Czy nauczanie o Kościele zawarte w Listach św. Hieronima wpisuje się w postulaty Soboru Watykańskiego II?

Sobór Watykański II sformułował swoją naukę eklezjologiczną w oparciu o pojęcie communnio. Polegała ona na zwróceniu się w kierunku Biblii, nauczania Ojców Kościoła oraz liturgii. Wybór ten spowodował odejście od języka prawniczego właściwego dla eklezjologii przedsoborowej na rzecz języka religijnego, który czerpał pojęcia z Biblii oraz nauczania Ojców Kościoła, w ten sposób podkreślając ich nauczanie teologiczne. Jednym z niezwykle ważnych Ojców Kościoła tworzącym w złotym okresie teologii był Hieronim ze Strydonu. Naukę o Kościele zawartą w jego Listach należy rozpatrywać w dwóch aspektach. Po pierwsze, mnich z Betlejem jest szczególnie wrażliwy na powstające herezje, które niezwykle mocno piętnuje, zwracając uwagę na zagrożenia dla jedności Kościoła. W artykule, jako przykład została przedstawiona herezja pelagianizmu. Drugim, szczególnie cennym aspektem eklezjologii Hieronima jest nauczenie na temat Kościoła w oparciu o właściwą interpretację Pisma Świętego. Egzegeza jest głównym źródłem nauczania o Kościele. To nauczanie jest głęboko powiązane z Chrystusem oraz z osobistym doświadczeniem wiary. Strydończyk nadaje swojej eklezjologii znaczenie chrystologiczne, która nosi znamiona chrystologii eschatologicznej. Tak rozumiana eklezjologia, opierająca się na prawidłowym interpretowaniu Pisma Świętego oraz trosce duszpasterskiej przejawiającej się w przestrzeganiu przed zgubnym wpływem herezji wpisuje się w nauczanie Soboru Watykańskiego II

The origins of St John Lateran Basilica (313 – 455 ad)

Artykuł obejmuje opis powstawania jednej z pierwszych świątyń chrześcijańskich w starożytnym Rzymie – Bazyliki św. Jana na Lateranie do roku 455. Został w nim również zawarty proces adaptacji budynku użyteczności publicznej w Rzymie dla chrześcijaństwa, wychodzącego z ukrycia po roku 313 oraz opis pierwszej bazyliki wykorzystanej do celów sakralnych w starożytnym Rzymie, a była to Basilica Nova. Niniejszy artykuł jest jedynie zarysem podjętego przez autora tematu.The article provides an account of the building of one of the first Christian churches in ancient Rome – the Basilica of St. John Lateran – up until the year 455. It also presents the process of adapting the building to public use for Christians who came out of hiding after 313, and a description of the first basilica – Basilica Nova – which was used for sacral purposes in ancient Rome. Due to the limited size of the article, it intends to provide a concise presentation of the discussed theme

Homilie Rabana Maura na niedzielę, dni nabożeństw błagalnych oraz o świętych (wybór)

Praca składa się z dwóch części. We wstępie krótko zreferowałem życiorys Rabana Maura, następnie opisałem jego homilie mając na uwadze tradycję oraz kontekst epoki. W ostatniej części wstępu krótko opisałem treść tłumaczonych przeze mnie homilii. W samych homiliach autor porusza następujące tematy: wierność zasadom religii chrześcijańskiej, przestrzega przed uleganiem wpływom pogaństwa, wyjaśnia najważniejsze prawdy wiary, umacnia własne przepowiadanie poprzez obfite cytowanie Pisma Świętego, a także korzystanie z dorobku Ojców Kościoła. W swoich homiliach Raban Maur porusza także inne tematy, takie jak: udziela przestrogi przed polowaniami i grą w kości w dni świąteczne, zakazuje prowadzenia rozmów w kościele oraz prac w polu w dni świąteczne, prosi o troskę o biednych i niewolników. Sprawy te, wydające się być mniejszej wagi, miały jednak istotne znaczenie dla współczesnych mu ludzi. W przypisach umieściłem najważniejsze uwagi filologiczne, teologiczne, biograficzne oraz geograficzne, pozwalające czytelnikowi właściwie zrozumieć kontekst tłumaczonych homilii.      The work consists of two parts. In the introduction, I provided a short presentation of Rabanus Maurus’ biography. Next, I presented a short description of his homilies, while taking into account the tradition and the epochal context. In the last part of the introduction, I provided a short description of homilies which I have translated. In the homilies themselves, the author takes up the following themes: fidelity to the principles of the Christian religion, warning against giving in to pagan influences, explanation of the most important truths of the faith, reinforcing one’s own preaching by providing ample quotations from Sacred Scripture as well as making use of the Church Fathers’ writings. In his homilies, Rabanus Maurus takes up other themes as well, such as: warning against hunting and playing dice on holy days, forbidding conversations in church and work on holy days and requesting care for the poor and the blind. These issues which seems to be less important had a significant importance for the author’s contemporaries. In the annotations, I included the most important philological, theological, biographical and geographical observations which allow the reader to properly understand the context of the translated homilies.        

Alcuin – Letters to Charlemagne (Selected)

Praca zawiera trzy nieprzetłumaczone na język polski listy Alkuina do Karola Wielkiego. W listach tych autor porusza najważniejsze sprawy Kościoła, jak grożąca schizma ze strony adopcjonizmu, wyjaśnia doktrynalną naukę Kościoła, dotyczącą przede wszystkim bóstwa Chrystusa. Alkuin podejmuje również rozważania na temat rozwoju nauki we współczesnych mu czasach, a także porusza sprawy bieżące i błahe. W przypisach umieściłem najważniejsze uwagi filologiczne, teologiczne, biograficzne oraz geograficzne, pozwalające czytelnikowi właściwie zrozumieć kontekst tłumaczonych listów.This article comprises three letters of Alcuin to Charlemagne which have not been translated into Polish. In these letters, the Alcuin takes up the most important issues for the Church, such the schismatic threat of Adoptionism. He also explains the doctrinal teaching of the Church, primarily on the divinity of Christ. In addition, Alcuin reflects upon the development of learning in his time and discusses some contemporary and trifle matters. In the footnotes, I have included the most important philological, theological, biographical and geographical remarks which will allow the reader to properly understand the context of the translated letters