.Skeletal uptake of 99mTc-labelled diphosphonate depends primarilyupon osteoblastic activity, and to a lesser extent, skeletalvascularity. A bone scan image therefore presents a functionaldisplay of total skeletal metabolism and has valuable role toplay in the assessment of patients with metabolic bone disorders.However, the bone scan appearances in metabolic bonedisease are often non-specific, and their recognition dependson increased tracer uptake throughout the whole skeleton. Itis the presence of local lesions, as in metastatic disease, thatmakes a bone scan appearance obviously abnormal. In theearly stages, there will be difficulty in evaluating the bone scansfrom many patients with metabolic bone disease. However, inthe more severe cases scan appearances can be quite strikingand virtually diagnostic

Parathyroid gland function after radioiodine (131I) therapy for toxic and non-toxic goitre

Wstęp: Efekt terapeutyczny radiojodu (131I) w wolu łagodnym opiera się na emisji niszczącego tkanki promieniowania beta. Maksymalnyzasięg promieniowania beta 131I w tkance wynosi do 2,4 milimetra. Dlatego, też w zasięgu tego promieniowania mogą się znajdowaćsąsiadujące z tarczycą przytarczyce. Celem pracy była ocena czynności przytarczyc u chorych z wolem nadczynnym i normoczynnympoddanych terapii 131I w okresie do 5 lat od zastosowanego leczenia.Materiał i metody: Badania zostały wykonane u 325 chorych z łagodnym wolem (220 z wolem guzowatym nadczynnym (TNG), 25z wolem guzowatym obojętnym (NTNG) i 80 z chorobą Gravesa-Basedowa (GD) poddanych leczeniu 131I. Aktywność lecznicza 131Idla każdego pacjenta wyliczana była z wzoru Marinellego. W trakcie radiojodoterapii oznaczano stężenia fT3, fT4, TSH, iPTH, Ca2+, Cai fosforanów w surowicy tydzień przed podaniem 131I, i następnie w odstępach dwumiesięcznych przez rok po terapii oraz po 3 i 5 latach.Wyniki: U wszystkich chorych po 2 miesiącach od momentu rozpoczęcia leczenia zaobserwowano znamienny statystycznie wzrost stężeniaiPTH ponad normę (do wartości prawie dwukrotnie powyżej normy u pacjentów z TNG), który utrzymywał się aż do 10 miesiąca,a następnie ulegał normalizacji. Stężenia Ca2+, Ca i fosforanów u wszystkich leczonych pozostawały w zakresie normy w trakcie całegobadania. Stężenia fT3 i fT4 w surowicy po podaniu 131I szybko się normalizowały i pozostawały w zakresie normy do końca badania.Wnioski: Radiojodoterapia łagodnych schorzeń tarczycy prowadzi do powstania przejściowej (trwającej maksymalnie do 10 miesiąca odpodania radiojodu) nadczynności przytarczyc. Stan ten istotnie nie wpływa na stężenia wapnia i fosforanów w surowicy.(Endokrynol Pol 2013; 64 (5): 340–345)Introduction: The therapeutic effect of radioactive iodine (131I) on benign goitre consists of the emission of tissue-destructive beta-radiation. Since the range of beta 131I radiation in tissue can reach 2.4 mm, it can affect the adjacent parathyroid glands. The purpose of this paperis to assess parathyroid function in patients with toxic and non-toxic goitres, up to five years following 131I therapy.Material and methods: The study sample consisted of 325 patients with benign goitres (220 with toxic nodular goitre (TNG), 25 withnon-toxic nodular goitre (NTNG), and 80 with Graves’ disease (GD) treated with 131I. The therapeutic activity of 131I for each patient wascalculated using Marinelli’s formula. The serum levels of fT3, fT4, TSH, iPTH and Ca2+, Ca and phosphates were determined one week before131I administration, as well as every two months up to a year following the therapy, and then after three and five years post-treatment.Results: After two months following the administration of 131I, all the treated patients showed a statistically significant above normal increase in iPTH concentrations (amounting to a value almost twice the norm in patients with TNG), which remained stable up to ten months after treatment, to return to normal level in the following months. In all the patients, Ca2+, Ca, phosphates concentration remained within normal range throughout the course of the study. The concentrations of fT3 and fT4 quickly returned to normal after 131I administration, and remained within normal range until the completion of the study.Conclusion: Radioiodine treatment of benign thyroid disorders results in transient (up to ten months after 131I administration) hyperparathyroidism.The condition does not influence the level of calcium and phosphates concentration in any significant way. (Endokrynol Pol 2013; 64 (5): 340–345

Value of direct radionuclide cystography in diagnosing vesico-peritoneal fistulae

A 36-year-old female patient underwent a laparoscopic surgery to remove a uterine fibroid. The procedure failed to relieve the pelvic pain, although its nature changed. After a period of observation, the patient was re-admitted to hospital on suspicion of a vesico-uterine fistula to be differentiated with endometriosis. Diagnostic investigations — cystography, cystoscopy, computed tomography and magnetic resonance — did not reveal a fistula. Laparoscopy was performed, with a possible biopsy in order to eliminate endometriosis. The result was negative, but chronic progressive reactive/inflammatory lesions were noticed, possibly indicating the presence of a vesico-peritoneal fistula. Therefore, a direct radionuclide cystography was performed. The scintigraphic images single-photon emission computed tomography (SPECT/CT) showed a radioactive spot, indicative of a vesico-peritoneal fistula. The fistula was treated for three months by catheterisation of the urinary bladder. The follow-up SPECT-CT did not reveal any urine leakage from the bladder. The clinical symptoms disappeared as well

