Organizacje rolnicze w Polsce – próba typologii

Agricultural organizations play an important role in political decision-making at the local, national, and EU levels. However, it is difficult to estimate to what extent the size of public transfers to the Polish countryside is a direct effect of these organizations’ activity. The same question applies to farming privileges, which are much more numerous than those for other social groups in rural areas. One of the reasons for this stems from the fact that agricultural organizations in Poland have rarely been examined. The aim of this article is therefore to obtain a structured picture of agricultural organizations in Poland and to search for relations between their legal forms and statutory goals. The main types distinguished here include farmers’ trade unions, employers’ organizations, agribusiness organizations (agribusiness federations and unions), and associations. Taking into consideration the number of members and the thrust of activities, including impact on agricultural policy, the most important agricultural organizations in Poland seem to be the trade unions and agribusiness organizations. The substantive difference between them lies in their stated goals. Trade unions primarily indicate goals of a social nature. Federations of agribusiness organizations strive to support their members and promote policy changes, while agribusiness organizations work for the development of specialized farms.Organizacje rolnicze odgrywają ważną rolę w tworzeniu polityki na poziomie lokalnym, narodowym i unijnym. Trudno jednak oszacować, w jakim stopniu wielkość transferów publicznych trafi ających na polską wieś oraz dużo liczniejsze – w porównaniu z innymi grupami społecznymi na wsi – przywileje rolnicze są bezpośrednim efektem działania tych organizacji. Jednym z powodów jest fakt, że organizacje rolnicze są w Polsce badane sporadycznie. Celem artykułu jest uzyskanie uporządkowanego obrazu organizacji rolniczych w Polsce oraz poszukiwanie zależności między ich formą prawną a celami zapisanymi w statutach. Do wyróżnionych głównych typów organizacji należą: związki zawodowe rolników, organizacje pracodawców, organizacje branżowe (związki i zrzeszenia branżowe) oraz stowarzyszenia. Biorąc pod uwagę liczbę członków oraz cele działania obejmujące wpływ na politykę rolną, najistotniejszymi organizacjami rolnymi w Polsce są związki zawodowe i organizacje branżowe. Główna różnica między nimi dotyczy przedstawionych celów działania. Związki zawodowe wskazują przede wszystkim cele o charakterze socjalnym. Federacje organizacji branżowych starają się wspierać swoich członków oraz działać na rzecz zmiany polityki, natomiast organizacje branżowe działają na rzecz rozwoju specjalistycznych gospodarstw rolnych

Farmers’ position in the supply chain: an example of dairy sector in Poland

Kwestie siły i zależności pomiędzy przedstawicielami kolejnych segmentów łańcucha żywnościowego stanowią przedmiot ożywionej dyskusji zarówno wśród naukowców, jak i polityków. W nawiązaniu do tej debaty, podjęto próbę oceny pozycji rolników względem przemysłu przetwórczego i producentów środków produkcji. Podstawę analizy stanowiły wywiady indywidualne z 300 producentami mleka z województwa mazowieckiego. Badano przede wszystkim, jak swoją pozycję w łańcuchu żywnościowym oceniali sami rolnicy. Uzyskane wyniki były raczej w sprzeczności z popularną opinią, że są oni wykorzystywani przez inne podmioty łańcucha żywnościowego.The distribution of rents between the successive stages in the food chain has been of great interest both to academicians and policy makers. Notwithstanding the extensive literature devoted to this issue, our understanding of the vertically related nature of the food chain and factors affecting bargaining power of various agents is still limited. This paper tries to fill this gap at least in part. The specific example that we use comes from dairy sector in Poland. Based on a unique micro-survey data, we provide some evidence documenting farmers’ position vis-à-vis processing industry and input suppliers. Interestingly, the picture we get is rather inconsistent with a popular opinion arguing that farmers are being “exploited” by other stages in the food chain

Public Policies and Private Initiatives in Transition: Evidence from the Polish Dairy Sector

The drivers of institutional change in Central and Eastern Europe have changed considerably since 1989. Taking these changes into account, we identify three – partly overlapping – transition stages: public policy changes dominated the start of transition, private initiatives became crucial in a second stage and, more recently, policy changes related to the EU accession process became the dominant drivers. We use unique primary interview data on the supply chain and farm household data to study the impact of these institutional changes on structural adjustments in the Polish dairy sector. We find distinct patterns in farm restructuring and link these results to specific institutional changes in the different transition stages