Cytotoksyczność flawonoidów pochodzących z roslin Diplotaxis harra (Forsk.) Boiss. osnącej na Półwyspie Synaj

As a part of our ongoing collaborative effort to discover the anticancer activity of the phenolics isolated from terrestrial plant sources, the EtOH extract of the aerial parts of the Egyptian medicinal plant Diplotaxis harra (Forsk.) Boiss. was in vitro investigated for its cytotoxicity against HCT116, HepG2 and MCF-7 cell lines, and resulted with IC50=4.65, 12.60 and 17.90 μg/ml, respectively. Doxorubicin (+ve control) showed in vitro cytotoxic activity with IC50=3.64, 4.57 and 2.97 μg/ml, respectively. The phenolic-rich fraction of the EtOH extract was subjected to further fractionation, which led to the isolation of five flavonoids identified as quercetin, quercetin 3-O-β-glucoside, isorhamnetin 7-O-β-glucoside, apigenin 3-O-β-rhamnoside and kaempferol 3-O-β-glucoside, according to its’ spectral data and comparison with the literature. Furthermore, the isolated flavonoids showed in vitro cytotoxicity against HCT116 cell line with IC50=20.1, 24.3, 22.8, 23.4 and 41.9 μg/ml as determined by MTT method.W ramach badań nad poszukiwaniem nowych związków fenolowych o aktywności przeciwnowotworowej pochodzących z roślin lądowych badaniom w kierunku cytotoksyczności w warunkach in vitro w poddano wyciąg alkoholowy z nadziemnych części egipskiej rośliny leczniczej Diplotaxis harra (Forsk.) Boiss. W wyniku przeprowadzonych badań cytotoksyczności z wykorzystaniem linii komórkowych HCT116, HepG2 oraz MCF-7 otrzymano odpowiednio następujące wartości: IC50=4,65, 12,60 oraz 17,90 μg/ml. Doksorubicyna (kontrola pozytywna) w warunkach in vitro wykazała w stosunku do badanych linii komórkowych następującą aktywność cytotoksyczną: odpowiednio IC50=6,64, 4,57 oraz 2,97 μg/ml. Dalsze rozdzielanie frakcji wyciągu etanolowego, bogatej w związki fenolowe, doprowadziło do wyizolowania pięciu flawonoidów: kwercetyny, 3-O-β-glukozydu kwercetyny, 7-O-β-glukozydu izoramnetyny, 3-O-β-ramnozydu apigeniny oraz 3-O-β-glukozydu kemferolu (zidentyfikowanych według danych spektralnych oraz na podstawie porównania z danymi pochodzącymi z literatury przedmiotu). Ponadto wyizolowane flawonoidy wykazywały in vitro cytotoksyczność określoną przy użyciu metody MTT w stosunku do linii HCT116 na poziomie IC50 =20,1, 24,3, 22,8, 23,4 oraz 41,9 μg/ml

Aktywność antywirusowa i cytotoksyczna antrachinonów wyizolowanych z liści Cassia roxburghii Linn.

The cytotoxic activity of petroleum ether extract of the leaves of Cassia roxburghii Linn. against HCT-116 and MCF-7 cell lines resulted with IC50=34.9 and 38.04 μg/ml, respectively, while against HepG-2 showed no activity. A bioassay guided-fractionation approach was conducted to isolate and identify the active cytotoxic principles. Further chromatographic separation and purification of the petroleum ether extract resulted in the isolation of two anthraquinones identified as aloe-emodin acetate and aloe-emodin, along with stigmasterol, β-sitosterol and palmitic acid. The structure elucidation of isolated compounds was performend using 1D, 2D-NMR and HR-MS. Furthermore, the cytotoxicity of aloe-emodin acetate and aloe-emodin were evaluated and resulted with IC50=153.30 and 70.02 μg/ml against HCT-116 and with 93.20 and 53.20 μg/ml against MCF-7, respectively, while against HepG-2 showed no activity. Moreover, the antiviral activity of the two isolated anthraquinones was tested against influenza virus-A, and resulted with IC50=10.23 as well as 2.00 and with CC50=1.32 and 0.47 μg/ml, respectively.Aktywność cytotoksyczna wyciągu benzynowego z liści Cassia roxburghii Linn. przeciwko liniom komórkowym HCT-116 i MCF-7 wynosiła odpowiednio IC50=34.9 i 38,04 μg/ ml, natomiast nie wykazano aktywności przeciwko HepG-2. Przeprowadzono biologiczne frakcjonowanie w celu wyizolowania i identyfikacji aktywnych związków o działaniu cytotoksycznym. Późniejsza separacja chromatograficzna i oczyszczenie wyciągu benzynowego zaowocowało wyizolowaniem dwóch antrachinonów oznaczonych jako octan aloe-emodyny i aloe-emodyna, a także stigmasterolu, β-sitosterolu i kwasu palmitynowego. Określenie struktury wyizolowanych składników przeprowadzono przy użyciu 1D, 2D-NMR i HR-MS. Określono także cytotoksyczność octanu aloe-emodyny i aloe-emodyny, której wartość wyniosła odpowiednio IC50=153,30 i 70,02 μg/ml przeciwko HCT-116 oraz odpowiednio 93,20 i 53,20 μg/ml przeciwko MCF-7. Nie wykazano aktywności przeciwko HepG-2. Testowano też aktywność przeciwwirusową dwóch wyizolowanych antrachinonów przeciwko wirusowi grypy typu A. Wyniosła ona odpowiednio IC50=10,23 oraz 2,00 przy CC50=1,32 i 0,47 μg/ml