Radiojodoterapia w chorobie Gravesa-Basedowa — czynniki wpływające na skuteczność leczenia w oparciu o analizę retrospektywną

Introduction: Radioiodine (131I) isotope therapy is the method of choice in the treatment of Graves’ disease relapse. The efficiency of this method is dependent on many factors; therefore, the present paper aims to identify the parameters that have a crucial impact on the efficacy of radioiodine therapy for Graves’ disease.Material and methods: The authors performed a retrospective analysis of the medical documentation of 700 Graves’ disease sufferers treated with131I. The patients were divided into three groups depending on the thyroid-absorbed dose of 131I: group I — 100 Gy, II — 150 Gy, and III — 200 Gy. The authors assessed the influence of gender, age, presence of orbitopathy, TRab titres, thyroid mass, iodine uptake after 24 and 48 hours, and the absorbed dose on the treatment efficacy at one year post-131I administration.Results: The volume of thyroid gland (P < 0.002) and the thyroid-absorbed dose (P < 0.001) were the only factors that had a significant impact on the outcome of the treatment. The likelihood of hyperthyroidism persisting (odds ratio: 3.71, 95% confidence interval: 2.4–5.87) was greatest in patients from group I. In group II, with thyroid volume amounting both to 25 mL and to 25–50 mL, the percentage of hyperthyroidism was lowest (1 and 0%). However, with thyroid volume > 50 mL, the percentage of hyperthyroidism was lowest in group III (10%).Conclusions: The absorbed dose of 131I and the volume of the thyroid gland are two parameters that have a significant influence on the efficacy of radioiodine therapy for Graves’ disease. 150 Gy is the optimal dose for glands < 50 mL. A goitre > 50 mL requires an absorbed dose of 200 Gy in order to minimise the risk of recurrent hyperthyroidism. (Endokrynol Pol 2015; 66 (2): 126–131)Wstęp: Metodą z wyboru w leczeniu nawrotów choroby Gravesa-Basedowa jest terapia izotopowa radiojodem (131I). Efektywność tego leczenia zależy od wielu czynników, dlatego też celem pracy było wskazanie parametrów mających decydujący wpływ na skuteczności radiojodoterapii choroby Gravesa-Basedowa.Materiał i metody: Przeanalizowano retrospektywnie dokumentację medyczną 700 pacjentów z chorobą Gravesa leczonych 131I. Ze względu na dawkę pochłoniętą 131I w tarczycy, pacjentów podzielono na trzy grupy (grupa I — 100 Gy, II — 150 Gy, III — 200 Gy). Zbadano zależność płci, wieku, obecności orbitopatii, miana TRAb, masy tarczycy, jodochwytności tarczycy po 24 i 48 godzinach, dawki pochłoniętej na efektywność leczenia, po roku od podania 131I.Wyniki: Objętość tarczycy (P < 0,002), dawka pochłonięta w tarczycy (P < 0,001) miały jedynie istotny wpływ na wyniki terapii. Największe ryzyko utrzymywania się hipertyreozy (iloraz szans [OR] 3,71, 95% przedział ufności [CI] 2,4–5,87) wystąpiło u pacjentów z grupy I. W grupie II przy objętości tarczycy 25ml jak i 25-50ml odsetek hiperytreozy był najmniejszy (1 i 0%). Natomiast przy objętości tarczycy > 50 ml odsetek hipertyreozy był najmniejszy w grupie III (10%).Wnioski: Dawka pochłonięta 131I, objętość tarczycy to parametry mające istotny wpływ na skuteczności radiojodoterapii choroby Gravesa-Basedowa. Optymalną dawką pochłoniętą w tarczycy z objętością < 50 ml jest 150Gy. Wole (> 50 ml) wymaga dawki pochłoniętej 200Gy celem zminimalizowania nawrotu hipertyreozy. (Endokrynol Pol 2015; 66 (2): 126–131

Selective Gold Precipitation by a Tertiary Diamide Driven by Thermodynamic Control

The simple diamide ligand L was previously shown to selectively precipitate gold from acidic solutions typical of e-waste leach streams, with precipitation of gallium, iron, tin, and platinum possible under more forcing conditions. Herein, we report direct competition experiments to afford the order of selectivity. Thermal analysis indicates that the gold-, gallium-, and iron-containing precipitates present as the most thermodynamically stable structures at room temperature, while the tin-containing structure does not. Computational modeling established that the precipitation process is thermodynamically driven, with ion exchange calculations matching the observed experimental selectivity ordering. Calculations also show that the stretched ligand conformation seen in the X-ray crystal structure of the gold-containing precipitate is more strained than in the structures of the other metal precipitates, indicating that intermolecular interactions likely dictate the selectivity ordering. This was confirmed through a combination of Hirshfeld, noncovalent interaction (NCI), and quantum theory of atoms in molecules (QTAIM) analyses, which highlight favorable halogen···halogen contacts between metalates and pseudo-anagostic C-H···metal interactions in the crystal structure of the gold-containing precipitate.</p